ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สารพัด*เพี้ยน]

รักเขามากกว่าทั้งที่เขามาทีหลัง
ไม่เรียกว่ารักหรกมั้ง....ฉันคิดว่า
เขาเรียกว่าหลง ไม่ลืมหูลืมตา
ผิดถูกชั่วช้า....ข้าก็ทำ


ทั้งที่รู้เต็มอก....ว่าไม่ควร
แต่"กิเลส"ยั่วยวน ให้ใฝ่ต่ำ
มัวแต่"หลง"หัวปัก....หัวปำ
คนใกล้กลายเป็นทำให้"รำคาญ"


ไปเถอะไม่รั้งไว้หรก
ถ้ารักเขามากตามที่บอกก็ไม่ต่อต้าน
หมูจะหาม....ก็ไม่อยากจะเป็นคาน
แต่อยากให้รู้ว่า....อย่า"หน้าด้าน"
"ซมซาน"กลับมาละกัน

[ไผ่เดียวดาย]

หากความรัก ไม่ใช้ใจ หาใช่รัก
เป็นเพียงวรรค เว้นว่างใจ ในยามเหงา
กายที่เห็น เป็นภาพลวง ให้มัวเมา
หลงตัวเขา ได้แค่เงา ไม่ใช่ใจ

ใช้สายตา มองแทนใจ มันไม่ถูก
รักต้องปลูก ด้วยหัวใจ ใช่หลงไหล
รักแบบนี้ มีจุดจบ เมื่อหมดใจ
สิ่งเหลือไว้ คือความเศร้า เราคนเดียว

แยกให้ออก รักหรือหลง ก่อนเททุ่ม
รักสุ่มสุ่ม ไม่คุ้มใจ ให้เฉลียว
รักแบบนี้ คงมีแต่ รักข้างเดียว
เขาไม่เหลียว เดี่ยวก็เบื่อ เชื่อสิคุณ

[จะไม่เด็ด]

เพียงแรกพบสบตาพาชุ่มฉ่ำ
แล้วตอกย้ำให้อยากคิดเข้าชิดใกล้
เกินกว่านั้นคือครอบครองปองดวงใจ
ทำเช่นไร...ก็เมื่อใจมันได้หลง

...แบบว่า..ไม่รู้สิ

[๐๐lจ้าชาEก้oนหิน๐๐]

รักของเธอไร้รักแท้ แค่ความหลง
เพราะตัวฉันที่โง่งมรักเธอไป
แต่ตัวฉันรู้ว่าเธอไร้หัวใจ
ก็เลยโยนทิ้งไปในทันที
...................................................

[บ้านกลอนไทย]

เมื่อ หลง ป่า ปรารถนา หาเข็มทิศ
เมื่อฟ้าปิด ปรารถนา เห็นฟ้าใส
เมื่อพบเธอ ปรารถนา เป็นยาใจ
เมื่อร้องไห้ ปรารถนา เห็นหน้าเธอ ......


 

[(ฟ้า) มารสุรา]

    เมื่อหลงป่า.............ต้องพึ่งพา...............ใช้เข็มทิศ
หลงทางผิด.................ต้องกลับตัว.............จึงถ่ายถอน
หลงใบหน้า.................ต้องตัดใจ...............ในบังอร
หลงถูกผี.....................หลอกหลอน.............ท่อง....นะโม[/color]

 

[สายใย]

หลงรักเขาเมามัวไม่กลัวผิด
หลงชนิดหมดท่าน่าโมโห
หลงว่าเขารักเราเศร้าเซโซ
ท่องนะโมสามจบขอพบเธอ....อิ  อิ..


           

[สายลมสีขาว]

เมื่อหลงทิศ สิทธิ์ใจ ในคำขอ
เมื่อหลงท้อ พ้อใจ ในความฝัน
เมื่อหลงทาง หว่างใจ ในรำพัน
เมื่อหลงมั่น หวั่นใจ ในรำพึง

เมื่อเห็นชน คนคือ ยองหละปูน
พร้อมแสงสูรย์ ฉายตะวัน เข้ากรรณถึง
เสียงนะโม โผล่ร้อง ซร้องคำนึง
สุดเพียงซึ้ง ยอดไม้ ไผ่เดียวดาย

อาจจะเป็น มนตร์ป่า ต้องคำสาป
เรียงระนาบ คำกลอน วอนความหมาย
ถูกรั้งไว้ ด้วยสายใย ที่มากมาย
แลดูคล้าย สายลม ที่ห่มพา

ปทุมไหว กลางดง ชมพูไพร
อินทรีย์ขาว พราวใจ ในเวหา
สุวิจักขณ์ ยอดกวี เดินผ่านมา
เห็นณลา นั่งอมยิ้ม กริ่มคำกลอน

psamหยอกเย้า gizon รีบโต้กลับ
สิบคนฟัง คำรับ กลับกล่าวสอน
เกล็ดนาคา เข้าหา ส่งอาธร
ขอสัญจร กับมารเงา และฮกหลง

บ้านกลางป่า เดินหลงทิศ จิตตามหา
อเนกษ์ค่า ภาษาไทย ใดประสงค์
อัณณ์ริน ลุงมาสเตอร์ แสนจำนง
สร้างบ้านพง กลางดงป่า นำพาใจ

เห็นตะวัน จันทรา จ้าแสงส่อง
งามผุดผ่อง ระนาดเอก เสกไสว
กาลครั้งหนึ่ง tanapok ท่องทิวไป
โอ้เปลวฟ้า สดใส ในห่วงคืน

สุดสายป่าน hort39 รีบเข้าเรื่อง
ร้อยคำเฟื่อง Tong kajok หลอกชื่อฝืน
จะไม่เด็ด น้องติ๋ว ชิวคำยืน
กวีจร ท่องอื่น ชื่นดวงมาลย์

ปะน้ำมนต์ พรมน้ำหวาน ปางสีฝุ่น
หอมคละคลุ้น ป้ากันนา มาประสาน
อีกพี่บี บูรณา ร้อยถ้อยกานท์
เปลวเทียนเปลี่ยน สีป่าน สายชลริน

คือบ้านรัก ภักดิ์ดี มี"เรา"สร้าง
ทุกคนร่าง เพรางาย พรายคำสินธุ์
R-tyตอบ ต่อคำ เป็นอาจิณ
ละมุนกลิ่น ความรัก สลักกาล...

*************************
^_^ มาต่อกันเน้อ ถ้าขาดใครก็มาช่วยกันเติมให้เต็ม
อุตส่าห์หลงทางมารวมตัวที่บ้านกลอนกันแล้ว
ต้องร่วมกันสร้างบ้านหลังนี้ให้ดีที่สุด ^^"

หว่า ... ยังขาดอีกหลายคน เดี๋ยวจัดตอนที่ 2 ให้ แต่วันนี้ไม่ไหวแล้ว คราวหน้าละกัน
ปล. พยายามเลือกคนที่เล่นอยู่ในปัจจุบัน ... นะคะ

[สายใย]

ยังขาดอีกหลายท่านวานเขียนต่อ
ผมนี้ขอไม่เอ่ยเผยนามขาน
สมองตันฝันสลายใจร้าวราน
ขอตรวจทานแล้วบรรจงส่งบวกคุณ


       

[สิบคน]

เป็นsperm ออกเดิน เพลินจนหลง
ได้ตกลง เจาะไข่ ใบหนึ่งหนา
จึงก่อร่าง สร้างกาย เป็นชายมา
คือทีท่า หลงทาง สร้างเป็นคน

พอเติบใหญ่ วัยหนุ่ม กลุ้มใจนัก
ได้หลงรัก กานดา พาสับสน
หลอกให้รัก หักยับเยิน เจ็บเกินทน
หนีไม่พ้น การอกหัก รักไม่เป็น

จึงโซซัด โซเซ เตร่ไปทั่ว
ตามืดมัว ก้าวย่าง ทางไม่เห็น
หลงมาอยู่ บ้านกวี ที่ร่มเย็น
หลบลำเค็ญ ขอเป็นลูกบ้าน ชาวกานท์กลอน

สิบคน
 

[บ้านกลอนไทย]

เมื่อหลงทิศ สิทธิ์ใจ ในคำขอ
เมื่อหลงท้อ พ้อใจ ในความฝัน
เมื่อหลงทาง หว่างใจ ในรำพัน
เมื่อหลงมั่น หวั่นใจ ในรำพึง

เมื่อเห็นชน คนคือ ยองหละปูน
พร้อมแสงสูรย์ ฉายตะวัน เข้ากรรณถึง
เสียงนะโม โผล่ร้อง ซร้องคำนึง
สุดเพียงซึ้ง ยอดไม้ ไผ่เดียวดาย

อาจจะเป็น มนตร์ป่า ต้องคำสาป
เรียงระนาบ คำกลอน วอนความหมาย
ถูกรั้งไว้ ด้วยสายใย ที่มากมาย
แลดูคล้าย สายลม ที่ห่มพา

ปทุมไหว กลางดง ชมพูไพร
อินทรีย์ขาว พราวใจ ในเวหา
สุวิจักขณ์ ยอดกวี เดินผ่านมา
เห็นณลา นั่งอมยิ้ม กริ่มคำกลอน

psamหยอกเย้า gizon รีบโต้กลับ
สิบคนฟัง คำรับ กลับกล่าวสอน
เกล็ดนาคา เข้าหา ส่งอาธร
ขอสัญจร กับมารเงา และฮกหลง

บ้านกลางป่า เดินหลงทิศ จิตตามหา
อเนกษ์ค่า ภาษาไทย ใดประสงค์
อัณณ์ริน ลุงมาสเตอร์ แสนจำนง
สร้างบ้านพง กลางดงป่า นำพาใจ

เห็นตะวัน จันทรา จ้าแสงส่อง
งามผุดผ่อง ระนาดเอก เสกไสว
กาลครั้งหนึ่ง tanapok ท่องทิวไป
โอ้เปลวฟ้า สดใส ในห่วงคืน

สุดสายป่าน hort39 รีบเข้าเรื่อง
ร้อยคำเฟื่อง Tong kajok หลอกชื่อฝืน
จะไม่เด็ด น้องติ๋ว ชิวคำยืน
กวีจร ท่องอื่น ชื่นดวงมาลย์

ปะน้ำมนต์ พรมน้ำหวาน ปางสีฝุ่น
หอมคละคลุ้น ป้ากันนา มาประสาน
อีกพี่บี บูรณา ร้อยถ้อยกานท์
เปลวเทียนเปลี่ยน สีป่าน สายชลริน

คือบ้านรัก ภักดิ์ดี มี"เรา"สร้าง
ทุกคนร่าง เพรางาย พรายคำสินธุ์
R-tyตอบ ต่อคำ เป็นอาจิณ
ละมุนกลิ่น ความรัก สลักกาล...

*************************
^_^ มาต่อกันเน้อ ถ้าขาดใครก็มาช่วยกันเติมให้เต็ม
อุตส่าห์หลงทางมารวมตัวที่บ้านกลอนกันแล้ว
ต้องร่วมกันสร้างบ้านหลังนี้ให้ดีที่สุด ^^"

หว่า ... ยังขาดอีกหลายคน เดี๋ยวจัดตอนที่ 2 ให้ แต่วันนี้ไม่ไหวแล้ว คราวหน้าละกัน
ปล. พยายามเลือกคนที่เล่นอยู่ในปัจจุบัน ... นะคะ

   หลงมาอ่าน หวานจัง แหม!!ช่างคิด
กลอนประดิษฐ์ ฤทธิ์ถ้อย ร้อยงานเขียน
บวกหนึ่งให้ นะครับ กับความเพียร
สมเป็นเซียน ?สายลม? นิยมกลอน......


   

[บ้านกลอนไทย]

เป็นsperm ออกเดิน เพลินจนหลง
ได้ตกลง เจาะไข่ ใบหนึ่งหนา
จึงก่อร่าง สร้างกาย เป็นชายมา
คือทีท่า หลงทาง สร้างเป็นคน

พอเติบใหญ่ วัยหนุ่ม กลุ้มใจนัก
ได้หลงรัก กานดา พาสับสน
หลอกให้รัก หักยับเยิน เจ็บเกินทน
หนีไม่พ้น การอกหัก รักไม่เป็น

จึงโซซัด โซเซ เตร่ไปทั่ว
ตามืดมัว ก้าวย่าง ทางไม่เห็น
หลงมาอยู่ บ้านกวี ที่ร่มเย็น
หลบลำเค็ญ ขอเป็นลูกบ้าน ชาวกานท์กลอน

สิบคน
 

นี่ก็เก่ง อีกคน บนบ้านนี้
ขับกวี คีย์ศิลป์ ดั่งพิณสาย
ซ่อนแง่คิด สะกิดคำ พร่ำบรรยาย
จึงทักทาย สหายรัก โลกนักกลอน........

  ทักทายครับคุณชาย..... แบร่ๆ   

 
 

[ดาวระดา]

ลื่นไหลใจร้อยริน            พจน์ดั่งพิณเสนาะเสียง
หลั่งคมอารมณ์เคียง       ประดิษฐ์คำประดิษฐ์คุณ

งามแล้วลีลาล้น                 พริ้มพรายยลกลกลอนกรุ่น
หลายเหลือคำเจือจุน           ถ้อยงามถมคมข้อความ

หลงมนตร์คนเขียนข้อ        ถักและทอข้ออร่าม
เพียรพจน์จดรายนาม           มาเหนี่ยวโน้มโถมเหนี่ยวรัก



ขอบคุณสายลมที่ไม่ลืมกัน  (แม้จะยกค่าผมเกินจริงไปนิดแต่ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีที่เป็นกุศลเนาะ)
บวกหนึ่งให้ในความขยันคิดขยันเขียนครับ

[(ฟ้า) มารสุรา]

สุดยอดท่าน..................สายลม.....................สีขาวพลิ้ว
บรรเจิดปลิว.................สุริยัน.......................ตะวันฉาย
โอนเอนอ่อน..................พัดไกว.....................ใผ่เดียวดาย
ทอประกาย...................ถักเส้น......................เป็นสายใย

เอกวิหค........................พญานก....................อินทรีย์ขาว
จะไม่เด็ด......................ดวงดาว....................ให้สั่นไหว
เจ้าแห่งป่า....................ชื่อคุ้นหู.....................ชมพูไพร
ปทุมไหว......................เบ่งบานใน.................ใจกมล

เสียงนะโม....................ขึ้นนำ.........................ประนมไหว้
สดับใจ.........................บูรณา.........................คราสับสน
เปลวเทียนเปลี่ยน...........สีหยด........................รดน้ำมนต์
นับสิบคน......................โมทนา.......................สาธุการ

เกล็ดนาคา.....................พญานาค....................มากด้วยฤทธิ์
หลบมิดชิด....................มารเงา.......................เฝ้าสังหาร
ดาบตะวัน......................จันทรา......................เข้ารอนราน
ฮกหลงต้าน....................ฝ่ามือ........................เทพเมฆา

ระนาดเอก.....................บรรเลง......................เพลงพลิ้วไหว
น้ำหวานไหล.................ชวนชิม......................ลิ้มชิวหา
เย็นฉ่ำชื่น......................สายชล.......................ล้นธารา
สะท้อนผ่าน...................เปลวฟ้า.....................จ้านที

กาลครั้งหนึ่ง.................ตำนาน.......................นิทานเล่า
ณลาเจ้า.........................หญิงงาม...................พงวถี
เย้ายวนนาง...................ปางสีฝุ่น....................กุลสตรี
รื่นฤดี............................กวีจร........................กลอนรำพัน

สุวิจักขณ์.......................นักประพันธ์...............ชั้นแนวหน้า
ป้ากันนา........................คงลึกซึ้ง....................ไม่เปลี่ยนผัน
สวยน้องติ๋ว...................บิ๊วอารมณ์..................คมจำนรร
อัณณ์รินทั่น...................เจนจบ.......................ประสบการณ์

tanapok....................Tongkajok............และR-ty
อีกpsam.....................คนนี้...........................gizonsหวาน
hort39.........................เพรางาย....................คมคายกานท์
ละมุนท่าน......................ละอองดาว.................พราวนภา

แกร่งนั้นหมาย................เจ้าชาย......................แห่งก้อนหิน
ดอกกระเจียว..................สวยในถิ่น..................แห่งหุบผา
ท่านอาศรม....................สังคีต........................กรีดวาจา
กชนันท์.........................นั้นหนา......................ลีลาเซียน

แต่งเพิ่มได้บางคนเท่านั้นครับ  ท่านสายลม  ที่เหลือคิดไม่ออกจริง�]

[ทิวฯ]

หลงอักษร กลอนงาม ตามมาอ่าน
ไม่พบพาน ชื่อทิวฯ ปลิวไปไหน
เป็นคนใหม่ อ้อล้อ หล่อกว่าใคร
หลงตัวเองมากไปแล้วใจเรา

หลงรักมิตร กลอนไทย  ใคร่ปลอบฝัน
ขอใช้สิทธิ์  รำพัน ในวันเหงา
ใต้ฟ้าคราม ยามนี้ ไม่มีเงา
ไร้ดวงดาว แอบแฝง  ขาดแสงจันทร์......

[๐๐lจ้าชาEก้oนหิน๐๐]

ท่านสายลมแต่งกวีน่าหลงไหล
ดั่งสายใยเชื่อมใจให้โหยหา
ทั้งนะโมก็สุดยอดช่วยเยียวยา
ยองหละปูนยังแต่มาได้ถูกใจ
ท่านให้ผมเป็นเจ้าชายแห่งก้อนหินน้ำตาแทบไหลรินที่ได้เห็น
เหมือนกระบี่เงาจันทราอันเยือกเย็น
ปลิวปักอกแล้วเห็นชมพูไพร



แต่งขอบคุณนะคับ.....ฝันดี....

[สายลมสีขาว]

บทกวี คำถ้อย ร้อยอักษร
เจ้านางเด่น งานกลอน ฟ้อนสวยใส
เห็นเป็นทิว นกป่า มาแต่ไกล
มารเงาเฝ้า แถลงไข ในกวี

เมฆาเคลื่อน เดือนกลบเจ้า ชายก้อนหิน
ละมุนกลิ่น nontawit จริตศรี
mhaรีบวิ่ง เขียนกลอน ย้อนไมตรี
อัคนี- รุทร์นี้ ได้ชี้นำ

Sweft_Life ไหลรื่น ตามพื้นเสียง
งามสำเนียง อาศรม สังคีตล้ำ
Hikari ผลิแย้ม แต้มน้ำคำ
ฅนแผกตน เข้าจำ ย้ำคารมย์

สุภาพบุ- รุษทร- ชนคนเก่ง
ร่ายบรรเลง เพลงกวี มีสุขสม
มะดันและ Zhyphires แสนคายคม
pandaน้อย ร้อยชม สมดวงใจ

thanakd คือเพื่อน อีกคนหนึ่ง
ได้หลงซึ้ง ตรึงตรา ภาษาใส
เห็นพรรัก ทักฟ้า อย่างห่วงใย
ทะเลใส ทรายขาว แสนพราวทรวง

kradanเขียน lungบอก No AlonEกล่าว
เพื่อแต่งเฟื่อง เรื่องราว พราวแดนสรวง
Suwanร่วม ถักเรียง เพียงยางยวง
คอยแบ่งช่วง ข้าน้อย ขอฝากตัว

เป็นดวงไฟ ปลายขวด จวบฟ้าเด่น
ดั่งซ่อนเร้น ท้องฟ้าสี ชมพูหรัว
นักเดินทาง ย่างก้าว ไม่เมามัว
แต่คุณนันท์ นั้นชัวร์ เรื่องแซวคน

โรแมนติค พลิกด้าน ลานวิถี
รัศมี ธรรมส่องทาง ไม่สับสน
ไอ้จ่อยเปรย ฮองชู รู้คำกล
Thanadol เร่งรีบ ฝึกฝีมือ

mamiya พันนะคี ตามีรัก
เขียนสลัก คำมั่น ไม่หวั่นถือ
บ้านกลอนไทย ในป่า หลังนี้คือ
สิ่งลือชื่อ นั้นหนา ที่สำคัญ

มารวมตัว มารวมใจ ให้เป็นหนึ่ง
จับมือกัน วาดคำนึง ให้สุขสันต์
อาจมีร้าย มีดี ปะปนกัน
คำร้อยพัน นั้นเกิดแต่ แค่เพียง "เรา"


**************************
ยังขาดใครอีกหนอ แจ้งได้เลยนะคะ ^^"
หรือเพื่อนๆจะแต่งเพิ่มเติมก็ได้คะ

ปล. ปทุมไหว ที่เคยกล่าวถึงนั้น หมายถึง คุณ กชนันท์หรือคุณบัว   ไม่ใช่คนที่ใช้ชื่อว่าปทุมไหว หรอกนะคะ ^_^ (มันเป็นคำซ่อนคำอ่ะคะ)

[สารพัด*เพี้ยน]

จากกระทู้แร๊ง~แรง
เปลี่ยนเป็นน่ารักสะแล้ว
^^

[เหมันต์กาล]

เหมันต์กาล   ผู้นี้  จะค่อยอ่าน
เพระว่าความ  สามารถ   นั้นไม่ถึง
อยู่เปื่องหลัง  อ่านกลอง   สุดตลึง
เลยนึกถึง   คำนี้   ที่แต่งมา

(ความในใจ)

ผมแต่งกลอนไม่เก่งแต่ก็ชอบอ่านนะคับ
จะพยายามแต่งกลอนให้เก่งเหมือนทุกๆคน
จะได้คุยกับทุกคนเป็นภาษากลอนได้

[สายใย]

เชิญเหมันต์กาลร่วมขานขับ
klonthaiclub รับได้ห่วงใยถาม
บทประพันธ์ชั้นเลิศประเสริฐนาม
กว่าจะงามก็ช้ำหลายน้ำตา

...ยินดีต้อนรับ คุณ"เหมันต์กาล"ครับ....อิ อิ...