ร้อยอักษรเป็นคำกลอนอ้อนไปถึง
ใครคนหนึ่งที่บ้านกลอนอ้อนไถ่ถาม
ให้คนึงถึงคนดีนี้ทุกยาม
คอยติดตามอ่านกลอนเธอเสมอมา
ด้วยเพราะว่าหลงบทกลอนอักษรศรี
ของคนดีมอบให้ไม่ลืมหนา
แม้เป็นเพียงแค่อักษรกลอนส่งมา
จะเก็บไว้รักษาที่ในใจ
หากเหนื่อยนักพักผ่อนบ้างอย่างที่ว่า
ขอเพื่อนอย่าหักโหมจนได้แผล
สุขภาพกายและใจควรดูแล
จะย่ำแย่ถ้าป่วยไปคงไม่ดี
แล้วตอนนี้คนดีเป็นไงบ้าง
แล้ววันว่างของคนดีมีบ้างไหม
แล้วอากาศทางโน้นเป็นอย่างไร
อย่าไว้ใจสุขภาพหมั่นดูแล
เสียงหัวใจเพรียกหาใครในบ้านนี้
ใครคนที่เธอฝากรัก..ฝากใจไว้
เฝ้าห่วงหา.ดูแลแม้ห่างไกล
เฝ้าห่วงใย.ใส่ใจ..อยู่ไกลตา
