...ฟั่.น.เ.ฟื.อ.น...
บริบท.ดูเหมือน.จะเลือนพร่า
เหนือกฏเกณฑ์.กติกา.อาญาสวรรค์
สลายคราบ.น้ำตา.เคยจาบัลย์
แค่หลับฝัน.นอนเฝ้า.ข้างเสาไฟ
แทนหริ่งหรีด.กรีด-ก้อง.รัตติกาล
คือเสียงคน.พลุกพล่าน..ฯลฯ.( ไปรยาลใหญ่ )
ข้าฯ.นั่งนับ.ความนิ่ง.สงบนัย
แล้วถือสิทธิ์.หายใจ.กับฝนริน
มิได้อยู่.ในกรอบ.นาฬิกา
กลางกระแส.ปรารถนา.อันบ้าบิ่น..
ข้าฯปลดตรวน.คล้อง-ขัง.พลังชีวิน
ลงนอนทาบ.ระนาบดิน.ถิ่นเดียวกัน
เพื่อปล่อยเยื่อ.วิญญาณ.อย่างเงียบกริบ
ไปดื่มจิบ.เพลง,.,จาก.ปี่พากษ์สวรรค์
ไปเยี่ยมเยือน.ดาวดับ.นับอนันต์
ไปแบ่งปัน.จินตนา.พู้น.ฟ้าไกล
หากในนาม.แห่งเมือง.กระเบื้อง,อิฐ
ข้าฯ.เป็นสิ่ง.มีชีวิต.ที่เคลื่อนไหว
หากในนาม..รัฐถา.ประชาไทย
ข้าฯ.นั้นไซร้.ปรสิต.ของสังคม
เพราะทรงจำ.ที่เหมือน.จะเลือนพร่า
คล้ายวงเข็ม.นาฬิกา.บันทึก.ถม
ปลดปล่อยความ.เหว่ว้า.ในอารมณ์
ไปซบซม.สังขาร..ณ.สะพานลอย
ว่ายอยู่ใน.เวิ้งภวังค์.อลังการณ์
ยินผู้คน.โจษขาน...ฯ.( ไปรยาลน้อย )
เขาว่าข้าฯ.มีเบื้องหลัง.ที่ฝังรอย
ถมทยอย.ค่อยค่อย.บั่น.จนฟั่นเฟือน..ฯฯ
**
( เขาว่าข้าฯ.มีแผลรัก.จำหลักรอย )
( ทบทยอย.บุกบั่น.จนฟั่นเฟือน.....ฯฯ )
-----------------------------------------
"ปางสีฝุ่น."
