ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปางสีฝุ่น]

เจ้าดาวดวงต่ำ


โบกปีก.บางเปราะ.เลาะลมตัด
แลกำดัด.ด้วยแสง.สำแดงสลัว
เมื่อมืดคลุม.มุมขอบ.รุกรอบตัว
หลังราตรี.หม่นมัว.ระรัวไกล


งันสงบ.คบคา.เพลาค่ำ
เจ้าดาวต่ำ.ร่ำเตี้ย.เรี่ยลมใต้
ขจ่างพอ.ต่อแสง.แห่งภายใน
วะวบวับ.ขยับไหว.ไต่ทางจร


มิหมายกอด.สอดกลุ่ม.ดาวมุมสูง
เพียงยอดยูง.ยางแรก.แทรกใบอ่อน
มิฉวยชิง.สิ่งคว้า.ไว้อาทร
เพียงริบริบ.พริบร่อน.ซ่อนแสงนัย...ฯฯ


--------------------------

"ปางสีฝุ่น"

[ปางสีฝุ่น]

 

เห็นน้อง..นาคา..เพลานี้
ก็รู้ว่า..รสวลี..จะรี่ไหล
เถิดน้องเจ้า..ขานขับ..ขยับใจ
วาดวรรค..กวีไหว..ให้ได้ยล

พี่จะรอ..คลอคร่ำ..ลำนำรัก
หมายฉลัก..ห้วงหาว..สักคราวหน
พี่จะคอย..เลียดลิ้ม..เพื่ออิ่มปรน
จากน้องสาว..วัยซน..คนค้นกลอน

-------------------------------------

อ้าววว..ไหงมาลง  คนค้นกลอน ล่ะเนี่ย

เน็ตมันเกเรมาหลายวัน..วันนี้เพิ่งเข้าได้นิ

 

[มะดัน]

กระพริบไหว ใต้ฟ้าคราม ในยามดึก
มานั่งนึก...ตรึกตรอง..มองฟ้าใส
พระจันทร์แย้ม โอษฐ์อิ่ม ยิ้มละไม
พราวไสว..จุดประกาย..ในสายตา

แหงนหน้ามอง จ้องดาว หนาวน้ำค้าง
เจ้าอ้างว้าง  สร้างแสง...แข่งถลา
หิ่งห้อยน้อย...สร้อยเศร้า เหงาอุรา
ปีกอ่อนล้า...แสงหมอง...เป็นรองดาว


ยัยมะดันแวะมาทักทาย นักกวีปางสีฝุ่นจ้ะ....

[สายชล]

โอ้น้อยใจ วาสนา มาเป็นดาว
ดูเหมือนแสง สกาว พร่างพราวฟ้า
อวดโฉมได้ ในคืน ไร้จันทรา
สว่างใส ทั่วฟ้า หาใครทัน

แต่คืนใด จันทรา ผกาผ่อง
นวลแสงส่อง สว่างไกล ในถิ่นนั้น
ดาวดวงน้อย หรือจะสู้ แสงนวลจันทร์
ต้องคอยวัน เพราะเป็นแต่ แค่สำรอง

รู้สึกข้าพเจ้าจะออกนอกประเด็นทีเดียวเชียว
..อยากแต่งกลอนทักทายคุณปางสีฝุ่นค่ะ เห็นตั้งมาหลายกระทู้แล้ว แต่แต่งกลอนแนวนี้ไม่เป็น ได้แค่นี้เองต้องขออภัยด้วยนะท่าน  ...

[ปางสีฝุ่น]

โบกปีก.บางเปราะ.เลาะลมตัด
แลกำดัด.ด้วยแสง.สำแดงสลัว
เมื่อมืดคลุม.มุมขอบ.รุกรอบตัว
หลังราตรี.หม่นมัว.ระรัวไกล

งันสงบ.คบคา.เพลาค่ำ
เจ้าดาวต่ำ.ร่ำเตี้ย.เรี่ยลมใต้
ขจ่างพอ.ต่อแสง.แห่งภายใน
วะวบวับ.ขยับไหว.ไต่ทางจร

มิหมายกอด.สอดกลุ่ม.ดาวมุมสูง
เพียงยอดยูง.ยางแรก.แทรกใบอ่อน
มิฉวยชิง.สิ่งคว้า.ไว้อาทร
เพียงริบริบ.พริบร่อน.ซ่อนแสงนัย...ฯฯ

เจ้าดาวน้อย...ลอยคว้าง...อย่างต่ำต่ำ
กลับงามล้ำ...ในครา...นภาใส
แสงวับวาว...พราวพร่าง...กระจ่างใจ
แม้แฝงนัย...ใครเห็น...ต่างเอ็นดู

เหล้าสาโท...โหลหนึ่ง...พึ่งส่งให้
บรรจุใน...ไหเหล้า...เมื่อเช้าตรู่
รสจะเด็ด...เพียงใด...ให้ชิมดู
ฝากมาสู่...ผู้ใฝ่...ในสุรา.....เหมือนกัน55555

..น้องเกล็ดนาคา  สารภาพถึง ผู้บงการ แล้วนา เรื่องเหล้าหาย
..สวัสดีครับ ยัยมะดัน  สบายดีนะท่านนะ
..สวัสดี ครับ สายชล  ยินดีครับ  เขียนกลอนให้ มีความสุขนะครับ  สบายดีนะ

..สวัสดีครับ พี่แจ๊ค  สารภาพไปแล้ว นะพี่นะ  ว่า ท่านพี่เป็นผู้บงการ ขโมย สวิ้ง เอ๊ย!  Swing  ขวด งี้   อวบ ขาว  เชียวแหละ ท่านพี่  อิอิอิ

[ดาวระดา]

  เมื่ออาทิตย์ปิดตาจันทราตื่น
  ปรุงค่ำคืนยื่นเคล้าบังเงาเขต
  หลากหลายหลามหลับไหลในสังเวช
  ล้วนสาเหตุเพศพันธุ์อันต่างองค์

 แต่หนึ่งแสงแต่งสีหรี่แวมวับ
ปรุงประดับดั่งดาวพราวระหง
บนลำพูชูเพลินจำเริญพง
ทิ้งถ่วงคงประสงค์มั่นในสัญญาฯ



ง่วงครับไม่ไหว
  

[สุวรรณ]

ก่อนจะนอนมองเจ้าดาวดวงต่ำ
ใจถลำหลงดาววับวาวแสง
รำไรใต้ปีกอ่อนระร่อนแรง
แสงเจ้าพร่างแฝงนัยให้เชยชม

ขยับพับพรึบพรับไหวแทรกใบอ่อน
คล้ายจะวอนให้ชมในเถื่อนถม
ยามดึกหนอล้อแสงแกล้งโต้ลม
ให้เราได้เชยชมแสงเจ้างาม

[สุวรรณ]

งันสงบภพพื้นภาพสลัว
ฟ้ามืดมัวไร้ดาวสกาวไหว
ยังดาวน้อยลอยล่องส่องแสงไกล
ใต้ยางใหญ่ไหวไหวไว้นำทาง

แม้น้อยนักพลังแสงใกล้แรงหมด
ในยามมืดฟ้าสลดค่าแสงมาก
เด่นพราวพร่างหนอดวงช่วงรางชาง
ช่วยชี้ทางหนอเจ้าใต้ปีกนวล

[จะไม่เด็ด]

ดาวเรี่ยดินถวิลมองจ้องคราเหงา
ในถิ่นเรามิเศร้าหมองปองจันทร์ฉาย
ดาวระยิบพริบระยับรับเรียงราย
แม้นได้หมายยื่นมือคว้า..คงสาใจ..อิอิ

...แบบว่า

[มะดัน]

กระพริบไหว ใต้ฟ้าคราม ในยามดึก
มานั่งนึก...ตรึกตรอง..มองฟ้าใส
พระจันทร์แย้ม โอษฐ์อิ่ม ยิ้มละไม
พราวไสว..จุดประกาย..ในสายตา

แหงนหน้ามอง จ้องดาว หนาวน้ำค้าง
เจ้าอ้างว้าง  สร้างแสง...แข่งถลา
หิ่งห้อยน้อย...สร้อยเศร้า เหงาอุรา
ปีกอ่อนล้า...แสงหมอง...เป็นรองดาว

เจ้าหิ่งห้อย...น้อยใจ...ทำไมกัน
เพียงเพราะจันทร์...พลันพร่าง...ขึ้นกลางหาว
เจ้ารู้ไหม...ในวัน...ไร้จันทร์พราว
แสงของเจ้า...สกาวใส...ไม่แพ้จันทร์....

แค่เพียงคืน ข้างแรม จึงแจ่มเจิด
สุขที่เกิด หายวับ หลับตาฝัน
หิ่งห้อยน้อย  ด้อยค่า...มารำพัน
คำปลอบขวัญ...จากใคร...ชื่นใจจริง

[ตะวันฉาย]

....ใต้ผ้าห่มผืนฟ้านภาแจ่ม
คืนเดือนแรมไร้เงาเจ้าแล้วหนา
มีเพียงแสงจันทร์ส่องมวลดารา
ประกายจ้าทั่วฟ้านภาไกล
เจ้าหลบไปอยู่ไหนดาวดวงต่ำ
หรือดื่มด่ำกับน้ำค้างอยู่หนไหน
หรือว่าเจ้าหลบซ่อนกายเพื่อทำใจ
ซ่อนปีกในที่บอบซ้ำยามจันทร์แรม...

[เพรางาย]

เจ้าดาวต่ำรำร่ายเรี่ยใบหญ้า
หวังมุ่งหน้าทิศใดไม่บอกเล่า
แสงวูบวับลากสายยาวไม่เบา
เหมือนความเหงาบินมาระบายยิ้ม