ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

ยามฟ้าหม่นคนไกลไม่เห็นหน้า
พี่ขวัญตามาห่างหายให้คิดถึง
วานฝากลมฝากฟ้าข้ารำพึง
ยังคนึงห่วงหาแต่พี่ยา

[ดาวระดา]

รำพันเพียรเขียนถึงด้วยซึ้งสุด
ถึงนงนุชพี่นางไม่สร่างสิ้น
เคยส่งสร้อยร้อยขานขับประดับดิน
กรุ่นกวินกวีวาดอันหยาดเยิ้ม

[จะไม่เด็ด]

ยามที่เธอนั้นไม่อยู่..ถึงรู้ซึ้ง
ว่าคิดถึง..สุดหัวใจเกินถ่ายถอน
เธออยู่ใหนใยลางเลือนเหมือนจากจร
มิอาทร..แม้สักนิดใครคิดถึง...อิอิ

...แบบว่ามาแจมอะจ้า

[สายใย]

ความคิดถีงซึ่งใจไม่อาจห้าม
ทุกทุกยามตามคิดถึงคนึงหา
เพราะคิดถึงจึงเหงาเศร้าวิญญา
เพราะรักพาความคิดถึงจึงคร่ำครวญ

[ปาระ]

ก็ความคิดถึงมันห้ามไม่ไหว

จะให้ทำไงละทีนี้

มันเอาแต่คิดถึงเธอคนดี

ทุกวินาทีที่หายใจ

[ฌลา]

คิดถึงใช่ไหม...
แต่ทำไมทิ้งฉันไว้...อยู่ตรงนี้
คิดถึงสุดหัวใจ...แต่ทำไมไม่มาสักที
ฉันก็อยู่คนเดียวอยุ่ดี...ไม่เห็นคนที่คิดถึงคนนี้จะสนใจ

แค่คำคิดถึงที่พูดมา
มันไม่เท่าได้เห็นหน้า...เข้าใจไหม
ปล่อยให้เหงาคนเดียว...จนห่อเหี่ยวหัวใจ
ใจร้ายจังคนไกล....คิดถึงแต่ทำไม ไม่มา

[สายชล]

มีเธออยู่ ใกล้-ใกล้ ไม่รู้จัก
ไม่สนใจ มันนัก หรอกคำนั้น
เห็นใครๆ พร่ำบ่น คิดถึงกัน
ทำไมฉัน ไม่รู้สึก นึกถึงใคร

มาวันนี้ ที่เธอ อยู่ใกลห่าง
ความโดดเดี่ยว อ้างว้าง เข้ามาใกล้
ความเงียบเหงา จับจอง ทุกห้องใจ
รู้ซึ้งแล้ว ที่ใครๆ ต่างพูดกัน

คิดถึงเธอ คิดถึง นะคิดถึง
กระแสความ คำนึง ถูกปิดกลั้น
ระยะทาง ขวางใจ ให้ไกลกัน
ทำให้หวั่น สั่นกลัว ในหัวใจ

อยากเจอเธอ เหลือเกิน ในวันนี้
อยากให้มี เธอมา อยู่ใกล้ๆ
มาช่วยปัด ความเหงา ไปจากใจ
ทรมาน รู้ไหม คิดถึงเธอ

ได้โอกาสลองเปลี่ยนรูปแบบตัวอักษรซะที ขอบคุณพี่บัวมากนะค่ะที่ช่วยแนะนำ

[สุวรรณ]

...มาเมียงมองส่องหาพี่แก้วตา
อยู่พนากลางไพรใยไม่เห็น
น้องคนนี้คิดถึงพี่เนื้อเย็น
จึงแวะมานั่งเล่นในบ้านกลอน

เมื่อไม่พบประสบพี่ดังหวัง
จึงได้นั่งจำนรรจ์ผันอักษร
ฝากถ้อยคำคิดถึงพี่บังอร
เป็นสุนทรวรพจน์ร้อยรสคำ

คิดถึงนะคะคิดถึง
ฝากสายลมรำพึงถึงงามขำ
ว่าค่ำนี้มีน้องมาเอ่ยคำ
กล่าวกลอนฝากลำนำให้พี่ยา

[Khondoendin]

ยามฟ้าหม่นคนไกลไม่เห็นหน้า
พี่ขวัญตามาห่างหายให้คิดถึง
วานฝากลมฝากฟ้าข้ารำพึง
ยังคนึงห่วงหาแต่พี่ยา

ยามฟ้าหม่นคนไกลไม่เห็นหน้า
โอ้น้องยาพี่คิดถึงซึ้งเสมอ
แม้บางครั้งเราสองไม่พบเจอ
แต่ว่าเธอคือหนึ่งในดวงใจเรา

[Khondoendin]

รำพันเพียรเขียนถึงด้วยซึ้งสุด
ถึงนงนุชพี่นางไม่สร่างสิ้น
เคยส่งสร้อยร้อยขานขับประดับดิน
กรุ่นกวินกวีวาดอันหยาดเยิ้ม

รำพันเพียรเขียนถึงซึ้งคำหวาน
ที่น้องหว่านผ่านบ้านกลอนอ้อนเสมอ
ยังคนึงถึงคนดีแม้ไม่เจอ
อยากบอกเธอพี่คิดถึงจึงอ้อนกลอน

[Khondoendin]

ยามที่เธอนั้นไม่อยู่..ถึงรู้ซึ้ง
ว่าคิดถึง..สุดหัวใจเกินถ่ายถอน
เธออยู่ใหนใยลางเลือนเหมือนจากจร
มิอาทร..แม้สักนิดใครคิดถึง...อิอิ

...แบบว่ามาแจมอะจ้า

ยามที่เธอนั้นไม่อยู่..ถึงรู้ซึ้ง
ฉันนี้จึงเศร้าสร้อยคอยเสมอ
เพียงหวังว่ามีสักวันฉันได้เจอ
แม้จะเก้อรอเนิ่นนานฉันยังคอย

[Khondoendin]

ความคิดถีงซึ่งใจไม่อาจห้าม
ทุกทุกยามตามคิดถึงคนึงหา
เพราะคิดถึงจึงเหงาเศร้าวิญญา
เพราะรักพาความคิดถึงจึงคร่ำครวญ

ความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่งของความรัก
แม้ไม่รักดวงจิตไม่คิดถึง
ด้วยรักมากคิดถึงมากอยากซาบซึ้ง
ความคิดถึงจึงคร่ำครวญรัณจวนใจ

[ระนาดเอก]

๐ คว้าจับต้องไม่ได้เศร้าใจนัก
แต่กระอักท่วมท้นเป็นคนเขลา
เคี่ยวดวงจิตดิ่งตรงแค่หลงเงา
ที่หยอกเย้าเข้าข้างอย่างลำพัง

๐ เธอทำไมมีฤทธิ์ดลคิดถึง
ให้มันบึ่งยั่วฉันขั้นจำฝัง
เธอทำฉันปฏิพัทธ์วัตรภวังค์
ทั้งนอนนั่งส่งจิตคิดถึงเธอ..

 

[Khondoendin]

ความคิดถีงซึ่งใจไม่อาจห้าม
ทุกทุกยามตามคิดถึงคนึงหา
เพราะคิดถึงจึงเหงาเศร้าวิญญา
เพราะรักพาความคิดถึงจึงคร่ำครวญ

ความคิดถึงเป็นส่วนหนึ่งของความรัก
แม้ไม่รักดวงจิตไม่คิดถึง
ด้วยรักมากคิดถึงมากอยากซาบซึ้ง
ความคิดถึงจึงคร่ำครวญรัณจวนใจ

[Khondoendin]

มองภาพถ่ายคราใดใจคิดถึง 
ใครคนหนึ่งมอบภาพมาแต่คราก่อน 
ให้คิดถึงคะนึงหาสุดอาวรณ์ 
ก่อนจะนอนมองภาพถ่ายให้ซึ้งใจ 

เธอรู้ไหมใครคนหนึ่งซึ้งนักหนา 
ทุกทิวาก่อนจะนอนก่อนหลับใหล 
มองภาพถ่าย...มองให้ซึ้ง...ตรึงหัวใจ 
เพื่อจะได้เก็บไปฝันนิรันดร์กาล   

[Khondoendin]

ฝากถึงคุณ ระนาดเอก


แสนดีใจที่น้องชายมาเยี่ยมพี่
แสนยินดีที่เจอน้องวันนี้หนา
ดีใจที่น้องชายพี่เข้ามา
อยากบอกพี่ดีใจได้น้องชาย

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียน

[Khondoendin]

เที่ยวทะเลปีนี้ไม่มีเพื่อน
ช่างไม่เหมือนปีเก่าเก่าเราเที่ยวหนา
ยืนชายหาดมองดูท้องนภา
มองท้องฟ้าปีนี้สีคล้ำไป

มองคนอื่นเขาเดินคู่อยู่เคียงข้าง
เราอ้างว้างเดินเดี่ยวเปลี่ยวไฉน
เที่ยวทะเลปีนี้ไม่มีใคร
ให้หวั่นไหวเหงาฤดีชีวีจริง

[ระนาดเอก]

๐ ในกรอบเหลี่ยมภาพนั้นเธอฉันสอง
กำลังท่องไอรักภักดิ์สุขศานต์
มีแต่ยิ้มฝากไว้ใจเบ่งบาน
แม้เนิ่นนานภาพยังฝังจิตใจ

๐ ลมรอบตัวสกุณาก็พาฝัน
จารึกวันรัญจวนล้วนไสว
มองทะลุภาพตรึงถึงหทัย
คนหวั่นไหวคนหนึ่งนึกถึงเธอ..

 

[Khondoendin]

ฟ้าสุพรรณวันนี้สีคล้ำหม่น...
คิดถึงคนแดนไกลใจห่วงหา  .....
นานแล้วหนอรอคนดีนี้ไม่มา  ....
อยากบอกว่าฉันรอพี่อยู่ที่เดิม....

[Khondoendin]

เธอรู้ไหม...ใครเขา...เฝ้าห่วงหา
ทุกทิวา...มานั่งคอย...แสนหงอยเหงา
ฟังเพลงขลุ่ย...บ้านนา...พาซบเซา
หลายเดือนเฝ้า...แต่คอย...เลื่อนลอยไป