ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เจ้านาง]

ถึงจนทรัพย์อับศักดิ์ มิสูงส่ง
ดีก็คง ดีครัน วันยังค่ำ
ไม่ทำให้ใครทุกข์ สุขประจำ
ขอแนะนำ เยี่ยงนี้ ดีอุดม

อนึ่งเล่าเยาวชนคนรุ่นใหม่
ต้องเชาว์วัยวิเคราะห์อย่างเหมาะสม
อย่าเชื่อง่ายดายไปไม่เฉียบคม
หรืองายงมเห็นงามตามเขาไป

เชื่อมงคลตื่นช่าวเขาป่าวหลอก
เชื่อเขาบอกบ่คิดวินิจฉัย
เชื่อภูตผีพลีสะเดาะเคราะห์จัญไร
เชื่อโชคลางทางไสย หลงไหลครัน

เชื่อของขลังฝังจิตคิดปลุกเสก
ถือตัวเลข อักขรา ยันต์อาถรรพณ์
ผิดแบบอย่าง ทางธรรม ไม่สัมพันธ์
อยู่ในชั้น โง่เขลา เบาปัญญา

[เจ้านาง]

ไม่เชื่อกรรมนำวิถีแห่งชีวิต
เชื่อผิดผิด ภัยมหันต์ เกิดปัญหา
เป็นเหยื่อคน กลโกง หลงศรัทธา
เสียทรัพย์สิน เงินตรา สถาบัน

เป็นชายชาติ ถ้าฉลาด และแหลมหลัก
ใครจะชักชวนได้ให้เหหัน
จงสังเกต เหตุผล ยลสัมพันธ์
จัดดุลกัน กับศรัทธา ปัญญานิยม

หนึ่ง "เที่ยงธรรม" คำนี้มีความหมาย
เราเป็นชายควรวิเคราะห์ให้เหมาะสม
อันคนดี จะชี้ติ ตำหนิชม
ต้องคิดข่ม ครองใจ ให้สมควร

อย่าเข้าข้าง ทางใด ต้องใจเที่ยง
ไม่เอนเอียง ผิดชอบ ต้องสอบสวน
ถ้าพวกเพื่อน เบือนบิด ผิดกระบวน
อย่าชื่นชวน วินิจฉัย ให้เป็นธรรม

[น้ำมนต์]

อย่าเข้าใคร ไทยเทศ หรือเพศญาติ
ต้องสามารถ มองความ ให้งามขำ
ดีว่าดี ชั่วว่าชั่ว กลัวบาปกรรม
ใครน้อมนำ แนะให้เอียง ต้องเถียงแทน

อีกข้อคือ ซื่อตรง ดำรงสัตย์
ต้องฝึกหัด ให้มั่น สำคัญแสน
ไม่ฉ้อโกง ใครกิน แม้สิ้นแกน
ให้เหนียวแน่น ในมนัส ซื่อสัตย์ครัน

อนึ่งเล่า เราต้องดี มีสัจจะ
ถ้อยวาทะ เที่ยงตรง ดำรงมั่น
ปากที่ไข ใจที่คิด อย่าผิดกัน
ไม่บิดผัน พลิ้วบท พจนา

อนึ่งธรรมสำคัญ อันเอกอุตม์
ประเสริฐสุด สังคม นิยมหา
คือเสียสละประเสริฐเลิศโลกา
มีเมตตาตามควรในส่วนตน

[น้ำมนต์]

เห็นผู้ใดใครขัดปัจจัยหลัก
ต้องรู้จักมีใจใฝ่กุศล
โดยจุนเจือเกื้อแก้แก่คนจน
ตามเหตุผล เพียงแค่ แก้ลำเค็ญ

จงช่วยแค่ แก้ทุกข์ ยามฉุกเฉิน
อย่าช่วยเกิน เกิดก่อ ที่ข้อเข็ญ
ทำให้คน จนนร่ำไป ทำไม่เป็น
ผิดประเด็นโดยธรรมจำจงดี

จงช่วยคน ให้ช่วยตน ต่อไปเถิด
จะล้ำเลิศ ถูกหลัก เป็นศักดิ์ศรี
ใช่ขอทาน คร้านนั่ง ขอทั้งปี
ช่วยเช่นนี้ นอกประเด็น ไม่เป็นคุณ

ประการหนึ่งซึ่งชายต้องหมายมั่น
มาช่วยกันกำกับสนับสนุน
เห็นสิ่งใดไม่เป็นธรรมต้องค้ำจุน
โดยการุณย์รักราษฎร์ชาติประชา

[กอบรัก]

สิ่งใดคิด ผิดธรรม จะนำใช้
อย่าปล่อยไป ให้เป็น ประเด็นปัญหา
ต้องต่อสู้ชูธรรมนำคณา
โดยแกล้วกล้าเกรียงไกรไม่กลัวเกรง

แต่ต้องทำนำคณะโดยสงบ
อย่ารุกรบด้วยอารมณ์เข้าข่มเหง
ต้องรู้แบบแยบคายใช่นักเลง
อย่าโฉงเฉงชักชวนกันกวนเมือง

อันวิธี มีมากหากจะสู้
ต้องเรียนรู้ อย่างฉลาดและปราดเปรื่อง
เช่นเขียนคำร่ำแถลงแรงไม่เปลือง
หรือเขียนเรื่องลงแพร่แก่มวลชน

หรือประท้วงโดยธรรม แบบคว่ำบาตร
โดยประกาศ ให้สังเกตในเหตุผล
ยังมากมายหลายวิธีที่พึงยล
ควรแก่รณรงค์รู้ สู้อธรรม

[เจ้านาง]

อนึ่งมนุษย์ สุดดี อยู่ที่จิต
จะพูดคิดข่มใจอย่าให้ถลำ
สุจริต กายจิต วจีกรรม
เป็นเครื่องนำ น้อมใจ ให้สบาย

หากไม่เห็นแก่ตัว ชั่วก็หมด
สังคมลด เดือดร้อน รอนสลาย
เห็นใจกัน พลันร้อน ก็ผ่อนคลาย
ปัญหาหาย หากแก้ เห็นแก่ตัว

อันผู้ดี มีจิต รับผิดชอบ
จะประกอบ การใด ก็ไมชั่ว
หนึ่งสำหรับรับผิดชอบต่อครอบครัว
ไม่เมามัวก็มิหมองรู้ครองตน

สองสำหรับรับผิดชอบระบอบใหญ่
สังคมไทย ทั้งระบบกระทบผล
ต้องอาศัยการศึกษาประชาชน
ทำให้คนรู้คิดพินิจนำ

[เจ้านาง]

อันประชาธิปไตยในไทยนี้
หกสิบปีเศษผ่านนานฉนำ
ไม่จรัสพัฒนาน่าชอกช้ำ
เพราะไม่ทำ ให้คนไทยเข้าใจดี

ยังซื้อสิทธิ์ ขายเสียง เลี่ยงกฎหมาย
น่าละอาย ระอาจิต ผิดวิถี
อันพวกเจ้าเยาว์วัยไม่กี่ปี
ก็จะมีสิทธิ์มั่งจงตั้งใจ

รับผิดชอบ ตามระบอบ ระบบบท
เลือกคนดี หนีคนคด ฟังขานไข
รู้หน้าที่ มีธรรม นำฤทัย
รู้กลไก การเมือง เรื่องสำคัญ

รู้เหตุ , ผล, ตน,ประมาณ, กาลเทศ
ตามขอบเขต ควรคิด อย่าบิดผัน
รู้จักกลุ่ม ประชุมชน ผลอนันต์
รู้เลือกสรรเสาะหา เมธาวี

[น้องติ๋ว]

รวมเจ็ดข้อขอให้จำสำคัญสุด
ข้อบัญญัติ สัตบุรุษ อันเรืองศรี
ใครครบเสร็จ เจ็ดข้อ ถ้วนพอดี
เป็นเมธี ทรงธรรม ล้ำโลกา

คนเช่นนี้ มีที่ สังคมไหน
สังคมนั้น พลันได้ สุขถ้วนหน้า
ท่านจงเป็น เช่นนั้น ดังพรรณา
จะเลื่องชื่อ ลือชา ว่าเลิศชาย

[ปางสีฝุ่น]

บทเพลงเพื่อชีวิต
เขาร้องเพื่อ..ทวงสิทธิ์..เสรีภาพ
กระหึ่มก้อง..ลั่นรัว..ทั่วร้านลาบ
ว่าซึมซาบ..ทุกระนาบ..'ธิปไตย

บทเพลงเพื่อชีวิต
เขาว่าคือ..นฤมิต..อันยิ่งใหญ่
เขาว่าคือ..วิถีทาง..อย่างไทยไทย
หากแต่ว่า..ลาบไก่..ยังไม่จ่ายเลย

[kaya]

ยังอีกส่วนควรทราบและศึกษา
คือวัฒนธรรมล้ำค่าอย่าให้หาย
ไทยเป็นไทยแต่ก่อนไกลไม่กลับกลาย
ได้สืบสายสุขสวัสดิ์จนปัจจุบัน

เพราะมีวัฒนธรรมเครื่องนำชี้
ประเพณีแนวทางที่สร้างสรรค์
ภาษาสลวย, มวย, รำล้วนสำคัญ
ใครจะหันเทียบเท่าของเราไทย

[โรแมนติค]

ขอให้เจ้าเข้าถึงซึ่งคุณค่า
รู้รักษาให้สืบทอดตลอดสมัย
รู้แยกคัดจัดลบองของนอกใน
ได้ภูมิใจอาจิณจนสิ้นปราณ

ประการหนึ่งซึ่งกษัตริย์เป็นฉัตรชาติ
ถวัลย์ราชร่มเย็นเป็นสุขศานต์
เป็นขวัญรัฐขวัญราชแต่โบราณ
จวบถึงกาลปัจจุบันสืบสันต์ติวงศ์

พระทรงคุณพหุลครันเป็นขวัญประเทศ
ทรงพระเดชดังกระเดื่องเรืองระหง
พระเกียรติปรากฎพระยศไกรใหญ่ยิ่งยง
โดยดำรงค์ราชัยให้ไพบูลย์

[เจ้านาง]

เป็นศูนย์รวมร่วมกมลคนทั้งชาติ
บำรุงศาสน์ให้วิสุทธิ์มิเสื่อมสูญ
ต้องจงรักชักเชิดร่วมเทิดทูน
เพื่อเพิ่มพูนพัฒนาประชาไทย

ระบบที่มีราชะเป็นประมุข
อำนวยสุขสูงสุดอย่าสงสัย
แลให้รอบเมืองเราจะเข้าใจ
เพื่อนบ้านได้เดือดร้อนรอนเจริญ

[ยอด~]

เพราะเหตุไร เหตุเพราะ ไร้อธิราช
ประชาชาติ เผชิญทุกข์ กันฉุกเฉิน
ด้อยกว่าเราเท่าไรไม่เก่งเกิน
เพราะดำเนินแนวคิดมาผิดทาง

พวกขุนศึกฮึกหาญผ่านประเทศ
บังเกิดเหตุ หายนะ ต้องสะสาง
ชิงกันใหญ่ ใส่กันยับ แทบอับปาง
เพราะเลิกร้าง ระบบรัฐ กษัตริย์ครอง

[น้ำมนต์]

ระบบนี้ดีเลิศประเสริฐสุด
ไม่เปิดจุดที่จะแยกแตกเป็นสอง
จงเชื่อเถิดเทิดกษัตริย์รัฐครรลอง
เลิศลบองล้ำระบบจบสกล

ความจงรักภักดีมีคุณค่า
เหมือนรักฟ้าแห่งเกิดกำเนิดฝน
เชิญเทิดทูน ศูนย์รวม ร่วมกมล
เหมือนฉัตรชน ฉัตรชัย ฉัตรไทยเรา

[akom]

ทุกท่านเกริ่นมาฉะนี้ดีที่สุด
ล้วนเอกอุตม์ อรรถแสดง แถลงเล่า
ก็หวังใจ ให้ดรุณ ที่รุ่นเยาว์
ได้ขัดเกลา กล่อมจิต สะกิดใจ

เป็น "ดรุณานุศาสนี" เสนอ
ถึงไม่เลอ เลิศครัน แต่ทันสมัย
เพราะกล่าวความ ตามสภาพ ทราบทั่วไป
โดยหวังให้ เห็นวิถี ที่ดำเนิน

[เจ้านาง]

นามผู้แต่ง "แพง เพชรพันกะรัต"
อรรถรสพจน์สัมผัสยังผิวเผิน
ด้านข้อคิดผิดพลาดอาจขาดเกิน
อภัยเทอญเมธีช่วยชี้ทาง

ขอจบกลอนสอนดรุณสุนทรแถลง
กล่าวแสดงโดยอรรถไม่ขัดขวาง
ล้วนแล้วสิ่งจริงใจไม่จืดจาง
เชิญอ่านอ้างอรรถเอื้อนเตือนตนเอย.

[สุวรรณ]

ยินบทเพลงบรรเลงเปล่งประสาน
ต่างขับขานคำร้องของชีวิต
มีที่มาต่างฝันต่างลิขิต
ต่างชีวิตร่ายดนตรีสีสันโลก

บ้างทำนองสุขก็สุขแสน
บ้างทุกข์ยากขาดแคลนก็แสนโศก
บ้างชีวิตราบระนาบโลก
บ้างสงบไร้โศกสลับกัน

[เจ้านาง]

คลิ๊ก....ฟังบรรเลงพญาโศก http://spamtheweb.com/ul/upload/2208/5153_mp3ss53s.swf


ระชวยโชยโบยพลิ้วผะผิวแผ่ว
กังวานแว่วอื้ออึงตรึงสดับ
ไหวไหววาบผัสสาแล้วลาลับ
ยะเยือกหนาวหนึ่งซับโดยชีวา

ณ เรือนดาวพราวระยิบกระพริบห้วง
เด่นเสี้ยวดวงเดือนแหว่งขึ้งแต่งฟ้า
หอมกลิ่นโศกลั่นทมยามลมพา
เหน็บหนาวห้วงมรรคาแห่งสัญจร

มโหรีปี่พาทย์เริ่มวาดเสียง
โศกสำเนียงม่านใจอันไหวอ่อน
โหยสดับในคราแห่งอาวรณ์
ห้วงระทมรอนรอนโดยแรงร้าว

หอมเอย หอมลั่นทม
ยามสายลมพัดชื่นในคืนหนาว
ทิ้งกลีบร่วงเป็นซาก ลงตากดาว
แลเกลื่อนพราวขาวพร่างอยู่กลางลาน

ดอกน้ำค้างวางหยอกบนดอกหญ้า
ดอกน้ำตาใสใสรินไหลผ่าน
พญาโศกตรึงซับกับห้วงกาล
กล่อมดวงมาลย์..สู่สุขคติ..อันนิรันดร์..

[จะไม่เด็ด]

ฟังพญาโศกวิโยคใจในสังขาร
ดอกร่วงรานดูเกลื่อนกรายใจโศกศัลย์
ยิ่งทำนองละล่องเคลื่อนเอื้อนจาบัลย์
โอ้สวรรค์ช่างปั้นโลก..ได้โศกจริง..

...แบบว่า

[เจ้านาง]

ขอทักทาย มวลมิตร ลิขิตหวาน
ด้วยกลอนกานท์ พญาโศก วิโยคหา
ตอนนี้นางปวดร้าวเศร้าอุรา
เป็นกำพร้ามารดาพาระทม

ขออภัยในกลอน อาจอ่อนล้า
ด้วยน้ำตา นองหน้า พาทุกข์ถม
ขอบคุณพี่ จะไม่เด็ด  เพชรกลอน พรม
ทุกคำชม ห่มสุข...ทุกข์มลาย


เจ้านางขอขอบคุณ และทักทาย ทุกท่านค่ะ