ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ฤดูหนาว]

                                 อยากจะยิ้มให้ จะทนกับสภาวะใจที่ปวดร้าว
                                       คนดีตอนนี้ฉันอ่อนแอกว่าทุกคราว
                                               ไม่อาจกล่าวถ้อยคำใด
                                 รู้ว่าเขาคงไม่แคร์เท่านี้ฉันก็อ่อนแอแล้วรู้ไหม
                                     ฉันเคยเข้มแข็งและดูแกร่งกว่าใคร ๆ
                                  แต่วันนี้ฉันแกร่งยังไง  จะแกร่งอยู่ได้ไหม
                                                  ถ้าแพ้ใจตัวเอง

[bourana]

ตอนนี้หัวใจเจ็บช้ำ
เหมือนตัวเองกำลังกำเศษแก้วเอาไว้
บีบมันจนเลือดไหล
แต่ก็ยังไม่สามารถปล่อยมันหลุดไปจากมือ

ยึดติดกับความทุกข์
แม้จะฉุกคิดได้ว่าไม่ควรจะยึดถือ
แต่เศษแก้วมันฝังในอยู่ในมือ
คล้าย-คล้ายกับความช้ำที่มันฝังตื้ออยู่ในใจ

แม้จะยังยิ้มได้ในบางครั้ง
แต่ก็เหมือนในมือยังมีเลือดไหล
ยิ้มอย่างอ่อนใจ
และปล่อยให้น้ำตาไหลอย่างอ่อนแรง

[ฤดูหนาว]

                                        เพียงแค่ปลายมือ จะเอื้อมคว้า
                                     แต่ฉันก็ไม่กล้าดึงเธอให้เหมือนเก่า
                            เมื่อความทรงจำบอกย้ำความสัมพันธ์ระหว่างเรา
                           สำหรับเราเป็นเพียงซากความว่างเปล่าของคืนวัน
                      จะรื้อฟื้นอะไรคงไม่ได้ หากสองตาของเธอไร้ความห่วงหา
                                     ฉันคงทำได้แค่เอามือเช็ดน้ำตา
                                แล้วยอมรับว่า ฉันเป็นเพียงแค่สิ่งไร้ค่า
                               อย่าเสียเวลาเพราะคนไร้ค่าอย่างฉันเลย

[No AlonE]

ยิ้มอย่างคนอ่อนแอ ..
ยอมรับความพ่ายแพ้ที่เธอให้
ขอรับทั้งหมดของความปวดใจ
ทิ้งเอาไว้เมื่อนึกถึง "อยากหาเธอ"

เก็บเธอไว้ในกล่องความทรงจำ
เปิดเป็นบางครั้งเมื่อคิดถึง อยู่เสมอ
เธอเป็นคนเดียวที่ทำให้ฉัน นึกละเมอ
แต่ก็ทำได้แค่ฝันแค่เพ้อ "ในจินตนาการ"


------------------------------------------------------

[No AlonE]

เมื่อยิ้มอย่างคนเข็มแข็งไม่ได้ ..
ก็จะยิ้มอย่างคนอ่อนแอ ให้เห็น
เพราะตอนนี้ทำตัวเข็มแข็งไม่เป็น
แต่จะยิ้มให้ใครต่อใครเห็น ..ฉันสบายดี  !

ทั้งที่ต้องฝืนยิ้ม เก็บน้ำตา ..
เก็บแม้ความปวดร้าว แม้กระทั่งวันนี้
ก็ยังยิ้มแบบคนเข็มแข็งไม่ได้เสียที
ได้โปรดเถอะคนดี ..ไม่ต้องมาเห็นใจคนอ่อนแอ !!?*


-----------------------------------

[bourana]

ฝืนยิ้มอย่างอ่อนล้า
ในขณะที่น้ำตาค่อย-ค่อยไหล
ปากบอกว่าไม่เป็นอะไร
แต่หัวใจมันร้าวราน

[bourana]

อยากให้เธอมีความสุขจริง-จริง
แม้จะยอมรับว่าตอนนี้มันเป็นสิ่งที่ทำให้ฉันปวดร้าว
เพราะคนที่เธอรักก็คือเขา
ระหว่างเราไม่มีทางจะเป็นไป

อยากให้เธอมีความสุขนะ
แม้ตอนที่คิดน้ำตายังคงจะรินไหล
แต่มันก็เป็นความรู้สึกจากใจ
ว่าฉันไม่เคยอยากให้เธอทุกข์ตรม

มันอาจเหมือนฉันโกหกเธอ
ถึงจะบอกว่าดีใจด้วยเสมอ..แต่สิ่งที่เธอสัมผัสได้คงเป็นความขื่นขม
ยอมรับนะว่าความรู้สึกภายในใจร้าวระบม
แต่ถ้าเป็นสิ่งที่ทำให้เธอสุขสม..ฉันก็ยินดีที่จะยอมรับความระทมคนเดียว

[น้ำหวาน]

ยิ้มอย่างคนอ่อนเเอ
ยิ้มรับบาดแผลที่เธอให้ไว้
ยิ้มรับกับความผูกพันที่กำลังจะจากไป
ยิ้มรับความทุกข์ใจที่กำลังจะกลับมา

ยิ้มส่งท้ายคนรัก
ยิ้มรับความอกหักหนักหนา
ยิ้มรับความพ่ายแพ้ของเวลา
ยิ้มรับคำลาพร้อมน้ำตาเเห่งอาลัย

[ann]

ไม่ได้ยิ้มอย่างคนอ่อนแอ
ที่เห็นมันเพียงแต่อารมณ์ที่อ่อนไหว
ไม่ต้องถามว่าฉันเป็นอะไร
ก็บอกแล้วงัย  แค่หวั่นไหว  ไปตามอารมณ์

ไม่ต้องห่วงว่าฉันจะมีน้ำตา
เพราะเธอไม่มีค่าขนาดนั้น
เธอก็เหมือนเศษอาหารที่ติดฟัน
ที่ฉันต้องขจัดมันออกไป

[ตะวันฉาย]

....ถึงจะยิ้มอย่างคนอ่อนแอ ในวันที่แพ้พ่าย
หากร่างกาย ยังพอไหว สู้ต่อหนา
หากวันนี้ มีเพื่อน เป็นน้ำตา
โปรดรู้ว่า ในวันหน้า เข้มแข็งพอ...

....ถึงจะยิ้มอย่างคนอ่อนแอ ใช่แพ้พ่าย
ใจยังหมาย ต่อสู้ กับทุกสิ่ง
ในวันนี้ ยังยอมรับ กับความจริง
รับทุกสิ่ง ที่เป็นไป ใช่อ่อนแอ...

[สายใย]

หัวใจเคยเข้มแข็งและแกร่งกร้าว
ต้องมาร้าวรานเร้นเป็นรอยแผล
เพราะเสียรู้เสียหลักรักรังแก
จนอ่อนแอแพ้พ่ายเหนื่อยหน่ายนัก

จะยังคงยิ้มให้จากใจอ่อน
จะไม่อ้อนวอนใครให้คิดหนัก
จะส่งยิ้มพริ้มพรายมาทายทัก
ให้ที่รักสุขล้น..จาก...คนอ่อนแอ…

[Kotchanan]

ร อ ย ยิ้ ม ข อ ง ค น อ่ อ น แ อ
คงมีแค่หยาดน้ำใส ใส
สิ้นเรี่ยวแรงจะฝืนยิ้มให้ใครต่อใคร
แค่ประคองตนให้ยืนได้ ก็ยากเต็มที
...                    ...

ร อ ใ ห้ เ ข้ ม แ ข็ ง ม า ก ขึ้ น สั ก ห น่ อ ย
อาจยิ้มน้อย น้อย  ได้บ่อยกว่านี้
อย่าฝืนให้ฉันยิ้มส่งเธอลาเลย.. คนดี
เพราะแค่หายใจก็ลำบากเหลือที่ ทำอะไรมากกว่านี้ไม่ได้เลย.

[เพรางาย]

พลาดตกลงหลุมความเศร้า
ถนนสายเก่าเปลี่ยนเป็นแปลกหน้า
คนซมซานแขวนบนด้ายความเหว่ว้า
ปรารถนาสิ่งคุ้นตาแต่ไม่มี

เมื่อชีวิตยังต้องเดินทางต่อไป
ปลายทางอยู่ตรงไหนเหมือนคอยแต่จะวิ่งหนี
เมื่อคนที่คิดว่าใช่เดินจากเราไปทุกที
เหลือรอยยิ้มอ่อนแอแค่นี้ที่ยังสามารถใช้ปลอบใจ

[psam]

จะยิ้มอย่างคนอ่อนแอ
แม้หัวใจจะพ่ายแพ้ก็จะฝืน
ยิ้มเอาไว้ให้ความทุกข์นั้นถูกกลืน
เจ็บแค่ไหนก็จะฝืนยิ้มให้เธอ

[Sweft_Life]

จะยิ้มแบบคนอ่อนแอ
หัวใจพ่ายแพ้..อ่อนแอต่อต้านอะไรไม่ไหว
เอะอะ..ก็ทำให้เราร้องให้
อะไรกันนะเจ้าหัวใจ..จะประท้วงอะไรกัน