ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดาวระดา]

คราวยืนข้างอย่างคนติดมนตร์ขลัง
หลงพลังฝังรอยเฝ้าคอยหา
ยามห่างกันนั้นคิดไปลิบตา
เพียงเวลาผ่านไปไม่นานนม

ความยิ่งใหญ่ในรักประจักษ์แจ้ง
เฝ้าสำแดงแผลงฤทธิ์ให้ติดหล่ม
หนออำนาจพาดผ่านสำราญชม
คล้ายต้องก้มบ่มต่อช่อรักลาม

ผลักหัวใจให้จรไปนอนจ้อง
เหตุผลของห้องใจไสวหวาม
เมื่อรักโรยโปรยร่องให้ท่องตาม
ยากจะข้ามหนามรักถูกปักแล้ว

คนตกหลุมคลุ้มคลั่งยากยั้งจิต
รักแพร่พิษติดจั่นเป็นพันแถว
ห้วงอารมณ์จมรอยยากถอยแนว
คอยเฝ้าแผ้วถางต่อหนอรักเอย

[ระนาดเอก]

๐ เธอไม่เคยป้ายมนต์ปนความหวัง
แต่ฉันคลั่งข้างเดียวเทียวเปิดเผย
อาจเป็นกรรมหรือจิตฤทธิ์ความเชย
ได้แต่เกยคางมองทั้งสองตา

๐ ภาพเธอวิ่งเริงร่าฝ่าคลื่นฝัน
ที่มีฉันทึกทักรักแทบบ้า
รักข้างเดียวดั่งหมอกหยอกเย้ามา
แค่เอื้อมคว้าก็หายไปกับลม

๐ ยามใกล้เธอจึงนั่งจังงังเก้อ
จิตเคล้าเธอจนท้อพ้อติดหล่ม
ในทุกวินาทีที่ลอบชม
มีความตรมโอบร่างอย่างกลมกลืน

๐ ใครมีมนต์ปาฏิหาริย์วานบอกหน่อย
ชายสำออยคนนี้มิขัดขืน
จะยอมทนเป็นข้าแม้ฝ่าปืน
ถ้าหยิบยื่นมนต์ขลังเธอคลั่งเรา..

 
 

[สายใย]

ส่วนอีกชายหมายฝืนยิ่งขื่นขม
รักติดหล่มตรมหนักหลงรักเขา
โดนสลัดตัดเยื่อไม่เหลือเงา
ได้แต่เหงาเศร้าใจเธอไม่รัก

ตั้งใจไม่ตอแยก็แพ้จิต
เฝ้าแต่คิดถึงเธอพร่ำเพ้อหนัก
ตัดอาลัยไม่ขาดอนาถนัก
จะเลิกภักดิ์อย่างไรยังไม่รู้

[ตะวันฉาย]

...เมื่อหัวใจติดห้วงบ่วงอาถรรพ์
บ่วงจาบรรณนั้นรักปักหนักหนา
ไม่อาจฟื้นตื่นจากฝันวันนิทรา
บ่วงมายามาลวงหลอกซอกซ้ำใจ

...เมื่อติดหล่มรักแน่นเน้นที่อก
รันทวยทกอกสะท้านพานหวั่นไหว
ไม่อาจขึ้นจากหล่มรักปักฤทัย
ฝังข้างในแน่นลึกผนึกทรวง

...ยามชิดใกล้ใจสั่นหวั่นดวงเนตร
บอกอาเพศเหตุนัยใคร่ได้หวง
มีเธออยู่ในห้องใจทุกๆดวง
ติดหล่มลวงรักอยู่มิรู้ลืม....

[manonvikan]

เมื่อติดหล่ม รักล่วง เป็นบ่วงคล้อง
ใจหม่นหมอง ครองเศร้า เขาไม่ปลื้ม
อยู่ในโลก ห่วงหา  น้ำตาซึม
ถูกเขาลืม  ยืมเขารัก  หนักฤทัย

เห็นเขาสุข ปลุกปลอบ คนชอบชิด
เขามีคู่  ชีวิต  สนิทใกล้
เรากระต่าย หมายหมอบ ตรงขอบใจ
โปรดอภัย...ขอจิตแนบ...แอบรักเธอ...

[จ้อง เจรียงคำ]

รู้ว่าผิดคิดแอบแนบรักเขา 
เล่ห์รักเย้าหยอกใจให้ไผลเผลอ
รู้ว่าต้องหมองหม่นทนละเมอ 
ยามเมื่อเจอเขาเคียงยังเสี่ยงปอง

ต้องโทษเราเอาใจเข้าไปติด 
รู้ว่าพิษ-สวาทอาจผยอง
ต้องติดหล่มจมปักรักจำจอง 
เพราะริลองต้องข่มคมรักลวง

[มานพ]

เมื่อรักมาติดหล่มตรมดวงจิต
เพิ่มแรงปิดเท่าไรก็ไม่ไหว
เขาไฟแรงแซงหน้าพารักไป
ปวดหัวใจติดหล่มรักหนักอุรา


 

[เอื้องกุหลาบ]

เมื่อ..รักแล้วให้ท้อก็คงยาก
ติด..ใจฝากให้เธอละเมอฝัน
หล่ม..หลุมรักตกหน่อยหนอรอแล้วกัน
รัก..ฉันนั้นอยากจะให้จากใจจริง

[สิบคน]

เมื่อติดหล่ม ปมรัก ยากจักถอน

จะนั่งนอน วอนถวิล มิสิ้นสาย

แม้หลับฝัน พลันนิมิต จิตไม่วาย

งามละม้าย สุดสวาท สวยบาดใจ

สิบคน 




 

[แพรว >w<]

เจ็บขาจริง เธอขุดหลุม อะไรไว้
หลุมหลบภัย ไม่น่าใช่ ใครก็รู้
แต่หลุมนี้ พรางจนมอง ยากพอดู
ฉันสุดสู้ เมื่อตก ลงหลุมพราง

เหมือนกระต่าย ติดกับ นายพรานใหญ่
ขึ้นไม่ได้ แรงสิ้น ดิ้นโผงผาง
ตกหลุมรัก มักขึ้นยาก จิตเลือนลาง
ตกอยู่กลาง ใบหน้าเธอ เพ้อคร่ำครวญ

หายใจเข้า บอกรัก นับพันร้อย
หายใจออก หน้าเธอลอย ฉันพร่ำหวล
สั่งพิซซ่า เป็นหน้าเธอ ไม่สมควร
หัวเราะรวน ให้ความเอ๋อ ของตัวเอง

ใครก็ได้ ช่วยด้วย ฉันติดหล่ม
เท้าระบบ ใจละล่อง ละลอยเคว้ง
ดึงไม่หยุด ฉุดไม่อยู่ ลอยตะเลง
ยกเว้นเธอ ช่วยฉันเอง อาจรอดตาย

[ระนาดเอก]

๐ ก้าวพลาดตกหลุมใหญ่ไฟเผาอก
จนนรกเข้าสุมรุมเช้าสาย
จะกลืนข้าวยังนั่งคลั่งไม่คลาย
เมื่อจุดหมายปลายทางคว้างรักเธอ

๐ ถึงมีใครคอยยุดฉุดพ้นหล่ม
เดี๋ยวก็จมหล่มเก่าเมื่อคราวเผลอ
ก้าวพลาดแล้วพลาดเล่าเศร้าจริงเออ
กลายเป็นชายหน้าเซ่อเจอบ่วงกรรม..

 

[มหาซัง]

ตกหลุ่มดินหินผาหาหวั่นไหว   
ยังปีนไต่ให้พ้นดิ้นรนถึง
แต่หล่มรักหล่มใจใหญ่กว่าบึง   
คือก้นบึ้งจิตคนยากค้นเจอ

มหาซัง

[ระนาดเอก]

๐ เธอไม่ฉุดแต่ผลักหักรักทิ้ง
แล้วกลับวิ่งซบชายใหม่เสมอ
ร่างฉันลอยร่วงหล่มจมเพราะเธอ
อนิจจาชายเซ่อเหยื่อเธอทำ

๐ ฉันไร้หลักเสียศูนย์ลุ้นไม่ขึ้น
วันวันมึนตรมเศร้าเช้าจนค่ำ
หล่มที่หล่นช่างร้ายชายมีกรรม
คงฝังจำรักร้ายไปอีกนาน..

 

[มานพ]

เมื่อรักมาติดหล่มตรมดวงจิต
เพิ่มแรงปิดเท่าไรก็ไม่ไหว
เขาไฟแรงแซงหน้าพารักไป
ปวดหัวใจติดหล่มรักหนักอุรา

กว่าจะถอนดวงจิตที่ติดหล่ม
แทบเป็นลมตาลายพราะขายหน้า
ควงคนใหม่ใยคนดีลืมพี่ยา
ปวดอุรายิ่งกว่าเก่าเจ้ามาลืม