ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มานพ]

หากว่ารักกันดีมิมีทุกข์
จะสนุกสุขสมมิตรมไหม้
เช่นดังพี่รักน้องจองดวงใจ
ยังห่วงใยรักเจ้าเท่าชีวี



 

[คนเมืองน้ำ]

ดีใจที่คุณพี่ยังมีน้อง
ย้ำเกี่ยวดองรักกันให้สุขี
ไม่หวั่นไหวผูกพันชั่วชีวี
สองเรานี้รักกันนิรันคร

[มานพ]

ดีใจที่คุณพี่ยังมีน้อง
ย้ำเกี่ยวดองรักกันให้สุขี
ไม่หวั่นไหวผูกพันชั่วชีวี
สองเรานี้รักกันนิรันคร

พี่มีน้องเพราะน้องนั้นมีพี่
ต่างก็มีดวงใจไม่หลอกหลอน
สุขสดใสอุ่นใจในบ้านกลอน
สื่ออักษรสัมพันธ์ฉันและเธอ

 

[คนเมืองน้ำ]

ที่บอกว่าสื่อสัมพันธ์ด้านอักษร
พี่จะสอนการกวีที่เสนอ
หลอกให้น้องเฝ้าคอยหลงละเมอ
ถ้าจะเก้อพี่ไม่สนคนอย่างเรา

[มานพ]

ที่บอกว่าสื่อสัมพันธ์ด้านอักษร
พี่จะสอนการกวีที่เสนอ
หลอกให้น้องเฝ้าคอยหลงละเมอ
ถ้าจะเก้อพี่ไม่สนคนอย่างเรา

พี่ยังสน คนดี นี้ไม่น้อย
พี่ยังคอย คนดี เพราะพี่เหงา
พี่ยังห่วง คนงาม ตามเป็นเงา
คิดถึงเจ้า เช้าเย็น ไม่เห็นมา

 

[who]

แวะเข้ามาทักทายพี่ชายก่อน
มาเว้าวอนออดอ้อนว่าคิดถึง
ห่างไปนานวันวานยังคำนึง
เฝ้ารำพึงรำพันผ่านบทกลอน
อ่านบทกานท์สานต่อกับหญิงอื่น
สุดสะอื้นฤทัยเศร้าคอยหลอน
หากไม่รักกันแล้วรักสั่นคลอน
ก็ขอถอนหัวใจไปจากจร

[ตะวันฉาย]

...ถ้าไม่ว่างแล้วโทรหาจะว่าไหม
ผิดหรือไรหากใจคิดมิตรห่วงหา
รอวันว่างก็ยังห่างทางกานดา
ส่งกลอนมาว่าคิดถึงไม่ซึ้งใจ

...เห็นมีสาวยามว่างวางเย้าหยอก
เข้ามาบอกว่าคิดซึ้งกว่าไหม
เราคนนอกตรอกแคบใช่แอบไอ
มาอาลัยยามว่างห่างทางโทร....

[มานพ]

แวะเข้ามาทักทายพี่ชายก่อน
มาเว้าวอนออดอ้อนว่าคิดถึง
ห่างไปนานวันวานยังคำนึง
เฝ้ารำพึงรำพันผ่านบทกลอน
อ่านบทกานท์สานต่อกับหญิงอื่น
สุดสะอื้นฤทัยเศร้าคอยหลอน
หากไม่รักกันแล้วรักสั่นคลอน
ก็ขอถอนหัวใจไปจากจร

น้องหายไปรู้ไหมว่าคิดถึง
ยังรำพึงถึงเจ้าเฝ้าหลอกหลอน
คงลืมพี่ไปเลยเคยเว้าวอน
คงลืมกลอนของพี่แล้วหนีไป

มาวันนี้ดีใจเป็นยิ่งนัก
แล้วน้องรักคนดีอยู่ที่ไหน
จะรู้ไหมว่าพี่นี้ห่วงใย
จะรู้ไหมรักอยู่มิรู้ลืม

 

[มานพ]

...ถ้าไม่ว่างแล้วโทรหาจะว่าไหม
ผิดหรือไรหากใจคิดมิตรห่วงหา
รอวันว่างก็ยังห่างทางกานดา
ส่งกลอนมาว่าคิดถึงไม่ซึ้งใจ

...เห็นมีสาวยามว่างวางเย้าหยอก
เข้ามาบอกว่าคิดซึ้งกว่าไหม
เราคนนอกตรอกแคบใช่แอบไอ
มาอาลัยยามว่างห่างทางโทร....

...ถ้าไม่ว่างโทรหาไม่ว่าหรอก
พี่ขอบอกกานดาอย่าโมโห
หากเจ้านายมองหน้าทำตาโต
แล้วจะโทรหรือเปล่าไม่เข้าใจ

...ที่มีสาวโสภามาหยอกเย้า
ก็เพราะเจ้ามาหนีพี่ไปไหน
น้องคนนอกตรอกแคบไม่แอบไอ
แล้วคนในใครเล่าจะดูแล....

 

 

[ตะวันฉาย]

...ถ้าไม่ว่างโทรหาไม่ว่าหรอก
พี่ขอบอกกานดาอย่าโมโห
หากเจ้านายมองหน้าทำตาโต
แล้วจะโทรหรือเปล่าไม่เข้าใจ

...ที่มีสาวโสภามาหยอกเย้า
ก็เพราะเจ้ามาหนีพี่ไปไหน
น้องคนนอกตรอกแคบไม่แอบไอ
แล้วคนในใครเล่าจะดูแล..............(พี่มานพ)

 

 

...ไม่เคยหนีลี้หน้าลาอักษร
พี่เว้าวอนอ้อนโสภาลาแยแส
อ้อนเขาเถอะเจอะแล้วแนวดวงแด
คนดูแลพี่อยู่บ้านเข้าจารกลอน

...น้องงานเยอะเปอะหน้ามางานเข้า
ขาดลำเนาเย้าส่งตรงอักษร
คนในใจไร้ค่ามาขาจร
ขอลาก่อนกลอนคนดีขอลี้ไกล............(ตะวันฉาย)

[มานพ]

...ไม่เคยหนีลี้หน้าลาอักษร
พี่เว้าวอนอ้อนโสภาลาแยแส
อ้อนเขาเถอะเจอะแล้วแนวดวงแด
คนดูแลพี่อยู่บ้านเข้าจารกลอน

...น้องงานเยอะเปอะหน้ามางานเข้า
ขาดลำเนาเย้าส่งตรงอักษร
คนในใจไร้ค่ามาขาจร
ขอลาก่อนกลอนคนดีขอลี้ไกล............(ตะวันฉาย)

...เจ้าลาไกลใครเล่าจะดูแล
หรือดวงแดน้องสนคนอยู่ใกล้
จึงได้ลืมตัวพี่ที่อยู่ไกล
ไม่ห่วงใยเลยหนาแม่หน้ามน

...น้องงานเยอะเปอะหน้าว่างานเข้า
พี่งานเบาน้องสาวเจ้าไม่สน
พี่คนนอกตรอกแคบชอบแอบคน
แถมยังจนคนดีพี่ขาจร..............(พี่มานพ)

 

 

[ตะวันฉาย]

...เจ้าลาไกลใครเล่าจะดูแล
หรือดวงแดน้องสนคนอยู่ใกล้
จึงได้ลืมตัวพี่ที่อยู่ไกล
ไม่ห่วงใยเลยหนาแม่หน้ามน

...น้องงานเยอะเปอะหน้าว่างานเข้า
พี่งานเบาน้องสาวเจ้าไม่สน
พี่คนนอกตรอกแคบชอบแอบคน
แถมยังจนคนดีพี่ขาจร..............(พี่มานพ)

 
 
...ถึงคนไกลคนใกล้ใจก็ห่วง
รักถูกลวงติดบ่วงในใจอักษร
ถึงอยู่ไกลใช่ว่าจะลาจร
มาเว้าวอนตอนว่างใช่ห่างรอ

...ถึงจะจนต่ำต้อยใช่ด้อยค่า
มีราคาที่ใจใคร่วอนขอ
เมื่อรักจริงอิงแอบมาแนบพอ
ก็จะขอรอคนไกลส่งใจมา...........(ตะวันฉาย)

[มานพ]

...ถึงคนไกลคนใกล้ใจก็ห่วง
รักถูกลวงติดบ่วงในใจอักษร
ถึงอยู่ไกลใช่ว่าจะลาจร
มาเว้าวอนตอนว่างใช่ห่างรอ

...ถึงจะจนต่ำต้อยใช่ด้อยค่า
มีราคาที่ใจใคร่วอนขอ
เมื่อรักจริงอิงแอบมาแนบพอ
ก็จะขอรอคนไกลส่งใจมา...........(ตะวันฉาย)

...พี่คนไกลส่งใจไปถึงน้อง
พี่รับรองไม่ซึมลืมน้องจ๋า
ไม่รังเกลียดพี่แล้วนะแก้วตา
ไม่จากลาไปไหนใช่ไหมเธอ

...ถึงจะจนต่ำต้อยดูน้อยค่า
อันน้องยายังภักดิ์รักเสมอ
พี่คนไกลไม่ได้ไปพบเจอ
ยังละเมอห่วงหาทุกนาที..............(พี่มานพ)

 
 

[ดอกกระเจียว]

...ถึงคนไกลคนใกล้ใจก็ห่วง
รักถูกลวงติดบ่วงในใจอักษร
ถึงอยู่ไกลใช่ว่าจะลาจร
มาเว้าวอนตอนว่างใช่ห่างรอ

...ถึงจะจนต่ำต้อยใช่ด้อยค่า
มีราคาที่ใจใคร่วอนขอ
เมื่อรักจริงอิงแอบมาแนบพอ
ก็จะขอรอคนไกลส่งใจมา...........(ตะวันฉาย)

...พี่คนไกลส่งใจไปถึงน้อง
พี่รับรองไม่ซึมลืมน้องจ๋า
ไม่รังเกลียดพี่แล้วนะแก้วตา
ไม่จากลาไปไหนใช่ไหมเธอ

...ถึงจะจนต่ำต้อยดูน้อยค่า
อันน้องยายังภักดิ์รักเสมอ
พี่คนไกลไม่ได้ไปพบเจอ
ยังละเมอห่วงหาทุกนาที..............(พี่มานพ)

 
 

อยู่ระหว่างห่างไกลหรือไรนั่น
คิดถึงกันบอกมาในเว๊บนี้
หากคิดถึงเหมือนห่างไปใจทวนที
ว่าจะทำไงดีอีกต่อไป

แม้รักมั่นเหมือนซื่อยึดถือแล้ว
คงมิแคล้วคู่กันอย่าหวั่นไหว
ด้วยใจรักหมายมั่นประการใด
ก็คงได้ดั่งนั้นดั่งใจจง





ดอกกระเจียว

[/center]

[มานพ]

อยู่ระหว่างห่างไกลหรือไรนั่น
คิดถึงกันบอกมาในเว๊บนี้
หากคิดถึงเหมือนห่างไปใจทวนที
ว่าจะทำไงดีอีกต่อไป

แม้รักมั่นเหมือนซื่อยึดถือแล้ว
คงมิแคล้วคู่กันอย่าหวั่นไหว
ด้วยใจรักหมายมั่นประการใด
ก็คงได้ดั่งนั้นดั่งใจจง


ดอกกระเจียว

อยู่ที่น้องคนดีจะมีใจ
คิดอย่างไรได้ชมสมประสงค์
กลัวแต่ใจน้องฉายไม่มั่นคง
กลัวจะลงด้วยลาน่าหนักใจ

กลัวเป็นรักสำรองต้องคิดหนัก
กลัวไร้หลักรักน้องต้องหมองไหม้
กลัวหม่นหมองทุกข์ทนรักคนไกล
กลัวทำใจแบบนี้ทุกวี่วัน



 

[who]

น้องหายไปรู้ไหมว่าคิดถึง
ยังรำพึงถึงเจ้าเฝ้าหลอกหลอน
คงลืมพี่ไปเลยเคยเว้าวอน
คงลืมกลอนของพี่แล้วหนีไป

มาวันนี้ดีใจเป็นยิ่งนัก
แล้วน้องรักคนดีอยู่ที่ไหน
จะรู้ไหมว่าพี่นี้ห่วงใย
จะรู้ไหมรักอยู่มิรู้ลืม

-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

ความคิดถึงที่ฝากจากใจพี่
จริงหรือนี่ช่วยแจ้งอย่าแสร้งขรึม
หากว่ารักใยปล่อยให้น้องซึม
ใยพี่ลืมสัญญาว่ารักกัน
วันคืนผ่านไม่นานสักเท่าไหร่
เปลี่ยนดวงใจของพี่ให้แปรผัน
บอกรักสาวคนอื่นชื่นชีวัน
สุดโศกศัลย์ดวงจิตคิดแล้วตรม

[มานพ]

ความคิดถึงที่ฝากจากใจพี่
จริงหรือนี่ช่วยแจ้งอย่าแสร้งขรึม
หากว่ารักใยปล่อยให้น้องซึม
ใยพี่ลืมสัญญาว่ารักกัน

วันคืนผ่านไม่นานสักเท่าไหร่
เปลี่ยนดวงใจของพี่ให้แปรผัน
บอกรักสาวคนอื่นชื่นชีวัน
สุดโศกศัลย์ดวงจิตคิดแล้วตรม

ยังคิดถึงคนดีนี้เสมอ
คิดถึงเธอคราใดใจขื่นขม
พี่โทรไปไม่รับสายใจระทม
พี่ตรอมตรมเช้าค่ำร่ำอาลัย

พี่ไม่เคยเปลี่ยใจไปจากน้อง
ยามหม่นหมองมีน้องคอยเคียงใกล้
เห็นน้องมาวันนี้พี่ดีใจ
รักห่วงใยคะนึงถึงแต่เธอ

[ตะวันฉาย]

รอตั้งนานผ่านไปใจเงียบเหงา 
หรือตะวันลืมเราเข้าแล้วหนอ
คงต้องเก้อเพ้อพร่ำร่ำเพลงรอ 
นวลละออพอมีใหม่ได้ลืมเรา.................(มหาซัง)

...ไม่เคยลืมคืนถิ่นถวิลรัก
อกหักพักรักรบพบอับเฉา
เมื่อความรักทักทางวางแค่เงา
เจ็บใจเรากะอักเลือดเข้าเฉือดแทง

...เลยหลบหน้าพาห่างทางอักษร
ใจร้าวรอนนอนดิ้นสิ้นอับแสง
ตะวันรอนอ่อนล้าทิวาแรง
มาอับแสงด้วยแรงรักเข้าถักถอ............(ตะวันฉาย)

[มหาซัง]

...ไม่เคยลืมคืนถิ่นถวิลรัก
อกหักพักรักรบพบอับเฉา
เมื่อความรักทักทางวางแค่เงา
เจ็บใจเรากะอักเลือดเข้าเฉือดแทง

...เลยหลบหน้าพาห่างทางอักษร
ใจร้าวรอนนอนดิ้นสิ้นอับแสง
ตะวันรอนอ่อนล้าทิวาแรง
มาอับแสงด้วยแรงรักเข้าถักถอ............(ตะวันฉาย)

ความรักมักเป็นดั่งเช่นนี้     
หาคงที่หมุ่นเลื่อนเหมือนพ.ศ
คนรักคุดหยุดลงที่ตรงรอ     
ใจเลยฟ่อท้อแท้แพ้อารมณ์   

จิตหมกหมุ่นครุ่นคิดชีวิตหมอง 
น้ำตานองกองรื้นผืนผ้าห่ม
ภาพวันเก่าเร้ารุกทุกข์ระทม   
จึงจ่อมจมบ่มช้ำทนกล้ำกลืน

ลืมมันไปไล่หนีรักที่หลอก   
อย่าจนตรอกตกหล่มความขมขื่น
วันข้างหน้ายังรอขอหยัดยืน   
ตะวันฟื้นคืนฟ้าอย่าอาลัย.......(มหาซัง..เป็นกำลังใจสู้ๆๆ)

[มานพ]

...ไม่เคยลืมคืนถิ่นถวิลรัก
อกหักพักรักรบพบอับเฉา
เมื่อความรักทักทางวางแค่เงา
เจ็บใจเรากะอักเลือดเข้าเฉือดแทง

...เลยหลบหน้าพาห่างทางอักษร
ใจร้าวรอนนอนดิ้นสิ้นอับแสง
ตะวันรอนอ่อนล้าทิวาแรง
มาอับแสงด้วยแรงรักเข้าถักถอ............(ตะวันฉาย)

ความรักมักเป็นดั่งเช่นนี้     
หาคงที่หมุ่นเลื่อนเหมือนพ.ศ
คนรักคุดหยุดลงที่ตรงรอ     
ใจเลยฟ่อท้อแท้แพ้อารมณ์   

จิตหมกหมุ่นครุ่นคิดชีวิตหมอง 
น้ำตานองกองรื้นผืนผ้าห่ม
ภาพวันเก่าเร้ารุกทุกข์ระทม   
จึงจ่อมจมบ่มช้ำทนกล้ำกลืน

ลืมมันไปไล่หนีรักที่หลอก   
อย่าจนตรอกตกหล่มความขมขื่น
วันข้างหน้ายังรอขอหยัดยืน   
ตะวันฟื้นคืนฟ้าอย่าอาลัย.......(มหาซัง..เป็นกำลังใจสู้ๆๆ)

น่าสงสารตะวันนั้นจริงจริง   
รักของหญิงดูนิ่งและยิ่งใหญ่
รักล้วนล้วนก็ควรให้อภัย   
รักด้วยใจของสาวเจ้าน้ำตา

ลืมไม่ได้ทำไงให้ลืมรัก   
อย่าคิดหนักมากมายไปเลยหนา
เรื่องความรักมีสุขทุกเวลา   
ทุกชีวาล้วนมีรักที่หนักใจ.....(มานพ)

  .