ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ยอด~]

ยาเสพติดมีภัยให้แต่โทษ
เรื่องประโยชน์ไม่มีที่เคยเห็น
คนไม่น้อยด้อยปัญญาว่าจำเป็น
ทุกข์เช้าเย็น ใฝ่หามาบำเรอ

หลงทางมืดเมามัวมั่วเสพสม
เสพดูดดมกันเพลินเดินเป๋อเหลอ
บางคนซ่าก่อคดีนี้เพราะเบลอ
บางคนเพ้อเหมือนคนบ้าช่างน่าอาย

เกิดเป็นชายติดยาน่าอดสู
คนไม่รู้ลองฟังยังไม่สาย
พวกติดยาเขาด่าว่ามันน่าอาย
มีร่างกายเป็นทาสยาเสียค่าคน

[กอบรัก]

เป็นรอยบาป เป็นภาพหลอน รอนชีวิต
เป็นความผิด จากจิตใจ ผู้ไร้ค่า
เป็นกรรมเวร เป็นเส้นทาง ที่พรางตา
เป็นมายา แห่งอารมณ์ ระทมทุกข์

ละความเห็น แก่ตัว ไม่มัวมอง
จิตย่อมครอง สิ่งดีงาม ครองความสุข
ดับกิเลส เหตุแห่งภัย มิให้ลุก
อบายมุข ทุกอย่าง ย่อมห่างไกล

[ยอด~]

โอกาสนี้ โชคดีนะ พระมาโปรด
จงเลิกโกรธ หงุดหงิด เลิกอิจฉา
เลิกมักง่าย มลายสิ้น เลิกนินทา
เลิกพูดจา ลามลวน ไม่ชวนฟัง

เลิกประนาม หยามเหยียด เลิกเกียจคร้าน
เลิกเป็นพาล อวดโต ทำโอหัง
เลิกฟุ่มเฟือย เลิกเหย่อหยิ่ง เลิกชิงชัง
เลิกเบียดบัง ราษฎร์หลวง  เลิกลวงกัน

เลิกคิดชั่ว มัวหมอง คิดปองร้าย
เลิกอบายมุขเป็นสุขสันต์
ฝิ่น กัญชา ยาเหล้า อย่าเมากัน
การพนัน เลิกสิ้น อย่ายินดี

[ยอด~]

เรือนพิไลใจต่อใจพิสัยทัศน์
สารพัดคณานับสรรพสิ่ง
อุปสรรคกับดักช่วยทักติง
ชีวิตจริงร้ายกว่าตัวนิยาย

คู่ชีวิตต้องใช้สิทธิ์รับผิดชอบ
ตามระบอบบุราณว่าอย่าเบี่ยงบ่าย
ส่วนที่หนักให้พักไว้บนบ่าชาย
ส่วนใดใด ดีดี สตรีรับ

[น้องติ๋ว]

ประเทศดี มีธรรม จำเริญศรี
ประชาชี ชื่นชม นิยมหมาย
ทวยราษฎร์ มีธรรม ประจำกาย
เป็นศรีฉาย ชูประเทศ เขตจำเริญ

เมื่อวัดดี ศรีสงฆ์ ดำรงศาสน์
ประชาราษฎร์ เลื่อมใส ได้สรรเสริญ
พระสงฆ์ดี ศรีศาสน์ ราษฎร์เจริญ
เหมือนชวนเชิญ ให้ชื่นชม นิยมกัน

[ยอด~]

อย่าส่งหมา พอแต่ ให้พ้นซั้ง
เมื่อเหล็กยัง เติมพร้า ท่าไม่สม
อย่าทำแมว กลบขี้ คิดจี้งม
ให้ชนชม ว่าดี ที่การงาน

อันว่าควาย เขาแค่หู ดูเอาไว้
จะห้ามหัก ความรักใคร่ ไม่สมาน
เป็นชาติเสือ จงไว้ลาย ให้ลือนาน
เป็นชายชาญ ไว้ชื่อ ให้ลือดัง

อย่าหลอนหลอก บอกเพื่อน ให้ลงหนอง
คิดแล่นเรือ ผิดคลอง ต้องทุกขัง
อย่าตีกลอง หลอกค่าง อย่างก้องดัง
ให้สะเทือน ทั้งป่า มาตกใจ

[kaya]

คนขัดทรัพย์ เห็นต้องอับ ซึ่งปัญญา
น้ำผึ้งมา ใกล้มด อดที่ไหน
เรือลำน้อย อย่าข้าม แม่น้ำไป
เอาสุ่มใหญ่ ครอบไว้ ไม่สมควร

เอามือเขียน ตีนลบ ใช้ไม่ได้
พูดโยกโย้ หลายหลาก ไปมากส่วน
คนอื่นรัก ใจสมัคร เข้ายั่วยวน
ไม่เหมือนนวล คู่เคล้า พาเข้าเปลว

[ไอ้จ่อย]

นักการเมืองเลื่องชื่อต้องถือสัตย์
นักปฏิบัติครัดเคร่งเก่งสิกขา
นักเรียนนั้นขยันดูรู้ตำรา
นักกีฬาไม่โกรธ อุโฆษตน

ฆาราวาสขาดเรือนเหมือนขาดหลัก
ดังนกกวัก ต้องเร่ระเหระหน
ขาดรากฐาน การประทัง คิดตั้งตน
ต้องนั่งทน ร้อนเย็น เช่นวานร

คิดหรือเปล่าเรานี้ดีหรือชั่ว
มองให้ทั่วเทียบธรรมคำพระสอน
แม้นมีดีผดุงไว้ให้ถาวร
ชั่วบั่นทอนเสียบ้างเพื่อสร้างดี

[* พรรัก*]

เพื่อนที่ดีมีใจอาลัยรัก
ความพิทักษ์หมู่มิตรไม่คิดหนี
ไม่มุ่งร้ายหมายพร้อมแต่ยอมพลี
ใจไม่มีริษยามายากล

อันความสุข ใครก็มาตร ปรารถนา
อยู่ที่ละ ทุจริต ผิดกุศล
สุจริตคิดทำประจำตน
เป็นบ่อเกิดเลิศล้นพ้นอบาย

[สายใย]

ให้คติเตือนใจได้กุศล
ดีกว่าคนให้ร้ายชอบป้ายสี
ขอคำนับรับคติดำริดี
จงสุขีนะครับรับทุกคน

[ระนาดเอก]

๐ หยอดกระปุกออมสินชินแต่น้อย
แค่เศษฝอยสลึงพึงสะสม
ผ่านเดือนปีเรื่อยไปได้เงินจม
จิตภิรมย์เงินพันมันเกิดคุณ

๐ เริ่มพร้อมกับรักเธอพร่ำเพ้อหยอด
รักกลับบอดเรื่อยมาแต่ครารุ่น
หยอดทุกทีเท่าเดิมไม่เพิ่มบุญ
ซ้ำต้นทุนคนหยอดก็บอดตาม..

 

[ยอด~]

เพื่อนที่ดีมีใจอาลัยรัก
ความพิทักษ์หมู่มิตรไม่คิดหนี
ไม่มุ่งร้ายหมายพร้อมแต่ยอมพลี
ใจไม่มีริษยามายากล

อันความสุข ใครก็มาตร ปรารถนา
อยู่ที่ละ ทุจริต ผิดกุศล
สุจริตคิดทำประจำตน
เป็นบ่อเกิดเลิศล้นพ้นอบาย
 

เมื่อจะหลบหลีกม้าขากระจอก
สักสี่ศอกก็จะได้ดังใจหมาย
หกศอกหลีก โคต่าง ที่ห่างกาย
หลีกช้างพลาย แปดศอก ก็พอควร

เมื่อจะหลีก ทรชน เหล่าคนพาล
จงทิ้งบ้าน  เรือนจำหน่าย ขายนาสวน
หนีให้ไกล อย่าให้พบ มันรบกวน
จึงจะควร ตามคำ  พร่ำสอนมา

[นกฯ]

อนึ่งทรัพย์ มีสี่ส่วน ควรให้แบ่ง
สองส่วนแจง แจกใช้ ตามปรารถนา
อีกส่วนหนึ่ง ซื้อเสบียง เลี้ยงอาตมา
ส่วนหนึ่งอย่า หยิบใช้ ไว้กับตน

มีเงินแล้ว อย่าให้ ผู้ใดกู้
มีความรู้ ในสมุด ไม่เป็นผล
มีเมียอยู่ ห่างบ้าน ย่านตำบล
เมื่อยามจน จะต้องการ รำคาญใจ


ทักทายทุกท่านจ้ะ

[ไอ้จ่อย]

นางจะหาคู่ชมนิยมหวัง
จงระวังชั่วช้าอัชฌาสัย
ชายที่ดีเห็นมีอยู่ถมไป
ใช่วิสัยชายจะชั่วไปทั่วเมือง

แต่ใจคนมักจะรนไปหาผิด
ครั้นได้คิดจิตตรอมออกผอมเหลือง
ต้องเดือดดิ้นกินน้ำอยู่นองเนือง
สุดจะเปลืองราคิน ให้สิ้นคาว

เป็นสตรี สุดจะดี แต่เพียงผัว
จะดีชั่วก็แต่ยังกำลังสาว
ลงจนสอง สามจืด ไม่ยืดยาว
จะกลับหลัง ยังสาว สิเต็มตรอง

สมบัติสิ่งใดใดในโลกนี้
อันสามีดีกว่าสิ่งทั้งผอง
อีกบุตรา บุตรี เป็นที่ปอง
ยิ่งกว่าเงิน กว่าทอง ของไรไร

[ย่อง~~]

การผูกรัก ทั้งสิ้น  เพราะลิ้นพรอด
เป็นอย่างยอด มั่นคง อย่าสงสัย
อันช่างปาก ยากที่ จะมีใคร
เขาชอบใช้ ช่างมือ ที่อื้ออึง

อันมนุษย์ปุถุชนบนโลกนี้
ล้วนแต่มีความผิดติดอยู่หนึ่ง
นั่นคือเรา เราเป็นนั่น หมั่นคำนึง
แล้วหยุดตรึง สังขารา ว่าตัวตน

[kaya]

ความข้องจิต ติดสังขาร ป่านฉะนี้
ในบาลีว่า สัตตะ อนุสนธิ์
แปลเป็นไทย ใช้ว่าสัตว์ ชัยยุบล
พาลเป็นคน สัตว์โลกนาม ตามเนื่องชัย

ความลุ่มหลง ส่งจิต คิดประมาท
ทำให้ขาด สติ มิสงสัย
ก่อกิเลส เกิดตัณหา ซัดพาไป
ความอยากได้ สิ่งต่างต่าง ย่างเข้ามา

และพลโลก ทั้งมวล ล้วนอยากได้
จึงต้องไว ใช้แข่ง  แย่งขึ้นหน้า
แย่งกันกิน แย่งกันใช้ แย่งไคลคลา
เป็นอันว่า รับภัย ไปด้วยกัน

ความคิดเห็น เป็นชอบ ครอบงำจิต
จึงมืดมิด มิเห็นแสง แห่งสุขสันต์
มีเบียดเบียน เสียดแซง แย่งทุกวัน
เกิดฆ่าฟัน รบพุ่ง กันยุ่งไป ฯ

[น้ำมนต์]

การแก่งแย่ง แข่งชั่ว ตัวมีโชค
ไม่ข้ามโลก นำตน พ้นล่วงได้
ลงทุนแรง แข่งขัน กันเพียงไร
ว่าอยู่ใน โลกีย์ นี้แน่นอน

จึงเวียนว่าย ตายเป็น เช่นบัดนี้
ตามวิถี เวรกรรม ทำไว้ก่อน
มิบรรเทา เร้ารุม สุมแต่ร้อน
ปิดทางจร ไม่ประสบ พบที่เห็น

ควรที่มี สติ ริแข่งขัน
คิดเลื่อนขั้น ขึ้นไป ให้สูงเด่น
โดยประพฤติ ยึดธรรม พร่ำบำเพ็ญ
เพื่อหลีกเร้น เลี่ยงต่ำ นำสู่บน

วันและคืน พลันดับ ลงลับร่าง
ส่องปัญญา ให้สว่าง ทางมรรคผล
ให้เห็นทุกข์ ทั้งทางดับ สรรพสิ้นยล
แล้วพาตน ตามแสงธรรม นำสบาย

[น้ำมนต์]

นักการเมืองเลื่องชื่อต้องถือสัตย์
นักปฏิบัติครัดเคร่งเก่งสิกขา
นักเรียนนั้นขยันดูรู้ตำรา
นักกีฬาไม่โกรธ อุโฆษตน

ฆาราวาสขาดเรือนเหมือนขาดหลัก
ดังนกกวัก ต้องเร่ระเหระหน
ขาดรากฐาน การประทัง คิดตั้งตน
ต้องนั่งทน ร้อนเย็น เช่นวานร

คิดหรือเปล่าเรานี้ดีหรือชั่ว
มองให้ทั่วเทียบธรรมคำพระสอน
แม้นมีดีผดุงไว้ให้ถาวร
ชั่วบั่นทอนเสียบ้างเพื่อสร้างดี

 

ผมชอบสไตล์การแต่งกลอน ของคุณมากๆ ครับ
ขอเป็นกำลังใจให้ คุณไอ้จ่อย นะครับ

ด้วยจิตคารวะ

[มะดัน]

อันโรงเรือน เปรียบเสมือน กับสังขาร
ปลูกไว้นาน เก่าคร่ำ จำสลาย
แก่ลงแล้ว โคร่งคร่าง หนอร่างกาย
ไม่เฉิดฉาย เหมือนสาวหนุ่ม กระชุ่มกระชวย

ตาก็มัว หัวก็ขาว เป็นคราวคร่ำ
หูก็ซ้ำ ไม่ได้ยิน หน้าสิ้นสวย
แรงก็น้อย ถอยกำลัง นั่งงงวย
ฟันก็หัก ไปเสียด้วย ไม่ทันตาย

แต่ตัณหา เป็นไฉน จึงไม่แก่
ยังปกแผ่ แลผึง จึงไม่หาย
ถึงสังขาร จะแก่ ก็แต่กาย
แต่ว่าใจ ไม่คิดถึง จึงร้อนรน

วันและคืน พลันดับ ลงลับล่วง
ท่านทั้งปวง จงอุตส่าห์ หากุศล
อันชีวิต  คิดถึง รำพึงตน
อายุคน มันไม่ยืน ถึงหมื่นปี..ฯ

[ย่อง~~]

อันมรณามีประจำทุกส่ำสัตว์
แต่พระตรัสเป็นมุนินทร์ชินสี
แสนประเสริฐเลิศภิภพจบราตรี
ยังจรลีเข้าถึงซึ่งนิพพาน

เหนื่อยกันเสียวันนี้จะดีกว่า
เข้าตำราว่าอดเปรี้ยวไว้เคี้ยวหวาน
มัวผลัดผ่อนนอนสบายไม่ทำงาน
ชรากาลแล้วจะครวญหวนถึงตัว

เมื่อมีน้อย จ่ายน้อย ค่อยค่อยจ่าย
อย่าฉุยฉายจ่ายเล่นเช่นเจ้าสัว
อันเขียดน้อยหรือจะแข่งกับแรงวัว
โลกจะหัวเราะเยาะ เพราะไม่เจียม

ไม่ควรเสียแม้แต่หนึ่งอย่าพึงเสีย
ควรเฉลี่ย จ่ายไป อย่าได้เขียม
เรียนให้รู้ดูให้แน่แท้หรือเทียม
จนไม่เจียมเจ็บไม่จำจะช้ำใจ