ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[bourana]

คงต้องเริ่มตัดใจอย่างจริงจัง
เมื่อเธอเลือกแล้วที่จะให้เขาคนนั้นเข้ามานั่งในหัวใจ
อาจจะไม่ใช่เรื่องง่าย-ง่ายที่จะทำได้
แต่ก็คงต้องตั้งใจสุดกำลัง

ไม่อยากเป็นมือที่สามของใคร
แต่ถึงจะอยากอย่างไร..ก็คงไม่มีหวัง
สิ่งที่ทำได้..ก็แค่ส่งใจให้เธอเป็นพลัง
อวยพรให้เธออีกสักครั้ง..ขอให้เธอมีความสุขสมหวังในหัวใจ

ลาก่อน..ความรู้สึกที่เคยมี
บอกลาทั้งที่รู้ว่าตอนนี้ยังทำใจไม่ได้
แต่เธอไม่ต้องกังวลนะ..ฉันคนนี้เข้มแข็งไม่แพ้ใคร
รับรองวันหนึ่งต้องทำใจได้..แน่นอน

[ดาวระดา]

ต้องฝึกหัดตัดต้นก่นตอทิ้ง
เพราะบางสิ่งยิ่งสานนานวันเข้า
จะตัดปาดขาดป่นให้พ้นเงา
หั่นรักเขาจากใจไม่ง่ายเลย

จะยากง่ายเพียงใดใจต้องตัด
ถึงผูกมัดอัดแน่นถึงแกนเอ๋ย
หากมัวฝืนยืนเฝ้าเงารักเคย
รอเฉลยเผยคำยิ่งช้ำใจ

[น้ำมนต์]

วันเวลาพ้นผ่านนานแค่ไหน
เฝ้าตัดใจ ไม่พ้น ความหม่นหมอง
พยายาม เดินจากไป มิใฝ่ปอง
เฝ้าแอบมอง อยู่ห่างห่าง อย่างทรมาน

ตัดบัวออก จากใจ ใยพันผูก
เหมือนเริ่มปลูก รักใหม่ ใจประสาน
ยิ่งเหินห่าง ร้างไกล ใจซมซาน
ค่อยค่อยคลาน...กลับมา...หาดวงใจ.....

[น้ำหวาน]

ขอให้เธอตัดใจ
กลับไปหาคนใหม่ของเธอเถอะหนา
ฉันไม่อาจย้อนคืนวันเเละเวลา
ที่จะต้องกลับมาเช็คน้ำตาเหมือนเคย

เธอเป็นคนทิ้งฉันไป
ฉันเรียกร้องเท่าไร...เธอก็ทำหน้าตาเฉย
ฉันคงไม่กล้าที่จะกลับไปเจ็บเหมือนเคย
จบไปแล้วก็จบกันเลย........อย่ากลับม� ]

[สารพัด*เพี้ยน]

เธอบอกให้ฉันตัดใจ
อย่ารักเธอได้ไหม.....พูดแบบนั้น
ไม่รู้หรือเธอ.....เจ็บนะที่บอกกัน
มาตัดความฝัน....ของฉันอย่างนี้.....เหนื่อยเหลือเกิน

ฉันจะยอมตัดใจก็ได้
แม้มันจะไม่ง่าย....อย่างที่หวัง
แต่ฉัน~จะพยายามสุดกำลัง
จะลบหมดทุกอย่างที่ฝัง....อยู่ในใจ

[มั่น แซลี้]

ตัดใจตั้งแต่วันแรกที่พบกันเธอ
ท่องจำอยู่เสมอว่าไม่คู่ควรอย่างไร
แต่สิ่งที่คิดมันไม่ใช่เสมอไป
ชีวิตเล่นตลกกับเราได้หนอชีวิตเรา

ความรักมีไหมในใจนี้
มันไม่มีหรอก...แต่ใจดวงนี้ก็ยังต้องเศร้า
การคบใครซักคนมันมีความทุกเป็นเหมือนดั่งเงา
แต่ก็จะรู้ทันเท่าในทุกข์ที่เกิดขึ้นและเป็นไป

[สายใย]

หัวใจ ไม่ใช่ฮาร์ดดิสก์
ที่จะคิด ลบทิ้งเมื่อไรก็ได้
คลิ้กคำสั่ง เมนูลัด ว่าตัดใจ
แล้วจะให้ ลืมกัน ฝันหรือเธอ

[bourana]

เจ็บ..เพราะไม่เคยรับรู้อะไรเลยที่ผ่านมา
เชื่อคำที่เธอบอกว่า..ไม่ได้มีใคร
แต่ก็คงผิดที่ฉันเอง..โทษเธอก็ไม่ได้
เพราะเธอก็บอกอยู่แล้วว่าให้ทำใจ..เพราะเธอต้องมีใครสักคน

ถ้ารู้เรื่องเขามาก่อนหน้านี้
คงตัดใจนานแล้วที่จะไม่พร่ำบ่น
มารู้ตอนนี้มันสุดทน
หัวใจมันถล่ำเกินว่าจะขนมันกลับมา

สาเหตุที่เธอไม่เคยบอก..คงเพราะไม่อยากให้ฉันเจ็บ
แต่มารู้เอาตอนนี้หัวใจมันเกินเก็บเจ็บยิ่งกว่า
เธอมีเขาอยู่นานแล้ว..ก่อนที่ฉันจะเข้ามา
มารับรู้ตอนนี้มันก็ช้า..คงอีกนานกว่าที่ฉันจะทำใจ

น้ำตาเริ่มจะไหลแล้วล่ะตอนนี้
ตั้งแต่โดนเธอขยี้หัวใจจนหมองไหม้
เริ่มรับรู้ว่า..เจ็บ..แล้วทั้งใจ
หลังจากที่ตอนโดนใหม่-ใหม่..หัวใจมันยังชา

อีกนานแค่ไหน..หัวใจจึงจะหายจากความช้ำ
ถ้ามันสุดเก็บงำ..อาจแหลกสลายลงต่อหน้า
หวังเพียงวันหนึ่ง..ความสดใสจะกลับมา
ตัดใจ..ถ้าตัดได้เมื่อไหร่..คงไม่ต้องมีน้ำตา..อีกต่อไป

[ดิษฐา]

ตัดใจ..เถอะตัดใจ
ฝืนต่อไปยิ่งรั้งไว้ยิ่งเหนื่อยเปล่า
ทุ่มเททั้งกายใจ กลับไม่เห็นความรักเรา
ทนเจ็บทนศร้า เมื่อเขาไปรักใคร

พอเถอะ พอที
หันกลับมามองตรงนี้ แล้วเริ่มใหม่
หันหลังกลับให้ความหลัง แล้วก้าวเดินออกไป
ค้นหาที่อยู่ใหม่ให้หัวใจไม่ทรมาน

[bourana]

เริ่มแล้วล่ะ..
เริ่มแล้วที่จะตัดใจ
ไม่ทำร้ายตัวเองอีกต่อไป
ไม่กลับไปหวนคิดเรื่องเดิม-เดิม

พอแล้วล่ะ
พอแล้วที่จะไม่เก็บเอาความทุกข์เข้ามาเสริม
หยุดทำร้ายตัวเองอย่างเดิม-เดิม
ไม่ยอมแล้วที่จะเพิ่มความทุกข์ให้..หัวใจ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ตัดใจ...
ทำอย่างไร...กับเยื่อใย...ใจยังเหลือ
ทำอย่างไร...กับหัวใจ...ใส่ยาเบื่อ
แสบเหมือนเกลือ...มาเจือทา

ตัดใจ...
เมื่อใจสองใจ...เหลือหนึ่งไว้เพียงหนึ่ง...ให้เหว่ว้า
หลับไปก็ฝัน...ทุกๆวัน...ฝันไปพร้อมคราบน้ำตา
ตัดใจซะดีกว่า...แต่ว่าไม่ง่าย...หมายจะทำ

ตัดใจ....
แต่ก็ทำไหว...แค่เพียงปวดใจ..และเจ็บช้ำ
อยากตัดใจ...ตัดใจ...แต่ไม่ยักทำ
ยังจดยังจำ...แต่คำรัก รัก รัก...ที่ปักใจ

[ฌลา]

อยากเริ่มตัดใจ
แต่ก็ทำไม่ได้ง่ายง่าย...ในวันนี้
พอเริ่มจะตัดใจ...เธอก็ทำให้หวั่นไหวทุกที
อย่าทำแบบนี้สิคนดี...หัวใจที่มีมันร้าวราน

แค่เริ่มจะห่างเหิน
เธอก็กลับยิ่งเดิน...มาใกล้อย่างนั้น
มาห่วงหา..เหมือนกับว่าฉันสำคัญ
รู้ไหมมันยิ่งผูกพัน...ทำให้การตัดใจนั้น ยากขึ้นทุกที

อยากจะขอร้องเธอนะ
หากไม่มีใจให้น่ะ...อย่าทำแบบนี้
อย่าทำให้ปวดใจ...กับการที่เธอใจดี
หากไม่อาจให้ใจที่มี...โปรดปล่อยให้ฉันคนนี้...ตัดใจ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

หากการตัดใจ...
เปรียบเหมือนอะไรๆ..ที่ใจไม่ต้องการ
ก็จะไม่ต้อง...มาร้าวราน
กับภาพวันวาน..ที่หวานซ่านใจ

หากการตัดใจ....
ไม่ต้องจดจำ...หลงเหลือบางสิ่งไว้
ความปวดร้าว...ความว่างเปล่า..คงไม่เข้ากินใจ
คงไม่ต้องเจ็บปวดใดๆ...เมื่อใจไม่ชิน

หากการตัดใจ.....
เหมือนกับการปล่อยไว้...ในความมืด...ดังถวิล
ก็คงจะมืดบอด...ปลอดผู้คน...จนคุ้นชิ่น
ก็คงความหวังสิ้น...แดดิ้น...ดั่งเป็นมา

[dviil]

ก็รู้ว่าความหวังมันเหือดหาย
มันมลายสูญสิ้นไปวันนั้น
วันที่เธอบอกลา ทำร้ายกัน
จนวันนี้ทำใจยาก .. ยากเหลือเกิน

ก็บอกอยู่ ต้องตัดใจ ทำให้ได้
แต่มันยากมากมายเธอรู้ไหม
จะให้ลืมเรื่องราวที่เกี่ยวพันระหว่างเรา
มันไม่ง่ายอย่างที่พูดเลยนะเธอ

เธอก็คงจะพูดได้ว่าตัดใจ
แล้วเธอก็จากไปหลังคำนั้น
ปล่อยให้ฉันตัวคนเดียวนั่งเงียบงัน
เจ็บปวดร้าวทรมาณกับคำว่าตัดใจ  .. ของเธอ


(แต่งครั้งแรกคร้าบบ บ.)

[สารพัด*เพี้ยน]

มันคงไม่ง่ายหรกเธอ
ถ้ายังเสนอ......หน้ามาหาอยู่อย่างนี้
ปากก็บอกให้ฉันตัดใจ.....เหอะ~ตลกสิ้นดี!
แล้วไอ้การที่......เสนอหน้ามาหาฉันทุกที....เพื่ออะไร?


อย่ามาให้ความหวังกันได้ไหม
อย่าล้อเล่นกับใจ.....ดวงนี้
แม้ภายนอกฉันเข้มแข็ง.....ทำเป็นอวดดี
แต่รู้ไหมคน-คนนี้.....อ่อนแอทุกที......ลับหลังใคร


ปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียว
อย่ามาข้องเกี่ยว.....ได้ไหม
อย่าทำเหมือนว่ามีใจ....
ทั้ง-ทั้งที่เธอไล่ฉันไปไกล-ไกล....ไม่ใช่หรือเธอ

[bourana]

จบแล้วล่ะ..ความรักหนึ่งร้อยวัน
จบตรงที่เธอบอกให้ฉันตัดใจ
คราวนี้ก็ขึ้นอยู่ที่ฉันที่ต้องทำให้ได้
เพื่อที่จะเลิกไปรบกวนเธอ

[สายชล]

นานแล้วนะที่จะตัดใจ...
แต่ก็ทำไม่ได้จนถึงวันนี้
จนแล้วจนรอดตัดไม่ขาดสักที
เบื่อนะที่เป็นอย่างนี้..หัวใจ

ความจริงก็อยากจะลืมเธอ...
แต่ทำไมตอนพบเจอต้อง..หวั่นไหว
อย่างนี้จะตัดเธอขาดได้อย่างไง
ในเมื่อทุกลมหายใจมันยังเป็นเธอ

[ฌลา]

หากตัดใจ ทำได้ง่ายง่าย
ฉันคงไม่เสียน้ำตามากมาย...ในวันนี้
หากความรักลบทิ้ง.....ได้เหมือนของทุกสิ่งคงดี
ฉันคงไม่ต้องช้ำแบบนี้....อย่างที่เป็นที่มี..อยู่ทุกวัน

เพราะมันไม่ใช่เรื่องง่าย
ยิ่งพยายามเท่าไหร่...ยิ่งไร้ความหมายเท่านั้น
ยิ่งพยายามเย็นชา...ก็ยิ่งรู้ว่าเธอสำคัญ
ยิ่งตัดความสัมพันธ์...ก็ยิ่งโหยหาเธอนั้นเหลือเกิน

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

หากอะไรๆ...ตัดจากใจ...ได้โดยง่าย
เจ็บมากมาย...คงจางหาย...ได้ดั่งหวัง
แต่หัวใจ...ไร้ความรัก...ที่หักพัง
ไร้ซึ่งหวัง...กำลังใจ...อย่างไรดี?

หากตัดใจ...ตัดหัวใจ...ใครบางคน
ความทรงจำ..ที่มากล้น....ล้นใจนี้
กับเวลา...ที่มีค่า...ล้านนาที
บทกลอนนี้...คงไม่มี...ที่ปวดใจ?

หากหัวใจ...ไร้ความจำ...จดจำเธอ
ไร้หัวใจ..ที่พร่ำเพ้อ...เผลออ่อนไหว
ไร้น้ำตา..ไร้นาที...มีใครๆ
เจ็บเจียนตาย...คงไม่มี...หนี้น้ำตา

[bourana]

นั่งจมอยู่กับความเศร้า
เหตุเพราะตัวเรายังไม่สามารถตัดใจได้
รู้นะ..ว่ารักครั้งนี้ไม่มีทางที่จะสมหวังได้ดังใจ
เหตุเพราะเธอเลือกที่จะให้เขาเป็นคนที่อยู่ข้างกายของเธอ

น้ำตายังไหล..ไม่รู้เมื่อไหร่ถึงจะหยุดเศร้า
ความรู้สึกปวดร้าว..และความเหงา..ยังคอยตามรุมเร้าเสมอ
เวลาคุยกัน..มองเห็นรูปเขาคนนั้นในเอ็มของเธอ
น้ำตามันคอยจะเอ่อ..แต่ก็ต้องเก็บซ่อนไว้เพราะไม่อยากให้เธอรับรู้มัน

ตัดใจ..ฉันคงต้องทำให้ได้อย่างที่เธอบอก
ซ่อนเก็บความช้ำชอกใว้ภายในหัวใจจนไหวสั่น
เวลาอยู่คนเดียว..ยังคงถูกความเหงาเข้าโรมรัน
กว่าจะสามารถตัดเธอออกจากใจได้นั้น..คงยากเย็น