ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[จีราวัฒน์]

   ...หัวใจเหว่ว้า...
เมื่อเธอไม่หวนกลับมา...ปลอบขวัญ
ได้แค่เพ้อ...คือถึงเธอ...ทุกคืนวัน
จนหัวใจ...มันสั่น...เกินบรรยาย
  ...เธอคงไม่รู้สินะ...
ว่าคนที่รักเธอ...เค้าเจ็บปวด..แค่ไหน
ไม่มีเลย...ความสุข...มีเพียงทุกข์...ที่ข่มใจ
แบบนี้ใช่ไหม...ที่เธอต้องการ
  ...รู้ไว้นะคนดี...
หัวใจดวงนี้...มันเจ็บ...แทบสลาย
ในเมื่อไม่มีเธอ...อยู่ข้างกาย
แล้วจะให้ฉัน...อยู่ได้..อย่างไรกัน

[bourana]

หัวใจเหว่ว้า
หลับตาแล้วปล่อยให้น้ำตาไหล
ซบหน้านิ่งกับหมอนอย่างอ่อนใจ
เพราะคิดถึงคนไกล..ที่หัวใจแสนห่างกัน

หัวใจเหว่ว้า
ลืมตาตื่นขึ้นมาจากความฝัน
พบความจริงว่าเธอไม่เคยรักกัน
หัวใจมันสั่น..น้ำตาพลันหลั่งริน

[จีราวัฒน์]

...หัวใจเหว่ว้า...
เพระทุกวันเวลา...เธอยังอยู่ในใจฉัน
ตื่นขึ้นมา...อยากเห็นหน้าทุกคืนวัน
แล้วจะให้ฉัน...ทำอย่างไร
...หัวใจเหว่ว้า....
ตื่นขึ้นมา...ไม่เคยสดใส
จะหลับหรือตื่น...นานเพียงใด
ตัวกับใจไม่เคย...จะต่างกัน

[Kotchanan]

...หัวใจเหว่ว้า...
เพราะทุกวันเวลา...เธอยังอยู่ในใจฉัน
ตื่นขึ้นมา...อยากเห็นหน้าทุกคืนวัน
แล้วจะให้ฉัน...ทำอย่างไร

...หัวใจเหว่ว้า....
ตื่นขึ้นมา...ไม่เคยสดใส
จะหลับหรือตื่น...นานเพียงใด
ตัวกับใจไม่เคย...จะต่างกัน.. (เพียงผู้ชาย.ธรรมดา)
....                    .....
...- ตรงข้ามกับคนจากไป -...
คงลบทุกสิ่งจากใจตั้งแต่วันนั้น
คำว่ารัก..เป็นเพียงตัวอักษรสั้น-สั้น
ไม่อาจสร้างความผูกพันให้กับหัวใจ... (กชนันท์)


(ร่วมแจมค่ะน้องไก่..โดนใจประเดิมคะแนนแรกให้เลยค่ะ)

[สายใย]

หัวใจเหว่ว้าหวามตามใจเหงา
ดั่งคว้าเงา มัวหมอง ไม่ผ่องใส
พอแสงดับ ลับเงา ต้องเศร้าใจ
ที่เหลือไว้ คือช้ำ คอยย้ำเตือน

หัวใจที่เหว่ว้าตามหาเขา
เก็บความเหงาห่วงหามาเป็นเพื่อน
เก็บความรักมาฝากกันลืมเลือน
เก็บดาวเกลื่อนท้องฟ้ามากำนัล

[ปาระ]

หัวใจเหว่ว้าวังเวงแวว
เสียงแผ่วๆของความเหงาเข้ามาหา
เสียงสายลมบ่นๆดังตามมา
บอกเพียงว่าว้าเหว่เหงาเศร้าเดียวดาย

[จีราวัฒน์]

...หัวใจเหว่ว้า...
เพราะทุกวันเวลา...เธอยังอยู่ในใจฉัน
ตื่นขึ้นมา...อยากเห็นหน้าทุกคืนวัน
แล้วจะให้ฉัน...ทำอย่างไร

...หัวใจเหว่ว้า....
ตื่นขึ้นมา...ไม่เคยสดใส
จะหลับหรือตื่น...นานเพียงใด
ตัวกับใจไม่เคย...จะต่างกัน.. (เพียงผู้ชาย.ธรรมดา)
....                    .....
...- ตรงข้ามกับคนจากไป -...
คงลบทุกสิ่งจากใจตั้งแต่วันนั้น
คำว่ารัก..เป็นเพียงตัวอักษรสั้น-สั้น
ไม่อาจสร้างความผูกพันให้กับหัวใจ... (กชนันท์)
.... ...... ..... ..... ..... ..... .... .... ..
    -สุดท้ายก็แค่นี้-
  ทำดีกับเธอคงน้อยเกินไป
 เธอจึงเบื่อหน่ายจนผลักใส
 ความผิดครั้งนี้เกินให้อภัย
 โอ้ยาใจใยเจ้ามาลืมกัน
 
  -*-พึ่งตื่นงับพี่ กชนันท์  ขมองอาจยังเบลอๆ แห่ะๆๆ 

[ดิษฐา]

หัวใจเหว่ว้า
นั่งกอดเข่าพร้อมเวลาที่ผ่านพ้น
กับการแอบคิดถึงใคร..บ้างคน
และมีรอยยิ้ม ปะปนความทุกข์ใจ

มองฟ้าในยามค่ำคืน
มีเพียงเสียงหัวใจ สะอื้น หวั่นไหว
ใจระทมเมื่อคราแอบไปรักใคร
แม้เพียงความคิดถึง ยังส่งผ่านไปไม่ได้..ใจทุกข์ระบม

[จีราวัฒน์]

  ชีวิตคนเรา
บางครั้งมันก็เหมือนนิยาย
คนเราทุกคนต่างก็ยิ้มได้..ร้องไห้เป็น

    น้ำตาหลั่งริน..จนชินแก้ม
อาจยิ้มแย้ม..แจ่มใส..ให้ใครเห็น
แต่ข้างในนี่สิ...มีมั้ย..ที่ยิ้มเป็น
ทั้งเช้าเย็น..มีเพียงน้ำตา..เป็นเพื่อนกัน
   
    จะตื่นมากี่ครั้ง..ก็ยังเหมือนเดิม
ไม่มีใคร..มาเติมใจ..ให้ใฝ่ฝัน
อยู่อย่างนี้..เป็นเพื่อนเงา..แอบอายจันทร์
แม้แต่ดวงตะวัน..ยังมีเพื่อน..เป็นเมฆเทา

   ..หัวใจมันเหว่ว้า..
ไม่รู้ว่า..จะมีใคร..มาคลายเหงา
นั่งหน้าคอม..แต่งกลอน..พาใจเศร้า
ใยตัวเรา..ไม่มีใคร..มาเหลียวแล

[Kotchanan]

ความรู้สึกเหว่ว้าถ้าลบง่าย
คงสลายไปนานในกาลก่อน
ที่เป็นอยู่คือรุมเร้าเหงาทุกตอน
ไม่เคยนอนฝันดี..แล้วกี่คืน
....                          ....

เฝ้าแต่นับดาวดวงที่ร่วงตก
คล้ายสาธกกาลเวลาว่าอย่าฝืน
จงบินเดี่ยวเที่ยวท่องล่องแผ่นพื้น
ทะเลคลื่นเหว่ว้า..อาจซาลง...


ทักทายจ้ะน้องไก่...เปลี่ยนชื่อใหม่หาไม่เจอน่ะค่ะ..

[ปาระ]

กชนันท์เหว่ว้าหัวใจเปลี่ยว
หันเหียนเลี้ยวหารักใช่ไหมหนา
ไม่อยากเดี่ยวบินว่อนร่อนไปมา
คงอยากหาคู่ครองมารองใจ

[Kotchanan]

กชนันท์เหว่ว้าหัวใจเปลี่ยว
หันเหียนเลี้ยวหารักใช่ไหมหนา
ไม่อยากเดี่ยวบินว่อนร่อนไปมา
คงอยากหาคู่ครองมารองใจ... (ฮกหลง)

ท่านฮกหลงรู้ใจไป๋เห๋อฮัว
หาใช่ตามเดามั่ว..ชัวว์ใช่ไหม
มังกรหนุ่มรูปงาม..ข้ามฟ้าไกล
ผงาดอยู่คู่กลอนไทยเหงาไหมเอย.... (ไป๋เห๋อฮัว ...ดอกบัวสีขาว)

ทักทายท่านฮกหลงค่ะ...

[╰☆╮สุดสายป่าน มะขามเปียก♡ﾟﾟ･｡εїз]

เหมือนชิ้นส่วนถูกฉุดหลุดกระชาก

แล้วยังฝากแผลไว้ในใจดวงนี้

มันไม่หายเป็นตราช้ำชั่วชีวี

คงจะดีถ้ามีคนมาดูใจ

โดนคนทำให้ช้ำกร้ำเหลือแสน

โดนดูแคลนไม่น่าพิศมัย

แสนเปล่าเปลี่ยวเหว่าว้าในหัวใจ

ไม่มีใครปลอบใจเลยสักคน

...

[จีราวัฒน์]

     หัวใจใครจะเหงาผมไม่รู้
แต่ผมขออยู่คู่กายท่านไม่ห่างหาย
แม้ยามใดใจท่านนั้นมีใคร
โปรดอย่าได้ลืมกันบ้านกลอนไทย

    แม้เวลาอาจผ่านไป
แต่หัวใจเราผองมองสดใส
แม้วันนี้จะมีทุกข์หรือสุขประการใด
เราจะแบ่งปันกันใช่ไหม
......ด้วยรักอย่างสุดใจ...ไก่จีราฯ


   -*-*-*-โทษทีครับไม่ได้เข้ามานาน..ไม่ค่อยสบายอ่าพึ่งออกจาก ร.บ.-*-*-*-*-

[Kotchanan]

                                                                                                           
                                                                                       

อะไรอะไรที่เคยมองว่าสวยงาม
ตอนนี้มีเพียงคำถามและความหลัง
ตอบได้ไหม? ให้หัวใจพอมีกำลัง
ว่าทุกครั้ง..ยังคิดถึงกันเหมือนเดิม
                                 ....
ความรักไม่เคยลงตัว
หรือในหัวใจเธอมีใครเข้ามาเสริม
ความรู้สึกเก่า-เก่าไม่เคยถูกต่อเติม
คนเดิมเดิมจึงถูกเพิ่มด้วยน้ำตา
...                              ....
...- หัวใจจึงเหว่ว้า -...
ยิ่งคว้ายิ่งไขว่..ดูเหมือนยิ่งไกลเกินตามหา
บอกกันได้ไหมว่าคืออะไรที่ผ่านมา
หรือเป็นเพียงคนฆ่าเวลาไปวัน-วัน
...                           ...

**..อ้าว..เป็นทหารเหรอไปรบมา?...แวะมาร่วมแจมค่ะ..

[จีราวัฒน์]

   ถ้าเป็นได้ก็อยากเป็น
จะได้ไม่เห็นภาพบาดตา
เพียงเหลียวมองแป๊ปเดียวใจก็เสื่อมชา
แล้วน้ำตาก็พลันร่วงลงดิน

  เป็นทหารรับใช้ชีวิตชาติ
ขอลาขาดรักเจ้าเฝ้าถวิล
รักเจ้าแล้วใจข้ามันตกดิน
แล้วยุพิณก็เดินมาเหยียบมัน

     ...เป็นโรคกระเพาะง่ะ...เลยไปนอนกับ พยาบาลมา *0*  555+ ดูแลอย่างดี กินเกลือ 4 กระปุก อิ่มเลยครับพี่น้อง

[Kotchanan]

องอาจ ชาติทหาร ย่อมหาญกล้า
ลึกลึก อาจเหว่ว้า ก็เป็นได้
นอนกลางดิน กินกลางทราย ในดงไพร
ผวยน้ำค้าง ห่มใจ..อุ่นใดนา
                             ....
ยุพินใดเหยียบย่ำ..ขยำขยี้
เก็บหัวใจดีดีไว้เถิดหนา
โรคกระเพาะน้องไก่หาหมอมา
มิได้รักษาใจไปด้วยฤา?


***แต่งกลอนเพราะดีนะคะ...เลยแวะมาแซวน้องไก่อีกรอบค่ะ..

[จีราวัฒน์]

    แผลนอกกายในกาย..หมั่นเยียวยา..มันก็หาย
แต่แผลใจ..ใครเล่า...เฝ้ารักษา
ทำคนเดียวไม่ได้..แม้มียา
เพียงเพียงคน..เดินแวะมา..รักษามัน

   แผลใจผม..คนนี้..มีหลายแผล
อาจเกินแก้..ก็ได้..ใครจะสานฝัน
หัวใจนี้..ดวงนี้..อาจหมดพลัง
มันอาจพังทลาย..กลายเป็นดิน..สิ้นราคา

.....................................................

[จีราวัฒน์]

    อันแผลใด ไหนเล่า จะเท่าใจ
ที่โดนเธอ  ทำลาย  จนหม่นหมอง
รักเธอแล้ว  กลับโดน  ทิ้งลงคลอง
ไม่เคยมอง  เมินมา  แม้ปลายตา

     รังเกียจกันมากเลยเหรอ
หรือว่าเธอ  ไม่เคยยคิด  จะหวนหา
ความรักของเธอ  หมาอาจเมิน  ถ้ามองมา
แล้วจะรู้ ว่าการถูกทิ้ง  มันเป็นยังงัย

    ไม่ต้องกลับหวนคืนนะ
เพียงแค่ขอเวลา  ลบภาพเธอ  จนมันหาย
อย่ากลับมาอีกเลยนะ  คนหลายใจ
ไม่รัก ก็อย่ามาทักทายกัน  มันยิ่งดี

[Kotchanan]

บ้านกลอนไทย เพื่อนพี่ ที่ดีเยอะ
เข้ามาเจอะ เจอกัน นะน้องหนา
แม้นตัวพี่ นี้แย่ แก่ชรา
อีกนัยน์ตา ฝ้าฟาง ยังเยี่ยมเยือน

แผลในอก ฟกช้ำ แม้ย่ำแย่
ก็เพียงแต่ การกระทำ ย้ำเชือดเฉือน
อยากจะยก บุตรี แม่ศรีเรือน
ให้เป็นเพื่อน ก็เศร้า..เพราะเจ่าคาน. 

    ****         ****