ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[จะไม่เด็ด]

รักรื่นชื่นชิด
     มิคิดเปลี่ยนผัน
          จนวันล่วงผ่าน

มิหยุดฝันใฝ่
    หวังใจได้ชื่น
         หวานกลืนตลอดกาล

สอดสร้อยประสาน
    ซึมซับซาบซ่าน
         จนนานมิเลือน



มิเคยหยุดรัก
     มิหักใจร้าง
         กระจ่างใดเหมือน

ได้เรียนได้รู้
    รักอยู่เป็นนิจ
          ดวงจิตย้ำเตือน

หากคิดบิดเบือน
     ร่ายรักลอยเลื่อน
          คงเฉือนดวงแด...อิอิ

...แบบว่าอารมณ์มันพาไปเป้นกลอนอะครับ..ก็เลยมีคนตั้งให้ว่า...กลอนสี่แปร...เชิญร่วมติชมได้เลยครับ..

                       

[Kotchanan]

มิอาจหยุดรัก
     แม้สักนาที
          ฤดีห่วงหา

ต้นรักหนึ่งกอ
     ผลิช่องามสวย
          ปลูกด้วยอุรา

ฉาบฉายแววตา
     เคียงคงคุณค่า
          จนกว่าวายปราณ


ปลิดวางหัวใจ
     มอบไว้ใฝ่ฝัน
          คืนจันทร์ไหวหวาน

แทนคำสัญญา
     ย้ำว่ารักฉัน
          คงมั่นชั่วกาล

กรีดเลือดสาบาน
     ภัยพรากพบผ่าน
          มิรานรักเรา.


** หุหุ.. แปรไม่ค่อยออก.. แบบนี้ใช่ป่ะ..

[จะไม่เด็ด]

มิอาจหยุดรัก
     แม้สักนาที
          ฤดีห่วงหา

ต้นรักหนึ่งกอ
     ผลิช่องามสวย
          ปลูกด้วยอุรา

ฉาบฉายแววตา
     เคียงคงคุณค่า
          จนกว่าวายปราณ


ปลิดวางหัวใจ
     มอบไว้ใฝ่ฝัน
          คืนจันทร์ไหวหวาน

แทนคำสัญญา
     ย้ำว่ารักฉัน
          คงมั่นชั่วกาล

กรีดเลือดสาบาน
     ภัยพรากพบผ่าน
          มิรานรักเรา.


** หุหุ.. แปรไม่ค่อยออก.. แบบนี้ใช่ป่ะ..





หยุดรักทีไร
     หัวใจชอกช้ำ
          ตอกย้ำด้วยเหงา

มองเดือนและดาว
     ไม่วาวไม่วับ
           ไม่จับใจเรา

คงเพราะใจเศร้า
     พลอยให้ใจเรา
           ต้องเหงาจริงเจียว


จึงย้อนหารัก
     หวังพักใจช้ำ
            กลับย้ำแลเหลียว

ใจมีแค่นี้
      ดวงที่บอบบาง
            อ้างว้างดวงเดียว

หวังใครแลเหลียว
      ไม่ปล่อยเปล่าเปลี่ยว
             จนเหี่ยวหัวใจ..อิอิ

...แบบว่า..แต่งกลอนได้เพราะมาครับ...ชื่นชมนะจ๊ะ
           
   
         

[จะไม่เด็ด]

..ดีใจครับที่คุณกชนันท์ชอบ..และก็แต่งได้เพราะมากเลยครับ..เวลาอ่านแล้วลื่นไหลเชียวครับ...ซึ่งผมว่านี่เป็นเคล็ดลับของกลอนนี้นะ..แต่งอีกนะครับ..ผมชอบอ่าน

[ดาวระดา]

ถมเห่เทหาบ
    ต่อภาพตราบภพ
             เคียงคบคำนึง


วาดหวังรังรัก
     ปลูกปักต้นฝัน
                เติมขั้นต่อตรึง


 เขียนขีดรีดขึง
      หล่มล่วงหวงหึง
                 ด้วยซึ้งซ่านทรวง

มิอาจขาดเสียง
       สำเนียงเสียงนาง
                แซมสร้างกลางดวง

จะให้เลือนลบ
          ดินกลบค่อยถาม
                  รักลามห้ามลวง

รักนี้ใหญ่หลวง
       รุ่มหลงเลยล่วง
              ติดบ่วงตวงรัก


ปล.ไปไม่เป็นแล้วครับ

[จะไม่เด็ด]

โปรดเถิดดวงใจ   
      อย่าได้อาวรณ์   
           จากจรเหหัน
ใจนี้อ้อนวอน       
       มิหย่อนสักนิด       
             ให้คิดจาบัลย์
ท่ามกลางวสันต์
       อกร้าวหรือนั่น   
              ประหวั่นเสียจริง

อยากพร่ำอยากบอก
      ทั้งนอกทั้งใน
              มีได้เพียงหญิง
เชื่อในน้ำคำ
        ที่พร่ำเอื้อนเอ่ย       
               ว่าเผยใจจริง
ด้วยรักแล้วยิ่ง
       อย่าได้ประวิง
               ละทิ้งเสน่หา

...แบบว่า

[ปาระ]

วันวานหวานชื่น
   ระรื่นใจสม
      มวดปมรักเอ๋ย
หวนมองวันนี้
    ไม่ดีแล้วหนา
        เว้หว่าอย่าเคย
รักบ่เคียงเชย
      อกข้าเอื่อนเอ่ย   
          เฉลยใจนา

รู้ว่ามิสม
     ชื่นชมดั่งก่อน
         อ้อนวอนใจข้า
ข่มรักก็รู้
      ยังอยู่สมัคร
         มั่นรักนางมา
มิหย่อนรักสา
     หาญหักตรึงตรา   
         ชิวาวายวาย

....เพิ่งรองแต่งนะครับ..........

[จะไม่เด็ด]

สายลมปรวนแปร
      ไม่แพ้ใจฉัน
              นับวันยิ่งเศร้า
สายลมพัดโกรก
      โบยโบกใจหวิว
             ให้ปลิวล่องเบา
ยากจะอยู่เหย้า
      ตรงนี้ที่เรา
            คอยเฝ้าแลหา

หรือลมใจร้าย
     มั่นหมายมาพราก
           ให้จากไกลฟ้า
จนลับทั่วทิศ
     ซ่อนปิดรักเร้น
           ไม่เว้นสักครา
สุดแท้ใฝ่หา
     หวังชื่นวิญญา
           กลับคว้าเพียงโหย..

..แบบว่า

[Kotchanan]

สายลมปรวนแปร
      ไม่แพ้ใจฉัน
              นับวันยิ่งเศร้า
สายลมพัดโกรก
      โบยโบกใจหวิว
             ให้ปลิวล่องเบา
ยากจะอยู่เหย้า
      ตรงนี้ที่เรา
            คอยเฝ้าแลหา

หรือลมใจร้าย
     มั่นหมายมาพราก
           ให้จากไกลฟ้า
จนลับทั่วทิศ
     ซ่อนปิดรักเร้น
           ไม่เว้นสักครา
สุดแท้ใฝ่หา
     หวังชื่นวิญญาณ์
           กลับคว้าเพียงโหย..(จะไม่เด็ด).....แบบว่า     

สัมผัสน้ำค้าง
       ท่ามกลางห้วงหาว
               เหน็บหนาวร้าวโรย
หัวใจเปียกชื้น
        ล่องรื้นขอบตา
                 แรงล้าโอดโอย
ยอมรับแดโดย
        มิคิดกล่าวโวย
               หว่านโปรยรักริน

หวังใจล่องลม
       ปิดพรมแดนร้าว
              สิ้นคราวถวิล
ก่อนลมหายใจ
         หยุดไหวแน่นิ่ง
                แอบอิงอกดิน
หมายเธอยลยิน
       พัดหวนคืนถิ่น
              ฤา.. สิ้นแรงลม.

[จะไม่เด็ด]

สายลมปรวนแปร
      ไม่แพ้ใจฉัน
              นับวันยิ่งเศร้า
สายลมพัดโกรก
      โบยโบกใจหวิว
             ให้ปลิวล่องเบา
ยากจะอยู่เหย้า
      ตรงนี้ที่เรา
            คอยเฝ้าแลหา

หรือลมใจร้าย
     มั่นหมายมาพราก
           ให้จากไกลฟ้า
จนลับทั่วทิศ
     ซ่อนปิดรักเร้น
           ไม่เว้นสักครา
สุดแท้ใฝ่หา
     หวังชื่นวิญญาณ์
           กลับคว้าเพียงโหย..(จะไม่เด็ด).....แบบว่า     

สัมผัสน้ำค้าง
       ท่ามกลางห้วงหาว
               เหน็บหนาวร้าวโรย
หัวใจเปียกชื้น
        ล่องรื้นขอบตา
                 แรงล้าโอดโอย
ยอมรับแดโดย
        มิคิดกล่าวโวย
               หว่านโปรยรักริน

หวังใจล่องลม
       ปิดพรมแดนร้าว
              สิ้นคราวถวิล
ก่อนลมหายใจ
         หยุดไหวแน่นิ่ง
                แอบอิงอกดิน
หมายเธอยลยิน
       พัดหวนคืนถิ่น
              ฤา.. สิ้นแรงลม.(กชนันท์)


ลมเอ๋ยลมหวน
        รีบทวนมาหา
             ผ่านฟ้ามาสม
ล่องลมหารัก
        มิจักได้ชื่น
              หลับตื่นระทม
ก้อนเนื้อเหลือข่ม
        จะใฝ่ภิรมย์
               จากลมสวาทวาย

คิดจะหยุดรัก
        ตระหนักแน่วแน่
                 ไม่แปรความหมาย
ครั้นเดือนดาวร้าง
         กลับคว้างชีวิน
                  ทอดถวิลเดียวดาย
เคว้งคว้างหว่างสาย
         ระทมเจียนตาย
                   ระคายรักจาง

...แบบว่า[/size]

[มะดัน]

     
         มิอาจหยุดรัก
      ขอพักตรงนี้
   รอเธอคนดี
คนที่ฉันฝัน

         อยากพบอยากเห็น
      อยากเป็นเพื่อนกัน
   ทุกคืนทุกวัน
ฉันนั้นเฝ้ารอ


(กลอนสี่แปร)  แต่งไม่เป็นจ้ะ  แต่งได้แบบนี้แหละจ้ะ เฮ้อ...ยัยมะดันเอ๋ย...