ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Nui11]

กี่คืนกี่วันที่เปลี่ยวปล่าว
กี่ร้อนกี่หนาวที่เหงาหงอย
กี่เดือนกี่ปีที่ซ้ำรอย
ความเจ็บช้ำเวียนมาบ่อยจนท้อใจ

กรรมลิขิตชะตาชีวิตคิดแล้วเศร้า
หลากเรื่องราวรุมเร้าให้หวั่นไหว
ล้วนความทุกขุ์ความผิดหวังปิดบังใจ
ยากสลัดปัดไปให้ไกลตา

[สายลมสีขาว]

กี่วันคืน ชื่นเย็น เป็นลมพัด
ร่ายสะบัด กลางพนา อย่าสดใส
แต่ใครหนอ จะรับรู้ ถึงจิตใจ
ว่าชอกช้ำ แค่ไหน ในสายตา

ภาพภายนอก อาจจะดู ว่าอยู่สุข
ไร้ซึ่งทุก เวียนวาน ปานพิศหา
แต่แท้จริง ดิ่งห้วง ร่วงลงมา
ความเงียบเหงา โถมเข้าหา ทิศาไป

สกุลณา ขานขับ สดับเสียง
ไร้สำเนียง เพียงไอ ที่อ่อนไหว
ราวกับว่า ข้างกายนี้ ไร้ซึ่งใคร
มองเห็นนัยน์ ตัวตน ที่แท้จริง

นำตาโปรย โรยร่วง จากห่วงจิต
ดวใจปิด การรับ นับใครผิง
แสนเงียบเหงา เคล้าน้ำตา มายาอิง
ถามจริงจริง ใครบ้าง จะเข้าใจ

[จะไม่เด็ด]

เหงาหัวใจใครเล่าจะเข้าถึง
ใฝ่คะนึงตรึงตราคราก่อนเหงา
มาบัดนี้เหงายิ่งมากยากบรรเทา
เพียรรบเร้าให้ประวิง..ยิ่งทรมาน..

..แบบว่า..ชีวิตมันเศร้า

[สายใย]

เหงาหัวใจใครเล่าจะเข้าถึง
ใฝ่คะนึงตรึงตราคราก่อนเหงา
มาบัดนี้เหงายิ่งมากยากบรรเทา
เพียรรบเร้าให้ประวิง..ยิ่งทรมาน.......(จะไม่เด็ด)

ไม่เคยพบดีกว่าการมาพราก
ทำใจยากยามเหงาเข้าสืบสาน
ถ้าย้อนกาลกลับได้ในวันวาร
ไม่ขอพานพบเจ้าให้เหงาใจ..........(ส.ย.)

[ตะวันฉาย]

เหงาหัวใจใครเล่าจะเข้าถึง
ใฝ่คะนึงตรึงตราคราก่อนเหงา
มาบัดนี้เหงายิ่งมากยากบรรเทา
เพียรรบเร้าให้ประวิง..ยิ่งทรมาน.......(จะไม่เด็ด)[/color]

ไม่เคยพบดีกว่าการมาพราก
ทำใจยากยามเหงาเข้าสืบสาน
ถ้าย้อนกาลกลับได้ในวันวาร
ไม่ขอพานพบเจ้าให้เหงาใจ..........(ส.ย.)

ไม่พบเจ้าแล้วจะรู้ฤาเรื่องรัก
ให้มีดปักกลางทรวงหวงบ้างไหม
โลหิตหลั่งพรั่งเป็นสายคลายหรือไร
ถึงไร้ใจก็เหงาได้เพราะไร้นาง.....(ตะวันฉาย)

[เพรางาย]

เหงาหัวใจใครเล่าจะเข้าถึง
ใฝ่คะนึงตรึงตราคราก่อนเหงา
มาบัดนี้เหงายิ่งมากยากบรรเทา
เพียรรบเร้าให้ประวิง..ยิ่งทรมาน.......(จะไม่เด็ด)


ไม่เคยพบดีกว่าการมาพราก
ทำใจยากยามเหงาเข้าสืบสาน
ถ้าย้อนกาลกลับได้ในวันวาร
ไม่ขอพานพบเจ้าให้เหงาใจ..........(ส.ย.)



ไม่พบเจ้าแล้วจะรู้ฤาเรื่องรัก
ให้มีดปักกลางทรวงหวงบ้างไหม
โลหิตหลั่งพรั่งเป็นสายคลายหรือไร
ถึงไร้ใจก็เหงาได้เพราะไร้นาง.....(ตะวันฉาย)



ไม่รู้รักอยู่ได้ไม่รู้เหงา
มารู้เข้าเหงานักยามรักห่าง
เพิ่งประจักษ์รักนั้นคั่นด้ายบาง
แค่รักจางเหงาบุกรุกกระชั้น  (เพรางาย)

[สายใย]

เหงาหัวใจใครเล่าจะเข้าถึง
ใฝ่คะนึงตรึงตราคราก่อนเหงา
มาบัดนี้เหงายิ่งมากยากบรรเทา
เพียรรบเร้าให้ประวิง..ยิ่งทรมาน.......(จะไม่เด็ด)


ไม่เคยพบดีกว่าการมาพราก
ทำใจยากยามเหงาเข้าสืบสาน
ถ้าย้อนกาลกลับได้ในวันวาร
ไม่ขอพานพบเจ้าให้เหงาใจ..........(ส.ย.)

ไม่พบเจ้าแล้วจะรู้ฤาเรื่องรัก
ให้มีดปักกลางทรวงหวงบ้างไหม
โลหิตหลั่งพรั่งเป็นสายคลายหรือไร
ถึงไร้ใจก็เหงาได้เพราะไร้นาง.....(ตะวันฉาย)



ไม่รู้รักอยู่ได้ไม่รู้เหงา
มารู้เข้าเหงานักยามรักห่าง
เพิ่งประจักษ์รักนั้นคั่นด้ายบาง
แค่รักจางเหงารุกบุกกระชั้น.......  (เพรางายย)

แม้ไร้ใจเสียได้คงไม่เหงา
ระหว่างเรามีเขาเข้าขวางกั้น
จึงความเหงาเข้าเยือนเป็นเพื่อนกัน
หัวใจหวั่นรักหวิวล่องปลิวลม  ........(ส.ย.)

[สายลมสีขาว]

เหงาหัวใจใครเล่าจะเข้าถึง
ใฝ่คะนึงตรึงตราคราก่อนเหงา
มาบัดนี้เหงายิ่งมากยากบรรเทา
เพียรรบเร้าให้ประวิง..ยิ่งทรมาน.......(จะไม่เด็ด)


ไม่เคยพบดีกว่าการมาพราก
ทำใจยากยามเหงาเข้าสืบสาน
ถ้าย้อนกาลกลับได้ในวันวาร
ไม่ขอพานพบเจ้าให้เหงาใจ..........(ส.ย.)

ไม่พบเจ้าแล้วจะรู้ฤาเรื่องรัก
ให้มีดปักกลางทรวงหวงบ้างไหม
โลหิตหลั่งพรั่งเป็นสายคลายหรือไร
ถึงไร้ใจก็เหงาได้เพราะไร้นาง.....(ตะวันฉาย)



ไม่รู้รักอยู่ได้ไม่รู้เหงา
มารู้เข้าเหงานักยามรักห่าง
เพิ่งประจักษ์รักนั้นคั่นด้ายบาง
แค่รักจางเหงารุกบุกกระชั้น  (เพรางาย)

แม้ไร้ใจเสียได้คงไม่เหงา
ระหว่างเรามีเขาเข้าขวางกั้น
จึงความเหงาเข้าเยือนเป็นกัน
หัวใจหวั่นรักหวิวล่องปลิวลม  ........(ส.ย.)

แสนเดียวดาย พรายรัก ประจักษ์จิต
เพียงนิดคิด พิศเพก ให้เสกสม
แท้จริงแล้ว แว่วเสียง ที่เพียงชม
อนาถตรม ข่มขื่น สุดฝืนทน ..... (สายลมสีขาว)

[บ้านกลอนไทย]

เหงาหัวใจใครเล่าจะเข้าถึง
ใฝ่คะนึงตรึงตราคราก่อนเหงา
มาบัดนี้เหงายิ่งมากยากบรรเทา
เพียรรบเร้าให้ประวิง..ยิ่งทรมาน.......(จะไม่เด็ด)


ไม่เคยพบดีกว่าการมาพราก
ทำใจยากยามเหงาเข้าสืบสาน
ถ้าย้อนกาลกลับได้ในวันวาร
ไม่ขอพานพบเจ้าให้เหงาใจ..........(ส.ย.)

ไม่พบเจ้าแล้วจะรู้ฤาเรื่องรัก
ให้มีดปักกลางทรวงหวงบ้างไหม
โลหิตหลั่งพรั่งเป็นสายคลายหรือไร
ถึงไร้ใจก็เหงาได้เพราะไร้นาง.....(ตะวันฉาย)



ไม่รู้รักอยู่ได้ไม่รู้เหงา
มารู้เข้าเหงานักยามรักห่าง
เพิ่งประจักษ์รักนั้นคั่นด้ายบาง
แค่รักจางเหงารุกบุกกระชั้น  (เพรางาย)


แม้ไร้ใจเสียได้คงไม่เหงา
ระหว่างเรามีเขาเข้าขวางกั้น
จึงความเหงาเข้าเยือนเป็นกัน
หัวใจหวั่นรักหวิวล่องปลิวลม  ........(ส.ย.)


แสนเดียวดาย พรายรัก ประจักษ์จิต
เพียงนิดคิด พิศเพก ให้เสกสม
แท้จริงแล้ว แว่วเสียง ที่เพียงชม
อนาถตรม ข่มขื่น สุดฝืนทน ..... (สายลมสีขาว)


อนาถด้วย ช่วยที มีเรื่องเล่า
หม่นหมองเศร้า เขาทำ ย้ำเห็นผล
รังแกเด็ก น้อยน้อย ละห้อยปน
คนหนอคน คงรู้ดี..เสียดสีใคร   ฮ่าๆ......(นะโมสุดหล่อ) 



 

[ชมพูไพร]

เหงาหัวใจใครเล่าจะเข้าถึง
ใฝ่คะนึงตรึงตราคราก่อนเหงา
มาบัดนี้เหงายิ่งมากยากบรรเทา
เพียรรบเร้าให้ประวิง..ยิ่งทรมาน.......(จะไม่เด็ด)


ไม่เคยพบดีกว่าการมาพราก
ทำใจยากยามเหงาเข้าสืบสาน
ถ้าย้อนกาลกลับได้ในวันวาร
ไม่ขอพานพบเจ้าให้เหงาใจ..........(ส.ย.)

ไม่พบเจ้าแล้วจะรู้ฤาเรื่องรัก
ให้มีดปักกลางทรวงหวงบ้างไหม
โลหิตหลั่งพรั่งเป็นสายคลายหรือไร
ถึงไร้ใจก็เหงาได้เพราะไร้นาง.....(ตะวันฉาย)



ไม่รู้รักอยู่ได้ไม่รู้เหงา
มารู้เข้าเหงานักยามรักห่าง
เพิ่งประจักษ์รักนั้นคั่นด้ายบาง
แค่รักจางเหงารุกบุกกระชั้น  (เพรางาย)


แม้ไร้ใจเสียได้คงไม่เหงา
ระหว่างเรามีเขาเข้าขวางกั้น
จึงความเหงาเข้าเยือนเป็นกัน
หัวใจหวั่นรักหวิวล่องปลิวลม  ........(ส.ย.)


แสนเดียวดาย พรายรัก ประจักษ์จิต
เพียงนิดคิด พิศเพก ให้เสกสม
แท้จริงแล้ว แว่วเสียง ที่เพียงชม
อนาถตรม ข่มขื่น สุดฝืนทน ..... (สายลมสีขาว)


อนาถด้วย ช่วยที มีเรื่องเล่า
หม่นหมองเศร้า เขาทำ ย้ำเห็นผล
รังแกเด็ก น้อยน้อย ละห้อยปน
คนหนอคน คงรู้ดี..เสียดสีใคร   ฮ่าๆ......(นะโมสุดหล่อ) 



 ยังเป็นเด็กยังอุสาห์มีรักให้
รักทำไมให้เจ็บเกินวัยหนอ
โดนรังแกเพราะว่ารักไม่รั้งรอ
พี่เลยขอเตือนไว้เพราะผ่านมา (ชมพูไพร)
 

[บ้านกลอนไทย]

อนาถด้วย ช่วยที มีเรื่องเล่า
หม่นหมองเศร้า เขาทำ ย้ำเห็นผล
รังแกเด็ก น้อยน้อย ละห้อยปน
คนหนอคน คงรู้ดี..เสียดสีใคร   ฮ่าๆ......(นะโมสุดหล่อ) 


 ยังเป็นเด็กยังอุสาห์มีรักให้
รักทำไมให้เจ็บเกินวัยหนอ
โดนรังแกเพราะว่ารักไม่รั้งรอ
พี่เลยขอเตือนไว้เพราะผ่านมา (ชมพูไพร)
 

ขอขอบคุณอุ่นใจในคำสอน
ยังหัวอ่อนอายอายเป็นชายเหงา
ใจยังหนักรักนี้ไม่มีเงา
แอบรักเขา ตะวันฉาย ไม่ชายมอง     แง้ๆ.........


 

["จับยามดอกเหมย"]

   ดูดาวกระจ่างไร้            ใจคน         
หมุนเวียนเพียรสับสน        บ่ รู้
ตัวเองเหงาเวียนตน          หนักยิ่ง
เมื่อไหร่จะคลายทุกข์         ยากแท้ หายนา

ลองแต่งดูนะครับไม่รู้ถูกไหม

[บ้านกลอนไทย]

   ดูดาวกระจ่างไร้            ใจคน         
หมุนเวียนเพียรสับสน        บ่ รู้
ตัวเองเหงาเวียนตน          หนักยิ่ง
เมื่อไหร่จะคลายทุกข์         ยากแท้ หายนา

ลองแต่งดูนะครับไม่รู้ถูกไหม

    รักจางกระจ่างไร้                   ใจคน         
นอนดึกสำนึกตน                       บ่นฟ้า   
ดาวเดือนเคลื่อนคลายมนต์         ฝนหลั่ง
จึงทักมิตรรักข้า                         ดึกแล้วฝันดี


ทักทายครับ......ฝันดีนะ......




         

[สายใย]

   ดูดาวกระจ่างไร้            ใจคน         
หมุนเวียนเพียรสับสน        บ่ รู้
ตัวเองเหงาเวียนตน          หนักยิ่ง
เมื่อไหร่จะคลายทุกข์         ยากแท้หายนา......(ตะวันจันทรา)

ลองแต่งดูนะครับไม่รู้ถูกไหม
[/quote]

    รักจางกระจ่างไร้                   ใจคน         
นอนดึกสำนึกตน                       บ่นฟ้า   
ดาวเดือนเคลื่อนคลายมนต์         ฝนหลั่ง
จึงทักมิตรรักข้า                         ดึกแล้วฝันดี .....(น้องนะโม)


ทักทายครับ......ฝันดีนะ......


น้องนะโมหนุ่มน้อย           หน้ามนต์
ไยแต่งเสียดสีคน               แก่ได้
ขอมีส่วนสนุกบน               กลบท
เธอแบกมาจารไว้              ไม่เว้นวางเลย........(ดีกันน้า...อิ อิ)