สะพาน..ไม้ไผ่
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 พฤศจิกายน 2024, 10:56:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: สะพาน..ไม้ไผ่  (อ่าน 4314 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
18 สิงหาคม 2009, 08:46:AM
ปางสีฝุ่น
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 61
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 115



« เมื่อ: 18 สิงหาคม 2009, 08:46:AM »
ชุมชนชุมชน




สะพาน..ไม้ไผ่


๐.ทิ้งเงา..เหงาเงียบ..อันเรียบง่าย
บนสาย..น้ำหลาก..กระชากฉ่ำ
ทาบท่อน..นอนทอด..ตลอดลำ
ขึงค้ำ..แนวขวาง..เหนือทางธาร


๐.จึ่งฉาก..ภาพฉาย..ระบายชัด
บัญญัติ..จากช่วง..ตะวันฉาน
พลังไผ่..พาดแผ่น..เป็นสะพาน
หมายดิน..แต่ละด้าน..สู่เดียวกัน


๐.ทีละข้อ..ละปล้อง..ที่รองรับ
ทีละก้าว..กระหยับ..กลับไหวสั่น
ทีละเท้า..ดุ่มเดิน..เนิ่นนานวัน
ณ.ฝั่งนี้..ฝั่งนั้น..ด้วย.บรรณา


๐.พอร่อง..ลำแรก..แตกริ้วหม่น
ขณะคน..ย่ำผ่าน..สังขารค่า
ร่วงหลุด..ทรุดหยั่ง..ฝั่งธารา
เป็น.วิ่น..เหว่ว้า..ของวันวาน


๐.เหลือส่วน..ล้วนซาก..จากบางเสี้ยว
สะดุ้งเดี่ยว..กับแดด..ที่แผดผลาญ
สักกี่.ปล้อง..ต้องสู้..ฤดูกาล
ก่อนจะซาน..ล้ม-ซับ..ขยับ.เซ....ฯฯ


--------------------------------------

"ปางสีฝุ่น"

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ดวงดอกไม้ใต้ผืนฟ้าหลังคาโลก..จะศัลย์โศก..ซานซมกับลมไหน..?
18 สิงหาคม 2009, 04:53:PM
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,312


ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ


« ตอบ #1 เมื่อ: 18 สิงหาคม 2009, 04:53:PM »
ชุมชนชุมชน

ลำน้ำกั้นขวางเราห่างไกล
สะพานไม้ไผ่อาจเชื่อมถึง
สองคนสองข้างต่างดื้อดึง
ใครขึงสะพานช่วยสานใจ

 อะไรว๊า..แม่ไม่ปลื้ม
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คนที่กำลังไล่ตามความฝัน  ท่ามกลางความผกผันของเวลา
30 สิงหาคม 2009, 11:51:AM
ตะวันฉาย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 427
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,159



« ตอบ #2 เมื่อ: 30 สิงหาคม 2009, 11:51:AM »
ชุมชนชุมชน

[font=Angsana New]...สะพานไม้ไผ่ที่ทอดยาวเชื่อมเราสอง
ให้ข้ามคลองผ่านน้ำหลากข้ามฝั่งหา
สายน้ำไหลผ่านกาลตามเวลา
ทอดสะพานผ่านข้ามมาทุกเช้าเย็น

...กาลเวลาหมุนผ่านเนิ่นนานหนา
พานไม้ไผ่ที่ทอดมาคราได้เห็น
ถึงกาลนี้ไม่มีแล้วความจำเป็น
ไม่ได้เห็นพานไม้ไผ่ทอดทางยาว

...พานไม้ไผ่เปลี่ยนเป็นพานคอนกรีต
ลบรอยขีดครั้งเก่าให้เลือนเศร้า
ลืมแล้วหรือพานไม้ไผ่เมื่อยังเยาว์
เปลี่ยวเปล่าเหงาเศร้าดวงจิตคิดผันแปร...
[/color][/font][/size]
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ว่างเปล่า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s