ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปาระ]

แม่โกหกผม 8 ครั้งในชีวิต

> 1. เรื่องเริ่มขึ้นตอนเมื่อผมเป็นเด็ก ๆ ผมเกิดในครอบครัวยากจน ครอบครัวของเราจนมากจนต้องอดข้าวบ่อย ๆ
เมื่อไหร่ก็ตามเมื่อถึงเวลากินข้าว...แม่จะแบ่งข้าวมาให้ผมเพิ่มขึ้นอีกพร้อมทั้งพูดว่า "ลูกต้องกินข้าวเพิ่มขึ้นนะ...
ส่วนแม่ไม่ค่อยหิว"นี้เป็นครั้งแรกที่แม่โกหกผม
> 2. เมื่อผมเติบโตขึ้น คุณแม่เพียรพยายามหาเวลาว่างไปตกปลาในแม่น้ำ เพื่อว่าผมจะได้กินอาหารที่มีประโยชน์
ต่อการเจริญเติบโตของผม แม่ต้มปลาที่ตกมาได้ทำเป็นซุปให้ผมกิน ในขณะที่ผมกินแกงต้มปลา..แม่จะนั่งข้าง ๆผม
แทะกินเศษเนื้อปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลา หลังจากที่ผมได้กินเนื้อปลาไปแล้ว ผมรู้สึกตื้นตันใจมาก..ผมพยายามแบ่ง
เนื้อปลาให้แม่ แต่แม่ปฎิเสธทันควัน พร้อมกับกล่าวว่า"ลูกกินเถอะ...แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้อปลา"นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่แม่โกหกผม
> 3. เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม เราต้องใช้เงินเพิ่มมากขึ้น แม่ต้องหารายได้พิเศษด้วยการรับงานเล็กๆน้อยจากโรงงาน
มาทำที่บ้าน บางครั้งผมตื่นขึ้นมาตอนตี 1 หรือตี 2...ผมยังเห็นแม่กำลังทำงาน "แม่ครับ...นอนเถอะครับ มันดึกมากแล้ว
พรุ่งนี้แม่ต้องไปทำงานอีก"แม่ยิ้มกับผมและพูดว่า "ลูกนอนต่อก่อนนะ...แม่ยังไม่เหนื่อย...นอนไม่หลับ" ครั้งที่ 3
แล้วที่แม่โกหกผม
> 4. ตอนเมื่อใกล้จบชั้นมัธยม ผมต้องไปสอบเป็นวันสุดท้ายแม่อุตส่าห์หยุดงานไปเป็นเพื่อนและเพื่อเป็นกำลังใจให้ผม
มันเป็นวันที่แดดร้อนมากๆ...แม่ต้องรอผมอยู่หลายชั่วโมง เมื่อผมทำข้อสอบเสร็จ...รีบออกมาหาแม่ เห็นแม่ผมมีเหงื่อออก
ท่วมตัว..แต่ท่านกลับรินน้ำเย็นที่เตรียมมาให้ผมดื่ม ผมเห็นแม่รู้สึกเหนื่อยและร้อนจึงขอให้แม่ดื่มน้ำก่อน แม่พูดขึ้นว่า
"ลูกดื่มเถอะ....แม่ยังไม่กระหายน้ำ" นั่นเป็นครั้งที่ 4ที่แม่โกหกผม
> 5. หลังจากที่พ่อผมล้มป่วยและเสียชีวิต คุณแม่ที่น่าสงสารต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อหารายได้มาจุนเจือครอบครัว แต่ก็
ยังไม่ค่อยเพียงพอไม่ว่าคุณแม่จะพยายามมากขึ้นเพียงไร คุณลุงที่อยู่ข้างๆบ้าน ท่านเป็นคนดีพยายามมาช่วยเหลือ
ครอบครัวเราเสมอ....เช่นซ่อมแซมบ้านที่ผุพัง..ฯลฯเพื่อนบ้านเห็นครอบครัวลำบากมากก็แนะนำให้แม่แต่งงานใหม่
แต่แม่ยืนกรานไม่เห็นด้วย แม่พูดกับผมว่า"แม่มีลูกอยู่ทั้งคน...แม่ไม่ต้องความรักอีก" แม่โกหกผมเป็นครั้งที่5 แล้ว
 
> 6. ในที่สุดผมก็เรียนจบและมีงานทำ ผมอยากให้แม่ซึ่งตรากตรำทำงานหนักมาตลอดได้พักผ่อนบ้าง แต่แม่ไม่ยอม.....
กลับไปตลาดทุกเช้า ขายผักที่หามาได้เพื่อเลี้ยงชีพ ทั้งๆที่ผมพยายามส่งเงินมาให้แม่(ผมต้องไปทำงานในเมืองที่ห่างไกล)
แม่ผมไม่ค่อยยอมรับเงินผม..บางครั้งยังส่งเงินกลับคืนให้ผมอีก แม่พูดกับผมว่า"แม่มีเงินพอใช้แล้ว...ลูกควรเก็บเงินไว้สร้างฐานะ
"แม่โกหกผมเป็นครั้งที่6

> 7. เพื่ออนาคตที่ก้าวหน้า..ผมตัดสินใจเรียนต่อปริญญาโทษ้วยทุนของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงในอเมริกา เมื่อผมเรียนจบ
ก็ได้งานทำที่นั่นและมีเงินเดือนค่อนข้างสูง เมื่อทำงานไปได้สักพัก...ผมอยากให้แม่ผมมาอยู่กับผมที่อเมริกา เพื่อว่าแม่จะ
ได้หยุดทำงาน...พักผ่อนให้สบายในบั้นปลายของชีวิต แต่แม่ผมไม่อยากรบกวนผม...บอกผมว่า
"แม่ไม่คุ้นเคยกับชีวิตต่างแดน"ครั้งที่ 7 แล้วซินะที่แม่โกหกผม
> 8. เมื่อแม่แก่ตัวลงไปเรื่อยๆ..ในที่สุดแม่ก็เป็นมะเร็งและต้องเข้ารับการผ่าตัดที่โรงพยาบาล ผมลางานแล้วรีบบิน
กลับมาหาแม่สุดที่รักทันที แม่ผมนอนพักฟื้นอยู่บนเตียง เมื่อผมไปถึง น้ำตาผมไหลอาบแก้มเมื่อเห็นแม่ซึ่งผ่ายผอม
และดูทรุดโทรมลงอย่างมาก แม่รู้สึกดีใจมากที่เห็นผม....พยายามยิ้มอย่างสดชื่นด้วยความลำบาก ผมรู้ดีว่าแม่ได้ฝืน
ความเจ็บปวดรวดร้าวอย่างสุดฝืนจากโรคมะเร็งร้ายที่ลามไปทั่วทั้งตัว ผมโอบกอดแม่พร้อมกับร้องไห้ด้วยความสงสาร
หัวใจผมในขณะนั้นเศร้าหมองและเจ็บปวดอย่างที่สุด แม่พยายามปลอบผมด้วยเสียงที่แหบพร่าและสั่นเครือ
"ลูกรักของแม่...เห็นหน้าลูก แม่ไม่รู้สึกเจ็บแล้ว"นี่เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โกหก และเป็นครั้งสุดท้ายจริงๆ ในชีวิตของแม่ที่โกหกผม

> แม่ที่ผมรักมาตลอดชีวิตได้ปิดตาลงและจากผมไปอย่างไม่มีวันกลับ และไม่มีโอกาสโกหกผมอีกแล้ว
> แม่จ๋า .... แม่มีบุญคุณต่อฉันเหลือเกิน สวรรค์อยู่ใต้ฝ่าเท้าของคุณแม่จริงๆ คุณแม่หลับให้สบายเถิด
ฉันจะเป็นลูกศอลิหฺที่คอยเพิ่มพูนอะมั้ลของคุณแม่ ถึงแม้ฉันไม่ค่อยมีโอกาสตอบแทนบุญคุณแม่ในโลกดุนยาก็ตาม