ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สายใย]

ใจเธออย่างกับชุมชนแออัด
เหมือนตลาดนัด จตุจักรวันเสาร์
หลายซอกหลายแยก ให้ต้องคาดเดา
มีร่มบังเงา ให้คนเหงาทุกคน

เสียใจด้วยนะไม่ปรารถนา
ไม่ใช่คนผ่านมาอาศัยหลบฝน
อยากได้ใจเล็กเล็กที่มีแค่ฉันหนึ่งคน
ที่ไม่เป็นสาธารณชน...หรือการกุศลสำหรับใคร........(manonvikan )

อาจฟังคล้ายคนเห็นแก่ตัว
แต่เธอแจกรักไปทั่วฉันก็คงทนไม่ได้
ขอมอบใจหนึ่งก็หวังซึ้งเพียงหนึ่งใจ
ถ้าเธอรับไม่ไหวก็จะขอไปตามทาง

ฉันยอมเจ็บปวดครั้งนี้
ยอมเป็นฝ่ายจะหลีกลี้ไปไกลห่าง
ไม่ขอรอแข่งขันเพื่อรางวัลอันเลือนลาง
กับคู่แข่งที่เธอสร้างให้อีกข้างมากขึ้นทุกวัน..........(ส.ย.)

....สวัสดีครับ..คุณ "manonvikan"  (อ่านอย่างไรหนอ) อิ อิ

[psam]

ใจเธออย่างกับชุมชนแออัด
เหมือนตลาดนัด จตุจักรวันเสาร์
หลายซอกหลายแยก ให้ต้องคาดเดา
มีร่มบังเงา ให้คนเหงาทุกคน

เสียใจด้วยนะไม่ปรารถนา
ไม่ใช่คนผ่านมาอาศัยหลบฝน
อยากได้ใจเล็กเล็กที่มีแค่ฉันหนึ่งคน
ที่ไม่เป็นสาธารณชน...หรือการกุศลสำหรับใคร........(manonvikan )

อาจฟังคล้ายคนเห็นแก่ตัว
แต่เธอแจกรักไปทั่วฉันก็คงทนไม่ได้
ขอมอบใจหนึ่งก็หวังซึ้งเพียงหนึ่งใจ
ถ้าเธอรับไม่ไหวก็จะขอไปตามทาง

ฉันยอมเจ็บปวดครั้งนี้
ยอมเป็นฝ่ายจะหลีกลี้ไปไกลห่าง
ไม่ขอรอแข่งขันเพื่อรางวัลอันเลือนลาง
กับคู่แข่งที่เธอสร้างให้อีกข้างมากขึ้นทุกวัน..........(ส.ย.)

กับเวลาที่ผ่านมา
ฉันจริงใจแต่ใยเธอแปรผัน
ทุ่มเทหัวใจเพียงเพื่อที่จะให้เรามีกันและกัน
แต่ลับหลังฉันเธอกลับมีใครอีกหลายคน
ขอโทษเถอะนะ
ไม่ว่าจะบอกอีกสักกี่ร้อยพันหน
ขอยืนยันจะอยู่แบบนี้..ไม่ขอดิ้นรน
เพื่อเป็นแค่อีกคน..สำหรับเธอ.........(psam)

[ดินเหนียว]

จดหมายฉบับเก่า-เก่า
บอกเล่าเรื่อราววันนั้น....
วันที่เราอยู่ไกลกัน
ย้ำความผูกพันที่มี

ทุกครั้งที่อ่านจดหมาย
เห็นใบหน้าเธอพร่างพราย...ขึ้นตรงนี้
รอยยิ้มอ่อนโยนที่เคยมี
ยังชัดเจนอยู่ในใจนี้....ทุกเวลา

แม้วันนี้ไม่ได้มาพบเจอ
แต่ความรัก..ของเธอ...ยังเจิดจ้า
งดงามอยู่ในใจ.....เสมอมา
มันเป็นสิ่งมีค่า.....ที่สำคัญ


ขอสักอย่าง ขอเถิด เกิดปัญหา
งดคะแนน แทนค่า คำปลอบฝัน
เปลี่ยนเป็นกลอน แทนการ ให้รางวัล
แต่งให้หวาน ใสสด รดใจนี้

ปัญหาเก่า ค้างคา ในหัวใจ
ปั่นคะแนน ยกนิ้วให้ งดเร็วรี่
สิ่งอยากได้ คือน้ำใจ มิตรไมตรี
ขอบคุณเพื่อนแสนดี ที่รักดินฯ


"เรามีกรรมเป็นของ ๆ ตน จะต้องเป็นผู้รับผลของกรรม
มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์ มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย
ใครทำกรรมอันใดไว้ จะดีหรือชั่วก็ตาม จะเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น"

ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว นี้เป็นกฎความจริงธรรมดาที่จะเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้
เราปลูกต้นมะม่วงก็จะออกผลมาเป็นมะม่วง จะเป็นผลมะพร้าวไปไม่ได้

มีผู้คิดอย่างคนพาลว่า "ทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป" นั้นไม่จริงหรอก
คนที่พูดอย่างนี้ เพราะเขาทำความดีไม่เป็น ไม่เข้าใจว่า
การทำความดีนั้น จะต้องทำให้ ถูกดี ถึงดี และ พอดี

ถูกดี ก็คือ ทำดีให้ถูกกาละเทศะให้ถูกจังหวะ และพอเหมาะพอสม
ถึงดี ก็คือ ทำดียังไม่ทันถึงดี ก็เบื่อหน่ายเกียจคร้านเลิกทำดีเสียแล้ว
พอดี ก็คือ บางคนทำดีเกินพอดี ล้ำหน้าเพื่อนฝูงเอาเด่นเอาดังเพียงคนเดียว
อย่างนี้จะดีได้อย่างไร

การทำความดีนั้น นอกจากจะต้องรู้กาละเทศะ และโอกาสที่เหมาะสมแล้ว
ยังจะต้องดูความเกี่ยวข้องกับบุคคลกับกลุ่มคนกับสังคมด้วย
การวางตัวดีตามความเหมาะสมอย่างตอนนี้ต้องให้ของ
ตอนนี้ต้องพูดจากัน ตอนนี้ต้องช่วยเหลือในกิจการงาน เป็นต้น
และต้องไม่มีลักษณะอันใดส่อให้เห็นว่า ออกจะประเจิดประเจ้อมากไป
เสนอหน้ามากไปหน่อย

สรุปว่าเรื่องของการทำความดี ทำสิ่งที่เป็นประโยชน์
ถ้าอะไรมันเกิน ๆ เลย ๆ ไปก็ไม่ดี
เพราะในสังคมคนธรรมดา มีคนบางพวกพร้อมที่จะทำลาย
พร้อมที่จะคอยจับผิดอยู่

อย่างที่หลวงวิจิตรวาทการท่านว่า

"อันที่จริงคนเขาอยากให้เราดี
แต่ถ้าเด่นขึ้นทุกทีเขาหมั่นไส้
จงทำดีแต่อย่าเด่น จะเป็นภัย
ไม่มีใครอยากเห็นเราเด่นเกิน"

ความดีไม่มีขาย
อยากได้ต้องทำเอง

คัดลอกจากหนังสือ "คู่มือทำความดี"

[(ฟ้า) มารสุรา]

โหดจริงหนอพ่อตามาขวางกั้น
ให้คบกันเหตุใดไม่ให้เที่ยว
ชวนทานข้าวนอกบ้านแค่เดี๋ยวเดียว
บอกไม่เที่ยวเดี๋ยวดึกไม่ให้ไป

โหทำไมใจร้ายเสียจริงหนอ
ให้เรารออดทนไปถึงไหน
หวงลูกสาวจริงหนอหวงเข้าไป
จะรอให้ขึ้นคานเนิ่นนานรอ

26ขวบปีนี่แก่แล้ว
จะมีแววแต่งงานกันไหมหนอ
หรือรอให้30ถึงจะพอ
ให้สู่ขอตอนแก่แห่ขันมา

ทั้งๆที่เราสองปองใจรัก
อุปสรรคอยู่ที่พ่อท้อหนักหนา
จะพาหนีใช่ที่ไม่ดีน่า
น้อยอุราพ่อตาใจร้ายจัง

จะรอเธอเจอกันวันแซยิด
จะตั้งจิตครั้งสุดท้ายเผื่อสมหวัง
พี่หกสองน้องหกสิบพร้อมหรือยัง
เรามานั่งคู่วิวาห์ชราวัย


( น้อยใจจริงหนอเรา)[/color]

 

[สายใย]

จงอดเปรี้ยวไว้กินหวานโบราณกล่าว
อย่าอื้อฉาวเข้าหาพ่อตาใกล้
ทำความดีค่อยเน้นให้เห็นใจ
ชอบอะไรต้องหามาประเคน

พ่อชี้นก ว่าไม้ เราไม้ด้วย
สีฟ้าสวยพ่อว่าเสนเราก็เสน
แม้นถึงเที่ยงพ่อว่าเพลเราก็เพล
เดี๋ยวก็เอนเอียงอ้างมาข้างเรา

อีกลูกสาวพ่อตาอย่าทึกทัก
ถึงเรารักเก็บในใจไว้หน้าเขา
เพราะพ่อตา มักอิจฉา ถ้ารู้เข้า
เรื่องวอนเว้าต่อหน้าอย่ากระทำ ....( อย่างใจเราต้องการ...อิ อิ)

   ..ขอให้โชคดีในรัก..ครั emo_26บ..

[โรแมนติค]

ปล่อยเวลากับหัวใจให้เต็มที่
อาจไม่พร้อมในวันนี้...ยังร้าวไหว
อาจต้องหลบหน้าเขาอยู่ไม่เป็นไร
ปล่อยหัวใจเป็นไป...ตามเวลา

ทุกอย่างต้องมีซึ่งทางออก
แล้วเวลาจะบอกตัวเองว่า
ตกเป็นแพะรับบาป เธอสาปมา
ไม่ใช่เพียงปวดปร่า...หากแต่ว่า...น่าจดจำ

[manonvikan]

ใจเธออย่างกับชุมชนแออัด
เหมือนตลาดนัด จตุจักรวันเสาร์
หลายซอกหลายแยก ให้ต้องคาดเดา
มีร่มบังเงา ให้คนเหงาทุกคน

เสียใจด้วยนะไม่ปรารถนา
ไม่ใช่คนผ่านมาอาศัยหลบฝน
อยากได้ใจเล็กเล็กที่มีแค่ฉันหนึ่งคน
ที่ไม่เป็นสาธารณชน...หรือการกุศลสำหรับใคร........(manonvikan )

อาจฟังคล้ายคนเห็นแก่ตัว
แต่เธอแจกรักไปทั่วฉันก็คงทนไม่ได้
ขอมอบใจหนึ่งก็หวังซึ้งเพียงหนึ่งใจ
ถ้าเธอรับไม่ไหวก็จะขอไปตามทาง

ฉันยอมเจ็บปวดครั้งนี้
ยอมเป็นฝ่ายจะหลีกลี้ไปไกลห่าง
ไม่ขอรอแข่งขันเพื่อรางวัลอันเลือนลาง
กับคู่แข่งที่เธอสร้างให้อีกข้างมากขึ้นทุกวัน..........(ส.ย.)

....สวัสดีครับ..คุณ "manonvikan"  (อ่านอย่างไรหนอ) อิ อิ

บางเวลา..ที่แอบเพ้อ
ได้คิดถึง ได้ละเมอ ก็แค่นั้น
แม้ไม่ได้ อยู่ใกล้ก็ใช้หัวใจคุยกัน
อาจเป็นภาพนิ่ง ในความฝัน...ก็ ยั ง ดี

ฉันจึงยิ้ม อย่างเงียบเงียบ
ปลดปล่อยน้ำตาเลาะเลียบ..อยู่ตรงนี้
ให้ความใฝ่สูงมีชีวิตอยู่อย่างพอดี
เพื่อเป็นสิ่งหล่อเลี้ยงความอยากมี..ข อ ง หั ว ใ จ

สวัสดีครับ ท่าน สายใย  ผมชื่อ มานน คนวิกาล ครับ..ขอบคุณครับท่านพี่... 

ทักทายทุกท่านด้วยครับ..

[ทิวฯ]

สมมุติให้ท้องฟ้า เป็นกระดาษ
ปากกาวาด ดวงดาวระบายสี
สะกดถ้อยคำสวยสวย ด้วยบทกวี
ถ่ายทอดความรู้สึกดีของหัวใจ

จะวาดรูปหัวใจดวงโตโต
บรรจุรักมากโขส่งไปให้
ยามเธอเหงาแหงนมองฟ้าครั้งคราใด
รู้ใช่ไหม ใจคะนึง คิดถึงเธอ

[สิบคน]

อันการงาน สิ่งใด อย่าให้ขาด
จะเสียชาติ เชื้อชาย อายคนเขา
ให้สู้หนัก ไม่เกี่ยง เรื่องงานเบา
เพื่อตัวเรา อนาคต ไม่อดตรม

จึงสู้ฝ่า ปัญหา อุปสรรค
ด้วยตระหนัก คำสั่งสอน แม่เหมาะสม
จำต้องนั่ง แหกตา พาระทม
อดกลืนขม ไว้อมหวาน มองการณ์ไกล

สิบคน

[akom]

ทรชนคนชังฝังในอก
น้ำตาตกอาบแก้มแต้มรินไหล
คำคำนี้ ยังสะท้อน ซอกซอนใจ
ไม่รู่ว่าเมื่อไหร่จะลืมเลือน

ขอแค่เพียงวันหนึ่งคงได้กลับ
ให้ไกลลับจากที่นี่ ที่เชือดเฉือน
ยังไม่รู้ อีกกี่ปี หรือกี่เดือน
จะได้กลับไปเยือนถิ่นเกิดมา

ใช่โจรชั่ว คิดร้าย ทำลายชาติ
เพราะเดินพลาดไม่ทันคิดผิดหนักหนา
สิ่งสุดท้ายต้องรับกรรมที่ทำมา
ในอุราเจ็บช้ำ จำฝืนทน

ขอเตือนเพื่อน ชายหญิง สิ่งหลงผิด
ให้ครวญคิด ใตร่ตรอง ดูสักหน
ดีหรือชั่ว อยู่ข้างใน ใจของตน
สิ่งที่ทำจะมีผลติดตามมา

หากทำดี ได้ดี ผลดีตอบ
คนชื่นชอบสรรเสริญ อยากคบหา
หากทำชั่ว ผลที่ตาม เห็นทันตา
ต้องเศร้าโศก โศกา ใน "ตะราง"

[มะดัน]

ขอระบาย ขยายความ ตามรู้สึก
ในส่วนลึก ตกตะกอน นอนคั่งค้าง
เป็นน้ำกรด รดใจ ไม่เคยจาง
มันเจ็บบ้าง แสบบ้าง ช่างปะไร

ไยแบ่งพรรค  แบ่งพวก ฟังหนวกหู
สามัคคี รวมหมู่  อยู่ที่ไหน
เกิดเป็นไทย ใจอย่าขลาด เพื่อชาติไทย
พวกเพื่อนเพื่อน คิดยังไง สงสัยจัง...

[จ้อง เจรียงคำ]

หมดกัน..ฝันสลาย

ประกายหวังรังรอง...หม่นหมองแล้ว
เพียงเศษแก้ว..กำจายกรายสู่ฐาน
ทรุดตัวลงตรงเข่า...อย่างร้าวราน
ทรมานหม่นไหม้..ไร้กำลัง

คือความท้อรอซ้ำคำว่าพลาด
สิ่งที่วาดขาดวิ่นจนสิ้นหวัง
ความพ่ายแพ้แผ่ยัดเยียดอย่างเกลียดชัง
คือภวังค์รั้งร่วง....สู่ห้วงทุกข์

[จ้อง เจรียงคำ]

สอดกระหวัด..รัดรึง..อ้อมถึงอ้อม
วงแขนห้อม..วงถึงวง..บรรจงสวม
ยิ้มระรื่น..ชื่นฉ่ำ..แต่กำกวม
สองแนวร่วม..บ่งเหตุ..เลศนัย

ในท่าทีแข็งกร้าว..ของเขาหนึ่ง
ฤา สื่อถึง..ว่าหมดมิตร..พิสมัย
อีกหนึ่งคน..โอนอ่อน..ซ่อนเล่ห์ใด
หวั่นฤทัย..ภัยพาน..มารนักบุญ

สักการะ..พระแก้วมรกต
กรประณต..น้อมนำ..คำเกื้อหนุน
พระสยามเทวาธิราช..ประกาศคุณ
น้อมไออุ่น..คุ้มครอง..พ้นผองภัย

[บรรจบ]

เกิดเป็นดาวนอกฟ้าราคาต่ำ
ถูกคนย่ำคนหยามปรามศักดิ์ศรี
ไม่เคยพบความเด่นเห็นความดี
ยืนอยู่ที่มุมบอดตลอดมา

ต้องสู้ทนคำพูดที่โถมใส่
ไม่มีใครอยากเจอและคบหา
ตลอดกาลนานนี้มีน้ำตา
ขอพี่ "ยอด" เมตตา ราคาแพง

ผมเจ็บปวดรวดร้าวโดนสาวทิ้ง
ชีวิตจริง อกหัก รักหน่ายแหนง
กลายเป็นคน ไร้ค่า พาอ่อนแรง
ช่วยเป็นแสง เทียนส่อง  คลายหมองใจ....

[สิบคน]

เกิดเป็นดาวนอกฟ้าราคาต่ำ
ถูกคนย่ำคนหยามปรามศักดิ์ศรี
ไม่เคยพบความเด่นเห็นความดี
ยืนอยู่ที่มุมบอดตลอดมา

ต้องสู้ทนคำพูดที่โถมใส่
ไม่มีใครอยากเจอและคบหา
ตลอดกาลนานนี้มีน้ำตา
ขอพี่ "ยอด" เมตตา ราคาแพง

ผมเจ็บปวดรวดร้าวโดนสาวทิ้ง
ชีวิตจริง อกหัก รักหน่ายแหนง
กลายเป็นคน ไร้ค่า พาอ่อนแรง
ช่วยเป็นแสง เทียนส่อง  คลายหมองใจ....

ร่วมสงสาร บรรจบ ไม่พบรัก

ต้องอกหัก รักร้าย มาหน่ายหนี

แต่สงสัย ใยต้องเป็น พี่ยอดผู้แสนดี

ที่ปรานี ฟื้นรัก ไว้พักใจ


ห้าห้าล้อเล่นนะครับ

ยังไงก็บวกหนึ่ง เพราะๆชอบๆ

สิบคน

[บรรจบ]

ตอบพี่สิบฯ ขยิบตา อย่าคิดมาก
ระบายฝากพี่ยอด เพื่อออดอ้อน
เพราะอยากได้คะแนนเป็นแฟนกลอน
ให้พี่เขา ช่วยสอน คำอ้อนสาว.....(.อิอิ )   

ขอบคุณพี่ ที่บวก คะแนนให้
แสนชื่นใจ ทุกครา  พาคลายร้าว
แอบเผลอใจ ใกล้ชิด ติดใจดาว
ที่สกาว  ในกมล  คนชื่อ สิบฯ..

ขอบคุณมากครับ พี่สิบคน 

[สิบคน]

ตอบพี่สิบฯ ขยิบตา อย่าคิดมาก
ระบายฝากพี่ยอด เพื่อออดอ้อน
เพราะอยากได้คะแนนเป็นแฟนกลอน
ให้พี่เขา ช่วยสอน คำอ้อนสาว.....(.อิอิ )   

ขอบคุณพี่ ที่บวก คะแนนให้
แสนชื่นใจ ทุกครา  พาคลายร้าว
แอบเผลอใจ ใกล้ชิด ติดใจดาว
ที่สกาว  ในกมล  คนชื่อ สิบฯ..

ขอบคุณมากครับ พี่สิบคน 

อย่าเรียกพี่ แสนห่าง ทางเพื่อนเหิน

เราร่วมเดิน บนบ้านนี้ กวีฉาย

มิอาจเอื้อม เก่งกว่าใคร ให้ละอาย

ไม่เปลี่ยวกาย มีบรรจบ พบโชคดี

สิบคน

[ยอด~]

เกิดเป็นดาวนอกฟ้าราคาต่ำ
ถูกคนย่ำคนหยามปรามศักดิ์ศรี
ไม่เคยพบความเด่นเห็นความดี
ยืนอยู่ที่มุมบอดตลอดมา

ต้องสู้ทนคำพูดที่โถมใส่
ไม่มีใครอยากเจอและคบหา
ตลอดกาลนานนี้มีน้ำตา
ขอพี่ "ยอด" เมตตา ราคาแพง

ผมเจ็บปวดรวดร้าวโดนสาวทิ้ง
ชีวิตจริง อกหัก รักหน่ายแหนง
กลายเป็นคน ไร้ค่า พาอ่อนแรง
ช่วยเป็นแสง เทียนส่อง  คลายหมองใจ....

อ้อนได้เพราะมากน่าสงสาร  +1 เป็นกำลังใจให้นะครับ    น้องชาย บรรจบ 

[ยอด~]

วันที่เธอ เคว้งคว้าง หมองหมางจิต
โปรดจำไว้ สักนิด ชิดเคียงข้าง
อยู่เป็นมิตร ร่วมคิด ร่วมเดินทาง
จะไม่ห่างไปไหนไกลเธอเลย

หากวันใด เธอเหงา เราเป็นเพื่อน
เขียนมาเยือนถามได้ ใคร่เฉลย
ถึงคนนี้เป็นแค่คนเชยเชย
แต่ไม่เคยทำใคร ให้ช้ำใจ

ในวันนี้ยอมรับว่าเหงามาก
ยากแสนยากกว่าจะหาคำเปรียบได้
เลยเขียนมาเป็นกลอน วอนบอกไป
เผื่อมีใครเห็นใจเขียนถึงกัน

หวังไว้ว่าถ้าได้แบบที่คิด
ได้มีมิตรที่ดีอย่างที่ฝัน
ต่อแรงใจไว้ให้กันและกัน
ต่อเติมฝันให้ดีกว่าที่เคย

[ระนาดเอก]

๐ รู้ใช่ไหมเป็นทาสพลาดรักเขา
จิตร้อนเร่าน้ำตาบ่าเปิดเผย
รู้ใช่ไหมมีดกรีดฤทธิ์เล็กเลย
พลาดรักเอ๋ยเจ็บกว่าหากว่าไป

๐ เอาน้ำตาแทนหมึกจารึกถ้อย
เขียนจากรอยพิษแผลแลหม่นไหม้
จิตอาจสั่นวกวนจนเหนื่อยใจ
คำที่ได้ล้วนหลากจากเจ็บจริง

๐ สมองมึนตาฟางอย่างโลกหมุน
คือกระตุ้นเตือนใจในผู้หญิง
เอาไว้เป็นบทเรียนเขียนไว้ติง
อย่าได้อิงภาพสวยละลวยตา

๐ บันทึกเถอะโชคดีที่เคยรัก
ถึงกระอักล้มหมอนนอนครวญหา
ให้ถือเป็นโอสถบทมายา
ตราบวันหน้าจะแกร่งแห่งห้วงรัก..