ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มานพ]

เพียงหมางเมิน...เดินเห็นทาง...พรางแววตา
เส้นทางล้า...น้ำตารื้น...ฝืนมองเห็น
เส้นทางรัก...หนักแน่นภัก...รักกระเซ็น
ความเยียบเย็น...ว่าเฉกเช่น...ไม่เห็นทาง

คำว่ารัก...ที่หักใจ...ในวันนี้
ทุกนาที...ที่มองหา...พาลาร้าง
เหลือเพียงใจ...ในนาที...ที่ปล่อยวาง
เมื่อรักห่าง...ทางรักลวง...ดวงใจตน

คำๆนี้...ที่มอบให้..ในวันวาน
ถ้อยคำหวาน...ผ่านยลยิน...สิ้นสับสน
กลหัวใจ...ไร้อื่นใด...ใครบางคน
รักท่วมท้น...คนหนอคน...กลทั้งเพ

คำว่ารัก...อกหักแล้ว...แผ่วแล้วนี่
ร้ายหรือดี...ที่ยิ้มร่า...พาสนเท่ห์
เมื่อน้ำตา...พาเหนื่อยล้า...พารวนเร
รักหันเห...เรรวนใจ...ในถ้อยคำ(เปลวเทียนเปลี่ยนสี)

คำว่ารัก หักใจ ในวันนี้
ทุกนาที มองหา อย่าถลำ
มีเพียงใจ ด้วยรัก ขอให้จำ
ทุกถ้อยคำ รักแท้ รักแน่นอน

คำๆนี้ มอบให้ แด่คนดี
ในวันที่ พบน้อง มองสะท้อน
ด้วจิตใจ หลงใหล และอาวรณ์
อยากจะอ้อน ก็ไม่กล้า กลัวจะอาย

คำว่ารัก พี่รับรอง ไม่อกหัก
เพราะว่ารัก ของพี่ มีความหมาย
ขอบอกน้อง ว่ารัก ไม่สลาย
รักของชาย ขอบอก ไม่หลอกลวง(พี่มานพ)

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

รักไม่ลวง...ห่วงไม่หลอก...บอกเชื่อมั่น
เป็นนิรันดร์...สัญญาหมาย...หน่ายแหนงหนี
มีอยู่หรือ...คือคำรัก...อย่างวจี
เอ่ยคำนี้....ที่พี่เพ้อ...เสนอมา

ไม่ใช่เคือง...เรื่องง่ายๆ...ผู้ชายแสร้ง
ทำง๊องแง๊ง...แปลงกายมา...เทวดานี่หว่า
้เป็นคนดี...ที่ฝันหา...ฟ้านำพา
อยากไถ่ถาม...โชคชะตา....ว่าอย่างไร?

คำว่ารัก...น่ะรักแน่..แท้ก็เชื่อ
เหมือนยาเบื่อ...เชื่อนานไป...ใจอ่อนไหว
ก็พี่รัก...แต่ไม่ภักดิ์....รักหายไป
แบ่งใจไป...ใครต่อใคร..ไร้ล่องลอย

ูพูดมากไป...ใจก็เจ็บ...เก็บไปฝัน
อยากพบเจอ...คนสำคัญ...คนนั้นหน่อย
แต่ก็หวั่น..พลันลืมตา...มายาคล้อย
ก็หุดดลอย...ค่อยๆจาง...ห่างความดี

[มานพ]

รักไม่ลวง...ห่วงไม่หลอก...บอกเชื่อมั่น
เป็นนิรันดร์...สัญญาหมาย...หน่ายแหนงหนี
มีอยู่หรือ...คือคำรัก...อย่างวจี
เอ่ยคำนี้....ที่พี่เพ้อ...เสนอมา

ไม่ใช่เคือง...เรื่องง่ายๆ...ผู้ชายแสร้ง
ทำง๊องแง๊ง...แปลงกายมา...เทวดานี่หว่า
เป็นคนดี...ที่ฝันหา...ฟ้านำพา
อยากไถ่ถาม...โชคชะตา....ว่าอย่างไร?

คำว่ารัก...น่ะรักแน่..แท้ก็เชื่อ
เหมือนยาเบื่อ...เชื่อนานไป...ใจอ่อนไหว
ก็พี่รัก...แต่ไม่ภักดิ์....รักหายไป
แบ่งใจไป...ใครต่อใคร..ไร้ล่องลอย

พูดมากไป...ใจก็เจ็บ...เก็บไปฝัน
อยากพบเจอ...คนสำคัญ...คนนั้นหน่อย
แต่ก็หวั่น..พลันลืมตา...มายาคล้อย
ก็หลุดลอย...ค่อยๆจาง...ห่างความดี(เปลียวเทียน)

รักไม่ลวง ไม่หลอก บอกทรามชื่น
อย่าขมขื่น ตรอมใจ จนหน่ายหนี
ยังมีอยู่ คำรัก และภักดี
เอ่ยคำนี้ ที่พี่เพ้อ เสนอมา

ไม่ใช่แกล้ง เรื่องง่ายง่าย ใช่พี่เคือง
เรื่องของเรื่อง คือรัก แล้วนี่หว่า
เป็นคนสวย สุดซึ้ง ดูตรึงตา
ปรารถนา เคียงคู่ อยู่เคียงใจ?

คำว่ารัก รักแน่ แม้ไม่เชื่อ
แม่บุญเหลือ เชื่อหน่อย จะได้ไหม
ก็พี่รัก และภักดิ์ มากกว่าใคร
ในหัวใจ มีแต่น้อง ใช่ล่องลอย

จงรับรู้ ด้วยหนา ว่าสำคัญ
เก็บไปฝัน ในภวังค์ ครั้งละหน่อย
ตื่นลืมตา มองหา ตาละห้อย
กลัวหลุดลอย จากพี่ ที่รักเอย(มานพ)

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

รักน้อยๆ..ค่อยๆรัก...ภักดีมั่น
คำพี่นั้น...อย่างมั่นใจ...นัยยะแฝง
ใช่ว่ากลัว...เงาสลัว...มัวแสดง
หรือกลั่นแกล้ง...แสร้งมายา...น่ารักตาย!!!

แต่คำรัก...ก็เชื่อนัก..ว่ารักแน่
จะผันแปร...แลเขียนอื่น...ฝืนไม่หงาย
เป็นภาษา...ว่ากันมา...ว่างมงาย
รักแล้วหน่าย...ตายแล้วเปลี่ยน...จนเอียนใจ

คำว่ารัก...ที่ทักทาย..หมายสื่อสาร
ได้พบผ่าน...สารส่งถึง...หนึ่งคำไหน
แม้ดูซึ้ง...แต่ไม่ถึง..ครึ่งของใจ
เพราะแหลกไป...เพราะใช้ใจ..ไปเชื่อจริง

หากเพียงเอ่ย...ก็เผยรู้...ดูเวลา
จริงดั่งว่า...อย่าหวั่นใด...ใครจะนิ่ง
หากรักแน่..แท้ดั่งคำ....นำความจริง
สรรพสิ่ง...จริงไม่ตาย...หมายจีรัง

[piangfan]

เธอไม่รักก็อย่าหลอกบอกให้รู้   
ว่าโฉมตรูไม่รักไม่สงสาร
ฉันจะไม่มาทำให้รำคาญ         
คงซมซานจากไปให้ไกลตา

อย่าเสแสร้งแกล้งรักให้หนักอก   
อย่าวิตกกังวลไปเลยหนา
คงไม่ตายเมื่อไม่รักหักใจลา     
บายดีกว่าถูกเธอนี้ขยี้ใจ

 

สวัสดีทุกๆท่านค่ะ แวะมาแจมค่ะ
แป่ว!! อ้าว!!ลุงมานพล่องหนค่ะ

 

ขอบคุณค่ะ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

คงไม่ขอ..รอนาที...ไม่มีรัก
รอเวลา...คว้าอกหัก...รักห่างหาย
คงไม่ขอ...รอให้ใจ...พังทลาย
คำว่ารัก...รักร้ายๆ...หน่ายเกินรอ

คงไม่มี...วินาที...ที่เจ็บปวด
และหัวใจ...แสนร้าวรวด...ปวดร้าวท้อ
โอ้หัวใจ..หากต้องใช้...ให้เกินพอ
ก็ไม่ขอ...รอเชื่อใจ...ใครสักคน

[ระนาดเอก]

๐ ฉันขอเธอร้อยหนจนเธอเบื่อ
แล้วตัดเยื่อเดินจากหากคือผล
เป็นคำที่ฉันเฝ้าราวจำนน
จนอาจบ่นขอไปจากใจเธอ

๐ ก็คือรักคำนี้ที่อยากได้
แต่ก็ไกลและห่างอย่างเสมอ
เธออาจไม่สนจิตคิดปรนเปรอ
แต่คนเซ่อคนนี้ที่ต้องการ..

 

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

หากต้องการ...เพียงรักหวาน...น้ำตาลหยด
ไม่มีลด....หมดคำรัก....หนักแน่นหวาน
ไม่คาดหวัง..ใจจะพัง..ชังร้าวราน
ไม่ขอผ่าน....กาลรักเรา...ให้เศร้าใจ

คำว่ารัก...ที่ภักดี...ที่เธอเอ่ย
ใจชาเฉย...เคยคุ้นนัก...รักอ่อนไหว
อยากจะห่าง...จางความรัก...ที่ปักใจ
อยากหอบไกล...ใจตนเอง...เก่งไม่พอ

ฉันไม่สน...หรือไม่ทน....คนอย่างฉัน
ชีวิตหวั่น...รั้นจะหนี...ที่วอนขอ
ฉันคนนี้...ที่ไม่ดี...ดีไม่พอ
หรือเธอท้อ...ที่จะรอ...ขอดูใจ

[มานพ]

..
รักน้อยๆ..ค่อยๆรัก...ภักดีมั่น
คำพี่นั้น...อย่างมั่นใจ...นัยยะแฝง
ใช่ว่ากลัว...เงาสลัว...มัวแสดง
หรือกลั่นแกล้ง...แสร้งมายา...น่ารักตาย!!!

แต่คำรัก...ก็เชื่อนัก..ว่ารักแน่
จะผันแปร...แลเขียนอื่น...ฝืนไม่หงาย
เป็นภาษา...ว่ากันมา...ว่างมงาย
รักแล้วหน่าย...ตายแล้วเปลี่ยน...จนเอียนใจ

คำว่ารัก...ที่ทักทาย..หมายสื่อสาร
ได้พบผ่าน...สารส่งถึง...หนึ่งคำไหน
แม้ดูซึ้ง...แต่ไม่ถึง..ครึ่งของใจ
เพราะแหลกไป...เพราะใช้ใจ..ไปเชื่อจริง

หากเพียงเอ่ย...ก็เผยรู้...ดูเวลา
จริงดั่งว่า...อย่าหวั่นใด...ใครจะนิ่ง
หากรักแน่..แท้ดั่งคำ....นำความจริง
สรรพสิ่ง...จริงไม่ตาย...หมายจีรัง(เปลวเทียน)

คำว่ารักที่ทายทักเพราะรักแน่
ไม่เปลี่ยนแปรผันไปใจยังฝัง
พี่รักน้องยังต้องเฝ้าระวัง
กลัวจะนั่นกอดเข่าเศร้าในทรวง

หากเพียงน้องบอกพี่นี้สักหน่อย
จะได้คอยเข้าใจไม่หึงหวง
อันความรักหนักหนากว่าทั้งปวง
เหมือนมีบ่วงผูกไว้ด้วยใจเธอ(พี่นพ)
 

[มานพ]

เธอไม่รักก็อย่าหลอกบอกให้รู้   
ว่าโฉมตรูไม่รักไม่สงสาร
ฉันจะไม่มาทำให้รำคาญ         
คงซมซานจากไปให้ไกลตา

อย่าเสแสร้งแกล้งรักให้หนักอก   
อย่าวิตกกังวลไปเลยหนา
คงไม่ตายเมื่อไม่รักหักใจลา     
บายดีกว่าถูกเธอนี้ขยี้ใจ(เพียงฝัน)


มาน้อยใจใยน้องมาร้องทัก
เรื่องความรักใครลวงหลอกบอกได้ไหม
มาเศร้าโศกแบบนี้พี่ห่วงใย
ดูทำได้ใครหนาช่างมาทำ

พี่บอกแล้วให้หนูอยู่กับพี่
บอกคนดีก็ดื้อนะมาถลำ
บอกเท่าไหร่น้องพี่ไม่มีจำ
บอกซ้ำซ้ำว่ารักปักดวงใจ(พี่นพ)
 

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

เป็นดั่งบ่วง...ถ่วงดวงใจ..ให้หนักหนา
และสาหัส...ตัดปัญญา...มาเสนอ
เป็นคำรัก...ที่ทึกทัก..รักละเมอ
คำพร่ำเพ้อ....เผลอเชื่อมั่น...รั้นจะครอง

เหตุอันใด...เมื่อเชื่อใจ...ไฝ่รักมั่น
ต้องนิรันดร์...เพียงฉันเธอ...เสมอสอง
ต้องหึงหวง...บ่วงอารมณ์...ปมครรลอง
เหมือนดาบสอง...ตรองในคม...จมหัวใจ

หากว่ารัก...แล้วมันหนัก...อย่ารักเลย
ถ้อยคำเอ่ย...เผยให้รู้...ดูแค่ไหน
ความเป็นจริง...สิ่งไม่ตาย...ทำร้ายใจ
คำว่ารัก...เมื่อมอบให้....ต้องหมดไปในสักวัน???

[มานพ]

เป็นดั่งบ่วง...ถ่วงดวงใจ..ให้หนักหนา
และสาหัส...ตัดปัญญา...มาเสนอ
เป็นคำรัก...ที่ทึกทัก..รักละเมอ
คำพร่ำเพ้อ....เผลอเชื่อมั่น...รั้นจะครอง

เหตุอันใด...เมื่อเชื่อใจ...ไฝ่รักมั่น
ต้องนิรันดร์...เพียงฉันเธอ...เสมอสอง
ต้องหึงหวง...บ่วงอารมณ์...ปมครรลอง
เหมือนดาบสอง...ตรองในคม...จมหัวใจ

หากว่ารัก...แล้วมันหนัก...อย่ารักเลย
ถ้อยคำเอ่ย...เผยให้รู้...ดูแค่ไหน
ความเป็นจริง...สิ่งไม่ตาย...ทำร้ายใจ
คำว่ารัก...เมื่อมอบให้....ต้องหมดไปในสักวัน???

พี่รักเธอด้วยใจไม่มีหมด
อย่ารันทดถอนใจให้ไหวหวั่น
ทั้งทีรู้ว่าเรานี้รักกัน
ไม่มีวันเปลี่ยนใจในรักเรา

จงเชื่อใจรักมั่นมีเพียงน้อง
เรื่องสำรองรักหลายให้หายเหงา
ไม่มีดอกคนดีพี่ไม่เมา
รักแต่เจ้าเท่านั้นน้องคนเดียว
 

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

รักคนเดียว...เกี่ยวตัวตน...คนๆนี้
มีคนเดียว...ที่บนโลก...ใช่หรือไม่
ไม่มีแฝด...ให้ต้องมอง..เป็นสองใจ
จึงคงไว้..ให้เป็นหนึ่ง..ซึ่งตัวตน?

เพราะไม่เมา...เลยเข้าใจ...ในคำนี้
ไม่มีสอง..สำรองหนี...ที่หมองหม่น
แต่ถ้าเมา...คงจะเปล่า...เป็นอีกคน
เรื่องวุ่นวน...ไม่สนใจ...ให้เคืองตา!!!!

[มานพ]

รักคนเดียว...เกี่ยวตัวตน...คนๆนี้
มีคนเดียว...ที่บนโลก...ใช่หรือไม่
ไม่มีแฝด...ให้ต้องมอง..เป็นสองใจ
จึงคงไว้..ให้เป็นหนึ่ง..ซึ่งตัวตน?

เพราะไม่เมา...เลยเข้าใจ...ในคำนี้
ไม่มีสอง..สำรองหนี...ที่หมองหม่น
แต่ถ้าเมา...คงจะเปล่า...เป็นอีกคน
เรื่องวุ่นวน...ไม่สนใจ...ให้เคืองตา!!!!

พี่รักน้องแน่นักน้องรักพี่
ขอคนดีเชื่อใจในรักหนา
มีคนเดียวเท่านั้นที่จ้องตา
คือน้องยาคนนี้พี่รับรอง

ไม่ต้องกลัวรักแล้วจะแจวหนี
ขอคนดีเชื่อใจไม่หม่นหมอง
พี่ขอจับคนดีตีตราจอง
พี่รักน้องคนเดียวนะคนดี
 

[piangfan]

คงเหลือเพียงอดีตที่จดจำ
สาดกระหน่ำซ้ำใส่ใจเป็นแผล
อันความรักผลักไสไม่เหลียวแล
ฉันได้แต่ก้มหน้ายอมรับกรรรม

 


สวัสดีทุกๆท่านค่ะ
แวะมาแจมค่ะ 

[มานพ]

คงเหลือเพียงอดีตที่จดจำ
สาดกระหน่ำซ้ำใส่ใจเป็นแผล
อันความรักผลักไสไม่เหลียวแล
ฉันได้แต่ก้มหน้ายอมรับกรรรม

 


สวัสดีทุกๆท่านค่ะ
แวะมาแจมค่ะ 

ใครจะทิ้งน้องฝันนั้นได้ลง
พี่ยังคงดูแลใจไม่ให้ช้ำ
มางอนพี่ดูสิดูดูน้องทำ
พี่ไม่ขำทำมางอนเดี๋ยวไม่งาม
 

มาแล้วคร๊าบ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ไม่ได้หมอง...ครองน้ำตา..ดั่งว่าหนอ
แม้นไม่ขอ...รอหรือท้อ...พอให้เห็น
เป็นเช่นฉัน....นั่นแหล่ะนะ...จะชัดเจน
ไม่ได้เข็ญ..เย็นร้อนใจ...ให้ร้อนรน

พี่มีรัก....มาสมัคร...พักใจไว้
ก็อุ่นใจ...ให้ใจคุ้น...ละมุนหม่น
หาได้เคือง...เรื่องความรัก...พี่น้องตน
หาได้หม่น..จนศรัทธา...ว่าไมตรี

มิได้กลัว...พี่รักแล้ว...จะแจวหาย
หาใส่ความ...ตามว่าร้าย...พี่ชายหนี
เป็นดั่งพี่...ดีดั่งพ่อ...เพื่อนที่ดี
รับไมตรี...ที่ดีงาม...ตามพี่ชาย

แต่มิต้อง...รับรอง...น้องเป็นหนึ่ง
กลัวใครเขา...มาถมึง...ถึงตาร้าย
เป็นคนดี...มีน้ำใจ...ให้มากมาย
ในฐานะ...ของพี่ชาย..ที่แสนดี

[piangfan]

อ่านกลอนก่อนนอนดึกนึกว้าเหว่
ด้วยหัวใจซวนเซเถลไถล
ยามท้องฟ้าข้างขึ้นขมขื่นใจ
คอยเมื่อไหร่ดวงจันทร์เจ้ามาเยือน

 

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

คำว่ารัก...
อยากหยุดพัก...เจ้าความรัก...ก่อนดีไหม
ไม่อยากมี...ไม่อยากใช้...แล้วหัวใจ
มันหวั่นไหว...ให้เหน่อยอ่อน...และร้อนรน

คำว่ารัก...
เข้ามาทัก...รักจริงมั๊ย...ใจที่สน
ใช่หรือเปล่า...หรือเก่าแล้ว...แผ่วไม่ทน
คำรักล้น...หม่นเวลา...หรือว่าหมดใจ?

[มานพ]

ไม่ได้หมอง...ครองน้ำตา..ดั่งว่าหนอ
แม้นไม่ขอ...รอหรือท้อ...พอให้เห็น
เป็นเช่นฉัน....นั่นแหล่ะนะ...จะชัดเจน
ไม่ได้เข็ญ..เย็นร้อนใจ...ให้ร้อนรน

พี่มีรัก....มาสมัคร...พักใจไว้
ก็อุ่นใจ...ให้ใจคุ้น...ละมุนหม่น
หาได้เคือง...เรื่องความรัก...พี่น้องตน
หาได้หม่น..จนศรัทธา...ว่าไมตรี

มิได้กลัว...พี่รักแล้ว...จะแจวหาย
หาใส่ความ...ตามว่าร้าย...พี่ชายหนี
เป็นดั่งพี่...ดีดั่งพ่อ...เพื่อนที่ดี
รับไมตรี...ที่ดีงาม...ตามพี่ชาย

แต่มิต้อง...รับรอง...น้องเป็นหนึ่ง
กลัวใครเขา...มาถมรึง...ถึงตาร้าย
เป็นคนดี...มีน้ำใจ...ให้มากมาย
ในฐานะ...ของพี่ชาย..ที่แสนดี

โถคนดีให้ฐานะใจแทบวาย
เพียงพี่ชายเท่านั้นเองหรือนี่
ขอเปลี่ยนแปลงสักหน่อยนะคนดี
ความหมายมีคือคนที่รักเธอ

อย่าได้กลัวพี่รักแล้วจะแจวหาย
พี่ไม่ร้ายใจพี่ดีเสมอ
เป็นดั่งพี่เป็นเสมือนดั่งเพื่อนเกลอ
อยากจะเจอน้องสาวเจ้าจริงจริง