ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปางสีฝุ่น]

"บ่วง..ใบไม้"


เธอปริ..จากปุ่ม..ตุ่มตาแรก
แล้วแตก..ออกเป็น..ใบไม้ใหม่
หยัดยืน..ขึ้นต้าน..กร้านลมไกว
จากวัน..สู่วัย..ใน.เวลา

เฉกฉัน..นั้นเหมือน..ใบไม้เก่า
ดิ่งคว้าง..ร่างเบา..ลงเบื้องหน้า
สุดท้าย..ใบกร้าน..กรานชรา
ฝังยวง..วิญญา...ณ.เถื่อนธาร

ชีวิต..นฤมิต..เช่นใบไม้
หล่นร่วง..เลยวัย..ขัยสังขาร
เธอ-ฉัน..ว่าย-วน..ตามกลกาล
สุดท้าย..หล่นราน..ทบธารใด.?

----------------------------------

"ปางสีฝุ่น"

[เพรางาย]

เพียงใบเรียวยาวเอามาฟั่น
คล้องขาเกี่ยวพันพาลไถล
บอบบางปางปัดก็ขาดใบ
รวมกันทำให้เหนียวเกินคิด


ประมาทคาดหน้าว่าต่ำต้อย
ร่วงผล็อยค่อยซึ้งถึงความผิด
อย่าหลงดูแคลนแม้นน้อยนิด
อาจซ่อนภัยพิษหากร่วมแรง

 

[สายลมสีขาว]

บ่วงใบไม้ ร่ายรำ ระบำพัด
โบกสะบัด ตามลม ที่พริ้วแผ่ว
เริ่มคลอเคลีย เจียรัก สลักแก้ว
ทุกสิ่งแล้ว แววพิศ ได้คิดตรอง

เหล่าบุปผา โรยรา สู่ดินหญ้า
ให้พฤกษา ผลิใบ ไม้หม่นหมอง
มีตะวัน ส่องทาง เป็นครรลอง
มีโสมส่อง ประกาย ให้คลายกลัว

ด้วยสายน้ำ รินไหล ไม่วนกลับ
จะสลับ ดอกใบ ไปให้ทั่ว
จะผลิบาน หว่านรัก ไม่หมองมัว
ระรินรัว พัวพัน อันวาโย

[สารพัด*เพี้ยน]

ตูมเต่ง

ตูมเต่งอูมอิ่มปริ่มปริ
เผยผลิแยกแย้มแกมก้าน
กำดัดอัดทรวงสะท้าน
รอบานสะพรั่งบังใบ


เบ่งบาน

คลี่ดอกออกบานหอมหวานทั่ว
ยวนยั่วแมลงแย่งกันหลง
เวียนว่อนร่อนเบียดบุษบง
ผจงจูบเคล้าเริงเร้าใจ


โรยลานดิน

สงสารกลีบบางบางสำอางอ่อน
หมู่ภมรเชยชมสมถวิล
พอช้ำชอกบอกลาถลาบิน
ทิ้งเจ้าโรยลานดินสิ้นใครแล~



เค้าใบไม้ นู๋ขอดอกไม้แล้วกัน ^^

[สุวรรณ]

ชีวิตเวียนว่ายไปตามกาล
ใหม่มาเก่าพานระโหยหาย
สังขารรานหล่น ณ พนใด
สุดท้ายเหลือไว้เพียงธุลี

[น้องติ๋ว]

โดนแรงลม..ร่วงพรู..สู่ผืนนหล้า
ใบไม้ให้...คุณค่า...ทุกคราเห็น
เป็นปุ๋ยให้ รากไม้  ได้ร่มเย็น
ต้นที่เป็น แตกใบเรียว เขียวขจี

เมื่อมีเกิด  แล้วก็ดับ สลับฉาก
เมื่อมีพบ  ย่อมมีจาก พลัดพรากหนี
ชีวิตคน ก็เหมือนกัน ทุกวันนี้
เป็นสัจธรรม...ตามวิถี...ที่เปลี่ยนแปลง