ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[LionHeart1]

ยิ้มไว้เถิดเพื่อนเอยอย่าได้ทุกข์
ยิ้มนั้นสุขอันความทุกข์ก็หดหาย
ยิ้มเข้าไปใจไม่เศร้าเราสบาย
ยิ้มช่วยคลายความเศร้าหมองของตนเอง

 

[มหาซัง]

สวัสดีครับ

ยิ้มช่วยคลาย ความเศร้าหมอง ของตนเอง   
จะบรรเลง เพลงยิ้ม อิ่มในรัก
ให้สยาม งามเด่น เป็นประจักษ์
ได้สบภักตร์ มีรักยิ้ม ก็พิมพ์ใจ
เมื่อพลาดผิด คิดใหม่ ให้ยิ้มรับ   
ค่อยแก้ปรับ รับปัญหา มาแก้ไข
ขอเพียงแต่ อย่าแพ้ ให้แก่ใจ 
ยิ้มรับใว้ ชนะภัย ในทุกทาง

มหาซัง

[จ้อง เจรียงคำ]

ยิ้มรับไว้ชนะภัยในทุกทาง 
ยิ้มแผ้วถางปัญหาที่สะสม
เมื่อใจสู้ย่อมรู้แจ้งเหตุแห่งปม
 เอายิ้มข่มผองภัยมิให้กลัว

เอารอยยิ้มปลุกใจให้คึกคัก 
จะทุกข์หนักทุกข์เบาเอายิ้มกลั้ว
ยิ้มกริ่มๆอิ่มใจไม่หมองมัว
จะยิ้มยั่วให้สาวหลงก็คงได้

[น้องติ๋ว]

มาส่งยิ้ม ให้กัน  ในฉันเพื่อน
และมาเยือน บ้านกลอน อักษรศรี
มาทายทัก ฝากไว้ ซึ่งไมตรี
และหวังดี  ต่อเกลอ เสมอใจ

ใช่จะคิด ทักทาย  คล้ายมาจีบ
เก็บใส่หีบ ได้เลย เชยใช่ไหม
เพียงเข้ามา อวยพร  ก่อนจากไป
ส่งยิ้มให้  พบสุข ทุกกวี......

[จ้อง เจรียงคำ]

มารับยิ้มน้องติ๋วคิวที่หนึ่ง 
แล้วค่อยจึงยิ้มตอบมอบคืนให้
คือรอยยิ้มจากเครื่องพิมพ์ของหัวใจ 
เคลือบด้วยไมตรีจิตคงติดนาน

ทักทายน้องติ๋วและกวีทุกท่านครับ

[เพรางาย]

ส่งยิ้มจากใจ
เผื่อได้ยิ้มมา
ไม่ได้ไม่ว่า
แค่ได้มายิ้ม
 

[สายใย]

ยิ้มรับรองฮองชูผู้เริ่มแรก
ยิ้มรับแขกคุณ"มหา"ผู้มาใหม่
ยิ้มทายทักนักกวี R-TY ไป
แล้วยิ้มให้"น้องติ๋ว"ถึงคิวคุณ

ยิ้มจากใจ"เพรางาย"คงได้รับ
ส่งยิ้มกับสัมพันธ์อันอบอุ่น
พร้อมน้ำใจไมตรีมีเป็นทุน
ยิ้มละมุนละไมหวานทั้งบ้านกลอน


         

[มหาซัง]

สวัสดีครับ

ยิ้มละมุน ละไมหวาน ทั้งบ้านกลอน
ก่อนนจะนอน หมอนถึงหัว ยังกลั้วยิ้ม         
ยิ้มทุกคน ล้นใจ ให้อกอิ่ม         
ขอมอบยิ้ม จากใจ ใคร่ส่งคืน         
ขอขอบคุณ ยิ้มแห่งมิตร จิตแห่งเพื่อน         
ไม่แชร์เชือน เบือนหน้าไป เมือนใครอื่น         
จะเก็บกอปร มอบยิ้มให้ ไปทุกคืน         
จนดึกดื่น ตื่นยังยิ้ม เพราะอิ่มใจ         
         
มหาซัง         

[LionHeart1]

ยิ้มนั้นดียังสดสีหน้าสดใส
อยากลองให้ยิ้มดูบ้างช่างสดสี
ยิ้มไม่ผิดใครก็ว่ายิ้มนั้นดี
อยากให้ยิ้มยิ้มที่นี้ที่บ้านกลอน

 

[hort39]

ยิ้มรับรองฮองชูผู้เริ่มแรก
ยิ้มรับแขกคุณ"มหา"ผู้มาใหม่
ยิ้มทายทักนักกวี R-TY ไป
แล้วยิ้มให้"น้องติ๋ว"ถึงคิวคุณ

ยิ้มจากใจ"เพรางาย"คงได้รับ
ส่งยิ้มกับสัมพันธ์อันอบอุ่น
พร้อมน้ำใจไมตรีมีเป็นทุน
ยิ้มละมุนละไมหวานทั้งบ้านกลอน


         

ยิ้มจนเมื่อยเลยหนอพ่อสายใย
ยิ้มมากไปขากรรไกรจะค้างได้
มาผมช่วยยิ้มรับแบ่งเบาไป
บ้านกลอนไทยคนไทยยิ้มให้กัน
 

[มหาซัง]

" ส่งดอกไม้แล้วก็ส่งยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม ยิ้มรับดอกไม้"

เมื่อยังเล็กเด็กน้อยด้อยเดียงสา 
ไม่รู้ค่ายิ้มนั้นมันสดใส
ได้แต่ท่องร้องเพลงบรรเลงไป 
เมื่อเติบใหญ่ใคร่รู้ว่าคุณค่ามัน

โลกเวียนวนคนเวียนว่ายกายใจเปลี่ยน 
ลืมบทเรียนเขียนอ่านที่สานฝัน
แสวงหาค่าวัตถุอยู่ทุกวัน 
ลืมสิ้นกันครรยิ้มเก่าเราท่องจำ

ทุกวันนี้ยิ้มดีนั้นมียาก 
ฝืนกระดากปากยิ้มให้ใจหมองคล้ำ
ปากยังว่าตาขยิบปริบๆทำ 
หันหลังย้ำคำด่าถ้อยวาที

เหลือเพียงนามสยามยิ้มพิมพ์ใจเก่า 
แค่เรื่องเล่ากล่าวมาถึงครานี้
ประวัติศาสตร์ชาติเก่าเราเคยมี 
เศร้าฤดีพี่น้องต้องลืมไป

มหาซัง

["จับยามดอกเหมย"]

หากชาวไทย...ได้ยิ้ม...จนอิ่มใจ
เราชาวไทย...คงสงบ...จากรบนี้
อยากจะเห็น...ยิ้มไทย...ที่ดีๆ
ยิ้มสุขสี...ยิ้มวันไหน...ก็เหมือนกัน

[สุภาพบุรุษทรชน]

  ยิ้มเหงาๆ เศร้างามๆ
(เนื้อเพลงของท่าน พงษ์เทพ กระโดนชำนาญ)..ชอบมากครับ
     


 ยิ้มเหงาๆ เศร้าพองามๆ   
   
 มีคนถามว่าเธอคือใคร   
           
 ทั้งๆโลกนี้ก้าวไกลแสนไกล   
                   
 เธอยังสดใสอยู่ในโลกเก่า   
                           
 ยิ้มเหงาๆ เศร้าพองามๆ         
             
 คนที่แบกหามโลกไว้ครึ่งหนึ่ง   
                   
 โลกวันนี้แม้งามเพียงครึ่ง     
             
  ก็ครึ่งของเธอที่สร้างที่ทำ   
             
** เศร้างามๆ โปรดอย่าถามถึงความทรงจำ 
               
 เรื่องความพลัดพราก-จากคนที่เธอรัก   
           
  ยิ้มเหงาๆ เศร้าพองามๆ   
                     
คือนิยามของความทุกข์ยาก 
                     
 ถ้าครึ่งโลกร้ายที่ฉันถางถาก

  ครึ่งโลกสวยขอมอบให้เธอ

 .........................................

[ชมพูไพร]

อยากส่งยิ้มให้เธอยามพบหน้า
แต่เวลาพบจริงกลับหลีกหนี
ไม่มีทั้งสายตาและท่าที
ทั้งๆที่ใจดวงนี้มอบให้เธอ
 

[บ้านกลอนไทย]

อยากส่งยิ้มให้เธอยามพบหน้า
แต่เวลาพบจริงกลับหลีกหนี
ไม่มีทั้งสายตาและท่าที
ทั้งๆที่ใจดวงนี้มอบให้เธอ
 

แม้จะยิ้ม อย่างปวดร้าว และเศร้าหมอง
ดีกว่าร้อง ร่ำไห้ ให้ใครเห็น
เพราะน้ำตาไม่ระงับ ดับลำเค็ญ
ได้แต่เป็น คนอ่อนแอ แพ้ใจตน...