ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[duaen]

พุ่มมะกอกเหลืองเรื่อส้ม                     สุกใส
หนาวเริ่มโรยโปรยใบ                        หล่นแล้ว
ลีลาร่วงลมไหว                                 ปลิวว่อน
ฟ้อนดั่งนาฏศิลป์แก้ว                         ร่อนฟ้อนถวายฝัน ฯ


เริ่มฤดูหนาวเศร้าสร้อยแสน
สุดดินแดนแผ่นฟ้าฝั่งฝัน
แสวงอบอุ่นใดในไกวัล
หวั่นปรารถนานั้นนับกาลนาน ฯ

[duaen]

แสงรุ้งทองส่องสว่างสวรรค์แล้ว
ลมระรินกลิ่นแก้วมาหอมหวาน
กุสุมรสทิพย์ที่ฟ้าประทาน
ขานหึ่งหึ่งผึ้งภู่บูชา ฯ

มะกอกใหญ่ผลัดใบสีส้มสุก
ทุกเรียวกิ่งทิ้งใบหล่นถลา
ลำนำระบำรำอำลา
เพราะกาลจักรกล้ามาพาจร ฯ

[duaen]

ชดช้อยลอยว่อนฉะอ้อนโลก
มิติโศกดั่งนาฏศิลป์ฟ้าสอน
งามลีลาใบไม้ฟ่ายฟ้อน
อ่อนน้อมกล่อมหล้าลาจมดิน ฯ

กางเขนขาน หวานเสียงแจ้วแจ้ว
เลิศแล้วลึกซึ้งภาษาศิลป์
แม่นกน้อยหิวโหยโบยบิน
หากินป้อนลูกน้อยในรัง ฯ

[ไอ้จ่อย]

อกถูกปืนปลายขาซ้ายขาด
เลือดสาดเลอะทรวงยังห่วงหลัง
พยายามบินกะเท่เร่เซซัง
มาสั่งเสียลูกน้อยเศร้าสร้อยนัก ฯ

ซากเน่าคารังหมู่หนอนบ่อน
ป้อนลูกด้วยแรงรักสูงศักดิ์
ลูกนกรอดชีวาน่ารัก
ประจักษ์น้ำใจแม่ค่ามากมาย ฯ

[duaen]

มาร้องเห่กล่อมอ้อมซากแม่
เสมือนแม่เคยชะแง้แลหาหาย
ครั้งยังไร้เดียงสาจวนจะตาย
เลือดตาไล้หล้าขวัญกตัญญู ฯ

เว้นแต่พระ ผู้ประเสริฐสูงสุด
แล้วยากนักมนุษย์สุดหยั่งรู้
น้ำตาของสองชีวาร่วงพรู
ระเหยอยู่เป็นเมฆวิเวก..วังเวง.