ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ต้น]

๑. ชาติ

เมืองไทยใหญ่อุดม - ดินดีสมเป็นนาสวน
ขนบ หอมอบอวล - เจ้าจึงควรจะใส่ใจ
ถิ่นไทยอีสานปู่ - ย่าสืบสานไว้ยิ่งใหญ่
คนดีมีน้ำใจ - จารึกไว้เป็นตำนาน
จารีตเมื่อครั้งก่อน - เป็นอาภรณ์ประดับบ้าน
จิตใจจึงผูกพัน - เรายึดมั่นไม่หมิ่นแคลน

ถิ่นไทยงาม - เรืองอร่ามไปทั่วแคว้น
เวียงพิงค์ ถิ่นดินแดน - ดอกเอื้องงามตามป่าดอย
งามขุนเขาหุบผา - สายธาราไหลเรียงร้อย
ฟ้ามุ่ยบานบนดอย - ชูช่อคอยผู้มาเยือน

ถิ่นไทยอุดม - งามขำคมกว่าผองเพื่อน
พร่างพราวดุจดาวเดือน  - ทะเลเหมือนสายโลหิต
ร่ำรวยทรัพยากร - ดั่งรับพรที่ศักดิ์สิทธิ์
อยากชวนมวลหมู่มิตร - มาท่องทิศอันดามัน

ถิ่นไทยกลาง - ยอดพระปรางค์เสียดสวรรค์
ล้ำค่าอัศจรรย์ - ด้วยยึดมั่นวัฒนธรรม
เพลงเรือเพลงชาวนา - ความเป็นมาโอฬารล้ำ
ฟ้อนกำรำเคียวงดงาม - สายน้ำคลองแควแลลาน

ช่อฟ้าใบระกามณฑป - ทาบแสงพลบดุจภาพฝัน
รวงทองพริ้วผ่องพรรณ - เป็นเขตขันธ์ศิลปิน
สยามโอฬารล้ำ - วัฒนธรรมงามทุกถิ่น
น้ำฟ้าแหล่งหากิน - มิเคยสิ้นจากถิ่นไทย
อ้อนวอนเหล่าลูกหลาน - ให้สืบสานความยิ่งใหญ่
ไว้อวดชาติใดใด - ว่าเมืองไทยใหญ่อุดม ฯ

[ยอด~]

๒. ศาสนา

เผ่าไทยใจแจ่มแจ้ง  -  ร่มเย็น
ศาสนาแผ่เงาเป็น  -  กิ่งก้าน
หลักธรรมที่บำเพ็ญ  -  ล้ำค่า  ยิ่งเฮย
จิตแน่นำผลักต้าน  -  ต่อสู้อบาย

ให้รักผองเพื่อนทั้ง  -  โลกา
สิ่งที่ฟ้าประทานมา  -  แบ่งด้วย
รักผู้อื่นเหมือรักษา  -  ชีพท่าน
ครั้นเมื่อวันจ่อมม้วย  -  อยู่ได้ใต้ร่มบุญ

พิภพทรงอยู่ได้  -  สืบมา
พรหมท่านแผ่ฤทธา  -  โอบอุ้ม
คฤหัสถ์มุ่งอัตตา  -  ให้มั่น  คงเฮย
ธรรมจะแผ่คุ้ม  -  หมู่เจ้าอาตมัน

ศรัทธาต่อพระเจ้า  -  เบื้องบน
ผู้ซึ่งประทานผล  -  ต่อเจ้า
บุญส่องส่วนมืดมน  -  ใสสว่าง
ปฏิญาณตนเป็นแก่นเหง้า  -  ค่ำเช้ารับพร ฯ

[บ้านกลอนไทย]

     ๓.พระมหากษัตริย์

   เมืองสยามอร่ามแท้            แดนดิน
ในร่มองค์ภูมินทร์             กษัตริย์ไท้
พืชพันธ์อุดมสิน                กินอยู่
วางขนบระบบให้               ราษฎร์ด้วยบารมี

   สุขีมีพ่อเจ้า                    ภูมิพล
ครองรัฐพิพัฒน์ดล              ถิ่นแท้
ยืนกรอบระบอบบน            ทศพิศ ธรรมเฮย   
หวังต่อพอเพียงแก้              ปากท้องของประชา

  มาลาสง่าด้วย                     ภักดี
มอบแด่องค์จักรกรี                  พ่อแล้ว
ขอ ธ เกษมศรี                        มีสุข  นิรันดร์เทอญ
ทวยราษฎร์ทุกชาติแผ้ว            จิตพร้อมพลีถวาย

             

[นกฯ]

๒. ศาสนา

เผ่าไทยใจแจ่มแจ้ง  -  ร่มเย็น
ศาสนาแผ่เงาเป็น  -  กิ่งก้าน
หลักธรรมที่บำเพ็ญ  -  ล้ำค่า  ยิ่งเฮย
จิตแน่นำผลักต้าน  -  ต่อสู้อบาย

ให้รักผองเพื่อนทั้ง  -  โลกา
สิ่งที่ฟ้าประทานมา  -  แบ่งด้วย
รักผู้อื่นเหมือรักษา  -  ชีพท่าน
ครั้นเมื่อวันจ่อมม้วย  -  อยู่ได้ใต้ร่มบุญ

พิภพทรงอยู่ได้  -  สืบมา
พรหมท่านแผ่ฤทธา  -  โอบอุ้ม
คฤหัสถ์มุ่งอัตตา  -  ให้มั่น  คงเฮย
ธรรมจะแผ่คุ้ม  -  หมู่เจ้าอาตมัน

ศรัทธาต่อพระเจ้า  -  เบื้องบน
ผู้ซึ่งประทานผล  -  ต่อเจ้า
บุญส่องส่วนมืดมน  -  ใสสว่าง
ปฏิญาณตนเป็นแก่นเหง้า  -  ค่ำเช้ารับพร ฯ

ทำจิตใจให้ผ่องแผ้ว  -  เบิกบาน
จะส่งผลตระการ  -  เอิบเอื้อ
ทำชั่วยิ่งเผาผลาญ  -  ไหม้หม่น  หมองเฮย
ทำดีจะก่อเกื้อ  -  แกร่งกล้าเกลี้ยงเกลา

มีสุขให้ส่งน้อม  -  แบ่งปัน
ยิ่งเพิ่มสุขอนันต์  -  เอ่อล้น
ยิ่งให้ยิ่งผ่องพรรณ  -  ยิ่งร่ม  เย็นนา
ทานก่อเป็นหน่อต้น  -  กิ่งก้านกอบุญ

เมืองไทยหลากหลายล้วน  -  ศาสนา
ธรรมที่ท่านศาสดา  -  บ่งชี้
ดำรงชีพตามอัตตา  -  เป็นอยู่
ถึงแก่นถึงกระพี้  -  ถ่องแท้จักรวาล

ดำรงตนอยู่ด้วย  -  มโนธรรม
ฝึกก่อต่อประจำ  -  เวี่ยไว้
เมตตาที่แผ่นำ  -  ไปสู่  สรรพสัตว์
จะก่อสุขส่งให้  -  ชีพล้ำโอฬาร.

[ต้น]

     ๓.พระมหากษัตริย์

   เมืองสยามอร่ามแท้            แดนดิน
ในร่มองค์ภูมินทร์             กษัตริย์ไท้
พืชพันธ์อุดมสิน                กินอยู่
วางขนบระบบให้               ราษฎร์ด้วยบารมี

   สุขีมีพ่อเจ้า                    ภูมิพล
ครองรัฐพิพัฒน์ดล              ถิ่นแท้
ยืนกรอบระบอบบน            ทศพิศ ธรรมเฮย   
หวังต่อพอเพียงแก้              ปากท้องของประชา

  มาลาสง่าด้วย                     ภักดี
มอบแด่องค์จักรกรี                  พ่อแล้ว
ขอ ธ เกษมศรี                        มีสุข  นิรันดร์เทอญ
ทวยราษฎร์ทุกชาติแผ้ว            จิตพร้อมพลีถวาย


             

(สัททุลวิกกีฬิตฉันท์)

บังคมคัลอภิวันทนากษัตราภุวนาท
องค์ภูมิพลมหาราช                                        บพิตร

ครองปฐพิสยามเรืองรามอร่ามศิริวิศิษฏ์
พื้นแผ่นทศทิศ                                              อุดม

ทวยราษฎร์ใต้ฝ่าพระบาทอธิฐานเทพมหพรหม
ผู้เป็นเอกบรม                                              ถกล

ทรงอารักษ์จักริวงศ์สถิตสถาพรอำพน
ตรีภพก็เยิรยล                                             พระกรณีย์

องค์พระแม่สิริกิติ์ราชินิสุภีร์
กอปรกิจคู่ปรมี                                             ปรมินทร์

เย็นศิระเพราะพระทศพิธราชธรรม ธ อมรินทร์
ทั่วแคว้นสยามินทร์                                       พิไล

ขอทรงยิ่งยศปรากฎขจรขจายกิรติไกร
ทวยไทย ณ ใกล้ไกล                                      สวัสดิ์

ขอเดชาพระศิวะธรณิตริยรัตน์
ประดุงสยามพิพัฒน์                                      สุมน

ขอจงทรงพระเจริญสราญพิศาลพิบูลย์พิมล
ยืนยง ธ. ชีพชนม์                                         อมร

                                        ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

[ต้น]

๔. วัฒนธรรม

มิตรประเทศเขตฝรั่งลังกา
ญวน  พม่า  แขก  จีน  แผ่นดินใหญ่
วัฒนธรรมต่างแปลกแยกออกไป
ขนบไทยยิ่งยศแลงดงาม
ไทยมีทวาทศมาส
จึงพิลาศยืนเด่นเป็นสยาม
แผ่นดินแห่งรอยยิ้มสมญานาม
ทุกเขตคามสรวลเสประเพณี

เดือนอ้ายบุญเข้ากรรม
กุศลนำเนืองหนุน (ถึง) บุญเดือนยี่
เดือนสามบุญข้าวจี่ บุญพระเวสเดือนสี่
เดือนห้าถึงดิถีมหาสงกรานต์
เดือนหกบุญบั้งไฟ
เดือนเจ็ดบุญชำฮะใจให้อ่อนหวาน
เดือนแปดเข้าพรรษาบูชาทาน
เดือนเก้าเป็นตำนานข้าวประดับดิน
เดือนสิบบุญข้าวสาก
เพื่อส่งเปรตที่อดอยากกลับคืนถิ่น
เดือนสิบเอ็ดออกพรรษา ฝนฟ้าริน
เดือนสิบสองบุญกฐินของถิ่นไทย
เมืองอื่นใดไม่มีวิสาขะ
บูชาพระชำระใจให้ผ่องใส
ไทยมีองค์มหากษัตริย์เป็นฉัตรชัย
บ้านเมืองใดจะร่มเย็นเช่นบ้านเรา
เจ้าจงน้อมประเพณีวิถีให้มั่น
ที่บรรพบุรุษสร้างสรรค์จากวันเก่า
ปู่  ย่า  ตา  ยาย  สืบสานไว้ ให้พวกเรา
เพื่อให้เจ้าสืบทอดตลอดไป

[บ้านกลอนไทย]

(สัททุลวิกกีฬิตฉันท์)

บังคมคัลอภิวันทนากษัตราภุวนาท
องค์ภูมิพลมหาราช                                        บพิตร

ครองปฐพิสยามเรืองรามอร่ามศิริวิศิษฏ์
พื้นแผ่นทศทิศ                                              อุดม

ทวยราษฎร์ใต้ฝ่าพระบาทอธิฐานเทพมหพรหม
ผู้เป็นเอกบรม                                              ถกล

ทรงอารักษ์จักริวงศ์สถิตสถาพรอำพน
ตรีภพก็เยิรยล                                             พระกรณีย์

องค์พระแม่สิริกิติ์ราชินิสุภีร์
กอปรกิจคู่ปรมี                                             ปรมินทร์

เย็นศิระเพราะพระทศพิธราชธรรม ธ อมรินทร์
ทั่วแคว้นสยามินทร์                                       พิไล

ขอทรงยิ่งยศปรากฎขจรขจายกิรติไกร
ทวยไทย ณ ใกล้ไกล                                      สวัสดิ์

ขอเดชาพระศิวะธรณิตริยรัตน์
ประดุงสยามพิพัฒน์                                      สุมน

ขอจงทรงพระเจริญสราญพิศาลพิบูลย์พิมล
ยืนยง ธ. ชีพชนม์                                         อมร

                                        ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

เก่งจัง + 1 ครับ
 

[ต้น]

(สัททุลวิกกีฬิตฉันท์)

บังคมคัลอภิวันทนากษัตราภุวนาท
องค์ภูมิพลมหาราช                                        บพิตร

ครองปฐพิสยามเรืองรามอร่ามศิริวิศิษฏ์
พื้นแผ่นทศทิศ                                              อุดม

ทวยราษฎร์ใต้ฝ่าพระบาทอธิฐานเทพมหพรหม
ผู้เป็นเอกบรม                                              ถกล

ทรงอารักษ์จักริวงศ์สถิตสถาพรอำพน
ตรีภพก็เยิรยล                                             พระกรณีย์

องค์พระแม่สิริกิติ์ราชินิสุภีร์
กอปรกิจคู่ปรมี                                             ปรมินทร์

เย็นศิระเพราะพระทศพิธราชธรรม ธ อมรินทร์
ทั่วแคว้นสยามินทร์                                       พิไล

ขอทรงยิ่งยศปรากฎขจรขจายกิรติไกร
ทวยไทย ณ ใกล้ไกล                                      สวัสดิ์

ขอเดชาพระศิวะธรณิตริยรัตน์
ประดุงสยามพิพัฒน์                                      สุมน

ขอจงทรงพระเจริญสราญพิศาลพิบูลย์พิมล
ยืนยง ธ. ชีพชนม์                                         อมร

                                        ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

เก่งจัง + 1 ครับ
 

ขอบคุณครับ....

[ดอกกระเจียว]

กลอนไทย

อยู่บ้านท่านคร้านเปล่าก็เศร้าอก
สุดจะปกปิดตนดั่งคนเขลา
ในเขตุแคว้นแผ่นดินถิ่นไทยเรา
ท่านยึดเอาสืบสานแต่นานมา

เรื่องกาพย์กลอนสุนทรเพราะเสนาะนี้
ไว้เป็นที่สุขสันต์สู่หรรษา
ความบันเทิงทางเหล่าชาวประชา
รวมเรียกว่าเพลงยาวชนพลเรือน

ที่มักเขียนเวียนถึงคำซึ้งจิต
เสนอมิตรสนองใจใฝ่ถึงเพื่อน
หรือกวีที่แถลงท่านแต่งเตือน
อย่ารู้เลือนหลีกเว้นเป้นวิชา

สิ่งเหล่านี้มีมาหลายชั่วอายุ
ล่วงบรรลุสืบสร้างทางภาษา
ควรสำนึกลึกซึ้งถึงคุณค่า
พร้อมรักษาปลุกฟื้นไปยืนนาน

ที่คิดเห็นเป็นอื่นไปกระไรจิต
อย่างมิคิดสืบไปให้ลูกหลาน
กับฉอเลาะว่ากลอนเที่ยววอนวาน
ว่าเก่าแก่โบราณสะท้านใจ

ที่จริงฉันก็ชนคนอิสาน
จังหวัดบ้านหนองบัวยังเพิ่งตั้งใหม่
แต่เกิดรักอักษรบทกลอนไทย
แม้มิได้พูดประจำก็ชำนาญ

ประหนึ่งเป็นไทยแท้แต่กำเนิด
แต่จริงเกิดอยู่แผ่นดิน ณ ถิ่นฐาน
แดนหมอลำคำผญามาช้านาน
แต่หันมาสืบสานสร้างงานกลอน

ก็ด้วยรักบทกวีดั่งชีวิต
คอยลิขิตขีดเส้นเป็นอักษร
ผ่านความคิดสุ่ถ้อยคอยเว้าวอน
สืบสุนทรต่อไปให้นิรันดร์

             ดอกกระเจียว

[duaen]

เมืองไทยยิ่งใหญ่ด้วย          ตำนาน
ตั้งแต่บุราณกาล                 ผ่านพ้น
ชนใดไป่จะปาน                  ชนเผ่า  ไทยเฮย
ปราชญ์ท่านเขียนสืบค้น      จึ่งรู้เป็นไป

เผ่าไทยแผ่กิ่งก้าน             กระจาย
สองฝั่งดินน้ำใส                ใส่ข้าว
บ้านเชียงหนึ่งคุ้มไทย        เชื้อเหล่า
ไทยใหญ่ไทยน่านเจ้า         อยู่ด้วยเกษตรกรรม

ปิง  วัง  ยม  น่านน้ำ          ดินอุดม
สองฝั่งก็รื่นรมย์               ร่มไม้
ต่างชาติต่างชอบชม         ชีพชื่น  ไทยเฮย
สุโขทัยยศยิ่งไท้               ถิ่นนี้เราจอง ฯ   

[duaen]

สองฟากฝั่งแม่น้ำ                 เจ้าพระยา
ไทยต่างอพยพมา                  ก่อตั้ง
เสกสร้างสู่สรรพวิชา            สรรพสิ่ง
อยุธยาจึงอยู่ยั้ง                    ลิ่วล้ำลำบาง

ธนบุรีงามแผ่นพื้น               เพียงสรวง
ดูเด่นดั่งเดือนดวง               แจ่มฟ้า
เผ่าไทยอยู่ในช่วง               น้อยหนึ่ง
น้อยแต่ชนแกร่งกล้า            กว่าด้าวใดใด

กรุงเทพฯ พราวพร่างด้วย    ศิลปา
งามดั่งหนึ่งนครา                ถิ่นไท้
เวียงวังคู่วัดวา                    ผุดผ่อง
งามยิ่งดุจดั่งได้                  อยู่ฟ้าเวียงอินทร์ ฯ

[ไอ้จ่อย]

สยามยศยิ่งด้วย                 ประวัติศาสตร์
ธรรมเนียมเก่าเงาพิลาศ     ยิ่งล้ำ
ผู้คนเก่งฉลาด                   ปราดเปรื่อง
ขนบแน่วแนวคูณค้ำ           ต่อไว้ไผททอง

เจ้าอย่าลืมเรื่องร้อย            เผ่าไทย
ชีพชื่นชุ่มโชยไชย             แช่มช้อย
ใจเจ้าอย่างมงาย               กับสิ่ง  เลอล่อ
นำเผ่าไทยเรียงร้อย           อยู่ยั้งยืนยง.

[duaen]

เกิดมาเป็นคนไทย                     จดจารใส่ใจ
ต้องมั่นคุณงามความดี

ฝากไว้ในปฐพี                           ว่าชีวิตนี้
เจ้ามีคุณค่าคู่ควร

ปวงชนชาวไทยทั้งมวล             รู้ค่าใครควร
เชิญชวนชื่นชมยินดี

กอปรบุญหนุนค่าบารมี              ดุจสายนที
แมกไม้ชายฝั่งชุ่มเย็น

เอื้อเฟิ้อเพื่อผู้ขับเข็ญ                 ช่วยนำบำเพ็ญ
เกื้อกูลเมตตาอาทร

อารมณ์คือผ้าอาภรณ์                เจ้าจงสังวรณ์
ให้เหมาะกาละเทศะ

ทุกชีวีมีพันธะ                          หนักเบาภาระ
ตั้งใจใฝ่หนุนบุญนำ

ศิลปวัฒนธรรม                       อ่อนช้อยร้อยรำ
เจ้าจงต่อค้ำให้ยืนยง

ภาษางดงามสูงส่ง                  ธงไทยไตรรงค์
มั่นคงชั่วหล้าฟ้าดิน   

สยามแผ่นดินพระภูมินทร์       ปวงข้าฯ  แผ่นดิน
น้อมใจจงรักภักดี  ฯ
                 

[kaya]

ครรลองศาสนพิธี                        โอบอุ้มชีวี
ทวยไทยสดใสร่มเย็น

ธรรมเนียมประเพณีดีเด่น             หวังให้เจ้าเป็น
ผู้สืบสานต่อค้ำให้อำไพ


จารจรดไว้                           ในมนไทย
เกียรติขจรขจาย                   คงไว้นมนาน
ผองนิกรไทย                        ใฝ่สมัครสมาน
ขนบงามตระการ                  ผสมผสานไว้ ฯ

[kaya]

จงมั่นคงองอาจ                    แต้มวาดค่านิยมใหม่
น้อมรับความเป็นไทย           ด้วยหัวใจทรนง
ธรรมเนียมให้สืบทอด           สู่สุดยอดสมประสงค์
ขนบไทยให้ยืนยง                 อยู่มั่นคงคู่เมืองงาม
สามัคคีรักศรีศักดิ์                 กล้าหาญหักกับขวากหนาม
ผู้น้อยเห็นคล้อยตาม             ความงดงามจะคืนมา
ตั้งใจมั่นสรรค์สร้าง              ระหว่างทางไปข้างหน้า
สืบสานให้ล้ำค่า                    ให้คงอยู่คู่ฟ้า...แผ่นดินไทย ฯ

[ปาระ]

เสน่ห์ไทยลายลดจดรอยยิ้ม       ที่คอยพิมพิ์ความเป็นไทยให้ไขขาน
มวยไทยคลึกสู้ศึกมาช้านาน       คงตำนานขานขับมิลับลง

           

[มะไฟ]

ให้ตั้งจิตแจ่มด้วย         ทรนง
จะแน่วแน่มั่นคง           ต่อไว้
นำสยามอยู่ยืนยง          โดดเด่น
มโนแว่วเวี่ยไว้             ลิ่วล้ำครรลอง

[ต้น]

แผ่นดินนี้มีองค์ดำรงฉัตร
ไทยทั้งรัฐเป็นสุขทุกหย่อมหญ้า
ทั้งที่โลกโศกสุมรุมบีฑา
พระบุญญาป้องไทยพ้นภัยปวง

ไทยที่เห็นเป็นไทยไม่สิ้นชาติ
เอกราช มีให้ ไทยแหนหวง
พระบารมี ที่บำเพ็ญ จึงเย็นทรวง
ประลุล่วงภัยผองทรงครองไทย ฯ

[มะไฟ]

คำแนะนำทั่วไป

ห้ามโพสหรือตอบกระทู้ในลักษณะปั่นกระทู้   ผมไม่เข้าใจในหัวข้อนี้ครับ
โปรดใช้คำสุภาพในการตั้งกระทู้
สามารถนำกลอนจากที่อื่นมาโพสได้แต่ควร ตั้งที่บอร์ดนี้ และอ้างอิงที่มาด้วย
!!!! กฎระเบียบที่ควรทราบทั้งหมด !!!! คลิ๊กที่นี่
แนะนำ, ติชม ร้องเรียน คลิ๊กที่นี่
ยังไม่เข้าใจอะไรก็ PM (ส่งข้อความ) ไปถาม webmaster ได้ตามลิ๊งนี้

สถิติเว็บไซด์ชุมชนคนบ้ากลอน.

มีคนฝากถามหลายคน เขาเลยไม่ค่อยกล้า มาต่อกลอนกัน เกรงจะผิดกฏน่ะครับ

[กวีพิจิก]

คำแนะนำทั่วไป

ห้ามโพสหรือตอบกระทู้ในลักษณะปั่นกระทู้   ผมไม่เข้าใจในหัวข้อนี้ครับ
โปรดใช้คำสุภาพในการตั้งกระทู้
สามารถนำกลอนจากที่อื่นมาโพสได้แต่ควร ตั้งที่บอร์ดนี้ และอ้างอิงที่มาด้วย
!!!! กฎระเบียบที่ควรทราบทั้งหมด !!!! คลิ๊กที่นี่
แนะนำ, ติชม ร้องเรียน คลิ๊กที่นี่
ยังไม่เข้าใจอะไรก็ PM (ส่งข้อความ) ไปถาม webmaster ได้ตามลิ๊งนี้

สถิติเว็บไซด์ชุมชนคนบ้ากลอน.

มีคนฝากถามหลายคน เขาเลยไม่ค่อยกล้า มาต่อกลอนกัน เกรงจะผิดกฏน่ะครับ

การโพสในลักษณะปั่นกระทู้ ก็คือ การเขียนข้อความที่ไร้สาระ ไม่เป็นประโยชน์(อันนี้ไม่รวมถึงการโพสแซวกันเล่นๆนะคับ) และที่เป็นคำหยาบคาย
เพื่อต้องการให้จำนวนกระทู้ของตัวเองเพิ่มเร็วๆ อันนี้คือการปั่นกระทู้แบบคร่าวๆคับ สำหรับท่านที่จะมาต่อกลอนกันนั้น ไม่ถือเป็นการปั่นกระทู้ ยกเว้นกลอนนั้นจะส่อเสียดไปในทางเสื่อมเสีย ลามกอนาจาร ว่าร้ายด่าทอผู้อื่น อันนี้ไม่สมควรครับ เพราะฉะนั้นแค่ระวังในเรื่องการเขียนกับ ข้อความที่ไร้สาระ ก็สามารถโพสได้ตามปกติคับ