ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นกฯ]

พยัคฆ์ใหญ่อาศัยในหิมพานต์
สืบลูกสืบหลานผ่านกาละ
ให้ดำรงพงศ์เผ่าเนาวนะ
เป็นพันธะของธรรมชาติท่านวาดไว้

เสือร้ายไล่ล่าสารพัด
สรรพสัตว์เป็นอาหารทะยานใส่
ผู้แรมทางเจอมันอันตราย
อาจถูกเสือทำร้ายถึงชีวิต

ถ้าโชคดีเจอมันประจันหน้า
ให้สบตาท้าฤทธิ์สะกดจิต
ยืนนิ่งบนตำแหน่งสำแดงฤทธิ์
บอกเรามาฉันมิตรมิคิดร้าย

[จะไม่เด็ด]

เสือตัวนี้มีดีที่สีสัน
ลายเหลื่อมนั้นมีนัยทำใจหาย
หากพินิจคิดไปในอุบาย
แมวก็ลายเหมือนเสือเจือร่ำไป..

...แบบวง่า..มาวนิ

[นกฯ]

พยัคฆ์ร้ายก็จ้องมองเขม็ง
ในท่าที่ยำเกรงดูหวาดไหว
ไม่นานสถานการณ์ก็ผ่านไป
เพราะเสือร้ายกระโจนเข้าเนาวนา

สัญชาตญาณสัตว์ทุกตัวกลัวมนุษย์
บริสุทธิ์ธรรมชาติได้วาดค่า
มันตะครุบเข่นฆ่าพออัตตา
เพื่อรักษาชีวิตสิทธิ์ของมัน


แบบว่า...เสือกลัวคนมาวอ่ะ...

[จะไม่เด็ด]

เสือไม่จริงประวิงสิ่งหลอกล่อ
มัวรั้งรอให้สัตว์นิ่งยิ่งผกผัน
เสือหรือสิงห์หากหยุดนิ่งยิ่งพัลวัน
เนื้อทรายนั้นอาจจรไกล..ให้เสียดาย..อิอิ

...มาว...แต่ไม่ขับนะ

[นกฯ]

ท่านผู้เป็นมนุษย์สุดประเสริฐ
ธรรมชาติให้กำเนิดมาสร้างสรรค์
ให้กินใช้เก็บก่อพอประมาณ
ถ้าเกินการอาจทรุดหนักพะวักพะวง

เมื่อพ้องพบสับสนคนใจร้าย
เผ่าพงศ์ไพร่ซ่องสุมด้วยลุ่มหลง
ถือเป็นกฎแห่งกรรมที่ดำรง
เจ้ามั่นคงทำตัวเป็นบัวบาน

เมาไม่ขับ..อย่าหลับหน้าคอมน๊า....อิ อิ 

[นกฯ]

ให้ใจดีสู้เสือ
พร้อมทุกเมื่อตั้งสติระมัดมั่น
ตั้งใจชอบมิโต้ตอบให้ป่วยการ
เขาจะหวั่นอัตราค่าแห่งคน

เจอเสือร้ายให้มอง นิ่งจ้องหน้า
ไม่เพลามันจะถอยลอยล่องหน
เจอเสือใหญ่ในมาดชาติของคน
อย่าสับสนให้ยิ้มรับประทับใจ......

สวัสดี คุณกชนันท์
สวัสดีคุณ เกล็ดนาคา.....ขอบคุณ คุณทั้งสองคน นกยินดีที่ได้รู้จักจ้ะ

[ดาวระดา]

รับบทเสือเมื่อซุ่มหลังพุ่มสณฑ์
เมื่อเหตุผลพ้นผ่านทะยานย่ำ
ถึงเวลาล่าไล่ให้สมคำ
ผู้ขย้ำหลังอดทดเวลา

[นกฯ]

รับบทเสือ ลายพร้อย เพราะรอยหวาย
ดิ้นไม่หลุด ตาลาย จนใจสั่น
คนใจร้าย...ลงแส้...แผลฉกรรจ์
เสือตัวนั้น...เจียนตาย..ลายพาดกลอน.

[นกฯ]

เจ้าเกิดมาโดยธรรมชาติ
ผู้กำหนดบทบาทวาดปั้นหล่อ
ให้สมใจใฝ่ฝักหรือหักงอ
หือตัดต่อสู่ค่าอนาจาร

เจ้าเกิดมาเพื่อทำหน้าที่
ตามวิถีบุราณท่านสืบสาน
จะสร้างก่อต่อไว้ให้ยาวนาน
เจ้าเท่านั้นที่รู้เป็นผู้ทำ

เจ้าเกิดมาเพื่อสร้างสรรค์
จะวาดฝันสิ่งใดไว้เลิศล้ำ
ให้ผ่องผลล้นค่าสง่างาม
หรือจองจำซ้ำซากเป็นกากเดน

เจ้าเกิดมาเพื่อรับผิดชอบ
ตามระบอบกรอบวิถีที่เจ้าเห็น
ที่เจ้าทำ เจ้าอยากได้ อยากให้เป็น
ร้อนหรือเย็นเจ้าต้องปรับประดับไว้

[ไอ้จ่อย]

เจ้าเกิดมารับค่ากรรม
ที่เจ้าทำ รวมอัตรา ค่ายิ่งใหญ่
ทุกบทบาทคูณหารประการใด
สะสมไว้แล้วกลับมาอัตราเดิม

เจ้าเกิดมาเพื่อต่อสู้
กับศัตรูที่กล้าศึกใจฮึกเหิม
เจ้าต้องรู้เคล็ดวิชาศึกษาเติม
มาสอดเสริมเพลงรับรุก ปลอบปลุกใจ

[* พรรัก*]

ทุกชีวิตต้องมีอุปสรรค
ทุกเว้นวรรค เข้ามาแน่ ต้องแก้ไข
ทุกชีวิตมียินดีศิวิไลซ์
ทุกชีวิตมีหม่นไหม้และมืดมน

เจ้าเกิดมาเพื่อรับสิทธิ์ความผิดหวัง
รอริมฝั่ง หวังทิ่มตำ ยำให้ป่น
ดับเสื่อมเป็นธรรมดาบนค่าคน
คอยวกวนเวียนว่ายมาชายมอง

เจ้าเกิดมารับชื่นชมความสมหวัง
จะไหลหลั่งเรียงร้อยคอยเยี่ยมส่อง
สรรเสริญสุข นองเนือง ฝันเฟืองทอง
จะข้ามคลองมาหาเวลาใด ฯ

[ยอด~]

ชีวิตคือการต่อสู้
เจ้าต้องกู้ ดาวดวงดับ กลับมาใหม่
ให้สะพรั่ง เต็มหวัง พลังใจ
ก้าวต่อไปไม่ทดท้อรอเวลา

อุปสรรคปัญหา คือ ยาชูกำลัง
ยืนพร้อมพรั่งตั้งศาสตราชูเงื้อง่า
พร้อมฟาดฟันโรมรุกทุกเวลา
จู่โจมมา นับคณา ท่าประจัญ

เจ้าต้องรวบรวมพลังตั้งสติ
ลดทิฐิ  ทำสมาธิ ให้แม่นมั่น
มโนธรรม นำบรรลุ อุดมการณ์
ได้ขับขาน เพลงยินดี วันมีชัย

[akom]

ปลูกไม้ดอกไม้ประดับ
ให้หมั่นปรับหมั่นตกแต่ง
ส่วนสัดสานดัดแปลง
ตัดแต่งตามจินตนาการ

ตัดดัดเป็นรูปสัตว์
เพียรไขว้ขัดเสียบสอดสาน
ดั่งใจใฝ่ประมาณ
ที่ต้องการหมอบกระโจน

ดัดแต่งตอนกิ่งอ่อน
โค้งงองอนได้เป็นผล
ดัดได้ดั่งใจตน
ท่าผาดโผนหรือแช่มช้อย

ไม้อ่อนโค้งดัดง่าย
สอดสานใส่ได้เรียบร้อย
นานกาลจะสานรอย
แล้วรอคอยวันเบ่งบาน

[นกฯ]

ถ้าดัดตอนไม้แก่
คงพ่ายแพ้แก่สังขาร
ตัดต่อทรมาน
ผู้สอดสานคงท้อแท้

รูปทรงคงลำบาก
อาจยุ่งยากเกินกว่าแก้
ความฝันอาจผันแปร
เพราะไม้แก่มันดัดยาก

สอดใส่ตั้งใจสาน
กะประมาณได้ลำบาก
ขั้นตอนคงยุ่งมาก
ขัดโค้งถากจะหักก่อน

ลูกน้อยก็เปรียบไม้
ก่อนเติบใหญ่ให้สอดสอน
รู้เกื้อเอื้ออาทร
รู้โอนอ่อนรู้ผ่อนปรนฯ

[น้องติ๋ว]

มุ่งมั่นมโนธรรม
ใจดื่มด่ำนำกุศล
เคารพประชุมชน
รักทุกคนเหมือนรักตัว

รู้เหตุไปสู่ผล
รู้จักตนรู้ดีชั่ว
แย่ง คว้า เห็นแก่ตัว
จะมืดมัว  กลัว กังวล

พบผ่านประมาณค่า
สู่อัตรามหาผล
ส่องใสในกมล
เป็นมงคลความร่มเย็น

เติบใหญ่ใฝ่ประกอบ
ตามตรวจสอบตามเคี่ยวเข็ญ
แตกสานกระซ่านเซ็น
จะเฉกเช่นดัดไม้แก่

[ยอด~]

สำนึกที่งมงาย
อาจเหนื่อยหน่ายสายเกินแก้
ไร้ผู้จะดูแล
ทั้งพ่อแม่แก่ชรา

เสี้ยมสอนเมื่อตอนแก่
อาจท้อแท้แลไร้ค่า
แก่เกินประเมินราคา
ยึดอัตตาไว้มั่นแล้ว

สอดสอนสู่สร้างสรรค์
มุ่งความฝันอันผ่องแผ้ว
อาจเห็นเป็นหน่อแนว
แต่นิดน้อยในจำนวน

ทุกข์ท้นทนท้อแท้
ใจคนแก่อาจปั่นป่วน
ต้องทำตามกระบวน
ทุกอย่างล้วนมีขั้นตอน ฯ

[มะดัน]

ขัดเกลายังเยาว์วัย
ค่อยใสใจค่อยตักป้อน
อารมณ์คืออาภรณ์
อรชรจิตสำนึก

เสี้ยมสอนตอนโตใหญ่
คงไม่ได้ดั่งใฝ่ฝึก
ความหลังมันฝังลึก
จิตสำนึกเห็นเด่นชัด

อาจไขว้เขวเถลไถล
ถ้านำผู้ใหญ่มาฝึกหัด
อ่อนเอี้ยเสียรังวัด
คำจำกัดจะกำกวม

ไม้อ่อนจะดัดง่าย
จิตพิสัยไม่หละหลวม
ซึมซาบเป็นภาพรวม
พร้อมเดินร่วมสู่เส้นชัย

[ไอ้จ่อย]

ไม้แก่ดัดจัดยาก
คงลำบากเมื่อสอดใส่
แรงหนักอาจหักทลาย
ถ้าดัดไม้ในวัยชรา......................เริ่มง่วงแล้วครับ...แหะๆ 

[kaya]

.................................รสอะไรไม่ประเสริฐสุทธิศานติ์
..............................ยิ่งไปกว่ารสของการ "ไม่ต้องได้
...........................ไม่ต้องเป็น ไม่ต้องอยู่ ไม่ต้องตาย
........................ไม่กระหาย ไม่สงสัย ไม่กังวล
......................ไม่หวั่นไหว ไม่ถือ ร้ายหรือดี
..................ไม่ถวิลหวังที่มันสับสน
...............เช่นจวนได้หรือจะได้แต่กลายวน
............เป็นไม่แน่ว่าตนจะได้มัน"
.........รสความว่างอิ่มโอชะตลอดกาล
......เป็นสัมปราย-โวหาร พระอรหันต์
...ดูให้ดี บางที ท่านมีมัน
แต่ว่าท่าน ดูไม่ดี ไม่มีเอย ฯ


ด้วยความปรารถนาดีแด่ นกฯ ...

[นกฯ]

ทุกวันนี้เริ่มเรียนเขียนสนุก
มีความสุขช่วยให้ได้คลายเหงา
กายาชี้นำทางความหวังเรา
ช่วยบรรเทาความคิดอ่านสานต่อดู

แล้วจึงหยิบปากกามาลองเขียน
เป็นบทเรียนแบบใหม่ มิใช่หมู
จะให้เก่งแค่ไหนต้องมีครู
สอนให้รู้ถูกวิธีมีบทเรียน

ลองฝึกตน ทำใจ ไม่อดสู
สัมผัสดู ถูกผิด คิดสับเปลี่ยน
สดับรับ รองส่ง บรรจงเพียร
ยิ่งปวดเศียร เรียนน้อย ค่อยก้าวไป ฯ