ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[bourana]

จุดจบคือการร้องไห้
เพราะฉันคงทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้น
รู้ตัวแล้วว่าเธอไม่ได้อยากพูดคุยกัน
ฉันไม่เคยมีความหมายอะไรทั้งนั้นในหัวใจ

ผิดเองที่รู้ตัวช้า
ทำให้เธอเสียเวลามากใช่ไหม
ขอโทษที่ฉันเคยตีค่าตัวเองสูงเกินไป
ที่ผ่านมาเลยทำให้เธอลำบากใจ..ใช่ไหมเธอ
 

[Sweft_Life]

เพิ่งจะรู้ตัว...ว่ารักเธอ
เจ็บปวดเสมอ...ตอนเห็นเธอร้องไห้
ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน...ตอนนั้นถึงได้ปล่อยเธอไป
แล้วต้องกลับมานั่งร้องไห้...อย่างทุกวัน

ผิดเองที่...รู้ตัวช้า
จะไม่โทษดิน ? ฟ้า... ว่าทำให้เธอไปจากฉัน
เพราะรู้ว่าเธอเองก็คงจะเจ็บปวด...ไม่แพ้กัน
จึงได้แต่นั่งฝัน...ว่าซักวัน... เ ธ อ จ ะ เ ห มื อ น เ ดิ ม

[ชมพูไพร]

ยามอยู่ใกล้ใจสั่นไหวหวั่นนัก
กลัวจะรักปักจิตคิดหลงใหล
ยามเมื่อเราอยู่ห่างต้องร้างไกล
ใจก็ไม่คิดอะไรกับเธอเลย

[bourana]

ไม่รู้จะโทษใคร
ทบทวนดูแล้วเรื่องที่ผ่านมามากมายฉันผิดเอง
ทำตัวเหมือนเป็นคนเก่ง
โอ้อวดว่าสามารถตัดเธอออกได้เองจากหัวใจ

ตอนนี้รู้ตัวแล้วว่าผิด
ไม่สามารถถอนตัวเองออกจากความยึดติดในตัวเธอได้
เพราะรัก..รักเธอ..มากมาย
หัวใจตัดเธอไม่ได้..ตอนนี้ได้แต่ร้องไห้..คร่ำครวญ

[สายลมสีขาว]

ผิดใช่ไหม ที่ฉัน รู้ตัวช้า
ปล่อยเวลา เคลื่อนไป ใจห่างหนี
ไม่เหลือแล้ว แก้วกาญจน์ ธารมณี
ที่เคยงาม ด้วยวจี สุนทรีย์ใจ

เวลาล่วง รินไหล ไปค่อยค่อย
เห็นน้ำน้อย ปล่อยทรวง ดวงแก้วใส
ทั้งทั้งที่ หารู้ ค่าหนึ่งใด
จนกว่าพบ ว่าหมดไป ก็สายเกิน

[⊹⊱⋛⋋ รักครั้งสุดท้าย⋌⋚⊰⊹]

ผิด..ที่ฉันไม่เคยจะรู้
ที่..เคยมีเธอมีเธออยู่ใกล้ใกล้
ฉัน..ก็ยังเผลอตัวมองผ่านไป
มัน..ไม่น่าให้อภัยสักนิดเลย

รู้..ความจริงว่าเธอรักฉัน..ในวันนี้
ตัว..ฉันที่..บังอาจทำเมินเฉย
ช้า..ไปใช่ไหมถ้าจะบอกว่าฉันก็รักเธอ..ไม่ต่างกันเลย
ไป..ทางเดิมต่อก็คงจะไม่เหมือนเคย..เพราะเธอกำลังจะจากไป



 

[artitaya]

รู้ตัวช้า ไปนิด ผมผิดไหม
ยามหัวใจ ใกล้เธอ แล้วเผลอไผล
แอบรักเธอ หลงเธอ เพ้อร่ำไป
ทั้งจริงใจ จริงจัง ไม่ชังชิง

ขอโทษที่ ที่ไม่เจียม เสงี่ยมจิต
ยอมรับผิด คิดปอง แต่น้องหญิง
เป็นเชลย มีบาป ในคราบลิง
เป็นลิงจั๊ก รักจริง ยิ่งห่วงใย

[ระบายจันทร์]

ไร้ซึ่งเจตนามาลวงหลอก
ใช่คิดตอกคิดย้ำความช้ำขม
เปล่าเลยที่ว่าเธอเซ่อโง่งม
เพียงอารมณ์คิดถึงยังตรึงใจ

พยายามหักแล้วไม่แคล้วหวน
คงตีตรวนแล้วเอยคนเคยใกล้
อ่อนแอกับปัญหาจึงลาไป
เหงาไม่ไหวซมซานคลานกลับมา

โทษฐานทำเธอเศร้าเหงาวันนั้น
ยังซีดสั่นหัวใจไม่สู้กล้า
ขอแฝงแนวทิวไม้บังสายตา
กลัวเธอเมินกลับมาจะยิ่งช้ำ

หากบังเอิญจำได้ไม่ต้องทัก
เธอสูงศักดิ์ส่วนฉันมันต้อยต่ำ
อีกทั้งสิ่งชั่วช้าเคยกระทำ
ไม่ควรสัมผัสไปให้ราคี

ขอชื่นชมไกลไกลไม่เอามาก
แค่นี้ก็แสนกระดากอยากเดินหนี
จะเข้าใกล้ยิ่งขายหน้าประชาชี
มองเงียบเงียบแบบนี้คงดีแล้ว..