กล่อม..
* "โอ้.ว่าเอย.. เอ๋ย.เจ้า..กาเหว่า."
* "เอาไข่ไปฝากรังเขา..แล้วเจ้า.ก็บินหนีมา."
คือ.เพลงห่ม..กล่อมเห่..เหนือเปลผ้า
เถอะ!.หลับตา..นอนนิ่ง..นะ.มิ่งขวัญ
โน่น!.ดารา..มากระเซ้า..ยั่วเย้าจันทร์
หมาย.จะปั้น..หนาว.สู่..ฤดูกาล
สิ!.ห่มผวย..ด้วยรัก..ราวดักแด้
จากมือแม่..ปั่นฝ้าย..ทอด้ายสาน
อุ่นในนวม..อ่อนนิ่ม..ให้อิ่มนาน
กับ.เปลแก้ว..อลังการ..ดาลฤดี
เพื่อ.ฝันถึง..นางฟ้า..เพลา.รุ่ง
มาประปรุง..แป้ง,ประคิ่น..ปักปิ่นสี
มาร่ายพร้อง..ร้อง-เห่..เยี่ยง.เมธี
ณ.หมู่มวล..กินรี..คีตกานต์
ให้.ฝันถึง..ผีเสื้อ..ปีกเอื้อสม
กรีดผิวลม..พรม.ริ้ว..เหมือนปลิวม่าน
และฝันถึง..ดอกไม้..สยายบาน
มาเบียดกอด..ยอดก้าน..กรุ่นลานใจ
หมายมือ.เจ้า..เขย่าโยน..ดั่ง.โหนรุ้ง
จดปลายทุ่ง..พุ่งละลิ่ว..วะหวิวไสว
คว้ากลีบหมอก..ระลอกนวล..มวลละไม
มาคลุมครอบ..รอบ.หทัย..ในจินตนา
แล้วสัมผัส..รสน้ำค้าง..พร่างเกร็ดเผาะ
ที่.ย้อยเหยาะ..หยดเย็น..เหนือเส้นหญ้า
ดั่ง.อิ่มปลื้ม..ดื่ม.สม..นม.มารดา
เสมอทิพย์..สารท.กระยา..เทวาลัย
เพื่อ.ตื่นรู้..ตรู่รุ่ง..แห่งทุ่งท่าม
สดับเสียง..เลื่อนลาม..ร่องน้ำไหล
และรับเสียง..โบกพลิก..ริกริกใบ
คราวหม่นไม้..ระบายไคล..ให้.คบคา
ครั้นเติบใหญ่..จงใฝ่ธรรม..ประจำจิต
เถอะ.สถิตย์..ในความนิ่ง..อหิงสา
เมื่อเติบใหญ่..อย่าริเด่น..เป็นโจรา
ให้รู้.ศักดิ์...รักวงศ์ศา..สง่างาม
ให้รู้ค่า..แห่งคน..ผองชนเชื้อ
ให้เจ้าเอื้อ..กับ.แอก..ที่แบกหาม
ให้ศีลธรรม..ย้ำโยง..ทุกโมงยาม
ให้ต่อเติม..เสริมตาม..คุณความดี....ฯฯ.๚ะ๛
-------------------------
คือ.เสียงคลอ..ห่อคลุม..ส่ง.มุมผ้า
กับ.บทสวด..บูชา..พระชินสีห์
กล่อมร่างหนึ่ง..ซึ่งลาลับ..ดับชีวี
ในนามบุตร..กุมารี..ที่.กองฟอน....ฯฯ.๚ะ๛
( กล่อม.มารดา..บนสถาน..ลานพิธี )
( ให้.ล่วงสู่..สุขาวดี..ที่.กองฟอน....ฯฯ.๚ะ๛ )
------------------------------
"ปางสีฝุ่น"
ใครกล่อม.เรา.กล่อมใคร
ด้วยเพลงใด.กันเล่า.เจ้า.เอย....( ๘ กรกฎาคม ๒๕๕๒ )
* ( ในวรรคหนึ่ง..จากบทเพลงกล่อมลูก โบราณ ของทางภาคอิสาน )
