ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[[Pink Carnation*]]

เมื่อก่อนตอนเธอบอกรัก
ฉันแกล้งทึกทัก ไม่ได้ยินบ่อยบ่อย
เธอก็โมโห มีงอลเล็กน้อย
ฉันก็ค่อยค่อย ง้อแล้วบอกรัก !

แต่เดี๋ยวนี้กลับมีบางอย่างเปลี่ยนแปลง
ความรู้สึกที่เราแสดงเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง
เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้ว สิ่งที่เหมือนวันวาน
ทุกอย่างเปลี่ยนไปตามกาลเวลาทุกสิ่ง
เย่อหยิ่งไม่ได้แล้ว นี่คือความจริง
คงต้องยอมรับทุกสิ่งแล้วยอมบอกลา

คำว่าจบกระซิบเบาเบาก็เจ็บ
ไม่มีใครอยากจะเก็บความเจ็บแบบนี้ไว้
แต่ก็ต้องบอกตัวเองเสมอไป
ความเจ็บที่น่าจำควรมีไว้ ...ใช้เป็นบทเรียน !

[ดาวระดา]

ซ่อนคำจบลบจางให้ร้างเจ็บ
เพียงแค่เก็บเหน็บเสียงเพียงคลอค่อย
ผ่านลำคอของคนที่ตนคอย
เจ็บไม่น้อยร้อยเป็นล้านเธอผลาญลง

เสียงหนักเบาเผาใจได้ทุกเมื่อ
รักถูกเผื่อเหลือแผ่วเพียงแนวผง
แทบสำลักคำจบจดใจจง
เลิกหลุ่มหลงปลงเสียทีปลดหนี้รัก

[นักกวี...พเนจร~]

เจ็บทุกครั้งที่เธอ จูงมือกับเขา
ต้องเก็บความทุกข์นั่นอยู่เรื่อยมา
แล้วคนที่เธอจูงนั่น ถึงแม้เขาไม่ได้รักเธอ
ต้องเก็บอาการอยู่รํ่าไป เจียมหัวใจที่มันรักเธอ