ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"ปลายทางคนโง่?"

๐

๐ ลิ้นสัมผัสความหวานปานรสทิพย์
ที่เธอหยิบยื่นป้อนอ้อนให้หลง
คลอเสียงเร้าชายตาจากอนงค์
ที่บรรจงถ่ายทอดยอดสุนทรี

๐ แล้วเอนร่างเข้านบซบกายแอบ
สื่อสัมพันธ์ในแบบรักตัวพี่
เบียดใบหน้าแทบฝังร่างที่มี
ว่าเธอนี้สุดรักสุดบูชา

๐ ความรู้สึกรักใคร่ให้เธอหมด
ไม่เคยลดทุกทีที่เจอหน้า
มีแต่คอยทวีที่อัตรา
เพิ่มคุณค่างดงามนิยามรัก

๐ ภาพทุกสิ่งปะทุอานุภาพ
เหมือนเราตราบแต่นี้ปรี่แน่นหนัก
สิ่งเลวร้ายหากเร้าเข้าทายทัก
อุปสรรคใดใดไม่คิดกลัว

๐ มโนภาพลอยไกลเกินใครเอื้อม
ลมหายใจกระเพื่อมเลื่อมในหัว
คนตายใจร่างนี้พลีทั้งตัว
กลายเป็นวัวเชื่องเชื่องเรื่องรักเธอ

๐ ก่อนม่านตาพี่ตกเธอวกยิ้ม
ที่แสนทิ่มแทงใจชายคนเซ่อ
น้ำเสียงห้วนแสยะแขวะที่เจอ
ก่อนจิตเบลอจับคำห่ำหั่นใจ

๐ พอกันทีผู้ชายไอ้หน้าโง่
เบื่อความโซจี้ติดคิดเปลี่ยนใหม่
ที่ผ่านมาละครออดอ้อนไป
หวังเพียงให้ได้เงินเพลินอารมณ์

๐ เมื่อเงินถังคับขันมันสิ้นสูญ
รักเพิ่มพูนยามยากหลากเป็นขม
ทิ้งความจริงเธอกรีดเกินมีดคม
ก่อนจะถ่มน้ำลายเยื้องกายไป?"

[ไผ่เดียวดาย]

รู้ว่าเขา มีทั้งเรา ทั้งคนอื่น
ใจยังฝืน รักเข้าไป ไม่ลืมหู
เธอหลายใจ ให้หลายคน ต้องทนดู
คนเจ้าชู้ คู่มีมาก ยากได้ใจ

ไม่อยากเสีย ต้องยอมเพลีย หัวใจรัก
อย่าทึกทัก ทำรู้ทัน เก็บอั้นไว้
อยากก็มา ลาเมื่อเบื่อ แล้วจากไป
แล้วทำไม ใจยังทน คนหลอกลวง

รู้ตอนจบ เป็นอย่างไร ไม่ต้องบอก
คงโดนหลอก ช้ำหัวใจ อย่างใหญ่หลวง
ปลายทางรัก ต้องอกหัก ช้ำในทรวง
ไม่ทักท้วง  ใช่เพราะเขา เราโง่เอง