ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปาระ]

  ๐ระรินโรยโปรยปรายสายธารสินธ์      หยาดหยดรินหลั่งไหลรดแดนสรวง
พระพายพัดพลาดผ่านวิมารทรวง          อกแหนหวงหน่วงหนักรักบ่ดี
  ๐พิรุณร่างย่างกายวายวาโย                เหมันต์โผผินพบเจนจบที่
หมอกมนต์ตราอาญารักปักฤดี              หวั่นชีวีวายวุ่นไม่อุ่นไอ
  ๐สายหมอกหม่นคนหมองมิมองหน้า   ในเพลาหนาวเนื้อเมื่อหวั่นไหว
สายลมหวยยียวนป่วนหัวใจ                  เมื่อสายใยยาตราพาใจตรม

[เพรางาย]

พิรุณโรยม่านกันคิมหันต์ห่าง
และกั้นกลางซ่อนเหมันต์อันแห้งโหย
แต้มเพชรพราวดวงลดาทุกคราโปรย
มิรู้โดยเมตตาหรืออาธรรม์


เมื่อใจรื่นชื้นน้ำฉ่ำดินฟ้า
เพลินพฤกษาผลิใบในสวนขวัญ
สัตวาหาคู่ร้องสู่กัน
แล้วเหมันต์ก็ย่างเท้าเข้ารุกราน

[สายลมสีขาว]

พิรุณโรย โปรยเหมันต์ อะไรนี่
ช่างผิดที่ กลกาล จะปานหา
เพราะพิรุณ ควรล่วง ช่วงสาทรมา
เหมันต์หนา คือหิมะ ที่ขาวโพลน

[จะไม่เด็ด]

ด้วยเหมันต์ต้องทนหนาวเคล้าสายหมอก
ทั้งในนอกระลอกหนาวยังผ่าวเนื้อ
พิรุณเอยจึงหลั่งฝนมาจุนเจือ
ได้อาบเนื้อเผื่อแผ่แช่อุ่นไอ

แต่อย่าหมายในพิรุณที่ครุ่นหนัก
ด้วยช้ำรักจากวสันต์ให้หวั่นไหว
อาจถาโถมหนาวประดามาหน่วงใน
ให้หนาวใจหนาวฤดูสู่อารมณ์....อิอิ

...แบบว่า