ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

จะเสกฟ้าทำไมให้ใครรัก
คงเหนื่อยหนักกว่าจะเสกทั่วฟ้ากว้าง
เสกใจเธฮง่ายกว่าอย่าจืดจาง
หากทิ้งขว้างจะเสกเธอให้หายไป

 

ก็เสกฟ้าไปแล้วให้เธอรัก
หากเธอทักไม่รักก็ไม่ว่า
แต่ขอร้องอย่ามาส่งสายตา
กวนวาจา เดี๋ยวเสกให้เธอหายเลย
 

[ปาระ]

จะเสกฟ้า ทารัก ปักเวหา
ด้วยวาจา เจนจัด หัดขีดเขียน
ภาษารัก ภาษาเหงา เข้าวนเวียน
จึงมาเรียน เวทย์มนต์ ให้ดลใจ

[สายลมสีขาว]

จะเสกฟ้า สร้างรัก สลักเวทย์
ด้วยมนตรา วิเศษ ของใจฉัน
จะขึงรัก ปักฟ้า นภวรรณ
สุรีย์นั้น เป็นประจักษ์ คำพยาน

จะโปรยเมฆ ปุยขาว ให้พราวแสง
จนก่อแจ้ง ความนัยน์ ทุกใจหวาน
ถึงความรัก ที่ส่งไป ให้ยอดกานต์
ที่ประมาณ คุณค่า มิได้เลย

จะใช้ไพร แทนปากกา มาเขียนแต้ม
โรยคำแย้ม ถึงเธอ อย่างเปิดเผย
คำว่ารัก รักมาก ใดเปรียบเปรย
คำเฉลยที่ หัวใจ ได้บอกมา

แล้วลงลึก ห้วงทะเล ท้องสมุทร
เพื่อหมายหยุด ดวงหทัย ที่ใฝ่หา
แล้วเธอเล่า คิดกับฉัน บ้างไหมว่า
เธอห่างลา ฉันร้าวใจ ได้แต่มอง

อยากให้เธอ รับรู้ ค่าความรัก
อย่าหาญหัก นานไป ด้วยใจผอง
อยากได้ยิน เสียงเธอ พูดจับจอง
ว่าเราสอง คล้องครอง ปองรักกัน .....(สายธาร)

มองรอยลักษณ์ สลักมนตร์ บทอักษร
ที่น้องนวล เขียนกลอน เป็นของขวัญ
เพื่อพี่ยา ที่ห่างไกล ทุกคืนวัน
มิหลงหวั่น ผันไป ตามใจใคร

จะขีดสี เป็นรุ้ง พวยพุ่งฟ้า
บรรดาลมา ทุกสิ่ง ต้องสดใส
ส่งคำตาม ว่าพี่ รักหมดใจ
คนอื่นใด มิเทียบ จะแทนเธอ

จะฝากรัก ผ่านทิศ ที่ลมหมุน
ไอละมุน หอบใจ ไปเสมอ
ไม่ใช่เพียง แค่ความฝัน ที่ละเมอ
แต่คือเพ้อ ถึงน้องพี่ ที่จากมา

จงเชื่อเถิด เชื่อใน เรื่องความรัก
พี่นี้ภักดิ์ ปักทรวง ด้วยห่วงหา
น้องร้าวใจ พี่นี้แสน ปวดอุรา
ที่จำลา ด้วยเพราะ เหตุจำเป็น.....(สายลมสีขาว)

[สุวรรณ]

จะเสกฟ้า สร้างรัก สลักเวทย์
ด้วยมนตรา วิเศษ ของใจฉัน
จะขึงรัก ปักฟ้า นภวรรณ
สุรีย์นั้น เป็นประจักษ์ คำพยาน

จะโปรยเมฆ ปุยขาว ให้พราวแสง
จนก่อแจ้ง ความนัยน์ ทุกใจหวาน
ถึงความรัก ที่ส่งไป ให้ยอดกานต์
ที่ประมาณ คุณค่า มิได้เลย

จะใช้ไพร แทนปากกา มาเขียนแต้ม
โรยคำแย้ม ถึงเธอ อย่างเปิดเผย
คำว่ารัก รักมาก ใดเปรียบเปรย
คำเฉลยที่ หัวใจ ได้บอกมา

แล้วลงลึก ห้วงทะเล ท้องสมุทร
เพื่อหมายหยุด ดวงหทัย ที่ใฝ่หา
แล้วเธอเล่า คิดกับฉัน บ้างไหมว่า
เธอห่างลา ฉันร้าวใจ ได้แต่มอง

อยากให้เธอ รับรู้ ค่าความรัก
อย่าหาญหัก นานไป ด้วยใจผอง
อยากได้ยิน เสียงเธอ พูดจับจอง
ว่าเราสอง คล้องครอง ปองรักกัน .....(สายธาร)

มองรอยลักษณ์ สลักมนตร์ บทอักษร
ที่น้องนวล เขียนกลอน เป็นของขวัญ
เพื่อพี่ยา ที่ห่างไกล ทุกคืนวัน
มิหลงหวั่น ผันไป ตามใจใคร

จะขีดสี เป็นรุ้ง พวยพุ่งฟ้า
บรรดาลมา ทุกสิ่ง ต้องสดใส
ส่งคำตาม ว่าพี่ รักหมดใจ
คนอื่นใด มิเทียบ จะแทนเธอ

จะฝากรัก ผ่านทิศ ที่ลมหมุน
ไอละมุน หอบใจ ไปเสมอ
ไม่ใช่เพียง แค่ความฝัน ที่ละเมอ
แต่คือเพ้อ ถึงน้องพี่ ที่จากมา

จงเชื่อเถิด เชื่อใน เรื่องความรัก
พี่นี้ภักดิ์ ปักทรวง ด้วยห่วงหา
น้องร้าวใจ พี่นี้แสน ปวดอุรา
ที่จำลา ด้วยเพราะ เหตุจำเป็น.....(สายลมสีขาว)

ฟังถ้อยคำสายลมฯมาพรมรัก
ดังสลักปักมนตร์ ดลฟ้าเห็น
ในความรักถักทอผ่านลมเย็น
ให้นวลขวัญนั้นเห็นและเข้าใจ

ด้วยจำเป็นจึงพรากจากน้องนุช
ใจแสนสุดอาลัยระโหยไห้
ฝากความรักแด่ขวัญนั้นหมดใจ
ขอนวลใยเข้าใจในพี่ยา

[สุวรรณ]

จะเสกฟ้า ทารัก ปักเวหา
ด้วยวาจา เจนจัด หัดขีดเขียน
ภาษารัก ภาษาเหงา เข้าวนเวียน
จึงมาเรียน เวทย์มนต์ ให้ดลใจ

หากเธอหมายเรียนเวทย์จะเสกฟ้า
ปักอุราทารักโปรดพักไว้
ด้วยว่าฟ้าหมดเวทย์จะเสกใคร
ดลจิตใจรักฟ้าน่าเวทนา

มองเบื้องภพลบเลือนไม่เหมือนก่อน
ไร่นาดอนคอนแห้งเมืองแล้งป่า
เสียงกรอบแกรบแหบพร่าของหญ้าคา
ดูเหมือนล้าโรยราพาระทม

[น้องติ๋ว]

ถ้าหากเสก-ฟ้าได้-เหมือนใจคิด
จะเสกมิตร รื่นรมย์ สมปรารถนา
ให้ทุกคน...ยลสุข..ทุกเวลา
รักเมตตา เผื่อแผ่ เทคแคร์กัน

ทุกเส้นทางชีวิต....ลิขิตโชค
ฟ้าล้างโรค..กำสรด..หมดโศกศัลย์
บุญรักษา..ฟ้าห่ม..พรมชีวัน
ให้ทุกคน...สุขสันต์ นิรันดร.............