ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[N]

ในเวลาที่ของทุกอย่างมีชีวิต
หัวใจล่องลอยอยู่นอกร่างกาย
วันหนึ่งหัวใจก็ลอยไปถูกใบมีดกรีดเข้า
หัวใจเจ็บมากและบาดแผลก็ช่างลึกและน่ากลัวเหลือเกิน
หัวใจลอยไปหมู่บ้านยา
หวังเพียงให้เหล่ายาช่วยรักษา
ยากลับว่าแผลนั้นลึกเกินไปที่ยาจะสมานได้
หัวใจจึงบินไปหาพลาสเตอร์
พลาสเตอร์ก็บอกว่าแผลของเธอใหญ่เกินไปที่พลาสเตอร์จะปิดได้
หัวใจจึงลอยกลับไปหาใบมีด
ใบมีดจึงถามว่ามาให้ใบมีดกรีดแผลให้ลึกขึ้นหรืออย่างไร
หัวใจคิดว่าตนของตงสลายไปแน่แล้วจึงขอให้ใบมีดกรีดตนเอง
หัวใจลอยไปในสภาพไกล้แหลกสลายเต็มที
แผลทั้งแหวะหวะทั้งลึกและฉีกขาดเลือดไหลไม่ยอมหยุด
จนมีเสียงหนึ่งทักขึ้น
เราจะรักษาแผลให้เธอเองแต่เธอคงต้องอยู่ที่นี่สักพัก
ด้วยความหวังเพียงน้อยนิดหัวใจจึงพักอยู่ที่นั่น
นานเท่าไรไม่รู้
วันหนึ่งหัวใจตื่นขึ้นมาพบว่าแผลได้หายไปแล้ว
หัวใจร้องเรียกหาว่าใครที่รักษาแผลของหัวใจ
หัวใจลอยออกไปข้างนอกจนพบกับปัญญา
จึงถามปัญญาว่าใครที่เป็นผู้รักษาแผลให้หัวใจ
ปัญญาจึงตอบว่า"เวลา"เป็นผู้รักษาแผลของหัวใจ...

[ตะวันฉาย]

...ใจโดนกรีดมีดเฉือนเปื้อนด้วยเลือด
ไม่แห้งเหือดนับทิวายังคราเห็น
มีดบาดลึกฉึกลงตรงที่เป็น
ช่างชาเย็นบรรจงกรีดด้วยมีดเธอ

...เอาเวลาแทนผ้าเช็ดรอยแผล
เคล้าดวงแดตอกย้ำนำเสนอ
ว่ามันลึกเพียงใดอย่าได้เจอ
ย้ำเสมอรอยแผลเป็นเน้นที่ใจ...

[จ้อง เจรียงคำ]

สำหรับฉันแผลใจไร้ลิ่มเลือด 
เชิญเธอเชือดเฉือนใจให้สาสม
จะไม่หวงไม่ห้ามตามอารมณ์ 
ฉันยอมจมคมกรีดเพียงมีดเธอ

สำหรับทุกแผลใจจะไม่หลั่ง 
ให้เลือดขังในใจไม่ไหลเอ่อ
ฉันยอมเจ็บดีกว่าจากหากไม่เจอ 
ใจคงเพ้อแดดิ้นสิ้นเหมือนกัน

[ชมพูไพร]

หากคิดถึงคือโอบกอดที่ปลอดเหงา
หากหมองเศร้าคือขลาดเขลาของชั่ววูบ
หากรอยยิ้มคือแววตาของการจูบ
หากร่างรูปคือเริ่มเรื่องของเรียนรู้...

[ชมพูไพร]

ใจอ่อนแอจึงอักเสบที่แผลเก่า
พิษบางเบาแต่อ้อยอิ่งยากหลุดพ้น
เยียวยาได้ร่างกายเจ็บยังพอทน
แต่จนใจกับแผลจิตที่ร้าวราน

จมปลักนานกับอดีตที่ขื่นขม
เจ็บโง่งมรอยแยกแผลยากสมาน
ให้ความรักชี้นำทางจึงพบพาน
ความอ่อนหวานที่เคลือบพิษริษสะสม
 

[ระนาดเอก]

๐ ครั้งยาพิษฤทธิ์ร้ายเธอได้ยื่น
ฉันได้กลืนอย่างนิ่มยิ้มแม้ขม
พิษเริ่มบาดจากลิ้นดั่งมีดคม
ที่ระดมกรีดลากปากสู่ท้อง

๐ ฤทธิ์แผ่ซึมแทรกจิตติดแต่นั้น
ทำร้ายฉันทรมานแม้วันล่อง
คือแผลเก่าที่เธอไม่เผลอมอง
ด้วยมือของคนเคยเอ่ยคำรัก..

 

[จ้อง เจรียงคำ]

แผลติดเชื้อเรื้อรัง..เมื่อครั้งพลาด
ไม่คิดคาด..บาดแผลยังแผ่หลา
คงพุพองหนองเดิน..เกินเยียวยา
เห็นตำตา..ยิ่งตำใน..แผลใจเรา

เหมือนพวกเขา..เอามีดมาขีดแคะ
ช่วยกันแซะแงะเด็ด..สะเก็ดเก่า
เปิดหนองอวดปวดแสบ..แนบใจเนา
อยู่เป็นเงารอยฉีก...ไปอีกนาน   

[ตะวันฉาย]

แผลติดเชื้อเรื้อรัง..เมื่อครั้งพลาด
ไม่คิดคาด..บาดแผลยังแผ่หลา
คงพุพองหนองเดิน..เกินเยียวยา
เห็นตำตา..ยิ่งตำใน..แผลใจเรา

เหมือนพวกเขา..เอามีดมาขีดแคะ
ช่วยกันแซะแงะเด็ด..สะเก็ดเก่า
เปิดหนองอวดปวดแสบ..แนบใจเนา
อยู่เป็นเงารอยฉีก...ไปอีกนาน...................(พี่อาร์ตี้)

ขอเป็นด้ายคอยเย็บเหน็บที่แผล
ให้ดวงแดหายเป็นหนองครองรักหวาน
จะช่วยแซะแงะงัดปัดรำคาญ
ที่ร้าวราญคงหายป่วยช่วยบรรเทา

หากติดเชื้อเรื้อรังเมื่อครั้งพลาด
เป็นรอยบาดปาดที่แผลอย่าแลเขา
เอาด้ายใจห่วงหามาเย็บเนา
ให้ลืมเขามีเราแทนแฟนสักคน..................(ตะวันฉาย)

[จ้อง เจรียงคำ]

แผลติดเชื้อเรื้อรัง..เมื่อครั้งพลาด
ไม่คิดคาด..บาดแผลยังแผ่หลา
คงพุพองหนองเดิน..เกินเยียวยา
เห็นตำตา..ยิ่งตำใน..แผลใจเรา

เหมือนพวกเขา..เอามีดมาขีดแคะ
ช่วยกันแซะแงะเด็ด..สะเก็ดเก่า
เปิดหนองอวดปวดแสบ..แนบใจเนา
อยู่เป็นเงารอยฉีก...ไปอีกนาน...................(พี่อาร์ตี้)

ขอเป็นด้ายคอยเย็บเหน็บที่แผล
ให้ดวงแดหายเป็นหนองครองรักหวาน
จะช่วยแซะแงะงัดปัดรำคาญ
ที่ร้าวราญคงหายป่วยช่วยบรรเทา

หากติดเชื้อเรื้อรังเมื่อครั้งพลาด
เป็นรอยบาดปาดที่แผลอย่าแลเขา
เอาด้ายใจห่วงหามาเย็บเนา
ให้ลืมเขามีเราแทนแฟนสักคน..................(ตะวันฉาย)

แม้จะเย็บเก็บมิดไม่ติดเชื้อ
ใช่จะเรื้อรักร้ายอย่างได้ผล
เห็นพวกเขาเข้าใกล้ปานไฟลน
กลัวด้ายป่นหม่นไหม้พร้อมใจเรา

ขอทนแช่แผลใจไปสักพัก
เพราะถูกควักรักแท้แช่ความเหงา
อาจย่ำแย่-แผลหายขาด..มิอาจเดา
แค่เห็นเงาน้องใกล้..ก็ใจชื้น..........(พี่อาร์ตี้)

[jubjub]

อดีตที่พ้นผ่าน  กาลเวลาที่ผ่านพ้น
ตอกย้ำใจของตน  มิเคยลืมความช้ำใจ
ตัวห่างจากคนรัก  อยากจะพักความหวั่นไหว
วอนเธอผู้จากไกล  ส่งหัวใจกลับฉันที

[ตะวันฉาย]

แม้จะเย็บเก็บมิดไม่ติดเชื้อ
ใช่จะเรื้อรักร้ายอย่างได้ผล
เห็นพวกเขาเข้าใกล้ปานไฟลน
กลัวด้ายป่นหม่นไหม้พร้อมใจเรา

ขอทนแช่แผลใจไปสักพัก
เพราะถูกควักรักแท้แช่ความเหงา
อาจย่ำแย่-แผลหายขาด..มิอาจเดา
แค่เห็นเงาน้องใกล้..ก็ใจชื้น..........(พี่อาร์ตี้)

หากทนแช่แผลใจไปสักพัก
เรื้อรังรักพักก่อนนอนค่อยตื่น
หากวันนี้ไม่แรงแข่งลุกยืน
ก็อย่าฝืนยื่นรับรักจากใคร

มีเงาน้องเคียงข้างไม่ห่างหาย
แผลคงคลายกายผ่อนอย่าอ่อนไหว
ขอวันนี้พี่จงแกร่งแข่งทางใจ
ให้อภัยคนทำซ้ำย้ำชีวา...........(ตะวันฉาย)

[จ้อง เจรียงคำ]

หากทนแช่แผลใจไปสักพัก
เรื้อรังรักพักก่อนนอนค่อยตื่น
หากวันนี้ไม่แรงแข่งลุกยืน
ก็อย่าฝืนยื่นรับรักจากใคร

มีเงาน้องเคียงข้างไม่ห่างหาย
แผลคงคลายกายผ่อนอย่าอ่อนไหว
ขอวันนี้พี่จงแกร่งแข่งทางใจ
ให้อภัยคนทำซ้ำย้ำชีวา...........(ตะวันฉาย)

พี่ก็อยากจะให้อภัยเขา
หัวใจเฉานั้นหรือไม่ถือสา
แต่เจ็บใจแฟนใหม่ที่ควงมา
นั้นหล่อกว่าตรงไหนเจ็บใจจริง...  emo_01ขำขำนะ   (พี่อาร์ตี้)

[ตะวันฉาย]

พี่ก็อยากจะให้อภัยเขา
หัวใจเฉานั้นหรือไม่ถือสา
แต่เจ็บใจแฟนใหม่ที่ควงมา
นั้นหล่อกว่าตรงไหนเจ็บใจจริง...  emo_01ขำขำนะ   (พี่อาร์ตี้)

เขาหล่อกว่าตรงที่รวยด้วยมั้งพี่
ของอย่างนี้ที่เขาเย้าใจหญิง
แต่น้องสาวของพี่ไม่ประวิง
ขอรักจริงไม่ทิ้งชิ่งเป็นพอ.........555+     (ตะวันฉาย)

[panu1975]

คืนเดือนแรมแง้มชายคามองฟ้าหม่น
เมฆลอยวนทนเหม่อลอยใจหงอยเหงา
เอนกายแนบแอบร้องไห้ใต้แสงดาว
เจ็บปวดร้าวคราวรักร้างห่างแรมไกล