ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อินทรวิเชียร]

สายลมเจ้าพัดผ่านใบไม้ไหว

โบกโบยไปให้ใครได้ค้นหา

มีใครไหมแลเห็นเจ้ามีน้ำตา

บอกผ่านฟ้าและสายฝนเจ้าเฝ้ารอ

สายน้ำตาจากใบไม้ดูเศร้าสร้อย

เจ้าเฝ้าคอยหยาดน้ำแห่งสายฝน

เจ้ารอจนเหี่ยวแห่งและอับจน

รอสายฝนปนเปื้อนทั้งน้ำตา....

[เพรางาย]

ล้อแดดวาววับจับใจ
หยาดน้ำหยดใส
ร่วงจากใบไม้อำลา

หยาดน้ำราวหยาดน้ำตา
แห่งความปรีดา
นภาฝากรักสู่ดิน

พายุหอบใบไม้บิน
จึงพลันได้ยิน
เสียงครวญบอกความสำคัญ


รินรินน้ำฝนหล่นพลัน
ใบไม้ยืนยัน
จะสื่อหัวใจให้ฟ้า

ใบบางประคองน้ำตา
โฉบฉิวปลิวมา
คืนกลับแหล่งหล้าธาตรี

น้ำตาแห่งความยินดี
รินรดปฐพี
เสกสร้างชีวีนิจนิรันดร์

[สุวรรณ]

ล้าแล้งแรงโรยลงดิน
หยดน้ำตาริน
หลั่งร่วงรวงน้ำแห้งหาย

โหยไห้เหือดแห้งแรงวาย
ใบไม้ไม่คลาย
ยังทุกข์ทับถมระทม

เฝ้ารอร่ำไห้ขื่นขม
ชอกช้ำระบม
ไร้น้ำมาเลี้ยงเคลียคลอ

ใบไม้ชักเอือมบ่นพ้อ
หยดน้ำตาต่อ
แต่แห้งไร้หยดน้ำตา

[สายลมสีขาว]

น้ำตาริน ผินร่าย ระบายฟ้า
หยาดพฤกษา หลั่งมา ทุกครั้งหน
บอกถึงใจ ที่ไร้จิต ปิดความมล
มันเอ่อล้น จนกลายเป็น หยาดน้ำตา

จะร่ำร้อง ไปพร้อม กับวอนฟ้า
เพื่อขอรัก คืนมา ตามใฝ่หา
อย่าได้พราก จากทรวง ดวงกานดา
โปรดคืนมา เถิดหนา ยอดยาใจ