มองบัวผันแหม!รูปร่างมันก็สวย
เหมาะเจาะด้วยใบหน้าที่หวานหวาน
ข้าหมั่นไส้องค์เอวแสนสคาญ
ทั้งจริตจก้านที่น่าชม
พี่ทิดหลวงกินฝีมือมันอร่อย
ใครใครคอยพูดว่ามันเหมาะสม
ข้านั่งกินแจ่วปลาร้าด้วยอกตรม
กินน้ำตาลข้าก็ขมจนเหลือใจ
จนวันหนึ่งข้าได้ยินคนเขาว่า
มีใครมานัยว่าเป็นปลัดใหม่
ข้าแอบดู แหม! ไอ้นี่หล่อเหลือใจ
แต่ก็ไม่เทียบเท่าคนข้างคันนา
ข้าเดินไปถึงคันนาก็มองเห็น
พี่ทิดเป็นอย่างไรจึงยิ้มร่า
ข้าถามไปพี่ทิดก็ตอบมา
อีกไม่ช้าข้าจะไปขอมัน
ข้ากลับบ้านด้วยใจที่ช้ำหนัก
พี่ทิดเขาแสนรักอีกบัวผัน
อีกไม่นานก็คงจะแต่งงานกัน
ส่วนข้านั้นคงเป็นแค่กองขี้ควาย
....
แต่วันนี้พี่ทิดข้าน่าสงสาร
ทรมานด้วยช้ำรักหนักเหลือหลาย
ส่วนข้านั้นยังมั่นรักไม่เสื่อมคลาย
นั่งข้างกองขี้ควายรอรักเดียว
...
กลอนมึนๆ ... ว่าไหมเจ้าคะ ??