ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Kotchanan]

เพ้อรัก

หากแม้นใจ ได้สิทธิ์ แค่คิดถึง
ใครคนหนึ่ง ซึ่งรัก เป็นหนักหนา
จะเพียรใช้ ทุกห้วง ช่วงเวลา
อันมีค่า มาดู และอยู่เคียง

หากทว่า ครานี้ ไม่มีแล้ว
ไร้ซึ่งแวว- ตารัก  ต้องหักเลี่ยง
ความเป็นไป ใจเรา เขาลำเอียง
ทำได้เพียง  เพ้อรัก สุดหักใจ

ปลอบใจตน คนพ่าย อย่าได้ท้อ
ตัดต้นต่อ..ก่อรัก จักหม่นไหม้
ไร้ทุกสิทธิ์ คิดสื่อ หรืออื่นใด
ฉันได้ตาย จากใจ เธอไปแล้ว

[จะไม่เด็ด]

โปรดอย่าลืมความรักปักใจหมาย
โปรดความตาย..อย่าหมายพรากเสน่หา
พรากเถิดชีพพรากสิ้น..แม้วิญญา
แต่โปรดทิ้งความเสน่หา..ไว้ก็พอ...อิอิ

...แบบว่า

[ฌลา]

โปรดอย่าลืมความรักปักใจหมาย
โปรดความตาย..อย่าหมายพรากเสน่หา
พรากเถิดชีพพรากสิ้น..แม้วิญญา
แต่โปรดทิ้งความเสน่หา..ไว้ก็พอ...อิอิ

...แบบว่า

แม้นชีวาตัวข้าจะลาสิ้น
ไม่เลยร้างชีวิญสเน่หา
แม้นไร้ลมมอดม้วยมรณา
ยังร่ำไห้เพรียกหาไม่วาวาย

ยังจำจดเรื่องรักปักในอก
ยังเพ้อพกครวญหามิลาหาย
ยังร่ำเรียกเพรียกพี่มิเว้นวาย
แม้นตัวตายยังโหยไห้ละเมอครวญ

[สายใย]

เพียงเป็นไข้ไร้สติสิเพ้อพร่ำ
ผ้าชุบน้ำเช็ดกายาพาไข้หาย
เพ้อรักเพราะพิษไข้ไม่ถึงตาย
พอไข้คลายคร้านจะลืมเคยปลื้มกัน

[จะไม่เด็ด]

เพ้อเถิดเพ้อเหม่อลอย..แต่รอยรักอยู่
สิ้นฤดูกาลไป..ไม่แปรผัน
โปรดเถิดหนาอย่าลืม...ความสัมพันธ์
หากลืมฉัน..ดวงชีวัน..คงแตกสลาย...อิอิ

...แบบว่า

[Kotchanan]

ใครลืมใคร ใจถาม ในยามจาก
ดวงใจพราก รากรัก มาหักหาย
สายสัมพันธ์ ฉัน-เธอ เพ้อจนตาย
แต่เธอนั้น อาจกลาย มลายลง

                                             

(แบบว่า...น่ะ)

[สายใย]

คำเพ้อรักสลักในหทัยนี่
ดวงฤดีแสนปลื้มไม่ลืมหลง
พิษไข้รักหักไม่หายเคลื่อนคลายคง
ต้องตายลงวันนั้นฉันขาดเธอ

[

[จะไม่เด็ด]

พรากอย่างไร..สายรักแน่นหนักอก
ต้องวิตกในคำเพ้อ....ละเมอหา
แม้นขาดเธอ..ยอมขาดสิ้นแม้วิญญา
ไม่ปรารถนา..จะเพ้อพบ...สบผู้ใด

.....แบบว่า

[{[^______^]}]

เพ้อรักเพ้อละเมอคิดถึงเธอ
ละเมอเพ้อคิดถึงเธอเพียงคนเดียว
อยากจะเจอเธอให้ได้เลยเชียว
เพียงคนเดียวทำให้เพ้อถึงเพียงนี้

 

[ฌลา]

เพราะเพ้อรักจึ่งยากจะลืมจิต
ยังคงคิดครวญคร่ำรำพันหา
เพราะดวงใจมิแข็งได้ดั่งศิลา
จึงเพ้อรักร่ำหามิเว้นวาย

[ไพลิน]

เพราะหัวใจมีสิทธิ์แค่คิดถึง
ไม่มีสิทธิ์ทำซึ้งหรือเข้าใกล้
หัวใจฉันแค่ละเมอเพ้อรักไป
ตามที่ใจทำได้ไม่มากเกิน
ทิ้งระยะถอยห่างทั้งยังเจ็บ
ยังคงเก็บรอยช้ำความห่างเหิน
ไม่อาจเข้าไปร่วมบนทางเดิน
ที่เธอเชิญอีกคนมาร่วมทาง
ยังเพ้อครวญหวนอยู่มิรู้หาย
ใจสลายถึงคราวเราเมินหมาง
นับวันความสัมพันธ์ยิ่งจืดจาง
เพิ่มช่องว่างระหว่างใจให้ไกลกัน

[tanapok]

รักครั้งนั้นฉันยังเพ้อ
แม้ว่าจะไม่ได้มีเธออยู่เคียงใกล้
ความคิดถึงยังคงหวานอุ่นละไม
พร่ำเพ้อรำพันไปว่ายังมีเธอ

แม้นานแค่ไหนก็ยังเฝ้าเพ้อรัก
นานมาแล้วก็ยังคิดถึงคนน่ารักคนนี้เสมอๆ
อาจความจริงสิ่งที่ได้เห็นหรือภาพที่ได้เจอ
เพียงได้รู้ว่าเธอไม่มีทุกข์ฉันก็สุขใจ

ฉันก็ยังคงเฝ้าบ่นเพ้อว่า...รัก
แต่ไม่ได้หวังนักว่าจะเป็นไปได้หรือไม่
แค่บอกกับคนทุกคนที่เห็นหน้าและยิ้มให้กันแบบสบายๆใจ
แค่เพ้อว่า รัก คิดถึง เป็นห่วงเป็นใย....คนที่รอ

คนเราไม่ควรจมปักอยุ่กับอดีต  ไม่ควรให้เรื่องราวในอดีตมาทำให้เจ็บช้ำ   อย่าลืมว่าโลกไม่ได้มีคุณคนเดียวที่เป็นแบบนี้(......ได้แต่บอกตัวเอง.)

[Kotchanan]

โปรดอย่าลืมความรักปักใจหมาย
โปรดความตาย..อย่าหมายพรากเสน่หา
พรากเถิดชีพพรากสิ้น..แม้วิญญา
แต่โปรดทิ้งความเสน่หา..ไว้ก็พอ

โปรดอย่าถาม...ทำไม...ไม่มาหา
โปรดอย่าว่า...ทำไม...ไม่มาขอ
โปรดอย่าท้วง...ทำไม...จึงให้รอ
โปรดอย่าท้อ...รอกินแห้ว...นะแก้วใจ....
 

แบบว่า...แวะมาแซว อิอิอิ......
                   

แห้วกระป๋อง สองหนุ่ม มารุมให้
ซึ้งน้ำใจ ไมตรี ที่สวยใส
ซดน้ำแห้ว แล้วชื่น เริงรื่นใจ
มีอีกไหม คะพี่..หร่อยดีจัง

(น้อมรับคำแซว..ชนแห้วกันหน่อยมั้ยคะพี่..อิอิ..)

[Kotchanan]

เพ้อรัก..(รักไร้สิทธิ์)

รักที่ให้...ไม่ซึ้ง...จึงป่นปี้
ด้วยเขามี หญิงใด ในใจหมาย
ส่วนฉันมี ใจเดียว กุมเกี่ยวกาย
แม้นชีพวาย ใจรัก ไม่หักคลอน

ส่งแรงจิตต์ อธิษฐาน มานานเนิ่น
บนทางเดิน เกินขาด ที่บาดบ่อน
รักไร้สิทธิ์ คิดหวัง ยังร้าวรอน
แววอาทร ซ่อนรัก ต้องกักกัน

รู้ผิด-ถูก ผูก-แก้ มาแต่ก่อน
จึงทุกตอน สอนใจ อย่าได้ฝัน
อันตัวเรา เขาหรือ สื่อสัมพันธ์
ความสุขนั้น วันใด จะได้มา

ร้องบรรเลง เพลงเศร้า อีกคราวหนึ่ง
ไร้ที่พึ่ง ซึ่งใจ เคยใฝ่หา
จะมีใคร ให้รัก ไหมสักครา
ในโลกหล้า ถ้ามี แต่นี้ไป

[ดิษฐา]

ค่ำคืนนี้ฝนตก
บนเพดานเหล่าจิ้งจกเดินสวนสนาม
รอบๆกายฉันถูกไออุ่นแห่งรักคุมคาม
ทุกๆโมงยาม ความรักเพิ่มขึ้นเท่าทวี
คืนนี้ไม่มีดวงดาว
ให้ฉันนั่งนับเล่นแก้ความเหงาที่ล้นปรี่
อยากลมฝากลมส่งความคิดถึง เฮ้อ! ลมก็ไม่มี
ทำได้แค่เขียนกลอนไว้รอพรุ่งนี้...จะมอบให้เธอ

 

[Kotchanan]

เพ้อรัก..(ลืมหรือยัง)


ลืมหรือยัง คนดี...ที่คิดถึง
ลำดับหนึ่ง ถึงสุดท้าย ให้อยู่ไหน
หรือสักที่ ไม่มีเหลือ หมดเยื่อใย
อยู่นอกใจ ไปแล้ว ในแววตา

วาดความหวัง ฝั่งฝัน เพราะฉัน "รัก"
แม้นตระหนัก..หักห้าม ไม่ถามหา
แต่ยากเกิน เดินก้าว ทุกคราวครา
จึงไขว่คว้า ทุกนาที ราตรีกาล.

[จะไม่เด็ด]

วาดความหวังครั้งใดใจสดชื่น
ทุกวันคืนที่ร่วมเรียงเคียงประสาน
ทุกคำเพ้อจะกลายเป็นเช่นตำนาน
สืบต่อกาลมิรู้จบ..ลบเลือนเลย...อิอิ

...หวัดดีตอนเช้าครับ

[สายใย]

คำเพ้อรักชวนให้ใจคิดถึง
ใครคนหนึ่งเคยอิงแอบแนบเขนย
คิดถึงวันสุขสมภิรมย์เชย
สายลมเอยรำเพยเพ้อถึงเธอที

[ฝ้ายคำ]

       ข้าเป็นดาวเจ้าเป็นเดือนเฝ้าเคลื่อนคล้อย          ละลิ่วลอยร่อนเร่ในเวหน

คอยเคียงอยู่คู่ฟ้านภาดล                                     ทั่วสกลยลประจักษ์ว่าปักใจ

      มีข้าเจ้าเฝ้าปองครองใจรัก                            สุดจักหักห้ามสมอารมณ์ไหว

ตราบวันสิ้นดินฟ้านภาลัย                                    ดวงหทัยใจคงมั่นนิรั นดร์

[Kotchanan]

วาดความหวังครั้งใดใจสดชื่น
ทุกวันคืนที่ร่วมเรียงเคียงประสาน
ทุกคำเพ้อจะกลายเป็นเช่นตำนาน
สืบต่อกาลมิรู้จบ..ลบเลือนเลย...อิอิ....(จะไม่เด็ด)

...หวัดดีตอนเช้าครับ


เปิดตำนาน สานรัก อย่าหักหาย
ร่วมกำจาย กำจร ก่อนเพื่อนเอ๋ย
ตรงที่นี้ มีที่ว่าง เหมือนอย่างเคย
จึงเอื้อนเอ่ย เผยคำ ย้ำเตือนกัน....(กชนันท์)

...นกที่ตื่นแต่เช้าย่อมได้หนอนตัวใหญ่...อิอิ..