11 สิงหาคม 2009, 09:31:PM |
|
|
11 สิงหาคม 2009, 09:45:PM |
สายชล
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 26
ออฟไลน์
กระทู้: 128
จะสุข จะทุกข์ อยู่ที่ใจตน
|
|
« ตอบ #141 เมื่อ: 11 สิงหาคม 2009, 09:45:PM » |
ชุมชน
|
คำว่ารัก คำเดิม ที่เคยให้ เบื่อบ้างไหม ตอกย้ำ ซ้ำหลายหน ถ้าเบื่อแล้ว ก็อยาก ให้ทนๆ เพราะว่าคน บอกรัก ไม่ยักเบื่อ(เลย)ทักทายพี่มานพค่ะ น้องเข้ามาแล้วนะ
|
หากเธอท้อแท้ หรือผิดหวัง โปรดจำไว้ว่าเธอยังมีฉัน....
|
|
|
11 สิงหาคม 2009, 10:09:PM |
มานพ
|
|
« ตอบ #142 เมื่อ: 11 สิงหาคม 2009, 10:09:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
11 สิงหาคม 2009, 10:17:PM |
มานพ
|
|
« ตอบ #143 เมื่อ: 11 สิงหาคม 2009, 10:17:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
11 สิงหาคม 2009, 10:22:PM |
|
|
12 สิงหาคม 2009, 03:58:AM |
jokezest
LV2 วัยเร่ร่อนผจญภัย
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 8
|
|
« ตอบ #145 เมื่อ: 12 สิงหาคม 2009, 03:58:AM » |
ชุมชน
|
แค่ลมปากแค่คำรักไม่สำคัญ
ทำไมต้องคิดมากกันให้วุ่นวาย
จุดประสงค์ต้องการส่งคำพูดไป
หรือความรักในหัวใจที่พูดกัน
คำรัก กับ ความรัก อย่าสับสน พูดกับหัวสมองคน คำรักดี แต่หากต้องการสื่อ ถึงใจนี้ ความรักคือ สิ่งที่ สื่อกลางใจ
|
|
|
|
12 สิงหาคม 2009, 04:30:AM |
เปลวเทียนเปลี่ยนสี
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 64
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 545
เทียนน้อยด้อยแสง
|
|
« ตอบ #146 เมื่อ: 12 สิงหาคม 2009, 04:30:AM » |
ชุมชน
|
เชื่อสิ่งใด...ให้ไม่เท่า...ใจเราเอง อย่าอวดเก่ง...ไม่เกรงใจ...ตนเลยหนา คำว่ารัก...ทักจากชาย...หมายมากค่า ในสายตา...พางวยงง...หลงมารยา
คำว่ารัก...ทักแล้วหว่าน..ซ่านผ่านจิต คิดว่าสิทธิ์...ติดมาพร้อม...ความหอมหา เป็นเข้าของ..จ้องปองหมาย..ได้เคียงตา อนิจจา..ว่าคำรัก.....อย่าทำกเลย
|
วันเวลาที่เลยผ่าน............กับความหวานที่ยังคงอยู่ ในความรู้สึกที่ยังรับรู้........ยังคงบันทึกอยู่ในความทรงจำ
|
|
|
12 สิงหาคม 2009, 08:42:AM |
มานพ
|
|
« ตอบ #147 เมื่อ: 12 สิงหาคม 2009, 08:42:AM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
12 สิงหาคม 2009, 08:49:AM |
มานพ
|
|
« ตอบ #148 เมื่อ: 12 สิงหาคม 2009, 08:49:AM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
12 สิงหาคม 2009, 12:13:PM |
จะไม่เด็ด
|
|
« ตอบ #149 เมื่อ: 12 สิงหาคม 2009, 12:13:PM » |
ชุมชน
|
คำว่ารัก..มีสุขนักด้วยใจเห็น ช่างชื่นเย็นมีสุขคลายทุกข์หมอง อบอุ่นรักด้วยกล่อมเกลี้ยงเคียงประคอง รักจึงครองยาวนาน..สานสัมพันธ์
...แบบว่ามาแจมครับ
|
|
|
|
13 สิงหาคม 2009, 12:22:PM |
|
|
13 สิงหาคม 2009, 05:40:PM |
มานพ
|
|
« ตอบ #151 เมื่อ: 13 สิงหาคม 2009, 05:40:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
13 สิงหาคม 2009, 06:06:PM |
|
|
13 สิงหาคม 2009, 08:33:PM |
piangfan
|
|
« ตอบ #153 เมื่อ: 13 สิงหาคม 2009, 08:33:PM » |
ชุมชน
|
อันนวลน้อง เพียงฝัน นั้นน่ารัก น่าฟูมฟัก จริงหนา น่าฝันใฝ่ หากปลูกรัก สักกอ ขอร่วมใจ สุขฤทัย จริงแท้ แน่นักเชียว หากเธอเป็น เช่นสายฝน หล่นจากฟ้า ตัวพี่ยา ขอเป็น เช่นดินเหนียว จะอุ้มรับ น้ำฝน สนอย่างเดียว ไม่แลเหลียว น้ำท่า ให้คาใจ(พี่มานพ) คอยรดน้ำพรวนดินให้ชุ่มฉ่ำ ทุกเช้าค่ำเฝ้าดูอยู่ชิดใกล้ คอยประคองรักเราให้ยาวไกล สุขฤทัยเยี่ยงทางที่เทียมทัน
ปลูกต้นรักแข็งแกร่งสู้แรงต้าน ให้ทนทานหวานอมบ่มทางฝัน จะฟันฝ่าอุปสรรครักนิรันด์ ด้วยใจมั่นเพียงพี่ครองดวงใจ หลานฟันร่วงค่ะ แวะมาทักทายบ้านพี่มานพ เอ๊ย!!ลุงมานพ อีกหนค่ะ ขอบคุณทุกๆท่านค่ะ
|
|
|
|
13 สิงหาคม 2009, 09:02:PM |
เปลวเทียนเปลี่ยนสี
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 64
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 545
เทียนน้อยด้อยแสง
|
|
« ตอบ #154 เมื่อ: 13 สิงหาคม 2009, 09:02:PM » |
ชุมชน
|
รักจากแม่....แน่ใจ...ว่าใหญ่ยิ่ง คือรักจริง...ที่อิงแอบ...แบบหวานไหว เป็นดั่งน้ำ......คอยปลอยโยน...ชะโลมใจ เป็นดั่งไฟ..ให้อุ่นไอ....ในฤดู
รักจากแม่...แลคอยดู...รู้ใจนัก คือความรัก...ที่หนักแน่น...แสนเชิดชู ค่าความรัก...ไร้เปรียบเปรย...เอ่ยควรคู่ ใจที่รู้....ผู้ยิ่งใหญ่...ไร้นิยาม
แม่ที่รัก...ต้องเหนื่อยหนัก...ไร้พักผ่อน กล่อมลูกนอน...ร้อนหรือเย็น...เป็นไถ่ถาม แม่กินข้าว..เปล่าเวลา...เปล่าโมงยาม แต่แม่คือ...ความงดงาม...ยิ่งกว่าใคร
ตื่นแต่เช้า...ทำกับข้าว...ราวไม่เหนื่อย บ่นไปเรื่อย...เหนื่อยสาหัส...ประหยัดไว้ ไม่ใช้จ่าย...ได้แต่เตรียม...ลูกก้าวไกล แม่สุขใจ...เพียงได้มอง....ลูกสู่ชัย
ยามเจ็บป่วย...ช่วยดูเรา...เฝ้าไม่ห่าง ไม่ทิ้งขว้าง...อย่างใครเขา..รักแค่ไหน เจ้าลูกยา...อย่ามัวบ้า...ว่ารักใคร จนลืมไป...ว่าหนึ่งใจ...ไม่แลมอง
|
วันเวลาที่เลยผ่าน............กับความหวานที่ยังคงอยู่ ในความรู้สึกที่ยังรับรู้........ยังคงบันทึกอยู่ในความทรงจำ
|
|
|
15 สิงหาคม 2009, 07:40:PM |
|
|
15 สิงหาคม 2009, 08:05:PM |
มานพ
|
|
« ตอบ #156 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2009, 08:05:PM » |
ชุมชน
|
รักจากแม่....แน่ใจ...ว่าใหญ่ยิ่ง คือรักจริง...ที่อิงแอบ...แบบหวานไหว เป็นดั่งน้ำ......คอยปลอยโยน...ชะโลมใจ เป็นดั่งไฟ..ให้อุ่นไอ....ในฤดู
รักจากแม่...แลคอยดู...รู้ใจนัก คือความรัก...ที่หนักแน่น...แสนเชิดชู ค่าความรัก...ไร้เปรียบเปรย...เอ่ยควรคู่ ใจที่รู้....ผู้ยิ่งใหญ่...ไร้นิยาม
แม่ที่รัก...ต้องเหนื่อยหนัก...ไร้พักผ่อน กล่อมลูกนอน...ร้อนหรือเย็น...เป็นไถ่ถาม แม่กินข้าว..เปล่าเวลา...เปล่าโมงยาม แต่แม่คือ...ความงดงาม...ยิ่งกว่าใคร
ตื่นแต่เช้า...ทำกับข้าว...ราวไม่เหนื่อย บ่นไปเรื่อย...เหนื่อยสาหัส...ประหยัดไว้ ไม่ใช้จ่าย...ได้แต่เตรียม...ลูกก้าวไกล แม่สุขใจ...เพียงได้มอง....ลูกสู่ชัย
ยามเจ็บป่วย...ช่วยดูเรา...เฝ้าไม่ห่าง ไม่ทิ้งขว้าง...อย่างใครเขา..รักแค่ไหน เจ้าลูกยา...อย่ามัวบ้า...ว่ารักใคร จนลืมไป...ว่าหนึ่งใจ...ไม่แลมอง (เปลวเทียนเปลี่ยนสี)
ฝากกราบแม่ด้วยครับน้องเปลวเทียน อย่าหมุนเวียนรักแม่อย่าให้หมอง โอ้แม่จ๋ารักนี้ตีตราจอง แม่ของน้องจงรักนะอย่าลืมคุณ ถึงวันแม่ทีไรใจถวิล เคยดื่มกินน้ำนมดมอกอุ่น ตักของแม่อุ่นเหลือเมื่อนอนหนุน แม่เจือจุนพันผูกรักลูกจริง
พระคุณแม่ล้นฟ้ามหาสมุทร งานไม่หยุดเหนื่อยแท้แม้เป็นหญิง ยามทุกยากลำบากใจได้แอบอิง มีทุกสิ่งงามแท้รักแม่จัง (พี่มานพ)
|
|
|
|
15 สิงหาคม 2009, 10:02:PM |
เปลวเทียนเปลี่ยนสี
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 64
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 545
เทียนน้อยด้อยแสง
|
|
« ตอบ #157 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2009, 10:02:PM » |
ชุมชน
|
คำว่ารัก...ไม่หนักพอ...ท้อเหลือหลาย ลูกทำร้าย...ทลายฝัน...แม่ปั้นแต่ง ไม่ดีพอ...อ่อนและท้อ...ฝ่ออ่อนแรง ไร้แข็งแกร่ง...แสดงไว้...ในวันวาน
แม่คนดี...ลูกคนนี้...ที่หลงผิด ไร้ความคิด...จิตตกต่ำ...ทำร้าวราน ไม่รักดี...หนีปัญหา...ศรัทธามาร คบคนพาล...แม่รานใจ...ให้ช้ำทรวง
เด็กตัวน้อย...กระจ้อยร่อย...ลูกน้อยของแม่ เฝ้าดูแล...แคร์ฟูมฟัก...รักห่วงหวง ร้องงอแง...แค่น้ำตา...ล้าแดดวง แม่ช้ำทรวง...ดวงตาช้ำ..น้ำตาเรา
ยามหลับฝัน...พลันฝันร้าย...หมายป่าวร้อง ดังกึกก้อง...สองตาตื่น...สะอื้นเศร้า แม่โอบกอด...ปลอบประโลม...คอยกอดเรา คอยปัดเป่า...เงามายา...ลาห่างไกล
แต่แม่จ๋า....เวลานี้...ที่ลูกตื่น เสียงสะอื้น...ขมขื่นนัก...ใจหักไหว หลับทั้งตื่น...ฝืนน้ำตา...ล้าในใจ เสียแรงใจ...ในความรัก...ไม่ภักดี
คำว่ารัก...ลูกรักแม่...และมากนัก เดินเสียหลัก...ขอพักผ่อน...ก่อนตรงนี้ ที่ความรัก...ตักอุ่นๆ...เคยคุ้นดี ขอขมา...หน้าแม่นี้...ที่ลูกพาล
ก่อนวานวัน..นั้นแม่ตี...ที่ลูกซน แต่นาที...ที่สับสน...กลข้ามผ่าน ขอพักก่อน...ซ่อนนาที...ทรมาน ขอหลับตา...คลายร้าวราน...ผ่านอุ่นไอ
|
วันเวลาที่เลยผ่าน............กับความหวานที่ยังคงอยู่ ในความรู้สึกที่ยังรับรู้........ยังคงบันทึกอยู่ในความทรงจำ
|
|
|
17 สิงหาคม 2009, 09:57:PM |
|
|
18 สิงหาคม 2009, 01:47:PM |
เปลวเทียนเปลี่ยนสี
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 64
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 545
เทียนน้อยด้อยแสง
|
|
« ตอบ #159 เมื่อ: 18 สิงหาคม 2009, 01:47:PM » |
ชุมชน
|
เพียงหมางเมิน...เดินเห็นทาง...พรางแววตา เส้นทางล้า...น้ำตารื้น...ฝืนมองเห็น เส้นทางรัก...หนักแน่นภัก...รักกระเซ็น ความเยียบเย็น...ว่าเฉกเช่น...ไม่เห็นทาง
คำว่ารัก...ที่หักใจ...ในวันนี้ ทุกนาที...ที่มองหา...พาลาร้าง เหลือเพียงใจ...ในนาที...ที่ปล่อยวาง เมื่อรักห่าง...ทางรักลวง...ดวงใจตน
คำๆนี้...ที่มอบให้..ในวันวาน ถ้อยคำหวาน...ผ่านยลยิน...สิ้นสับสน กลหัวใจ...ไร้อื่นใด...ใครบางคน รักท่วมท้น...คนหนอคน...กลทั้งเพ
คำว่ารัก...อกหักแล้ว...แผ่วแล้วนี่ ร้ายหรือดี...ที่ยิ้มร่า...พาสนเท่ห์ เมื่อน้ำตา...พาเหนื่อยล้า...พารวนเร รักหันเห...เรรวนใจ...ในถ้อยคำ
|
วันเวลาที่เลยผ่าน............กับความหวานที่ยังคงอยู่ ในความรู้สึกที่ยังรับรู้........ยังคงบันทึกอยู่ในความทรงจำ
|
|
|
|