|
16 ตุลาคม 2009, 02:45:AM |
Kotchanan
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 16 ตุลาคม 2009, 02:45:AM » |
ชุมชน
|
>> เพลงเดียวดายกลางสายลม (นรีกระจ่าง) ประหนึ่งเล่นซ่อนหาใต้ฟ้ากว้าง บรรจงวางปวงฝัน.. พลันปีกหัก อนิจจา! ดาว,เดือน เหมือนไกลนัก หลุบปีกพัก ร่ำไห้.. ใต้เวิ้งฟ้า.
|
|
|
|
|
16 ตุลาคม 2009, 04:29:AM |
Kotchanan
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 16 ตุลาคม 2009, 04:29:AM » |
ชุมชน
|
คนนอนดึก คึกคัก.. อยากฟังเพลง แต่บรรเลง ความเหงา เศร้าสุดเอ่ย เดียวดาย.. กลางสายลม พรมรำเพย เคียงชิดเชย เหงาเข้ม เต็มหัวใจ.
|
|
|
|
16 ตุลาคม 2009, 10:56:AM |
ตะวันฉาย
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 16 ตุลาคม 2009, 10:56:AM » |
ชุมชน
|
...ยืนต้องลมเดียวดายตรงภูผา ลมพัดพาธารน้ำตาที่หลั่งไหล ให้แห้งเหือดจืดจางจากแก้มไป รวมทั้งใจก็พัดโบกโยกสั่นคลอน
...สายลมหอบโอบอุ้มด้วยความเศร้า บางคลุกเคล้าแพ้พ่ายยากจะถอน ใครเล่าหนอเห็นใจเฝ้าเว้าวอน ตะวันรอนสายลมโบกโยกเดียวดาย...
|
ว่างเปล่า
|
|
|
|
16 ตุลาคม 2009, 01:24:PM |
เมฆา...
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 16 ตุลาคม 2009, 01:24:PM » |
ชุมชน
|
[เดียวดาย...ในสายลม...อารมณ์เศร้า... ...วิหคเหิน...แผ่วเบา...กลางเวหา... ...ตะวันรอน...อ่อนแสงลง...พสุธา... ...วิหคจ๋า...รู้ไหมว่า...ข้าเดียวดาย... ย่างก้าวเดิน...โดดเดียว...ใจหริ่บหรี่... ...เลาะเลียบริม...ธารนที...ที่ทอดสาย... ...ไหลจากเหนือ...เจือสายลม...ผสมกลาย... ...เป็นคลื่นคล้าย...ปลายผกา...ยามต้องลม... ความงดงาม..ธรรมชาติ...ที่เกิดก่อ... ...ทำให้ใจ...ที่เคยท้อ...และขื่นขม... ...มีพลัง...ต่อสู้ไป...หายโศกตรม... ...เพียงได้ชม...แลพินิจ...คิดตามทาง... เช่นวิหค...โผผิน...บินตามเมฆ... ...เปลี่ยววิเวก...เพียงไร...ใจมีหวัง... ...เที่ยวเสาะหา...กระยาหาร...มาประทัง ...คืนสู่รัง...พรั่งพร้อมหมู่...คู่ชีวี... แม้ยามนี้...จะเดียวดาย...ในสายรัก... ...ก็ขอพัก...รักษาใจ...ให้คงที่... ...อีกไม่นาน...สายลม...ที่หวังดี... ...คงจะพัด...พาคนดี...มาให้ชม........... [/color] [/size]
|
..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
|
|
|
|
16 ตุลาคม 2009, 03:40:PM |
สายลมสีขาว
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 16 ตุลาคม 2009, 03:40:PM » |
ชุมชน
|
ยืนเดียวดาย ปลายฟ้า ยามหน้าฝน หัวอกคน หม่นหมอง จ้องเวหา ยังไม่ค่ำ ช้ำรัก เธอหักลา พรรณนา ความเหงา เขากลับไกล
ใครบอกว่า ที่นี้ ไม่มีเหงา ระเบิดเศร้า ยิ่งมา น้ำตาไหล เพราะช่วยเหลือ เกื้อกูล เป็นศูนย์ใจ จึงรู้ใน ใจมิตร ลิขิตกลอน
บ้านแห่งนี้ มีรัก สลักร้อย ที่ปลดปล่อย ความเหงา เข้าถ่ายถอน ยืนเดียวดาย ปลายฟ้า อย่างอาวรณ์ ส่องแดดร้อน “ตะวันฉาย” ทำชายลง .......(....หนุ่มนะโม....)
เปิดโลกกว้าง ฟ้าไกล อีกไพศาล ใช่เพียงลาน กานต์ตะวัน พันให้หลง ลับทิวา มีราตรี ให้ดำรงค์ อันความรัก ขึ้นลง มิคงวา
ลองหยุดเถิด เปิดทาง รางใจบ้าง คู่ระหว่าง กลางทรวง ร่วงสุขสม อย่างน้อยจบ พบเพื่อน ได้เอื่อนชม ไม่หลงงม ความรัก ที่หลอกลวง
ตะวันฉาย กลายฟ้า ประภาเด่น ดวงเธอเป็น รวิ ที่ผลิสรวง สาดแสงส่อง ผ่องใจ ชนทั้งปวง อย่าหลงบ่วง ป่วงกล มนตร์สุรีย์
สายลมร่าย ปรายรอบ ตอบความช้ำ ให้เพียงจำ ย้ำลึก ไม่นึกหนี เพราะเคยเกิด ความรู้สึก ที่ดีๆ คิดแค่นี้ แล้วยิ้มได้ ไม่ทอใจ
ขอบอกก่อน เรานั้น ใช่มือสาม เพียงกล่าวตาม หัวใจ ที่เคยไหว มาส่งต่อ ความหวัง กำลังใจ ที่เคยมี ใครใคร ใคร่บอกมา ...(สายลมสีขาว)
|
|
|
|
16 ตุลาคม 2009, 06:07:PM |
เมฆา...
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 16 ตุลาคม 2009, 06:07:PM » |
ชุมชน
|
[ เห็นหัวข้อกระทู้ ทำให้ใจคิดถึงบทเพลงของ อ.ไข่ วงมาลีฮ่วนน่า ครับ ขออนุญาตนำมาลงให้ทุกท่านใด้ลอง อ่านดูนะครับ ผมว่าป็นบ ทกวีชั้นเยี่ยมเลยละครับ....[/color][/size]
สายลมบางบาง บอกทิศทาง ฉันได้ไหม ทิศทางที่ไป ของหัวใจฉัน และเธอ สายลมเจ้าเอย ผ่านมาแล้วเลย อยู่เสมอ เหมือนใครเล่าเอย ผ่านฉันไป ดุจสายลม
ฝนตั้งเค้ามา เหมือนหยดน้ำตาข้า รินไหล ฝนเอยฝนใด พรมไม้ใบให้ ฉันที ร้อนรุ่มอกใจ ลุกเป็นไฟแล้ว โลกใบนี้
ฝนเอยแสนดี ตั้งเค้ามาแล้ว อย่าหนีไป แม้นเราห่างกัน แต่ความสัมพันธ์มั่น อยู่เสมอ เสียงเพลงละเมอ หวังดี คงมีต่อกัน น้ำเอยน้ำใจ แม้นยังไม่ไร้ขอ อย่าลืมฉัน
ฝนตั้งเค้ามา เหมือนหยดน้ำตาข้า รินไหล ฝนเอยฝนใด พรมไม้ใบให้ ฉันที ร้อนรุ่มอกใจ ลุกเป็นไฟแล้วโลก ใบนี้
แม้นเราห่างกัน แต่ความสัมพันธ์มั่น อยู่เสมอ เสียงเพลงละเมอ หวังดี คงมีต่อกัน คืนนี้ไร้จันทร์ เหมือนฉันไร้เธอ
ฝนเอยแสนดี ตั้งเค้ามาแล้ว อย่าหนีไป เสียงเพลงละเมอ หวังดี คงมีต่อกัน คืนนี้ไร้จันทร์ เหมือนฉันไร้เธอ คืนนี้ไร้จันทร์ เหมือนฉันไร้เธอ ...[/size] บทเพลง เพียงลมพัดผ่าน
|
..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
|
|
|
17 ตุลาคม 2009, 09:06:PM |
บ้านกลอนไทย
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 533
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 962
จิ๊กโก๋...กำลังจะโตเป็นหนุ่ม ฮ่าๆ
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 17 ตุลาคม 2009, 09:06:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
17 ตุลาคม 2009, 09:22:PM |
สายลมสีขาว
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 17 ตุลาคม 2009, 09:22:PM » |
ชุมชน
|
....มือที่สาม....คือเราเอง....
อันสายลม กับตะวัน คู่กันสม เชยชิดชม ชูชื่น พื้นพฤกษา ตะวันฉาย ร่ายแสง แต่งพนา สายลมพา พัดผ่าน สำราญใจ
เราเป็นเพียง มนุษย์ ยากหยุดเจ็บ หนาวและเน็บ วายวน ทุกข์หม่นไหม้ เผลอไปรัก ตะวัน อันอำไพ บังอาจไป ไม่ดู เราอยู่ดิน
มือที่สาม คือเรา เศร้าหัวอก ยากหยิบยก โยกรัก หนักกว่าหิน ยืนคนเดี่ยว เดียวดาย อายธานิน น้ำตาริน ร่วงหลั่ง ดั่งคนจร
ขอสายลม กับตะวัน นิรันดร์สุข ช่วยกันปลุก ปลอบโลก ให้โศกถอน เราจะอยู่ ตรงนี้ คอยสีกลอน เพื่ออวยพร ไกลไกล รักไม่ลืม.......
อย่าจับคู่ อยู่ใจ อย่าไร้สิทธิ์ เราต่างจิต มิตรเพื่อน เอื้อนประสงค์ หาใช่คู่ รู้รัก ภักดิ์จำนงค์ อย่าขีดคง ความสัมพันธ์ อันหลงทาง
สุรีย์กล้า ต้องผาทรวง ดวงจันทร์เรศ งามฉายเฉด เจนจบ สบฟ้าสาง มีเส้นขีด กรีดคง ลงตรงกลาง อยู่ระหว่าง ทุกสิ่ง ไม่อิงใด
ส่วนสายลม พรมแผ่ว แววเพียงจิต เดินลิขิต สิทธิ์พฤกษา พาไสว มีหนึ่งเดียว เพียวรัก สลักใจ ใครอื่นไหน ไม่มีสิทธิ์ มาคิดดึง
|
|
|
|
09 มิถุนายน 2011, 05:23:PM |
|
|
09 มิถุนายน 2011, 06:12:PM |
|
|
|