เวิ้งว้าง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
22 พฤศจิกายน 2024, 11:49:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เวิ้งว้าง  (อ่าน 4380 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
09 พฤษภาคม 2009, 12:01:AM
hort39
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 389
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,223


คำพูดที่ให้ร้าย ไม่อาจเปลียนแปลงความจริงทีผ่านมา


« เมื่อ: 09 พฤษภาคม 2009, 12:01:AM »
ชุมชนชุมชน

เวิ้งว้างและว่างเปล่า   แสนเงียบเหงาในใจนี้
เรียนมาสิบห้าปี  เพื่อวันนี้ที่รอคอย

ผลลัพธ์ที่ปรากฎ  คือพลาดหมดจิตถดถอย
ใจฉันมันเลื่อนลอย  น้ำน้อยน้อยไหลจากตา

พ่อจ๋าพ่ออย่าโกรธ  หนูขอโทษนะแม่จ๋า
ความรู้ที่เรียนมา  คงไร้ค่าน่าละอาย

โอ้มหาวิทยาลัย  สอบไม่ได้ดังใจหมาย
เจ็บช้ำทั้งใจกาย   ผลสุดท้ายคือฝันลวง................

 ร้องไห้งอแง ร้องไห้งอแง น้ำตาไหล พรากๆ
ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

10 พฤษภาคม 2009, 11:41:AM
ฌลา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 298
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 667


...One of a Kind...


« ตอบ #1 เมื่อ: 10 พฤษภาคม 2009, 11:41:AM »
ชุมชนชุมชน

เพียงหนึ่งฝันที่พลาดอย่าท้อถอย
มหา'ลัยที่รอคอยไม่สมหวัง
จงอย่าท้ออย่าถอยหมดพลัง
ยังมีแหล่งสร้างหวังหลากหลายทาง

อย่าหยุดฝันเพียงแค่พลาดสิ่งนี้
ชีวิตเจ้ายังมีลืมความหลัง
ก้าวต่อไปใช้ความผิดเป็นพลัง
ผลักดันสร้างสิ่งหวังให้สมใจ

ก้าวแรกพลาดก้าวที่สองจงก้าวต่อ
ทั้งแม่พ่อยังรอเจ้าคว้าไขว่
เจ้าอย่าโทษตัวเองหรือใครใคร
ก้าวต่อไปด้วยหัวใจที่มันคง.
..
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า



รวมกลอน

10 พฤษภาคม 2009, 02:39:PM
สายลมสีขาว
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 261
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 823


จงพัดพา ความเป็นไปได้


« ตอบ #2 เมื่อ: 10 พฤษภาคม 2009, 02:39:PM »
ชุมชนชุมชน

หากคิดถอย หรือหนี เสียแต่ต้น
จะต้องเจ็บ ใจตน มหาศาล
เพราะเหมือนเรา หลงฝัน อนันะการ
ระทมซาน ปานไฟ ในดวงมาลย์

จงลุกขึ้น ยืดหยัด อย่างใจกล้า
แล้วทายท้า ปัญหา ที่สืบสาน
ให้หมดสิ้น จบไป กับกลกาล
ปณิธาน ตั้งมั่น ไม่สั่นครอน
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
26 พฤษภาคม 2009, 10:41:PM
ดิษฐา
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 200
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 1,067



« ตอบ #3 เมื่อ: 26 พฤษภาคม 2009, 10:41:PM »
ชุมชนชุมชน

ท้องฟ้าที่ว่างเปล่า
ใครจะรู้ว่าแนเหงาออกปานนี้
ก้อนเมฆเบา เบา เคยมีทุกเช้าก็ไม่มี
ยืนมองหาหัวใจที่หายไป

รอบตัวที่ว่างเปล่า
ฉันจะทนความปวดร้าวได้แค่ไหน
เสียงเข็มนาฬิกาที่เดินไป
เธอต้องใช้เวลาแค่ไหนเพื่อจะมา

ทุกเช้าที่เดียวดาย
ตื่นขึ้นมาเมื่อไหร่สัมผัสได้ถึงความเหว่ว้า
อยากร้องไห้ดังไ เผื่อเธอได้ยินแล้วจะมา
แม้จะต้องร้องไห้ จนกว่า ก้อนเมฆจะกลับมา  .. และเข็มนาฬิกาจะหยุดเดิน
ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
26 พฤษภาคม 2009, 10:54:PM
ไพลิน
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 15
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 152



« ตอบ #4 เมื่อ: 26 พฤษภาคม 2009, 10:54:PM »
ชุมชนชุมชน

การรอคอยใครสักคน
มันมักเจือปนความเศร้าใจ
บางครั้งมองท้องฟ้าก็ร้องไห้
เวิ้งว้างว่างเปล่าเดียวดายคล้ายหัวใจของคนรอ
โอกาสมองไม่เห็น
รอคอยอยู่เช้าเย็นจนใจท้อ
แต่จะให้ถอนรักหักใจเลิกรอ
เรี่ยวแรงก็ไม่พอที่จะทำ
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s