ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

ป่ายแผ่นผาชะตาชีวิต
ไม่ปลดปลิดละทิ้งความใฝ่ฝัน
จะสู้ต่อขอปลุกไฟชีวัน
ให้เฉิดฉันฉายทั่วอณูใจ

จิตใจมั่นยืนหยัดผงาดกล้า
ขอฟันฝ่าคว้าฝันอันสดใส
แม้อุปสรรคลำบากยากเพียงไร
เพียงแค่ใจมีขวัญอย่าหวั่นกลัว

จะสู้สุดกำลังของใจข้า
ดวงใจท้าแม้ทางลางสลัว
ป่ายแผ่นผาชะตาอย่าขลาดกลัว
จิตมั่นหมายด้วยตัวอยากคว้าชัย

หนทางที่ว่าไกลไม่ไกลนัก
อุปสรรคยิ่งใหญ่ใช่ว่าใหญ่
ขอเพียงไม่ทดท้อละย่อใจ
กลายเป็นใกล้หมายได้ด้วยใจเรา

ผนึกใจหนักแน่นรวมความกล้า
ป่ายแผ่นผาฟันฝ่าอย่าขลาดเขลา
ถึงจุดหมายหายเหนื่อยคลายบรรเทา
ความล้าเล่ามลายสิ้น...ยินดีชะตา

[จะไม่เด็ด]

หนึ่งชีวิตลิขิตฝันมาปั้นแต่ง
หวังได้แรงแห่งชะตามาช่วยเสริม
ก้าวที่กล้าในหนนี้ดีกว่าเดิม
หากแต่ยังไม่เริ่ม...เท่านั้นเอง..

...แบบว่า

[Kotchanan]

หัวใจ.. หาสิ้นไร้ซึ่งไฟฝัน
นัยน์ตา.. สบตะวันอันยิ่งใหญ่
สองขา.. ยังก้าวย่างแม้ทางไกล
สู้เส้นชัยเบื้องหน้าอย่างท้าทาย

มิมุ่งหวังมือใดฉุดให้ลุก
น้อมรับสุข, ทุกข์ปน ค้นความหมาย-
ฝ่าวิกฤติกราดเกรี้ยวเสี้ยวเฉียดตาย
ยังหยัดกายให้ยืน.. ฝืนชะตา

เราต่างเป็นนักสู้.. ผู้มุ่งหวัง
จุดพลังหลั่งมานอย่างหาญกล้า
หากเธอเป็นที่รัก.. แห่งศรัทธา
ย่อมโลกหล้าคว้าได้.. ในกำมือ.
                             

[ชมพูไพร]

ที่ทางของเขาไม่ใหญ่โต

ไม่อ่าโอ่หากแต่ไม่คับแคบ

ร้อนไม่ร้าวหนาวไม่หนาวถึงปวดแปลบ

สนิทแนบอยู่แต่ฝันอันแสนไกล


แลที่ทางของเขาเล่าเหงาเงียบ

ราบและเรียบ ไม่รันทดไม่สดใส

ไม่ครึกโครมไม่คลุ้มคลั่งไม่ใดใด

เป็นแต่เพียงเรือนใจ แสนเวิ้งว้าง


... แต่ดูเขาพอใจในเป็นอยู่

ไม่รับรู้ไม่สนใจในเรือน "ว่าง"

ไม่ไยดีจึงสกปรกและรกร้าง

แต่ก็เป็นที่ทางอันพอใจ



จึงที่ทางของคนบ้ายังน่าอยู่

หากขัดถูมุ่งวิมุตอาจหลุดพ้น

แท้, ที่ทางของใครใคร คือใจตน

แม้ดิ้นรนค้นหาทางอาจห่างไกล

[สุวรรณ]

จะอ่อนล้าโรยแรงสักเพียงไร
จะทุกข์ใจมากมายสักแค่ไหน
จะดื่มด่ำชะตานั้นด้วยใจ
แล้วหยัดยืนขึ้นโดยน้อมรับ...ชะตา

[เพรางาย]

ไม่ได้คิดว่าตนเก่ง  ไม่คิดข่มเหง
ตัดสินชีวิตผู้คน

เรื่องใครก็เรื่องของตน   รู้เลือกรู้ทน
รู้ผลจดจำสั่งสอน

เผชิญดีร้ายเย็นร้อน   ไม่วุ่นอาวรณ์
ยินดีต้อนรับชะตา

 

[hort39]

มีชีวิตเพื่อใครอะไรเล่า
ยังมึนเมาหาคำตอบเพื่อปลอบขวัญ
ตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ใจรำพัน
ว่าตัวฉันจะเกิดมาทำไม

มันเหนื่อยทั้งกายใจไม่รู้จบ
ต้องพานพบปํญหาพาหวั่นไหว
เหนื่อยก็พักหนักก็บ่นทนทนไป
ไม่รู้ว่าเมื่อไรจะหมดเวลา

อยากจะหายกลายเป็นอากาศธาตุ
ทิ้งทุกความมุ่งมาดปรารถนา
อยากอยู่อย่างไม่ใยดีต่อชะตา
ทิ้งมายาชีวิตสู่แดนธรรม
 

[ตะวันฉาย]

...หากชะตาขีดเส้นบนทางฉัน
จะตามเก็บดวงตะวันสุดขอบฟ้า
จะฟันฝ่าอุปสรรคขวากหนามมา
ลิขิตฟ้าหรือจะสู้มานะคน

...ยินดีกับชะตาที่เป็นอยู่
จะต่อสู้ฝืนชะตาอย่าไปสน
ไม่ยอมแพ้บนเส้นทางครั้งทุกข์ทน
จะฝ่าฝนกี่ร้อนหนาวจะก้าวไป

[สุวรรณ]

อุปสรรคแม้ยากนานา
ไม่ยากเกินกว่า
แรงใจฝันใฝ่ที่มี

ไขว่คว้าควานหาทางดี
เบิ่งบาทวิถี
กล้าก้าวกล้าเดินฝ่าไป

ปัญหามากน้อยเพียงไร
สู้อย่างตั้งใจ
สักวันจักผ่านพ้นมัน

เมื่อเราก้าวถึงจุดนั้น
ดั่งได้คว้าฝัน
ชีวินยินดีชะตา

[สายลมสีขาว]

หากผืนฟ้า คือผู้ ขีดชะตา
ดลบรรดา ให้ทุกสิ่ง เป็นตามหมาย
ขีดเส้นแบ่ง ให้รัก ต้องเดียวดาย
ทั้งหญิงชาย ไม่เว้น เห็นดวงเดือน

ชะตาที่ ถูกขีด มีกำหนด
ต้องสลด ด้วยรัก ที่มักเลื่อน
ฉันยินดี รับไว้ และขอเตือน
ฉันจะเฉือน บัญชา ฟ้าสั่งไป


ฉันจะเปลี่ยน ชะตา ที่ฟ้าต้อง
และปัดเป่า ความหมอง ให้ผ่องใส
ด้วยความรัก ที่มาพร้อม ความจริงใจ
และการให้ ที่ไม่มี การหยุดลง

[สุวรรณ]

จะเปียกปอนเท่าใดในชีวิต
แม้หกล้มก้นขวิดอย่าหวั่นไหว
ก้าวและก้าวทุกย่างอย่างมั่นใจ
สู่จุดหมายที่ไกลให้ได้มา

เหนื่อยหน่อยนะกว่าชีวิตจะถึงฝัน
บรรลุวันที่ใจนั้นใฝ่หา
ยิ้มยอมรับและสู้ต่อชะตา
แล้วเพียรวิริยาเพื่อคว้าชัย