ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไผ่เดียวดาย]

กับความจริง สิ่งปิดบัง ขังเอาไว้
ในหัวใจ ที่เธอไม่ เคยให้ฉัน
ที่มีเธอ ได้เจอกัน ทุกทุกวัน
เธอเห็นฉัน แค่ระบาย คลายเหงาใจ

ฉันเองผิด ที่คิดไป เธอให้รัก
เธออกหัก ไร้ที่พัก ไม่สงสัย
ในวันนั้น เธอกับเขา คงหมดใจ
เชื้อของไฟ คงไม่ลุก เพราะเลิกรา

ทุกเวลา ทุกนาที ที่เธอแกล้ง
ทำเป็นแสร้ง แกล้งว่ารัก ฉันหนักหนา
ฉันก็เชื่อ ไม่เผื่อใจ ในทุกครา
ทุกเวลา คิดว่าใช่ ได้ใจเธอ

แต่วันนี้ วันที่เธอ เจอกับเขา
คนรักเก่า เธอรักเขา อยู่เสมอ
ถึงเข้าใจ ฉันเป็นใคร ในใจเธอ
แค่คนเซ่อ เพราะตัวเธอ แค่เหงามา

ต้องทุกข์ทน เป็นแค่คน ของความเหงา
คนรักเก่า เขาเป็นคน ที่ใช่กว่า
คนอย่างฉัน มันแค่คน คั่นเวลา
คนมีค่า แค่ตอนเหงา เขาตัวจริง

  ฟังเพลงไปด้วยรับรองว่าอินครับ

<a href="http://media.imeem.com/m/aEhpRFl5KR/aus=false/" target="_blank">http://media.imeem.com/m/aEhpRFl5KR/aus=false/</a>

[น้องติ๋ว]

เป็นคนของความเหงาดูเปล่าเปลี่ยว
มองเดือนเสี้ยว เกี่ยวฟ้า ทุกคราหมอง
ขาดดวงดาว พราวใส ไม่สมปอง
นภาผ่อง วันนี้ เปลี่ยนสีไป

เมฆหม่นมัว ทัวร์ทาบ  ภาพมืดมิด
ดวงอาทิตย์  กลับหมอง ไม่ผ่องใส
สายฝนโปรย โรยทุ่ง...คลุ้งกลิ่นไอ
สาปคราบไคล ของคนเหงา...เข้าครอบครอง

[kk007]

     ละลายใจกับสายลมที่โชยแผ่ว
จวนค่ำแล้วมีเพียงเรากับความเหงา
     ตะวันลับฉาบฟ้าทาสีเทา
ไล้หลืบเงาเมฆค้างขอบนภา

                    ละอองหนาวโปรยปรายในใจเหงา
               ละอองเศร้าเกาะกลุ่มเป็นหมอกหนา
                    ละอองทุกข์พลันฟุ้งแน่นอุรา
               อนิจจาค่าแค่คนของความเหงา

 

[ตะวันฉาย]

กับความเหงาที่ซึมซับเข้าทุกซอก
ไม่ยักยอกไปตรงไหนข้างใจฉัน
มีความเหงาเกาะเกี่ยวเที่ยวคืนวัน
เกาะกุมกันในซอกหลืบของหัวใจ

คนของความเหงาเราเป็นได้แค่นั้น
นั่งนับวันคนของใจอยู่หนไหน
ได้แต่นั่งนับดาวเดือนที่เลื่อนไป
คนของใจอยู่ไหนใครบอกที...

[(ฟ้า) มารสุรา]

     ก่อนหน้านี้...................ไม่เคยเหงา...................สักเท่าไหร่
เมื่อมาได้..........................รู้จักเธอ.........................เออยิ่งเหงา
ไม่ประสบ........................พบกันนาน.....................พาลซึมเซา
เหงาและเหงา..................นานเนิ่น.........................เกินบรรยาย

   

[ไผ่เดียวดาย]

รักถลำ ใจหดหู่ รู้เมื่อสาย
ใจมลาย  แทบอยากหาย จากโลกนี้
ไม่เคยรู้ ที่คบอยู่ มาหลายปี
เธอคนดี เห็นเรานี้ แค่พักใจ

เป็นหมอใจ ให้รักษา เวลาเหงา
ยามมีเขา เราเหมือนคน ที่โดนไล่
ใจของเขา เราไม่มี แม้สิทธิ์ใด
แต่ทำไง เผลอหัวใจ รักเธอแล้ว

คงต้องทน เป็นเพียงคน ของความเหงา
รับความเศร้า เอาเก็บไว้ แม้ใจแผ่ว
รักครั้งนี้ มีแต่ช้ำ ไปตามแวว
รักไปแล้ว ห้ามไม่ทัน มันจวนตัว