ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[จะไม่เด็ด]

๐ แหงนมองท้องฟ้า
    อุราหม่นหมอง
        ถึงต้องหวั่นไหว

ให้คิดถึงหน้า
    ขวัญหล้านิ่มน้อง
        ที่ปองต้องใจ

เดือนจางนางไร้
    เหลือแค่ฝันใฝ่
        หวังได้คืนมา

๐ ท่ามดาวพราวพร่าง
    กระจ่างห้วงหาว
        ดวงดาวแลหา

มิเห็นหน้าจันทร์
    ไหวหวั่นเหลือที่
        จะหนีไกลหน้า

ลืมเพ็ญเด่นฟ้า
    สิ้นแล้วมนตรา
        ฟากฟ้าอาดูร

๐ หรือเดือนมั่นหมาย
    จะหายจากฟ้า
        นภาสิ้นสูญ

ถึงหน้าวสันต์
    ก็พลันมืดมิด
         ซ่อนปิดจำรูญ

เหลือเงาอสูร
    เร่งเริ่มเพิ่มพูน
          จนสูญเสียขวัญ

๐ หากขวัญเสียแล้ว
    มิแคล้วต้องหาย
          แพ้พ่ายหลีกหนี

ตกร่วงโปรยปราย
    ให้หายจากฟ้า
         สู่มหานที

ฟากฟ้ายามนี้
    ไม่เหลือสุนทรีย์
         จากนี้...เท่านาน

...แบบว่า..ไม่รู้สิ

[เพรางาย]

วันใดราตรีมีจันทร์            หลากดาวพราวพัน
ย่อมหลบซุกซ่อนรังสี

วันดาวพราวฟ้าราตรี          จันทราหลบลี้
นภาระดะประกาย

วันใดรักเคลื่อนคลับคล้าย           ฟ้าวับดับหาย
เดือนจางและร้างดวงดาว

[ดาวระดา]

ในค่ำคืนอันขื่นขม                          ขาดแม้กระแสลม
มัวมืดมิดสนิทมาน

ขาดเสียงเพลงบรรเลงขาน              เหมือนสิ้นวิญญาณ
หมู่ดาวเดือนเลือนลับลา

โอ้หนออนาถใจหนา                      เดือนจางร้างฟ้า
เหลือเพียงสร้อยเสียงอาลัย

[Kotchanan]

๐ มิอยากรับรู้
     ว่าอยู่แสนไกล
          เกินใฝ่เอื้อมถึง

เด่นดวงโชติชัด
     นวลมัดใจหลง
          พะวงคำนึง

แอบฝันรำพึง
     อยากเป็นส่วนหนึ่ง
          ซ่อนซึ้งลำพัง


๐ รักคล้ายเขียนทราย
       มั่นหมายเคียงคู่
           เกลียวกรูไกลฝั่ง

ขอน้ำใจทิพย์
     ดื่มจิบจอกจ้อย
          ฟื้นรอยความหลัง

ก่อนคลื่นบ้าคลั่ง
     โถมเห่ประดัง
          อยากนั่งมองฟ้า...

หุหุ..    

[จะไม่เด็ด]

๐ ฟ้าฝั่งยามนี้
      ยังดีหรือไม่
           จึงใฝ่เฝ้าถาม

ห่างให้คิดถึง
      คะนึงเป็นนิจ
           ลิขิตข้อความ

ดาวเด่นอร่าม
     จันทร์ไม่ผ่องตาม
           หรือห้ามเสียขวัญ

๐ อาจร่วงลาลับ
      ดาวดับสิ้นหวัง
           ลงฝั่งนทีฝัน

เมื่อไม่มีแสง
      ล้าแรงลดถอย
           ก็พลอยสิ้นวัน

ปล่อยเมฆเสกสรร
      ม่านมืดมัวควัน
           กระนั้น..หรือเดือน..อิอิ

...แบบว่า...เจอกันทั้งสองบ้านเลยนะ....