ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ming]

 กลับไปมองทางเก่าที่ผ่านมา
เหมือนไร้ค่าเมื่อไร้เธออยู่ตรงนั้น
คงได้แค่นั่งเพ้อทุกคืนวัน
ตอนนี้มีแค่ฉันที่มองมา

[สุภาพบุรุษทรชน]

..ที่เก่า..
..แค่คำนี้ก็ทำให้ฉันรู้สึกเหงาได้ขนาดนี้..
..จะคิดถึงทำไมนะ..สำหรับคนที่เขาไม่ใยดี..
..ห่างหายไปเป็นปี..แต่ทุกวันนี้ฉันยังกลับมาตรงที่เดิม..

..ไม่เหมือนเก่า..
..ความรู้สึกอ้างว้างบางเบาแบบเหงาลึก..
..เปลี่ยนแปลงไปบ้างแล้ว..บางความรู้สึก..
..แต่ไม่รู้ว่าทำไมในส่วนที่ลึก-ลึก..มันยังนึกถึงเธอ..

 .....................................................

[แมวเหมียว]

ที่เก่า ยามนี้เหงาเสียจริง
ถูกทอดทิ้งปล่อยรักให้เป็นร้าง
ไม่เหมือนเดิม ยามนี้ใจฉันว่าง
อยู่เดียวดายอ้างว้างเพราะขาดเธอ

ที่เก่า ยามนี้เศร้าโศกแสน
มันขาดแคลนความรักอยู่เสมอ
ปัจจุบันฉันเฝ้าหลงละเมอ
รอให้เธอกลับมาหาตรงที่เดิม...

[จีราวัฒน์]

ที่เก่า..ไม่เหมือนเก่า
หรือขาดเขาเจ้าสำราญ..สานจิตใส
มาคนเดียว...เปลี่ยนหัว..สุดหัวใจ
อยากให้คน- ไกลมา รับขวัญที

อยากจะเห็นที่เก่า..ที่เหมือนเก่า
ไม่ต้องเศร้า...เคล้าน้ำตา..พาสุขขี
อยากได้เธอ...มานั่งกอด..ที่นาที
มาตรงที่  ที่เก่า  ที่เหมือนเดิม

[ดิษฐา]

ที่เก่า ไม่เหมือนเก่า
ที่ที่มีเพียง ภาพเงาเก่าสะท้อน
ณ ตรงนี้ มีหยดน้ำตา แห่งอาวรณ์
ใจสะท้อน ภาพลา มาเหยียบใจ

แม้จะเป็นที่เดิม
ที่.ที่เคยสดชื่น เคยสดใส
แต่เหลียวมอง ยามนี้ ไร้แสงใด
กลายมืดมน ทุกสิ่งรอบกาย ดับลง

[เมษายน]

หากรอบกาย ดับลง ไร้แสงส่อง
ไม่มาลอง แสงใจ พาไสว
ให้หัวใจ นำพา กวัดแกวงไกว
แสงส่องไสว นำพา พบหนทาง

หากที่เก่า ไร้คนเก่า ที่เข้าใจ
ก็ลองไป ย้อนอดีต ที่เรืองราง
นึงภาพสุข เหมือนตะวัน ยามรุ่งสาง
ใจนำทาง สู่อดีตเก่า ที่คุ้นเคย

[ระนาดเอก]

๐ ภาพเก้าอี้ตัวเก่าที่เงาทอด
รับกับยอดไม้โบกลมโยกไหว
วันนี้เสียงนกร้องยังก้องไป
ภาพไม่ไกลวันนั้นมีฉันเธอ

๐ เพียงแต่ขาดหัวใจอีกกายหนึ่ง
ที่เคยซึ้งข้างกันปันเสนอ
มีอ้อมแขนโอบไว้ใคร่ปรนเปรอ
ให้หลงเพ้อคิดถึงซึ่งที่เดิม..

 

[ดาวระดา]

ใต้ร่มมะเดื่อเหลือรอยเพียงคอยคิด
ใต้ร่มจิตฤทธิ์จางเหลือห่างเหิน
ณ แห่งนี้ที่เราเข้ามาเดิน
ชมลูกไม้ใหญ่เพลินเจริญตา

มะเดื่อหนอยังพอมีลูกดก
แม้อาจตกร่วงดินสิ้นเสน่หา
ภาพอย่างนี้คลี่เผยเลยเวลา
เยือนอีกคราสัญญาเก่าเน่าไปแล้ว

[บ่าวยศ เห่อกรุง]

กลับมาที่เดิม..อีกครั้ง
มารื้อฟื้นภาพความหลัง ที่ยังไม่จางหาย
นั่งอยู่ตรงรอยเก่า ที่คำว่า "เรา" ถูกทำลาย
อยู่ลำพังกับความเดียวดาย ที่ดูคล้ายๆ เหมือนตายทั้งเป็น

และวันนี้ฉันกลับมาที่เก่า...
แต่ไม่ได้มาด้วยความรู้สึกเหงา อย่างที่เคยเห็น
วันนี้ฉันเปลี่ยนไป ล้างอดีตในใจให้กระเด็น
ไม่เหมือนเก่าแล้วที่เคยเป็น เปลี่ยนไปดั่งเช่นวันเวลา

ที่เก่า..ไม่เหมือนเก่า
ที่เดิมของเรา แต่ไร้ซึ่งความเหงา ความเหว่ว้า
กลับมาที่เดิมอีกครั้ง.. ไม่มีความหลัง ไม่มีน้ำตา
ยิ้มได้แล้วกับเรื่องที่ผ่านมา ทุกๆ หยดน้ำตาคือบทเรียน

 

[สายใย]

ณ บ้านกลอนแห่งนี้คือที่เก่า
ครั้งแรกเข้ามาใหม่ใจเสิบสาน
ส่งสุนทรวอนเว้าเยาวมาลย์
เธอได้อ่านคงเอียนเวียนวนไป

ผิดกับเราเห็นเขานิ่งยิ่งสนุก
ทั้งล้อรุกบุกย้ำทำเผยไต๋
เขาแกล้งหลอกหยอกล้อเพียงล่อใจ
ก็หลงไหลใฝ่ฝันถึงขั้น.....รัก

กุหลาบแดงแกล้งบานให้หวานชื่น
แล้วคลายคืนขื่นขมระทมหนัก
ที่เก่าไม่เหมือนเก่าจึงเศร้านัก
ขอหยุดพักรักไว้กับใจตัว

[psam]

...ที่เก่า..ไม่เหมือนเก่า
เพราะไร้เงา..คนดี..ที่เคยชื่น
เหลือแค่เพียง..ความทรงจำ..อันขมขื่น
สุดกล้ำกลืน..เธอลืม..คำสัญญา
..ที่เก่า..ไม่เหมือนเก่า
เหลือเพียงเรา..ที่ยังเฝ้าคิดถึง
กาลเวลาผันผ่าน..ยังตราตรึง
สุดคิดถึง..กับอดีต..ที่ผ่านมา