ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[grednaka]

--

[ดาวระดา]

แค่เศษผงตรงเท้าที่ก้าวย่ำ
รวมก้อนกำบำรุงรากฝากคุณค่า
ปลูกพืชพันธุ์บรรเจิดเกิดราคา
จำไว้หนาค่าคนนั้นล้นเลอ

ช่วยพยุงปรุงใจให้ใสแจ่ม
มุมปากแย้มแก้มสวยด้วยเสมอ
ค้นความหมายกายเราให้เข้าเจอ
แล้วเสนอต่อหัวใจไขปลดปม

[Kotchanan]

มิใช่ฝุ่น..(หรอกหรือ)

มิใช่ฝุ่น หรอกหรือ คือหินผา
ทับถมมา ฝ่าฝน ประจญฝัน
มิใช่ฝุ่น หรอกหรือ คือเศษวัน
เติมดินอัน อนันต์หลาก จนมากคุณ

มิใช่ฝุ่น หรอกหรือ คือผู้กล้า
เติมโลกหล้า ท้าทาย ใจเกื้อหนุน
มิใช่ฝุ่น หรอกหรือ คือเศษจุณ
ที่ให้คุณ หนุนโกรก จนโลกเต็ม

มิใช่ฝุ่น หรอกหรือ คือความหมาย
ปลิวประปราย รายรอบ จนขอบเข้ม
มิใช่ฝุ่น หรอกหรือ คืออิ่มเอม
มาเติมเต็ม เปรมปรี ที่เท้าเธอ

เพราะคือจุณ ฝุ่นผง จึงหลงคิด
ว่าไร้สิทธิ์ คิดฝัน พลันมองเหม่อ
แท้จริงแล้ว แก้วใส ที่ใครเจอ
จักงามเลอ เลิศอย่างไร หากไร้จุณ.

[สายใย]

แม้นเป็นฝุ่น ก็จงเป็น เช่นฝุ่นเพชร
รวมกันเสร็จ เจียรไนย ได้พลอยสวย
อย่าเป็นฝุ่น ที่ปลิวว่อน ร่อนสำรวย
เดี๋ยวคนซวย ฝุ่นเข้าตา จะว่าเรา...

...ขอโทษถ้ามาผิดงานนะคร้าบบ....

[สารพัด*เพี้ยน]

เพียงแค่เศษฝุ่นไร้ความหมาย
หรือจะมีค่ามากมาย~เทียบใครเขา
ปลิดปลิวล่องลอยไม่มีแม้แต่เงา
ลมพัดเพียงเบา-เบา....ก็หายไป

[bourana]

มีค่าแค่เพียงเศษฝุ่นเท่านั้น
จะเรียกร้องอะไรหมื่นพันได้ที่ไหน
ปล่อยให้อากาศพัดพาไป
ตกลงพื้นให้ใคร-ใครเหยียบย่ำจม

ไม่มีหรอกคนที่จะมองเห็นคุณค่า
ใครมองเห็นต่างก็คงคิดว่าไม่เหมาะสม
เป็นไปไม่ได้ที่จะมีคนชื่นชม
ก็แค่เศษฝุ่นในสายลม..เท่านั้นเอง

[Ozkl]

เศษฝุ่น  S z m & O z k l

  ฉันเป็นเพียงเศษฝุ่นเม็ดเล็กน้อย
  ที่ล่องลอยในอากาศยากไขว่หา
  เพียงลมพัดแผ่วเบาลอยเข้ามา
  เธอก็ยากที่จะหาตัวฉันเจอ...........

[my smile]

เมื่อเศษฝุ่นปลิวว่อนปัดตรงหน้า

ปลิวถูกตาน้ำใสไหลสะอื้น

ผ่อนหัวใจทุกทนฝืนกล่ำกลืน

ให้หลุดฝืนน้ำตาที่คาใจ

โทษว่าฝุ่นถูกตาพาร้องไห้

เพื่อปัดไปไม่ให้ใครเขาถามถึง

ขอบคุณฝุ่นเศษเล็กช่วยฉุดดึง

ให้ฉันพึ่งคุณค่าล้างหัวใจ...ด้วยน้ำตา

 

[Tian iew]

เศษฝุ่น
ฉันเป็นเพียงเศษฝุ่นของน้ำตา
ไม่มีค่ากับความรักใครทั้งสิ้น
ฝนร่วงมาน้ำตาก็ร่วงริน
เมื่อทุกอย่างจบสิ้นอย่างเดียวดาย

แค่เศษฝุ่นใครเขาจะเห็นค่า
 มองไม่เห็นด้วยตาเพราะฟุ้งหาย
ไร้แหล่งพักล่องลอยกระจัดกระจาย
ไร้ความหมาย ประโยชน์ใด....ก็ไม่มี

ผงเข้าตา ยังมีค่า ให้คน ได้รู้สึก
เศษฝุ่น แม้ฝังลึก ก็ไร้ค่า ไร้ความหมาย
สายลมโบก โบยพัดปลิว กอดเธอ ไว้ข้างกาย
ยังไร้ ซึ่งแม้ค่า ให้กายเธอ สัมผัสเห็น
เพราะฉันเป็น แค่เศษฝุ่น ไร้ค่า ให้เธอได้หันมอง
ได้แต่ นอนจมอยู่ เป็นตะกอน ของน้ำตา