ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มานพ]

ลืมเสียเถิดดวงใจที่ไร้รัก
ลืมเสียเถิดใจภักดิ์รักวาบหวาม
ลืมเสียเถิดหน้ามนน้องคนงาม
ลืมคำถามคิดถึงไหมใจอาดูร

เธอนั้นมีความสวยรวยคนรัก
ลืมใจภักดิ์ที่น้องเคยเกื้อหนุน
ลืมทั้งหมดสองเราเคยเกื้อกูล
ลืมไออุ่นอิงแอบเคยแนบกาย

ลาก่อนนะความรักจากนี้ไป
ลืมให้ได้ให้หมดสิ้นซึ่งความหมาย
ลาก่อนนะความฝันที่บั้นปลาย
รักมากมายนะน้องต้องหักใจ
 

[ยอดชาย]

กับความรัก ทั้งหมด ที่มอบให้
กับความรู้สึก ห่วงใย แสนห่วงหา
กับสายใย ผูกพัน เนิ่นนานมา
กับคำสัญญา รักแท้ แน่นิรันดร์

หลายปีผ่าน ใจเธอ ผันเป็นอื่น
กี่วันคืน เธอทำร้าย หัวใจฉัน
กี่วันคืน ที่ฉันรอ เธอทุกวัน
กี่คืนวัน ที่ฉัน เฝ้าง้อเธอ

จนวันนี้ ฉันรู้ แจ้งแจ่มแท้
รักเธอแปร เปลี่ยนไป ให้ใครอื่น
ฉันรู้แล้ว ว่ารัก ไม่กลับคืน
จำต้องฝืน คืนคำ มั่นสัญญา

ว่าคำรัก คงจะ หมดสิ้นแล้ว
แม่ดวงแก้ว แม้เป็นคน ที่ฝันหา
จำต้องเลิก ล้างไป ไกลสุดตา
ตัดใจลา ด้วยน้ำตา ท่วมล้นใจ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

กับน้ำตา...เมื่อหมดเวลา...ก็ค่อยๆไหล
กับความเสียใจ...เมื่อใครจากไป...ก็ค่อยๆเหงา
กับความทรงจำ...ทุกๆคำพูด...ระหว่างสองเรา
วันนี้ที่เศร้า...เคล้าคราบน้ำตา...เวลาเสียใจ

กับการตัดใจ...ให้ใครจากไป...จากใจที่จำ
นาทีที่ช้ำ...ซ้ำซ้อนเรื่อยไป...ในใจหวั่นไหว
ลืมเธออย่างไร...เมื่อใจยังจำ...ทุกคำขึ้นใจ
รักมากเพียงใจ...ใยยังก้องดัง...เหมือนครั้งแว่วยิน?

การลืมเธอไป...ให้ไกลความจำ...ความช้ำไล่ล่า
อำลาน้ำตา...อำลาแผลเป็น...เฉกเช่นผกผิน
ลืมความเสียใจ...อาการร่ำไห้...จนใจมันชิน
ตัดใจให้สิ้น....แดดิ้นร่ำไห้...หัวใจเจ้ากรรม

[สายใย]

จะตัดรัก ปักหทัย ตัดให้สิ้น
ตัดถวิลจินต์คนึงไม่หึงหัน
ตัดสวาทมาดหมายสายสัมพันธ์
ตัดรำพันพร่ำเพ้อละเมอครวญ

ตัดภาพหวังครั้งใจได้รสหวาน
ตัดทรมานราญใจคราวไห้หวน
ตัดคิดถึงคนึงใจไม่ชักชวน
ตัดความป่วนฤดีดาลยามสานตา

ตัดอาลัยใจอนาถจะขาดแล้ว
ตัดดวงแก้วแพร้วพรรณที่ฝันหา
ตัดเธอออกจากใจได้ไม่นำพา

ที่กล่าวมา ตัดให้วิ่น...... วั..น..สิ้น....ลม

[ปางสีฝุ่น]

เพราะหัวใจ..เกินเหนี่ยวรั้ง..ตั้ง 2 วัตต์
เพราะว่ามัน..แรงชัด..เกินตัดได้
เพราะสัญญาณ..เร็วรี่..เคลื่อนที่ไกล
มันจึงยาก..เกินไป..ใช่ไหมเธอ

จะให้ตัด..อย่างไร..ก็ไม่ขาด
จะให้เหมือน..ตัดกระดาษ..เยี่ยงนั้นเหรอ
มันคงมี..อยู่บ้าง..ที่ละเมอ
และยังคง..พร่ำเพ้อ..ชะเง้อคอย.....ฯฯ.๚ะ๛

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ให้ตัดใจ...ไกลวันนี้...ที่ต้องการ
คงไม่อาจ...จะข้ามผ่าน...วันวานไหว
ให้ตัดอก...ตัดหัวใจ...ตัดสายใย
ตัดความจำ...ที่เก็บไว้...ไกลห่างกัน

ให้ใจฉัน...ที่มันรัก...รักเธอมาก
แม้นาที...ที่ลาจาก...เอ่ยปากนั้น
คำสั้นๆ...ที่เธอใช้...บอกลากัน
ให้ใจฉัน...นั้นลืมเธอ...และเข้าใจ

ต่อหน้าต่อตา...กับคำลาเบาๆ...ความเหงาเศร้าตรม
น้ำตามันขม...จนไม่อาจข่ม...ระบมแค่ไหน
แค่ให้เข้าใจ?...เธอยังจะให้...ฉันนั้นตัดใจ
ให้ลืมเธอไป...แล้วเจอคนใหม่...ใครที่ดีพอ?

ขอถามสักคำ...ว่าจำขึ้นใจ...ในความรักนี้
อีกกี่ชาติปี...ที่ใจดวงนี้....ที่จะไม่ท้อ
เธอเองก็รู้..ดูก็คงเห็น...รักที่เฝ้ารอ
มันมากกว่าท้อ...เลยไม่รับปาก...มันยากจะทำ