ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[จะไม่เด็ด]

พิรุณร่ายเร่งท้า                  มาฝน
หมู่เมฆนภาดล                 ดาษฟ้า
แลแหล่งทั่วแห่งหน            มัวมืด     พสุธา
ลมโกรกโบกแรงกล้า         ฟากฟ้า ทึบเทา

ลงหลั่งในหลีบฟ้า               เคียงเขา
สายฉ่ำร่วงบรรเทา             อ่อนล้า
มวลหมู่เมฆลอยเบา           ลัดผ่าน    ม่านพนา
ไผ่เอียดสูงเสียดฟ้า             หอบคว้า ละอองไอ

ทินกรร่อนหลบเร้น              บังแสง
ส่งหยาดรุ้งสำแดง              ร่ายเฟ้น
โค้งยาวสู่นาแปลง               แลอร่าม     ยามเย็น
ยิ่งหยดน้ำนาฏเน้น              จะเยิ้ม ฉ่ำสรวล..

...แบบว่า

[สายชล]

ยามพิรุณร่ายร้อง              ลงดิน
เป็นดั่งสายน้ำริน               หลั่งให้
สรรพสิ่งสุขสม                 สดชื่น  ทันตา
เพราะว่าสายฝนไซร้         หล่อเลี้ยง  ชีพเรา

.....ทักทายจะไม่เด็ดค่ะ แต่งโคลงสี่ไม่ค่อยเอาไหนเลย บทเดียวก็แทบแย่แล้ว ...

[จะไม่เด็ด]

พิรุณโรยหลั่งฟ้า                ลงนที
ก่อเกิดสายวารี                   หล่อเลี้ยง
สายชลฉ่ำฤดี                     ยามอาบ  คงชื่น
ควรรักษ์ถนอมกล่อมเกลี้ยง หยุดยั้ง ทำลาย..อิอิ

..แบบว่า..คุณสายชลลองแต่งไปเรื่อย ๆ จะเก่งเองครับ..เอาใจช่วยครับ

[สายลมสีขาว]

พิรุณปลายร่ายซร้อง           เกริกฟ้า(ก้องดิน)
แสนใหญ่ยิ่งสรรหา            แต่งแต้ม
น้ำสินธุ์หลั่งลงมา               เกิดคู่(ชีพแฮ)
ชูช่อพฤกษาแย้ม                ก่อสร้างล้ำกาล...

น้ำฟ้าโปรยปลายร่า               งามสง่าเกิดใดเหมือน
ยิ่งใหญ่ ฤ ลางเลือน               ละอองเกลื่อนเอื้อนอารัญ
น้ำฟ้าที่หลั่งไหล                   เกิดชีพใหม่ใครสุขสันต์
พฤกษางอกงามพลัน             ช่างงามล้ำเกินบรรยาย...

[สายใย]

เมขลาลวงล่อแก้ว..........อสุรา
วับแว่บแปลบจับตา.......ประเปรี้ยง
โพยมบนหมู่เมฆา.........มัวหม่น  แม่เฮย
ฝนหลั่งพรูพราวเพี้ยง.......แผ่นฟ้าอาดูร

พระพายโบยโบกพลิ้ว........ฝนพรำ
หนาวเหน็บอกระกำ...........ก่นเศร้า
พิรุณร่ายดังรำ-............. ...พันพี่  เพ้อครวญ
พิษรักสุมรุมเร้า.................เร่งแล้ววันลา

[เพรางาย]

พิรุณฤาร่ายริ้ว    ระบำ
สายหยาดเย็นหยดนำ    เฉกด้าย
เย็บตรึงสู่ดินดำ    มัดแน่น
ด้ายเงินดูคลับคล้าย  ผูกหล้าฝากรัก

[จะไม่เด็ด]

พิรุณร่ายทั่วท้อง        นภากาศ
สายสุดแสนวิลาศ       ภาพฟ้อง
วายุยิ่งประพาส          ปลิวพัด      ชวนมอง
ฟ้าฟาดเวหาก้อง        จะแจ้งพสุธา

...แบบว่า

[Kotchanan]

           

     ทัพวายุท่องท้อง               ธรณี
โลดแล่นลูบเมฆมัว               ทั่วฟ้า
คำรามไล่อัคคี                      ดวงเด่น
สาดเหวี่ยงสายแกล้วกล้า         สู่พิภพ

     แตกเม็ดแรกฉ่ำชื้น         หยาดฝน
เบียนพิบัติยากหลบ              บ่อนแล้ง
พิรุณร่ายดังมนตร์                เติมต่อ  ชีพแล
คนอิ่มชุบไม้แห้ง                 เบ่งบาน.



** ไม่ค่อยสันทัดโคลงสี่สุภาพ
ร่วมแจมเป็นโคลงดั้นวิวิธมาลีแทนนะคะ..

[จะไม่เด็ด]

วายุแย้มยาตรเยื้อง           ลงต่ำ
ลงโอบโฉบร่ายรำ            ร่อนฟ้า
เร่งร่ายพิรุณทำ               ร่วมก่อ      ชีวา
สดชื่นคืนฉ่ำหน้า             ปกหล้าพสุธาเย็น

..แบบว่า