ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สาวน้อยปลาทอง]

โปรดอย่าทำเหมือนฉันเป็นคนอื่น
ที่แม้ยืนอยู่ตรงหน้ายังไม่สน
ทำเหมือนเป็นเพียงอากาศไร้ตัวตน 
ไม่ใช่คนที่เธอรักอีกต่อไป     
ตบหน้าฉันยังดีกว่าทำเฉย   
ด่าฉันเลยอย่านิ่งจะได้ไหม     
ทำอะไรก็ได้ตามแต่ใจ     
ขอเพียงไม่เกลียดกันฉันยินดี   
คำขอโทษจากใจคนไร้ค่า     
ขอโปรดอย่าตัดรอนกันอย่างนี้ 
ยิ่งเธอเงียบฉันยิ่งใจไม่ดี   
ขอสักทีอย่าเมินหน้าหนีไป 
พูดกับฉันสักคำก็ยังดี   
เงียบแบบนี้ยิ่งเจ็บรู้บ้างไหม   
ฉับเจ็บปวดรวดร้าวแทบขาดใจ 
เมื่อคิดไปว่าเธอเลิกแคร์กัน 
ยังมีหวังอยู่บ้างไหมนะคนดี
ที่จะรีเทิร์นใจของเธอนั้น
ให้หวนกลับมาเป็นคนรักกัน
อีกกี่วันกี่ปีพร้อมจะรอ

[น้ำหวาน]

ถ้าเธอหมดใจ
ก็อย่าทำเป็นเหมือนห่วงใยฉัน
การที่เธอไม่เห็นความสำคัญ
ก็เหมือนเธอไม่เคยมีฉันอยู่ในสายตา

ถ้าเป็นแบบนี้
ทางที่ดีเราควรจบกันดีกว่า
อยุ่กันไปดีแต่เสียน้ำตา
จบกันไปดีกว่าทนทรมาน

[บ้านกลอนไทย]

โปรดอย่าพร่ำ คำลวง มาล้วงอก
โปรดอย่ายก โยกรัก ที่หนักแสน
โปรดอย่าทำ ร้ายกัน ฉันเจ็บแทน
เป็นเรื่องแฟน คนอื่น แอบยืนดู  ^_^


       

[สะเก็ดดาว]

โปรดอย่าทำร้ายฉันด้วยคำหวาน
ที่ซาบซ่านชุ่มทรวงหวังลวงขืน
โปรดอย่ารักแล้วมาจ้างให้ค้างคืน
จิตสะอื้นตรอมตรมระทมใจ
โปรดอย่าหวนกลับมาเพียงเพื่อพบ
หวังมาซบกอดเกยให้หวั่นไหว
โปรดรับรู้ที่ฉันยอมตรอมฤทัย
เพราะก้นบึ้งของดวงใจ "ฉันรักเธอ"

...เจ็บนะ...แต่ก็โอเค...

[flowerbeam]

รู้ดีว่าเป็นได้แค่คนอื่น

แต่พยายามฝืนแล้วมันไม่ใหว

หัวใจเรียกร้องจะตามเธอไป

ให้ทำไงได้ ....ก้อใจมันรักเธอ

ถึงแม้จะเป็นได้แค่คนอื่น

แต่ก้อจะยืนดูความเป็นไปของเธออยู่ตรงนี้

เมื่อไหร่ที่เธอไม่มีใครสนใจใยดี

คนอื่นคนนี้ พร้อมเคียงข้างเธอ....

[psam]

โปรดอย่าทำเหมือนฉันเป็นคนอื่น..
มันเจ็บช้ำเกินกล้ำกลืนเกินทนไหว
โปรดอย่าทำเหมือนเธอไม่รู้สึกอะไร
ในขณะที่ฉันกำลังจะตายหากไม่มีเธอ
ก็รู้ตัวดีว่าเป็นแค่คนเคยคบหา
เรื่องราวที่ผ่านมาเพียงเพราะว่าเธอพลั้งเผลอ
แต่รู้ไหมใจดวงนี้แทบขาดแล้วนะเออ
หากว่าเธอสงสารใจ..ช่วยกลับมา..

[เพรางาย]

เธอนั่งนิ่งเขาวิ่งเข้ามากอด
แล้วถ่ายทอดถ้อยคำพร่ำห่วงหา
ไม่รู้ข่าวโรคร้ายกรายบีฑา
อวดน้ำตาสองสายชายผ้าซับ

เหมือนมองดูละครเปิดตอนใหม่
ไม่เข้าใจทำนองที่ร้องขับ
ปริศนายุ่งยากมากเกินนับ
สมองรับความนัยไม่ได้เลย

เหมือนสองคนหม่นโศกในโลกแผก
ฉันถูกแยกอยู่ไหนไม่เปิดเผย
ถูกหลงลืมจากคนที่คุ้นเคย
ได้แต่ยืนเงียบเฉยไร้ปากคำ

เหมือนบายศรีถูกกระชากจากพานสวย
เหมือนแพงพวยริมเสาถูกเท้าย่ำ
เหมือนไม่ได้เคียงคู่อยู่ประจำ
เหมือนเธอทำฉันให้ไร้ชีวิต