จำเลยรัก
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
02 พฤศจิกายน 2024, 10:14:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: จำเลยรัก  (อ่าน 5245 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
03 ตุลาคม 2009, 10:07:PM
มหาซัง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 302
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 399


โลกคือโรงละครโรงใหญ่ เราคือผู้เขียนบทและแสดง


« เมื่อ: 03 ตุลาคม 2009, 10:07:PM »
ชุมชนชุมชน

เมื่อออกรบพบศึกข้าคึกนัก   
เข้าประหักประหารขับมารหนี
รบจนเลือดเหือดกายถวายชีวี 
จักยอมพลีชีพรักพิทักษ์แผ่นดิน

จะไม่ท้อต่อศัตรูริปูร้าย 
อย่าได้หมายกลายกล้ำถลำถิ่น
สำนึกในพระหฤทัยเป็นอาจิน   
มิลืมสิ้นถิ่นเกิดเชิดชูไทย

สนามรบจบลงอยู่ตรงหน้า   
ความอ่อนล้ารุมเร้าเศร้าหวั่นไหว
รบกับรักปักจิตชิดฤทัย   
ยากจะใช้ศาตราเข่นฆ่าลง

อาวุธหนักรักนี้มีให้เห็น   
คงจะเป็นคำหวานพาลลุ่มหลง
เพียงแค่หยดรดใส่ใจปลดปลง   
ความทนงองอาจยังขลาดลา

เป็นจำเลยเชลยรักถูกกักใว้   
ตีตรวนใจไร้สิทธิ์จะคิดหา
พ่ายแพ้รักครั้งใหญ่ไร้คาคา
ร่างทาทาบกราบดินแทบสิ้นใจ

ทาสรักนี้มิมีใครใคร่ไถ่ถอน 
ฝืนตัดรอนถอนรักพร้อมผลักไส
กับยิ่งรักหนักหน่วงห้วงฤทัย 
จำต้องไปรับใช้รักหนักกว่ารบ

มหาซัง
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
04 ตุลาคม 2009, 12:01:AM
ชมพูไพร
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 63
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 264



« ตอบ #1 เมื่อ: 04 ตุลาคม 2009, 12:01:AM »
ชุมชนชุมชน

ตอนนี้ยังกลับตัวไม่ได้
และให้เดินต่อไปก็ไปไม่ถึง
คนึงถึงบทเพลงที่ทาบตราตรึง
มันยังซึ้งสำหรับใครอีกหลายคน
เปรียบดังคนที่ใจถูกกักขัง
ยังเฝ้ารออิสละฟ้าหลังฝน
คงจะมีคราหนึ่งเป็นของตน
ที่จะพ้นห้วงทุกข์เป็นจำเลย


เบลอๆค่ะ
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
04 ตุลาคม 2009, 03:12:PM
มหาซัง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 302
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 399


โลกคือโรงละครโรงใหญ่ เราคือผู้เขียนบทและแสดง


« ตอบ #2 เมื่อ: 04 ตุลาคม 2009, 03:12:PM »
ชุมชนชุมชน

คุกเข่าอ้อนวอนฟ้าช่วยข้าที   
ฤทัยนี้มีทุกข์ไร้สุขสันต์
ถูกจำกัดมัดผูกถูกกักกัน 
เหมือนโดนทัณฑ์บัญชาอาญาใจ

ถูกขังใว้ในบ่วงห้วงแห่งรัก   
พึ่งรู้จักทาสรักจักเป็นไฉน
เมื่อหัวอกรุ่มร้อนดังฟอนไฟ
เผาฤทัยให้รันทดต้องจดจำ

ตัดต้นไม้เหลือแต่ตอแตกหน่อใหม่   
แต่ตัดใจตัดรักมักแตกช้ำ
ไม่เคยโกรธโทษใครที่ได้ทำ 
ใจเจ้ากรรมทำตัวให้มัวเมา

เฝ้าแอบมอบกอรปใจให้คนห่าง   
จึงอ้างว้างเหี่ยวแห้งเหมือนแตงเฉา
เมื่อรู้ว่าเธอเลอค่าเกินคว้าเอา   
หน้าซุกเข่าเศร้าไปใจจำเลย

มหาซัง
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
06 ตุลาคม 2009, 04:17:PM
สายใย
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 600
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,699


ช่างเขาเฮอะ


เว็บไซต์
« ตอบ #3 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2009, 04:17:PM »
ชุมชนชุมชน

ข้ารู้..ข้าเห็น..เคยเป็นแล้ว
ทั่วแนว..เย็นชืด..มืดสลัว
ฤทัย..ไหวพรั่น...สั่นระรัว
พร่ามัว...หมองหม่น...ทุกหนทาง

หลงรัก..มอบใจ....ส่งไห้เขา
คอยเฝ้า..ห่วงหา....จนฟ้าสาง
หดหู่....รู้ว่า...รักลาร้าง
ฝันค้าง...อย่างเคย...จำเลยรัก
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หากสิทธิ์ของสายใย ไม่สงวน...(ครับ)
06 ตุลาคม 2009, 06:34:PM
จะไม่เด็ด
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 109
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 440



« ตอบ #4 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2009, 06:34:PM »
ชุมชนชุมชน


เจ็บแค้นเคืองโกรธ..โทษที่ฉัน
หากว่ามันทำให้หายเคืองขุ่น
ปลักปรำฉันเลยจำเลยของคุณ
โถแม่นักบุญ..ฉันยอมจะเป็นคนบาป

ให้ฉันคุกเข่าเฝ้าง้องอน
แม้ขาดรอนขอตายให้พ้นคำสาบ
ไม่ขอร้องใครแม้นใจราบคาบ
แม้นหลังภาพแทบขาดใจให้โศกา

กักขังฉันเถิดให้สาใจในโทษรัก
อย่าได้พักทรมานให้สมสา
แต่อย่าหวังได้เห็นภาพอาบน้ำตา
จากใบหน้า...ตราบแดดิ้นสิ้นโทษทัณฑ์..

...แบบว่า..มาวววอะ

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
06 ตุลาคม 2009, 08:53:PM
ระนาดเอก
webmaster
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,732


~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~


profile.php?id=100024533527747
เว็บไซต์
« ตอบ #5 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2009, 08:53:PM »
ชุมชนชุมชน

๐ หักดวงใจและจิตไม่คิดรัก
แต่ยิ่งหักหนักกว่าช่างน่าขัน
ในรอยยิ้มเกี่ยวล่วงบาศก์บ่วงควัน
ลอยเย้ยหยันสารพัดอัดแน่นใจ

๐ เหมือนเธอยืนค่อมร่างอย่างเหยียดเย้ย
ใส่จำเลยรักท่ามความหม่นไหม้
เสียงโซ่ตรวนกระทบสบฤทัย
คล้ายน้ำมันเติมไฟใจยับเยิน..

 ยิ้มแก้มแดง
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

06 ตุลาคม 2009, 09:52:PM
มหาซัง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 302
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 399


โลกคือโรงละครโรงใหญ่ เราคือผู้เขียนบทและแสดง


« ตอบ #6 เมื่อ: 06 ตุลาคม 2009, 09:52:PM »
ชุมชนชุมชน

เหล็กเผาไฟได้ร้อนร่อนในน้ำ   
กับจะทำเหล็กหนานั้นกล้าแข็ง
แต่ดวงใจเผาไฟรักมักช้ำแล้ง   
คอยทิ่มแทงใจนานผ่านวันเดือน

ถูกจองจำด้วยคำรักสลักบอก 
เหมือนมีหอกข้างแคร่แถคมเฉือน
ถูกชนักปักใจไม่ลืมเลือน       
จิตฝั่นเฝือนเหมือนบ้าพาระทม

เป็นทาสรักหนักกว่าว่าเรือนเบี้ย
เหมือนกับเสียจริตจิตขื่นขม
มองเรือนชานบ้านเจ้าเฝ้าภิรมย์   
รักลอยลมพรมใจไหวเบาเบา

คงต้องเป็นจำเลยรักอีกสักครา 
ยากหนักหนาหักพร้าด้วยลำเข่า
คงต้องฝืนกลืนน้ำลายของตัวเรา
ย้อนรอยเก่าให้เขามัดจำกัดใจ

มหาซัง
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
12 ตุลาคม 2009, 08:31:PM
มหาซัง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 302
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 399


โลกคือโรงละครโรงใหญ่ เราคือผู้เขียนบทและแสดง


« ตอบ #7 เมื่อ: 12 ตุลาคม 2009, 08:31:PM »
ชุมชนชุมชน

ในดวงใจมีใครได้ชิดชอบ   
เมื่อได้มอบกอรปใจให้ใครอื่น
อยู่กับฉันทุกวันนั้นกล้ำกลืน 
จะไม่ผืนคืนใจให้ฉันมา

เธอกักขังชิงชังแถมยังเหยีด   
เพราะความเคลียดจากงานพาลให้บ้า
ลงทัณฑ์ฉันทุกวันพร้อมบัญชา   
แถมเย้ยมาว่าดื้อดื้อทำซื่อเนียน

มิทุรยศคิดคดกบฎรัก   
พร้อมใจภักดิ์เทอดรักปักเหนือเศรียร
คนหน้าซื่อตาใสทำไมเอียน
 เธอคงเพี้ยนเวียนวนปนระอา

เธอจำจองห้องใจฉันไว้หมด
แถมยังรดกรดใส่หัวใจข้า
หรือเพราะเจ้าขลาดเขลาเบาปัญญา   
แอบรักข้าหมดใจไม่กล้าเผย

มหาซัง
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s