ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กาลครั้งหนึ่ง]

เจ็บเสียให้พอ
แต่จะไม่มีวันร้องขอให้สงสาร
ความเห็นใจหรืออย่างไรไม่ต้องการ
กับที่เธอทำมาวันวานมันมากไป
มีฉันอยู่ทั้งคน
แต่เธอกลับไม่สนไปหาใหม่
แล้วมาปั้นหน้าหลอกกลับกลอกว่าฉันไม่เข้าใจ
จะทำหน้าไร้ยางอายถึงไหนกัน
ใช่ ฉันเองที่ผิด
นับตั้งแต่คิดเลือกเธอในวันนั้น
คนที่เคยบอกกรอกหูอยู่ทุกวัน
ว่าจะอย่างไรก็ไม่มีวันทำให้ฉันเสียใจ
แล้วเป็นไงในวันนี้
น้ำตาทุกหยดที่มีฉันจะไปทวงกับใครได้
เจ็บปวดร้าวกับเรื่องราวที่เป็นไป
ใครคนเที่เคยสัญญาไว้ ไม่เหมือนเดิม

[กาลครั้งหนึ่ง]

หลับแล้วไม่อยากตื่น
แต่ยังคงต้องฝืนลุกขึ้นยืนให้ได้
ว่างเปล่ารวดร้าวไร้ใคร
ทำไมหัวใจจึงเดียวดาย
ผ่านมาเนิ่นนาน
แต่ทำไมความร้าวรานยังไม่จางหาย
กาลเวลาไม่ได้ทำให้รวดร้าวคลาย
นับตั้งแต่ที่คนใจร้ายเดินจากไป
ใครก็ได้ช่วยหน่อย
อย่าให้หัวใจดวงน้อยค่อยสลาย
ช่วยเดินเข้ามารักษาบาดแผลในใจ
ให้จางหายหรือหมดสิ้นไปเสียที
ไม่ได้อยากให้สงสาร
เพียงแค่ต้องการไม่ให้ร้าวรานไปกว่านี้
ขอพักหัวใจเอาไว้สีกนาที
เมื่อแข็งแรงดี คนๆ นี้ จะฝากใจ

[ตะวันฉาย]

...เจ็บเสียให้พอ ณ วันนี้
ในวันที่รักลาจากห่างอีกหน
มีน้ำตาเป็นเพื่อนคอยปะปน
เจ็บใจจนชีวาวายคลายสิ้นลม

...เมื่อไหร่หนอจะหายคลายเศร้าโศก
ลมพัดโบกความซ้ำที่ขื่นขม
ช่วยพัดพาใจที่ร้างร้าวระบม
ให้หายจมบนบ่อเจ้าน้ำตา...

[สายลมสีขาว]

เจ็บให้พอ ขอให้จบ กลบวันนี้
ถ้อยวจี นี้ลับ ดับความหมาย
ชโลมหน้า ด้วยน้ำตา จนพร่าพราย
และเดียวดาย ได้พอกับ รักเสียที

จะขอเจ็บ เก็บใจ ไว้ส่วนลึก
แม้ผลึก นึกตก ต้องดิถี
ให้จดจำ ย้ำเสมอ ไม่เผลอที
ท่องดีๆ ไว้ทุกครั้ง เพื่อยั้งใจ




เก็บความเจ็บปวดไว้ในใจจนได้ผลึกที่เตือนตน ไม่หลงกลชายได้ เพียงวจีและการกระทำที่ "ชั่วคราว"

[กาลครั้งหนึ่ง]

จะให้ทำอย่างไร
ยังเจ็บอยู่สุดหัวใจทุกวันนี้
ยังไม่พอให้เหลือซากดี ๆ
ความทรงจำที่มีมันน้อยไป
ไม่สามารถอธิบาย
ทำไมจึงเจ็บไม่หายแบบไหน
มันฝังลึก ลึกลงข้างใน
จะถอนก็ไม่ไหว ไม่เป็นไร คงตายเอง

[จ้อง เจรียงคำ]

เจ็บจี๊ดจี๊ดปรี๊ดจี้เจ็บที่สุด
เดือดปุดปุดผุดแค้นแล่นตำหัว
โลหิตซ่านพล่านพร่าตามืดมัว
ประหนึ่งรัวร้อยมีดเข้ากรีดทรวง

ผ่าวผ่าววูบวาบวูบไฟลูบ-อก
ปานนรกหมกไหม้ไฟโชติช่วง
คู่รักใหม่คนรักเก่าเขาเย้ยควง
ประหนึ่งดวงแดดับลงกับไฟ

[ปลายดินสอ]

มื้อเย็น

ต้มยำความเศร้า

เกาเหลาน้ำตา

ข้าวผัดเหว่ว้า

คะน้าอกหัก


สุกี้เย็นชา

ทอดปลาช้ำหนัก

ข้าวต้มตรมรัก

ผัดผักรักไกล


กะเพราเหงายิ่ง

ผัดขิงหวั่นไหว

แพนงแสลงใจ

ผัดไทยใจครวญ

ป.ล. ไม่รู้ว่าเธอจะกินข้าวกับใคร..อร่อยมั้ย 

[กริชอักษร]

เจ็บเสียให้พอ
กับความท้อ  ทรมาณและอ่อนไหว
มันเจ็บปวดรวดร้าวหัวใจ
ไม่รู้จะทำอย่างไรให้แข็งแรง

ไม่อยากมีแล้วเวลาช่วงวัยรุ่น
เพราะใจหมกหมุ่นแต่เรื่องนี้
อยากจะผ่านสู่วัยทำงานเสียที
คงไม่มีเวลาว่างให้ช้ำใจ

อยากมีใครสักคนปลอบใจช้ำ
เข้ามาทำให้ใจนี้มีความหมาย
รับรู้แล้วว่าการเหงาเศร้าเพียงใด
ชีพไม่วายแต่ทรมาณสุดใจจริงจริง