ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Khondoendin]

ฝากกลอนนี้ถึงเขาที่เราห่วง
แม้สุดห้วงดวงมาลย์กลอนผ่านถึง
ขอมอบให้แด่เขาเราแสนซึ้ง
ใครคนหนึ่งมอบให้จากใจจริง

[สุวรรณ]

ยึดแขนไว้คนเดินดินอย่าหนีฉัน
น้องสุวรรณประณตน้อมพี่ยอดขวัญ
ดีใจจังวันนี้ว่างตรงกัน
ได้รำพันถ้อยคำผ่านบทกลอน

[สุวรรณ]

เธอรู้ไหม...ใครเขา...เฝ้าห่วงหา
ทุกทิวา...มานั่งคอย...แสนหงอยเหงา
ฟังเพลงขลุ่ย...บ้านนา...พาซบเซา
หลายเดือนเฝ้า...แต่คอย...เลื่อนลอยไป...(คนเดินดิน)

ขอพี่ยาอย่าเศร้าอย่าเหงาหงอย
น้องจักคอยเป็นเพื่อนเอื้อนกล่าวให้
พี่บรรเทาจากความห่วงอาลัย
ถึงคนไกลที่คิถึงให้เบาบาง...(สุวรรณ)

[Khondoendin]

ด้วยวันนี้พี่เวรบ่ายจำใจจาก
แต่ว่าหากงานยังรอเลยจากขวัญ
พบกันเดี๋ยวเราสองต้องจากกัน
แม้จอมขวัญพี่คิดถึงซึ้งใจเธฮ

[Khondoendin]

เธอรู้ไหม...ใครเขา...เฝ้าห่วงหา
ทุกทิวา...มานั่งคอย...แสนหงอยเหงา
ฟังเพลงขลุ่ย...บ้านนา...พาซบเซา
หลายเดือนเฝ้า...แต่คอย...เลื่อนลอยไป...(คนเดินดิน)

ขอพี่ยาอย่าเศร้าอย่าเหงาหงอย
น้องจักคอยเป็นเพื่อนเอื้อนกล่าวให้
พี่บรรเทาจากความห่วงอาลัย
ถึงคนไกลที่คิถึงให้เบาบาง...(สุวรรณ)

ขอขอบคุณน้องสุวรรณนั้นหนักหนา
ที่เข้ามาคลายเหงาเศร้าใจบ้าง
พี่เดินหลงได้คนดีนี้นำทาง
พี่อ้างว้างได้คนดีนี้ปลอบใจ

[สุวรรณ]

ขอส่งยิ้มผ่านกลอนอาทรนัก
ให้พี่พักผ่อนใจยามเหนื่อยล้า
อยู่ทางนี้ขอยื่นใยไมตรีมา
เอ่ยให้พี่ขวัญตาสบายใจ

[นักเดินทาง]

ยลวาจา ภาษาถ้อย ร้อยเรียงถัก
จากคนรัก ถึงสักคน บ่นเพ้อหา
โอ! ว่ารัก ช่างอำนาจ อาจคณา
ทำคนดี กลายเป็นบ้า เพราะว่ารัก

[/size]

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[สุวรรณ]

ขอส่งยิ้มผ่านกลอนอาทรนัก
ให้พี่พักผ่อนใจยามเหนื่อยล้า
อยู่ทางนี้ขอยื่นใยไมตรีมา
เอ่ยให้พี่ขวัญตาสบายใจ

[Khondoendin]

ต้องขอตัวขอใจไปก่อนแล้ว
โอ้ดวงแก้วยอดขวัญของพี่จ๋า
ด้วยหน้าที่จึงจำพรากเพราะเวลา
ขอสัญญาจะมาใหม่เมื่อว่างงาน

[Khondoendin]

ต้องขอตัวขอใจไปจากเจ้า
แม้ว่าเฝ้าอาวรณ์บทกลอนหวาน
แต่หน้าที่มีมากจำจากกัน
อีกไม่นานกลับมาใหม่ในที่เดิม

[สุวรรณ]

เธอรู้ไหม...ใครเขา...เฝ้าห่วงหา
ทุกทิวา...มานั่งคอย...แสนหงอยเหงา
ฟังเพลงขลุ่ย...บ้านนา...พาซบเซา
หลายเดือนเฝ้า...แต่คอย...เลื่อนลอยไป...(คนเดินดิน)

ขอพี่ยาอย่าเศร้าอย่าเหงาหงอย
น้องจักคอยเป็นเพื่อนเอื้อนกล่าวให้
พี่บรรเทาจากความห่วงอาลัย
ถึงคนไกลที่คิถึงให้เบาบาง...(สุวรรณ)

ขอขอบคุณน้องสุวรรณนั้นหนักหนา
ที่เข้ามาคลายเหงาเศร้าใจบ้าง
พี่เดินหลงได้คนดีนี้นำทาง
พี่อ้างว้างได้คนดีนี้ปลอบใจ (คนเดินดิน)

ขอส่งยิ้มผ่านกลอนอาทรนัก
ให้พี่สาวที่รักอย่าหวั่นไหว
น้องนี้ขอส่งความไปปลอบใจ
แด่พี่สาวคนไกลหายเศร้าที (สุวรรณ)

[lookgaow]

ภาพความทรงจำเก่า - เก่า
วันคืนที่แสนเงียบเหงา...อ่อนล้า
ตั้งแต่วันที่ฉันหายไป...คุณคงมีเพื่อนใหม่ผ่านเข้ามา
ตัวอักษรที่เคยผ่านปลายปากกา...ไม่รู้ว่าคุณลืมหรือยัง

ถ้าวันนี้...จะขอกลับมา
ปรารถนา...รอยยิ้มจากแววตา...สักครั้ง
คิดถึงคุณเหลือเกิน...ในวันที่ต้องเดินลำพัง
แต่ ! ไม่เคยมีอุปสรรคใดหยุดยั้ง...
" ความคิดถึง " คือพลังให้กลับมา

ฝากความรู้สึก...ผ่านตัวอักษร
บรรจงแต่งบทกลอน...เว้าวอนปราถนา
หวังเพียงไออุ่น...รอยยิ้มละมุน...ในวันที่ฉันกลับมา
จากนี้ขอให้สัญญา...ไม่ว่าผ่านกี่วันเวลา
" จะยังรัก ศรัทธา และคิดถึงคุณ "

[lookgaow]

ที่สุดของ...ความผูกพันธ์
เราจะคิดถึงกันและกัน...ไม่ว่าวันจะผ่านไปนานแค่ไหน
สายใยบาง - บาง...ที่ลบช่องว่างระหว่างหัวใจ
คนสองคนที่อยู่ห่างไกล...ฝากความรักและสายใยผ่านกลอน

เรา...ไม่เคยพบกัน
ทำได้เพียงสื่อความผูกพันธ์...ผ่านอักษร
ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร...สัมผัสความจริงใจได้จากบทกลอน
แต่ละวรรคแต่ละตอน...แฝงด้วยความอาทรจากหัวใจ

ขอบคุณ...วันคืนดี - ดี
ที่นำพาคนที่รักในบทกวี...มาชิดใกล้
ขอบคุณเหลือเกิน...ความรักจากคนคนหนึ่งอีกฝากฟ้าไกล
ขอบคุณทุกตัวอักษรในภาษาไทย...ที่ทำให้เราได้รักกัน

[สุวรรณ]

ค่ำคืนนี้ฟ้าสุพรรณเป็นไงบ้าง
ยังไม่ว่างหรือไรใยไม่เห็น
หลายเพลาแล้วนะพี่เนื้อเย็น
ไม่เห็นพี่มาเล่นต่อกลอนกานท์

คิดถึงนะคะน้องคิดถึง
กลอนซึ้งๆซึ่งพี่ได้ขับขาน
รวมรสเศร้าเหงารักจากดวงมาน
อีกรสหวานระรื่นชื่นในทรวง

[สุวรรณ]

รักจากใจ...ใครคนหนึ่ง ...ซึ่งรู้จัก
เคยทายทักอ้อนบทกลอนแสนอ่อนหวาน
ความห่วงใยมีให้ผ่านกลอนกานต์
กลอนหวานหวานมีให้ได้ทุกวัน

แต่บัดนี้เขาเงียบไปให้ใจหาย
เหมือนคล้ายคล้ายขาดอะไรจิตไหวหวั่น
ให้คนึงถึงคนดีนี้ทุกวัน
รอสานฝันในวันใหม่ได้พบคุณ  (คนเดินดิน)

ปลอบดวงใจให้พี่ได้คลายเศร้า
คลายความเหงาเศร้าลาพาดับสูญ
โปรดเถิดหนาอย่าร้องไห้ คลายอาดูร
ประเดี๋ยวคุณคนนั้นเขาคงมา  (สุวรรณา)

[สุวรรณ]

อยากจะเขียนกลอนรักสักบทหนึ่ง
เขียนซึ้งซึ้งอย่างใครเขาเราเคยเห็น
สำหรับเราชั่งเขียนยากอยากให้เป็น
ชั่งรำเค็ญเขียนครั้งใดไม่หวานเลย ( Khondoendin )

ในรสสกลอนอ่อนหวานซ่านทรวงนัก
มีทั้งรักขื่นขมระทมเอ๋ย
ปนคิดถึงซึ้งเศร้ามีเหงาเอย
ได้รสกลอนรำเพยเอ่ยความนัย ( Suwan )

สำหรับพี่เขียนทีไรทำไมเหงา
มีแต่เศร้าเขียนครั้งใดใจขื่นขม
อยากจะเขียนกลอนหวานหวานไม่ทุกข์ตรม
แต่กลอนขมทุกครั้งที่พี่เขียนกลอน ( Khondoendin )

[Khondoendin]

แสนดีใจได้พบน้องในวันนี้
บอกคนดีพี่คิดถึงจึงมาหา
หลายวันที่พี่ไม่พบกับกานดา
อยากบอกว่าพี่คิดถึงจึงเข้ามา

[Khondoendin]

ปลอบดวงใจให้พี่ได้คลายเศร้า
คลายความเหงาเศร้าลาพาดับสูญ
โปรดเถิดหนาอย่าร้องไห้ คลายอาดูร
ประเดี๋ยวคุณคนนั้นเขาคงมา ( Suwan )


จากไปแล้วจากไปลับไม่กลับแน่
ไม่มีแม้แต่เงาเขาให้เราเห็น
กลอนหวานหวานอ่านคราใดใจเยือกเย็น
ดังเฉกเช่นคล้ายน้ำกรดรดราดใจ( Khondoendin )

[Khondoendin]

บ้านกลอนไทย...มากไมตรี...มีมิตรมาก
ล้วนมาจาก...ทั่วทิศา...มาร่วมฝัน
ทั้งเหนือใต้...กลางตกออก...มารวมกัน
ต่างร่วมฝัน...ด้วยไมตรี...ที่บ้านกลอน

[Khondoendin]

แม้ต่างวุฒิ...ต่างวัย...ไกลกันนัก
ไม่รู้จัก...สื่อสัมพันธ์....ด้านอักษร
ต่างพูดคุย...หยอกล้อ...ต่อตำกลอน
แม้หนาวร้อน...เป็นเพื่อนได้...ด้วยไมตรี