ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ตะวันฉาย]

พูดสั้นสั้นฉันรักเธอเสมอจิต 
แค่เพียงนิดติดตรึงซึ้งถลำ 
จะบันทึกสียงใสใสใว้จดจำ
ตะวันย้ำคำหวานผ่านหน้าจอ

รอตั้งนานผ่านไปใจเงียบเหงา 
หรือตะวันลืมเราเข้าแล้วหนอ
คงต้องเก้อเพ้อพร่ำร่ำเพลงรอ 
นวลละออพอมีใหม่ได้ลืมเรา...(มหาซัง)แซวเล่นครับท่านอาจารย์ทั้งหลาย

....พูดสั้นๆยังรักเธอเสมอจิต
ไม่เคยคิดนอกใจไปเป็นอื่น
เมื่อในใจมีเธอทุกวันคืน
มีเธอยืนเคียงข้างไม่ห่างกัน

....มิเคยลืมมหาซังคนนั่งเฝ้า
ที่เคยเนาเย้ารักสลักฝัน
ผ่านหน้าจอรอออนตอนกลางวัน
รอเธอนั้นตอบกลับอย่าลับลา...(ผ่านมาแซว.. )

[ตะวันฉาย]

พูดสั้นสั้นตะวันนี้มีคนรัก
พอพี่ทักกลับหายไม่คลายเหงา
แม้แต่เสียงก็ไม่มีแม้แต่เงา
พี่คงเศร้าหม่นหมองมองหน้าจอ

รอมานานหลายวันผ่านไปแล้ว
คงไม่แคล้วลืมพี่ที่จะขอ
คงต้องเก้อเพ้อพร่ำร่ำเพลงรอ
เมื่อไหร่หนอจะหายเจ็บเก็บตะวัน...(มานพ) จากแนวกลอนของท่านมหาซัง

 


...พูดสั้นๆตะวันนั้นไร้รัก
หัวใจพักถวายวัดให้สุขี
ลืมเรื่องราวอดีตที่เคยมี
ชั่วชีวีมีเพียงวัดพักพิงใจ

...ไม่เคยลืมพี่มานพที่คบหา
ที่ต่อกลอนวอนมาพาหลงใหล
หากว่าว่างจากงานจะโทรไป
ใช่หลายใจใคร่เป็นมิตรชิดบ้านกลอน

...กับตะวันที่ตกหล่นบนขอบฟ้า
กี่เพลาจะหายเศร้าเงาสลอน
ใต้ขอบฟ้าสีครามตะวันรอน
รอคนจรมาเก็บเย็บแผลใจ...

[คนเมืองน้ำ]

ไม่เห็นหน้าไม่ยินเสียงสำเนียงหวาน
ยิ่งเนิ่นนานพาใจให้เหงาหงอย
บอกว่ารักแล้วทำไมให้เหม่อลอย
ให้น้องคอยเบอร์ของพี่นี้กี่วัน

[ตะวันฉาย]

ไม่เห็นหน้าไม่ยินเสียงสำเนียงหวาน
ยิ่งเนิ่นนานพาใจให้เหงาหงอย
บอกว่ารักแล้วทำไมให้เหม่อลอย
ให้น้องคอยเบอร์ของพี่นี้กี่วัน

...อย่าโศกาไปเลยอย่าเย้ยพี่
เก็บหัวใจที่มีไว้ต่อฝัน
ถ้าว่างงานจะโทรหาดวงชีวัน
เพราะพี่นั้นรักเจ้าอย่าเศร้าไป...

...คงไม่นานเบอร์คงผ่านจารใจแน่
ขอให้แคร์เบอร์พี่อย่าหนีไหน
มีเบอร์เดียวกับหนึ่งเดียวเหนี่ยวฤทัย
อยากบอกไว้เปิดเครื่องรอจะง้อมา....

[มหาซัง]

พูดสั้นสั้นฉันรักเธอเสมอจิต 
แค่เพียงนิดติดตรึงซึ้งถลำ 
จะบันทึกสียงใสใสใว้จดจำ
ตะวันย้ำคำหวานผ่านหน้าจอ

รอตั้งนานผ่านไปใจเงียบเหงา 
หรือตะวันลืมเราเข้าแล้วหนอ
คงต้องเก้อเพ้อพร่ำร่ำเพลงรอ 
นวลละออพอมีใหม่ได้ลืมเรา...(มหาซัง)แซวเล่นครับท่านอาจารย์ทั้งหลาย

....พูดสั้นๆยังรักเธอเสมอจิต
ไม่เคยคิดนอกใจไปเป็นอื่น
เมื่อในใจมีเธอทุกวันคืน
มีเธอยืนเคียงข้างไม่ห่างกัน

....มิเคยลืมมหาซังคนนั่งเฝ้า
ที่เคยเนาเย้ารักสลักฝัน
ผ่านหน้าจอรอออนตอนกลางวัน
รอเธอนั้นตอบกลับอย่าลับลา...(ตะวันฉาย   ผ่านมาแซว..  )

ส่งคำหวานผ่านคลื่นเมื่อคืนก่อน 
พิมพ์เป็นกลอนอ้อนตะวันให้ฝันหา
หลับหรือยังนั่งรอเธอตอบมา   
นี่ก็ปาห้าทุ่มร้อนรุ่มใจ

ไหนบอกว่า..มหา..มาที่หนึ่ง 
หลงแอบซึ้งกึ่งฝันแสนหวั่นไหว
ตะวันกลับลับฟ้ามาลาไกล 
รอวันใหม่ใคร่พบแสง...แห่งตะวัน  (มหาซัง...ต่อกลอนครับ)

[มานพ]

...ไม่เคยลืมพี่มานพที่คบหา
ที่ต่อกลอนวอนมาพาหลงใหล
หากว่าว่างจากงานจะโทรไป
ใช่หลายใจใคร่เป็นมิตรชิดบ้านกลอน

...กับตะวันที่ตกหล่นบนขอบฟ้า
กี่เพลาจะหายเศร้าเงาสลอน
ใต้ขอบฟ้าสีครามตะวันรอน
รอคนจรมาเก็บเย็บแผลใจ.....(ตะวันฉาย)

 



...ได้ยินเสียงตะวันนั้นชื่นสุข
ที่เคยทุกข์ไม่มีนี่รู้ไหม
ลืมเรื่องราวอดีตคิดผ่านไป
โอ้ดวงใจเสียงเพราะเสนาะจริง

..เก็บตะวันที่รักจากฟากฟ้า
ถึงเวลารักแท้แม่ยอดหญิง
ใต้ขอบฟ้าสีครามยามพักพิง
ขอแอบอิงอุ่นแสงแห่งตะวัน....(มานพ).ไม่ทราบว่าแรงไปหรือเปล่า.........

[มานพ]

ไม่เห็นหน้าไม่ยินเสียงสำเนียงหวาน
ยิ่งเนิ่นนานพาใจให้เหงาหงอย
บอกว่ารักแล้วทำไมให้เหม่อลอย
ให้น้องคอยเบอร์ของพี่นี้กี่วัน

ไม่เห็นหน้าก็โทรมาหาสิน้อง
อย่าหม่นหมองรวนเรทำเหหัน
บอกว่ารักก็รักปักชีวัน
โทรหากันบ้างนะจ๊ะคนดี

[สายใย]

ไม่เห็นหน้าไม่ยินเสียงสำเนียงหวาน
ยิ่งเนิ่นนานพาใจให้เหงาหงอย
บอกว่ารักแล้วทำไมให้เหม่อลอย
ให้น้องคอยเบอร์ของพี่นี้กี่วัน

ไม่เห็นหน้าก็โทรมาหาสิน้อง
อย่าหม่นหมองรวนเรทำเหหัน
บอกว่ารักก็รักปักชีวัน
โทรหากันบ้างนะจ๊ะคนดี

ถ้าพี่?นพ?ไม่ว่างติดงานยุ่ง
โทรหาลุง ก็ได้ นะโฉมศรี
ถึงจะแก่แค่ไหนแต่ใจดี
แค่ไม่มีดวงเฟื่องในเรื่องรัก...อิ  อิ....

           

[ตะวันฉาย]

พูดสั้นสั้นฉันรักเธอเสมอจิต 
แค่เพียงนิดติดตรึงซึ้งถลำ 
จะบันทึกสียงใสใสใว้จดจำ
ตะวันย้ำคำหวานผ่านหน้าจอ

รอตั้งนานผ่านไปใจเงียบเหงา 
หรือตะวันลืมเราเข้าแล้วหนอ
คงต้องเก้อเพ้อพร่ำร่ำเพลงรอ 
นวลละออพอมีใหม่ได้ลืมเรา...(มหาซัง)แซวเล่นครับท่านอาจารย์ทั้งหลาย

....พูดสั้นๆยังรักเธอเสมอจิต
ไม่เคยคิดนอกใจไปเป็นอื่น
เมื่อในใจมีเธอทุกวันคืน
มีเธอยืนเคียงข้างไม่ห่างกัน

....มิเคยลืมมหาซังคนนั่งเฝ้า
ที่เคยเนาเย้ารักสลักฝัน
ผ่านหน้าจอรอออนตอนกลางวัน
รอเธอนั้นตอบกลับอย่าลับลา...(ตะวันฉาย   ผ่านมาแซว..  )

ส่งคำหวานผ่านคลื่นเมื่อคืนก่อน 
พิมพ์เป็นกลอนอ้อนตะวันให้ฝันหา
หลับหรือยังนั่งรอเธอตอบมา   
นี่ก็ปาห้าทุ่มร้อนรุ่มใจ

ไหนบอกว่า..มหา..มาที่หนึ่ง 
หลงแอบซึ้งกึ่งฝันแสนหวั่นไหว
ตะวันกลับลับฟ้ามาลาไกล 
รอวันใหม่ใคร่พบแสง...แห่งตะวัน  (มหาซัง...ต่อกลอนครับ)

...ส่งคำหวานผ่านมาคราสายๆ
ก็มิวายเห็นกลอนอ้อนหาฉัน
มหาชังตามติดชิดชีวัน
ที่หนึ่งนั้นไม่ไกลใจจากเธอ

...สี่โมงครึ่งพึงปิดเครื่องเรื่องความรัก
ตัองลาพักเลิกงานพานเสนอ
ตอนดึกๆไม่ได้ออนอ้อนนะเออ
อย่ารอเก้อเพ้อหาว่าจะออน

...รอวันพรุ่งรุ่งขึ้นค่อยบึ่งหา
ตะวันมาตามติดมิตรอักษร
เสาร์อาทิตย์ไม่ได้มาอย่าลาจร
รอออนจันทร์ถึงศุกร์อย่าทุกข์เลย....(ตะวันฉาย)

[ตะวันฉาย]

...ได้ยินเสียงตะวันนั้นชื่นสุข
ที่เคยทุกข์ไม่มีนี่รู้ไหม
ลืมเรื่องราวอดีตคิดผ่านไป
โอ้ดวงใจเสียงเพราะเสนาะจริง

..เก็บตะวันที่รักจากฟากฟ้า
ถึงเวลารักแท้แม่ยอดหญิง
ใต้ขอบฟ้าสีครามยามพักพิง
ขอแอบอิงอุ่นแสงแห่งตะวัน....(มานพ).

...เสียงตะวันแหบแห้งแสลงหู
พ่อโฉมตรูยังว่าเพราะฉอเลาะฉัน
หรือว่าแกล้งแสร้งบอกแค่หยอกกัน
หวังแค่นั้นแสงตะวันฝันอุ่นอิง

...กับเนื้อคู่ประตูใจยังไม่เกิด
ไม่ดีเลิศหาคู่แท้แค่เป็นหญิง
ที่ไร้ใจไร้รักอย่าพักพิง
หัวใจทิ้งลงทะเลตังเกลอย

...ขอให้พักพิงแสงแห่งแรงฉาย
ที่ประกายพรายแสงแรงถดถอย
เก็บตะวันที่ปลายรุ้งคุ้งฟ้าคอย
ยังเหงาหงอยกลอยใจไร้ตัวตน.....(ตะวันฉาย)

[มานพ]

..ขอให้พักพิงแสงแห่งแรงฉาย
ที่ประกายพรายแสงแรงถดถอย
เก็บตะวันที่ปลายรุ้งคุ้งฟ้าคอย
ยังเหงาหงอยกลอยใจไร้ตัวตน.....(ตะวันฉาย)

.ขอพักพิงอิงอุ่นให้กรุ่นกาย
ตะวันฉายเห็นใจพี่อีกหน
จะรอแสงแห่งดวงแดแม้ทุกข์ทน
ไร้ตัวตนหรือไม่ใคร่จะรอ.....(มานพ)

[ตะวันฉาย]

..ขอให้พักพิงแสงแห่งแรงฉาย
ที่ประกายพรายแสงแรงถดถอย
เก็บตะวันที่ปลายรุ้งคุ้งฟ้าคอย
ยังเหงาหงอยกลอยใจไร้ตัวตน.....(ตะวันฉาย)

.ขอพักพิงอิงอุ่นให้กรุ่นกาย
ตะวันฉายเห็นใจพี่อีกหน
จะรอแสงแห่งดวงแดแม้ทุกข์ทน
ไร้ตัวตนหรือไม่ใคร่จะรอ.....(มานพ)

...อย่ารอเลยเฉลยมาว่ารู้แจ้ง
ถ้อยแถลงน้องเนาว์เฝ้าวอนขอ
ใจถวายวัดแล้วแก้วตาพอ
อย่ามารอคนไร้ใจอย่าใฝ่เลย........(ตะวันฉาย)

[มานพ]

..อย่ารอเลยเฉลยมาว่ารู้แจ้ง
ถ้อยแถลงน้องเนาว์เฝ้าวอนขอ
ใจถวายวัดแล้วแก้วตาพอ
อย่ามารอคนไร้ใจอย่าใฝ่เลย.....(ตะวันฉาย)

.จะไปหาหลวงพ่อขอส่วนบุญ
ท่านเจ้าคุณรู้จริงไม่นิ่งเฉย
มอบตะวันให้พี่นี้ชื่นเชย
โอ้อกเอ๋ยใจพี่มีตะวัน.....(มานพ)

 

[ตะวันฉาย]

..อย่ารอเลยเฉลยมาว่ารู้แจ้ง
ถ้อยแถลงน้องเนาว์เฝ้าวอนขอ
ใจถวายวัดแล้วแก้วตาพอ
อย่ามารอคนไร้ใจอย่าใฝ่เลย.....(ตะวันฉาย)

.จะไปหาหลวงพ่อขอส่วนบุญ
ท่านเจ้าคุณรู้จริงไม่นิ่งเฉย
มอบตะวันให้พี่นี้ชื่นเชย
โอ้อกเอ๋ยใจพี่มีตะวัน.....(มานพ)

....ตะวันชิงพลบหลบเข้าเมฆ
เพราะน้ำเนตรยังไม่หายคลายอกฉัน
ถึงหลวงพ่อมอบบุญหนุนให้กัน
ใจตะวันก็บวชชีลี้ห่างไป............(ตะวันฉาย)

[ดาวระดา]

เจ้าตะวันพันแสงขึ้นแปลงโลก
มีทุกข์โศกสิงเข้าเจ้าตรงไหน
หรือเป็นเหตุแห่งผลคนช้ำใจ
ถึงต้องไปบวชชีหนีห่างกัน

[มานพ]

..ตะวันชิงพลบหลบเข้าเมฆ
เพราะน้ำเนตรยังไม่หายคลายอกฉัน
ถึงหลวงพ่อมอบบุญหนุนให้กัน
ใจตะวันก็บวชชีลี้ห่างไป............(ตะวันฉาย)

.จะไปบวชวัดไหนตามไปหา
แม่ชีจ๋าเมตตาจะได้ไหม
รอจนกว่าแม่ชีจะมีใจ
สึกวันใดไม่ว่าหนาแม่ชี.....(มานพ)
 

[ดาวระดา]

ท่านมานพพบนางบ้างหรือไม่
สำนักใดไขขานสู่ลานศรี
สกัดกั้นกันทางไว้สักที
อีกสามปีค่อยบวชรวดเดียวเลย

[ตะวันฉาย]

เจ้าตะวันพันแสงขึ้นแปลงโลก
มีทุกข์โศกสิงเข้าเจ้าตรงไหน
หรือเป็นเหตุแห่งผลคนช้ำใจ
ถึงต้องไปบวชชีหนีห่างกัน.....(พี่สุวิจักขณ์)

...ก็บวชชีหนีรักจักว่าไหม
สิ้นฤทัยนี้แล้วพ่อแก้วขวัญ
หยุดทางโลกโศกเศร้าเย้าชีวัน
ปลดห่วงพลันมลายสิ้นถวิลคอย......(ตะวันฉาย)

[ตะวันฉาย]

..ตะวันชิงพลบหลบเข้าเมฆ
เพราะน้ำเนตรยังไม่หายคลายอกฉัน
ถึงหลวงพ่อมอบบุญหนุนให้กัน
ใจตะวันก็บวชชีลี้ห่างไป............(ตะวันฉาย)

.จะไปบวชวัดไหนตามไปหา
แม่ชีจ๋าเมตตาจะได้ไหม
รอจนกว่าแม่ชีจะมีใจ
สึกวันใดไม่ว่าหนาแม่ชี.....(มานพ)
 

....ถึงบวชแล้วไม่ขอสึกยังนึกคิด
เพราะชีวิตจิตปลงคงสุขขี
บวชวัดไหนไม่บอกหรอกชีวี
พบทางที่สว่างอย่าขวางรอ..........(ตะวันฉาย)

[ดาวระดา]

โอ้เจ้าปรางนางเอ๋ยอย่าเลยคิด
รอสักนิดเถอะหนออย่าท้อถอย
ใช่จะบดบังบุญที่หนุนร้อย
บวชเพราะน้อยใจรักชักไม่ควร