ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[bourana]

วันนี้ไม่ได้ร้องไห้
ไม่มีความเสียใจในเรื่องอะไรทั้งนั้น
แม้ว่าจะไม่ได้ยื่นอยู่ข้างกัน
ก็รู้สึกว่าฉันไม่ร้อนใจ

ไม่ได้แปลว่าเลิกรักเธอ
ก็ยังคงรักเหมือนเดิมอยู่เสมอ..โปรดจำไว้
แต่เป็นเพราะฉันแค่ขอเก็บเธอไว้ในหัวใจ
เพื่อเป็นพลังสำหรับต่อสู้ไปเท่านั้นเอง

เลิกเรียกร้องขอความรัก
ฉันแค่อยากขอพิงพักยามคว้างเคว้ง
เลิกจมอยู่กับความเหงา..เศร้า..วังเวง
ฉันแค่อยากนั่งฟังเพลง..แล้วก็ระลึกนึกถึงเธอ

[Kotchanan]

น้ำตาที่หายไป

นานแล้วที่ไม่ได้ร้องไห้
ไม่รู้ว่าน้ำตามันเหือดหายไปไหน
ทั้งที่เมื่อก่อนแทบหลอมละลาย
เหมือนหัวใจสลายเมื่อขาดเธอ

ทั้ง-ทั้งที่วันนี้
ก็ยังรักเธอคนดีอยู่เสมอ
ยังเหงาจับใจเมื่อมองไปไม่พบเจอ
แต่ไม่รู้น้ำตาที่มันไหลเอ่อ - เผลอหยุดไปเมื่อใด

หรือว่า..น้ำตาก็มีวันล้า
และนองหน้าจนไม่มีให้รินไหล
เมื่อตะกอนมันซ่อนลึกอยู่ข้างใน
แม้น้ำตาจะหายไป-แต่ทุกครั้งลมหายใจก็ยังเป็นเธอ

[ดิษฐา]

หมดนานแล้วล่ะ.คราบน้ำตา
แต่วันนี้ที่ร้องออกมา..เพราะหวั่นไหว
ก็บรรยากาศเก่า เก่า..เกาะกินใจ
น้ำตาที่สะสมไว้..เลยรินตา

ขอแค่หนึ่งคืน
ก่อนที่ใจจะลาขาดความอ่อนล้า
แค่คืนนี่คืนเดียว.นะเจ้าน้ำตา
ที่จะมีโอกาสร่วงหล่นมา..รดพื้นดิน

[{[^______^]}]

ฉันไม่ได้  ร้องไห้
น้ำตาไหล  ออกมาเอง
ที่ไหลริน  เพราะเธอเมิน
ใจยับเยิน  เธอเฉยชา

[bourana]

ฉันไม่ได้ร้องไห้
ก็แค่หวั่นใจก็เท่านั้น
ไม่อยากให้เธอเข้าใจผิดฉัน
แล้วทิ้งกันไปห่างไกล

ไม่สามารถรับกับความอ้างว้าง
ยังอยากให้เธออยู่ข้าง-ข้างรู้ไหม
แม้ไม่ได้เป็นคนของหัวใจ
แต่ก็อยากเป็นเพื่อนกับเธอไป..ตลอดกาล

[Kotchanan]

น้ำใส-ใสบนใบหน้า
มิใช่หยดน้ำตาหรอกที่เห็น
แค่หยาดเหงื่อไหลกระเซ็น
เพราะน้ำตานั้นซ่อนเร้น..อยู่ข้างใน

[เพรางาย]

ไม่ได้ร้องไห้
น้ำตาไม่ไหล
ใครว่าไม่เศร้า

ทุกครั้งที่เห็น
เส้นทางเก่าเก่า
ปวดใจคล้ายเขา
ควักล้วงดวงใจ

น้ำตาไม่เหลือ
ร้องจนเหลือเชื่อ
สิ้นสุดหยุดไหล


หน้ารื่นเริงร่า
น้ำตาตกใน
ไม่ได้ร้องไห้
ไม่ใช่ไม่ร้อง

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ไม่ได้ร้องไห้...ไม่ได้ร้องไห้...ไม่ได้ร้องไห้
แต่เพราะรักมากมาย...น้ำตาจึงไหลออกมาง่ายๆ...อย่างนี้
ไม่ได้เสียใจ...ไม่ได้ปปวดใจ...แม้เพียงนาที
แต่น้ำตาที่รินไหลอยู่ตรงนี้...มันไม่มีคำอธิบาย

[bourana]

ไม่ได้ร้องไห้
แต่น้ำตากำลังไหลช้า
จากสองตา
พร้อม-พร้อมกับความเหว่ว้า..ในหัวใจ

พยายามยอมรับกับเรื่องราวทุกอย่างตอนนี้
ให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลานานขนาดไหน
รู้เพียงแค่หัวใจ..ต้องลืม

[Sweft_Life]

ใครบอกกัน..ว่าไม่ได้ร้องให้
แค่หัวใจโดนขยี้
ความช้ำในใจที่มี
เลยทำให้มัน..ปรี่ออกมา

[ฌลา]

ไม่ได้ร้องไห้..
แต่ที่น้ำตามันไหล...ก็แค่ฝุ่นมากมายเท่านั้น
ไม่ได้เจ็บสักนิด...เมื่อเธอคิดจะจากกัน
แค่แสบตาเท่านั้น...น้ำตามัน...เลยไหลมา..

ไม่ได้เสียใจ
ก็คงมีบ้างที่ใจหาย....อย่าถือสา
ไม่ได้ร้องไห้...เพื่อเรียกร้องใคร..กลับมา
อย่าเลยอย่าเสียเวลา...ถ้าอยากจะลาก็รีบไป

ไม่ได้เสียน้ำตา
เพื่อคนไร้ค่า...หรอกรู้ไหม
แค่เธอจากลา...ไม่ได้แปลว่าจะหยุดหายใจ
ถึงวันนี้จะเจ็บแค่ไหน...ก็จะไม่ร่ำไห้..อ้อนวอน

[bourana]

ยังไม่ถึงกับร้องไห้
แต่สะท้อนหัวใจเพียงเล็กน้อย
กลัวเหมือนกันว่าถ้าคิดอะไรเรื่อยไป..อาจน้ำตาปอย
ตอนนี้จึงพยายามค่อย-ค่อยปรับอารมณ์

ไม่อยากจะต้องเศร้า
ไม่อยากต้องเหงาหรือขื่นขม
ไม่อยากให้หัวใจสะท้านไหวตามอารมณ์
เพราะกลัวเหลือเกินว่าจะไม่อาจข่ม..น้ำตา

[มั่น แซลี้]

จะร้องไห้เรื่องอะไรเหรอ
พ่อแม่เธอหรือญาติพี่น้องเป็นอะไร
ถ้าเป็นอย่างนั้นก็น่าจะร้องไห้ออกไป
ถ้าร้องไห้ผิดหวังในรัก...ฉันว่ามันไม่ควรจริงๆ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ไม่ได้ร้องไห้
ไม่ได้อ่อนไหว...ขนาดนั้น
ไม่ได้ว่าตัว....ว่าตัวเองสำคัญ
ไม่ได้เพ้อฝัน...ให้มันมากไป

ไม่ได้มีน้ำตา
แต่ที่เอ่อล้นแววตา...คือมายารู้ไหม
ฉันไม่ได้เจ็บป่วย...ไม่ได้ปวดใจ
แค่ภาพลวงตาจริงมั๊ย?...ก็กลัวเธอไม่เข้าใจกัน

ไม่ได้ร้องไห้
เป็นเพียงฝุ่นไกล...เข้าใกล้ตาฉัน
แค่ผงเข้าตา...เลยเผลอบ้า...โดยฉับพลัน
เธออย่าสนใจมัน...เพราะฉันไม่ตั้งใจ

ไม่ได้มีความทรงจำ
แค่ความรักช้ๆ...ฉันควรจใช่ไหม?
แค่ใครบางคน...เขาทำเอาไว้...
ให้จนหัวใจ...แล้วมีอะไรให้คร่ำครวญ

[bourana]

ไม่ได้ร้องไห้
แต่หัวใจกำลังวุ่นวายสับสน
เพราะเผลอคิดเรื่องคนบางคน
หัวใจก็เลยร้อนรนทุรนทุราย

ไม่ได้ร้องไห้
แต่น้ำตามันกำลังหลั่งไหลเป็นสาย
เพราะทำนบที่กั้นไว้พังทลาย
สุดท้ายมันก็หลั่งไหลออกมา

ไม่ได้ร้องไห้
แต่ค่อย-ค่อยสะอื้นอ่อนไหวอย่างช้า-ช้า
ค่อย-ค่อยกลืนก้อนที่จุกอกขึ้นมา
แล้วค่อย-ค่อยปาดน้ำตาออกไป

[╰☆╮สุดสายป่าน มะขามเปียก♡ﾟﾟ･｡εїз]

ฉันมานั่งก้มหน้าอยู่ตรงนี้

ขอคนดีอย่าคิดว่าฉันร้องไห้

แค่ตอนนี้รู้สึกว่าไม่เหลือใคร

เธอจะไปก็ขอให้ได้ไปดี

ฉันฝืนยิ้มบอกเธอว่าลาก่อน

ทั้งใจวอนร้องขออย่าหลบหนี

กลับมารักตัวฉันอีกสักที

น้ำตานี้จะได้ไม่หล่นลง

...

...

ฉันอยากร้องไห้เหลือเกิน ...

หากฉันไม่มีทิฐิอย่างแรงกล้า

 ... ฉันก็อยากร้องไห้ให้เธอเห็น เผื่อสักวันนหนึ่งเธอและฉันจะกลับมาเป็นเช่นเดิม

อยากคุกเข่าอ้อนวอนขอร้องไม่ให้เธอไป ... แต่ฉันทำไม่ได้ ด้วยในหัวใจยังไม่กล้าพอ

...

หากไม่มีคำว่าศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิง ... ฉันจะเอ่ยปากบอกออกไป...

ว่ารักเธอ...มากแค่ไหน .. มากเพียงไร ... และนานเท่าไร ...

...

ฉันเหงาจัง

[ดินแล้งหมดแรงใจ]

โธ่พี่ๆ

ไหนบอกน้องนี้ว่าจะไม่ร้องให้

แล้วไอ้น้ำที่ไหลอาบแก้มนั้นมันคืออะไร

เช็ดให้ดีแล้วมาว่ากันใหม่นะคุณ




ไม่พอใจอะไรบอกกันได้

หรือมีเรื่องอะไรให้เคืองขุ่น

ผมพอจะช้วยได้ไหมนะคุณ

แล้วซับน้ำตาอุ่นๆให้เอง

[สายใย]

ไม่ได้ร้องไห้
ทั้งหัวใจ ปวดร้าว แต่ทำเป็นกร้าวแกร่ง
ยิ้มก็ฝืดฝืน ตะกี้ยังยืน ตาแดงแดง
แก้ตัวว่าแมลง เม่าบิน เข้าลูกกะตา

เสียงใครสะอื้น
แอบกล้ำกลืนสะเทือนใจจนไหล่สั่นผวา
ถูกเขารู้ทันเลยหันมายิ้มให้ทั้งน้ำตา

แต่เธอรู้ใหมว่า เห็นทีท่าของเธอแล้ว...ฉันเผลอปวดใจ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ก็อยากจะร้อง
ให้ดังกึกก้อง...ร้องไป
อยากระบาย...อะไรๆ
ให้มันสบายใจ...มากกว่าการใช้น้ำตา

ไม่อยากจะร้องไห้
ไม่อยากเป็นคนสิ้นไร้...ในปัญญา
ไม่อยากหลบลี้..หนี้หน้าเมื่อเจอปัญหา
แต่มันหมดปัญญา...ที่จะหากำลังใจ

ไม่ได้อยากปวดร้าว
แต่ใจที่ว่างเปล่า..ปวดร้าวแค่ไหน
อยู่ดีๆ...ก็มีน้ำตา...เอ่อนล้นเต็มหัวใจ
แล้วก็ค่อยๆรินไหล...อาบสองแก้ม...เต็มสองตา

ไม่ได้ร้องไห้
แต่น้ำใสๆ...ก็ค่อยๆไหลบ่า
เป็นความตั้งใจ...ที่ไม่ได้มีเจตนา
แต่ความเจ็บปวด..รวดร้าวอ่อนล้า...จนไม่กล้าหายปวดใจ

[bourana]

ไม่ได้ร้องไห้
แต่หัวใจก็ยังคงยอมรับไม่ได้กับความเจ็บช้ำ
เธอไม่ได้เป็นคนกระทำ
มีแต่ฉันเองที่พยายามเพ้อพร่ำคร่ำครวญ

ความต้องการของหัวใจ
มันช่างมากมายเกินไปจนปั่นป่วน
แม้จะพยายามคิดทบทวน
หัวใจก็ยังคงหวนคิดถึงแต่เธอ

แม้น้ำตาไม่ได้ไหล
แต่หัวใจก็ยังคงพร่ำเพ้อ
โหยหาความรักจากเธอ
จนบางครั้งแอบเผลอมีน้ำตา