| 18 ธันวาคม 2009, 10:32:PM |
|
สุวรรณ
|
 |
« ตอบ #20 เมื่อ: 18 ธันวาคม 2009, 10:32:PM » |
 ชุมชน
|
ฟ้ามืดหม่นจนเลือนเมื่อเดือนเหงา
เมฆบังเงาดาวดับให้อับแสง
เปรียบฉันหม่นคนนี้ที่ไร้แรง
ด้วยเธอแกล้งร้างไกลไม่หวนมา
|
|
|
|
|
| 19 ธันวาคม 2009, 12:10:AM |
|
Kotchanan
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #21 เมื่อ: 19 ธันวาคม 2009, 12:10:AM » |
ชุมชน
|
ฟ้ามืดหม่นจนเลือนเมื่อเดือนเหงา
เมฆบังเงาดาวดับให้อับแสง
เปรียบฉันหม่นคนนี้ที่ไร้แรง
ด้วยเธอแกล้งร้างไกลไม่หวนมา (สุวรรณ)
เคยฝากรักฝากคำย้ำหนักแน่น
เดือนดาวแทนใจรัก..ย้ำหนักหนา
เมื่อมิคิดกลับหลังดังสัญญา
ก็รู้ว่าดาวใจ.. ดับไปแล้ว..(กชนันท์)
|
|
|
|
|
| 19 ธันวาคม 2009, 12:47:AM |
|
|
|
| 19 ธันวาคม 2009, 10:40:AM |
|
|
|
| 19 ธันวาคม 2009, 07:36:PM |
|
|
|
| 19 ธันวาคม 2009, 08:53:PM |
|
|
|
| 19 ธันวาคม 2009, 09:27:PM |
|
(ฟ้า) มารสุรา
|
|
« ตอบ #26 เมื่อ: 19 ธันวาคม 2009, 09:27:PM » |
ชุมชน
|
๐ ฟ้ามืดหม่นจนเลือนเมื่อเดือนเหงา
เมฆบังเงาดาวดับให้อับแสง
เปรียบฉันหม่นคนนี้ที่ไร้แรง
ด้วยเธอแกล้งร้างไกลไม่หวนมา..(สุวรรณ)
๐ เคยฝากรักฝากคำย้ำหนักแน่น
เดือนดาวแทนใจรัก..ย้ำหนักหนา
เมื่อมิคิดกลับหลังดังสัญญา
ก็รู้ว่าดาวใจ.. ดับไปแล้ว..(กชนันท์)
๐ ดาวทั้งสรวงรวมแสงแข่งแรงรัก
ที่เคยควักฤทัยให้นางแก้ว
ดาวทั้งห้วงยังหม่นจนสิ้นแวว
วันนี้แผ่วเพราะนางมาจางรัก..(ระนาดเอก)
หากแสงดาวน้อยใจในฟากฟ้า
แถลงคำลากร้าวตกเหมือนอกหัก
ไม่อาลัยในสัมพันธ์เนิ่นนานนัก
จันทร์ประจักษ์เป็นแน่แท้..ดาวแค่ลวง..อิอิ(จะไม่เด็ด)
๐ ด้วยดาวไป ไกลฟ้า ลับลาโลก
แสงเคยโบก บอกทาง สว่างสรวง
แต่ครานี้ หนีไป ให้ไหวทรวง
ปล่อยเดือนดวง เดียวดาย คลายลืมกัน.......(หนูนะโม)
รัศมี จันทร์ฟ้า ส่องกล้ากลบ
ดูคล้ายดาว หลีกหลบ จบสุขสันต์
เสมือนว่า หายไป ในคืนวัน
จะมีใคร ไหมนั้น ที่เห็นดาว.......(ละอองดาว) ใยดาวจึงตัดพ้อมาต่อว่า
เธอนั้นมีคุณค่าอยู่กลางหาว
ส่องนภายามราตรีมีพร่างพราว
เธอคือดาวอันล้ำค่า.ของฟ้าไง ( ฟ้า..ยองหละปูน )[/size] |
รินหยด..รสเมรัย..ซ่านชอนไช..ในชิวหา |
|
|
| 19 ธันวาคม 2009, 09:53:PM |
|
สายลมสีขาว
|
|
« ตอบ #27 เมื่อ: 19 ธันวาคม 2009, 09:53:PM » |
ชุมชน
|
๐ ฟ้ามืดหม่นจนเลือนเมื่อเดือนเหงา
เมฆบังเงาดาวดับให้อับแสง
เปรียบฉันหม่นคนนี้ที่ไร้แรง
ด้วยเธอแกล้งร้างไกลไม่หวนมา..(สุวรรณ)
๐ เคยฝากรักฝากคำย้ำหนักแน่น
เดือนดาวแทนใจรัก..ย้ำหนักหนา
เมื่อมิคิดกลับหลังดังสัญญา
ก็รู้ว่าดาวใจ.. ดับไปแล้ว..(กชนันท์)
๐ ดาวทั้งสรวงรวมแสงแข่งแรงรัก
ที่เคยควักฤทัยให้นางแก้ว
ดาวทั้งห้วงยังหม่นจนสิ้นแวว
วันนี้แผ่วเพราะนางมาจางรัก..(ระนาดเอก)
หากแสงดาวน้อยใจในฟากฟ้า
แถลงคำลากร้าวตกเหมือนอกหัก
ไม่อาลัยในสัมพันธ์เนิ่นนานนัก
จันทร์ประจักษ์เป็นแน่แท้..ดาวแค่ลวง..อิอิ(จะไม่เด็ด)
๐ ด้วยดาวไป ไกลฟ้า ลับลาโลก
แสงเคยโบก บอกทาง สว่างสรวง
แต่ครานี้ หนีไป ให้ไหวทรวง
ปล่อยเดือนดวง เดียวดาย คลายลืมกัน.......(หนูนะโม)
รัศมี จันทร์ฟ้า ส่องกล้ากลบ
ดูคล้ายดาว หลีกหลบ จบสุขสันต์
เสมือนว่า หายไป ในคืนวัน
จะมีใคร ไหมนั้น ที่เห็นดาว.......(ละอองดาว)ใยดาวจึงตัดพ้อมาต่อว่า
เธอนั้นมีคุณค่าอยู่กลางหาว
ส่องนภายามราตรีมีพร่างพราว
เธอคือดาวอันล้ำค่า.ของฟ้าไง ( ฟ้า..ยองหละปูน )[/size] แม้เป็นดาว พราวคืน ชื่นสว่าง
แต่มิเทียบ จันทร์กระจ่าง กว้างไสว
เพราะเป็นเพียง ละอองดาว สกาวใจ
มิยิ่งใหญ่ ไปกว่า ประภาเพ็ญ.......(ละอองดาว)
*ของฟ้า คนละฟ้า
|
|
|
|
|
| 19 ธันวาคม 2009, 11:33:PM |
|
จะไม่เด็ด
|
|
« ตอบ #28 เมื่อ: 19 ธันวาคม 2009, 11:33:PM » |
ชุมชน
|
๐ ฟ้ามืดหม่นจนเลือนเมื่อเดือนเหงา
เมฆบังเงาดาวดับให้อับแสง
เปรียบฉันหม่นคนนี้ที่ไร้แรง
ด้วยเธอแกล้งร้างไกลไม่หวนมา..(สุวรรณ)
๐ เคยฝากรักฝากคำย้ำหนักแน่น
เดือนดาวแทนใจรัก..ย้ำหนักหนา
เมื่อมิคิดกลับหลังดังสัญญา
ก็รู้ว่าดาวใจ.. ดับไปแล้ว..(กชนันท์)
๐ ดาวทั้งสรวงรวมแสงแข่งแรงรัก
ที่เคยควักฤทัยให้นางแก้ว
ดาวทั้งห้วงยังหม่นจนสิ้นแวว
วันนี้แผ่วเพราะนางมาจางรัก..(ระนาดเอก)
หากแสงดาวน้อยใจในฟากฟ้า
แถลงคำลากร้าวตกเหมือนอกหัก
ไม่อาลัยในสัมพันธ์เนิ่นนานนัก
จันทร์ประจักษ์เป็นแน่แท้..ดาวแค่ลวง..อิอิ(จะไม่เด็ด)
๐ ด้วยดาวไป ไกลฟ้า ลับลาโลก
แสงเคยโบก บอกทาง สว่างสรวง
แต่ครานี้ หนีไป ให้ไหวทรวง
ปล่อยเดือนดวง เดียวดาย คลายลืมกัน.......(หนูนะโม)
รัศมี จันทร์ฟ้า ส่องกล้ากลบ
ดูคล้ายดาว หลีกหลบ จบสุขสันต์
เสมือนว่า หายไป ในคืนวัน
จะมีใคร ไหมนั้น ที่เห็นดาว.......(ละอองดาว)ใยดาวจึงตัดพ้อมาต่อว่า
เธอนั้นมีคุณค่าอยู่กลางหาว
ส่องนภายามราตรีมีพร่างพราว
เธอคือดาวอันล้ำค่า.ของฟ้าไง ( ฟ้า..ยองหละปูน )[/size] แม้เป็นดาว พราวคืน ชื่นสว่าง
แต่มิเทียบ จันทร์กระจ่าง กว้างไสว
เพราะเป็นเพียง ละอองดาว สกาวใจ
มิยิ่งใหญ่ ไปกว่า ประภาเพ็ญ.......(ละอองดาว)
*ของฟ้า คนละฟ้า
ค่ำคืนนี้มีเราอยู่เป้นคู่สอง
จันทร์ประคองเคียงดาวราวว่าเห็น
สวรรค์รำไรใสสว่างกระจ่างเพ็ญ
อาจนาวเน้นให้ดาวอยู่คู่เคยงจันทร์..
...แบบว่า..[
|
|
|
|
|
| 20 ธันวาคม 2009, 12:33:AM |
สายใย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 600
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 2,700
ช่างเขาเฮอะ
|
|
« ตอบ #29 เมื่อ: 20 ธันวาคม 2009, 12:33:AM » |
ชุมชน
|
๐ ฟ้ามืดหม่นจนเลือนเมื่อเดือนเหงา
เมฆบังเงาดาวดับให้อับแสง
เปรียบฉันหม่นคนนี้ที่ไร้แรง
ด้วยเธอแกล้งร้างไกลไม่หวนมา..(สุวรรณ)
๐ เคยฝากรักฝากคำย้ำหนักแน่น
เดือนดาวแทนใจรัก..ย้ำหนักหนา
เมื่อมิคิดกลับหลังดังสัญญา
ก็รู้ว่าดาวใจ.. ดับไปแล้ว..(กชนันท์)
๐ ดาวทั้งสรวงรวมแสงแข่งแรงรัก
ที่เคยควักฤทัยให้นางแก้ว
ดาวทั้งห้วงยังหม่นจนสิ้นแวว
วันนี้แผ่วเพราะนางมาจางรัก..(ระนาดเอก)
หากแสงดาวน้อยใจในฟากฟ้า
แถลงคำลากร้าวตกเหมือนอกหัก
ไม่อาลัยในสัมพันธ์เนิ่นนานนัก
จันทร์ประจักษ์เป็นแน่แท้..ดาวแค่ลวง..อิอิ(จะไม่เด็ด)
๐ ด้วยดาวไป ไกลฟ้า ลับลาโลก
แสงเคยโบก บอกทาง สว่างสรวง
แต่ครานี้ หนีไป ให้ไหวทรวง
ปล่อยเดือนดวง เดียวดาย คลายลืมกัน.......(หนูนะโม)
รัศมี จันทร์ฟ้า ส่องกล้ากลบ
ดูคล้ายดาว หลีกหลบ จบสุขสันต์
เสมือนว่า หายไป ในคืนวัน
จะมีใคร ไหมนั้น ที่เห็นดาว.......(ละอองดาว)ใยดาวจึงตัดพ้อมาต่อว่า
เธอนั้นมีคุณค่าอยู่กลางหาว
ส่องนภายามราตรีมีพร่างพราว
เธอคือดาวอันล้ำค่า.ของฟ้าไง ( ฟ้า..ยองหละปูน )[/size] แม้เป็นดาว พราวคืน ชื่นสว่าง
แต่มิเทียบ จันทร์กระจ่าง กว้างไสว
เพราะเป็นเพียง ละอองดาว สกาวใจ
มิยิ่งใหญ่ ไปกว่า ประภาเพ็ญ.......(ละอองดาว)
*ของฟ้า คนละฟ้า
ค่ำคืนนี้มีเราอยู่เป้นคู่สอง
จันทร์ประคองเคียงดาวราวว่าเห็น
สวรรค์รำไรใสสว่างกระจ่างเพ็ญ
อาจนาวเน้นให้ดาวอยู่คู่เคยงจันทร์..
...แบบว่า..[ อันแสงดาวราวเป็นเช่นหิ่งห้อย
จะโดนกลบลบรอยไร้สีสัน
ดังดวงเดือนมิสู้แสงแห่งตาวัน
ดาวน้อยนั้นมิสู้จันทร์อันอำไพ
แล้วดวงจันทร์ไยพ้อต่อดาวเล่า
เมื่อจันทร์เจ้าแจ่มกระจ่างสว่างไสว
จะให้ดาวพราวแสงแข่งอย่างไร
เดือนจึงไร้ดาวอยู่เป็นคู่เคียง |
หากสิทธิ์ของสายใย ไม่สงวน...(ครับ)
|
|
|
|
โพลล์
